Tagged definitions (885)
Showing 261-270 from 885

Ποδοσφαιρική σλανγκιά που αναφέρεται σε παντελώς ατάλαντο αμυντικό χαφ.

Η βασική λειτουργία του αμυντικού χαφ (ή εξάρι) είναι να τρέχει σκυλίσια και να ανακόπτει όποια μπάλα μπορεί - γι' αυτό και κάποιοι αναφέρονται στα καθαρά εξάρια και ως «κόφτες». Πρέπει να βγαίνει πάντα πάνω στα μακρινά σουτ και να κόβει το πεδίο του σουτέρ, να βγαίνει πάνω σε μια πάσα πριν τον αποδέκτη της και να σταματάει τις αντεπιθέσεις πριν γίνουν επικίνδυνες.

Ένα εξάρι που δεν κάνει τίποτα από όλα αυτά - συνήθως επειδή είναι προχωρημένης ηλικίας και δεν έχει τρεξίματα ή επειδή είναι πολύ σοφτ το παιχνίδι του - δεν μπορεί να κόψει ούτε στην ξερή, ήτοι με βαλέ.

Η ψηλοκρεμαστή μεταβίβαση της μπάλας, που εκτελείται παράλληλα προς το αντίπαλο τέρμα, από έναν ποδοσφαιριστή που βρίσκεται στη μία πλευρά του γηπέδου, σε ελεύθερο συμπαίκτη που βρίσκεται στην απέναντι. Η κίνηση αυτή γίνεται συνήθως όταν ο κάτοχος της μπάλας είναι μαρκαρισμένος. Με την αλλαγή παιχνιδιού σε ελεύθερο συμπαίκτη, η επιτιθέμενη ομάδα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τους κενούς χώρους της αμυνόμενης.

Ο διαιτητής δίνει τις αμφισβητούμενες φάσεις υπέρ του γηπεδούχου γιατί φοβάται πως οι φίλαθλοι θα του πετάξουν αντικείμενα, θα τον βρίσουν, θα του δαγκώσουν κανένα αυτί κλπ.

Εμπιστευτική πληροφορία που πηγάζει από εσωτερική πληροφόρηση γύρω από ένα σημαντικό ζήτημα και διοχετεύεται σε καίρια χρονική στιγμή.

Κλασσικά, τα σιγουράκια παίζουν πολύ σε κάθε είδους αθλητικά στοιχήματα: μια έγκυρη πληροφορία π.χ. ότι ο προπονητής της Θύελλας Ποντοκερασιάς είπε στους παίχτες του στη διάρκεια της τελευταίας πριν το ματς προπόνησης «Προσέξτε να μη φορτωθείτε πολλές κάρτες», μεταφράζεται ως προτροπή για μειωμένη αγωνιστικότητα, άρα απόδοση της ομάδας του, οπότε εξάγεται με σχετική ασφάλεια το συμπέρασμα ότι νικητής της αναμέτρησης θα στεφθεί η αντίπαλη ομάδα. Τέτοια σιγουράκια, πάντα πληρώνουν καλά.

Στην ποδοσφαιρική διάλεκτο αποκαλείται έτσι ο απολύτως άχρηστος παίχτης, επειδή υποτίθεται πως το μόνο που μπορεί να κάνει στο χόρτο του γηπέδου είναι να βοσκάει πρόβατα. Απαντάται επίσης και ως τσοπάνης-τσοπάνος.

Κακής ποιότητας ρακέτα του πινγκ-πονγκ. Συνήθως πρόκειται για έτοιμη, φθηνή ρακέτα σαν αυτές που βρίσκει κανείς στα Jumbo με 3 ευρώ το ζευγάρι. Δεν μπορεί να δώσει ούτε ταχύτητα ούτε φάλτσα στο μπαλάκι, και επιπλέον δεν μπορεί ούτε μπλοκ της προκοπής στις μπαλιές του αντιπάλου να κάνει.

Οι καλές ρακέτες είναι οι φτιαχτές, δηλαδή προμηθεύεσαι χώρια το ξύλο (bat) και χώρια τα λάστιχα (rubber, με τον απαραίτητο σπόγγο πάχους τουλάστιχον 1.9mm) που διαβαθμίζονται με κριτήρια τα spin, control και speed, τα οποία κατόπιν επικολλάς επί του ξύλου με ειδική μαστουροκόλλα. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι τα μέρη της ρακέτας να είναι επώνυμα, από τις μεγάλες φίρμες Stiga, Βutterfly, Liebherr, Tiebhar, Donic, Joola κ.λπ. αλλιώς απλά πετάς τα λεφτά σου.

Ασίστ: προφεσσόρισα Αννίτα

Λέξη που ηχεί σλανγκ στα ελληνικά, αλλά: α. δεν είναι πάντα σλανγκ (είναι και δόκιμη), β. ο σλανγκ ήχος της είναι η ακριβής ηχητική μεταφορά από τα ιαπωνέζικα. Σημαίνει τον αθλητή του καράτε.

Κανονικά λοιπόν είναι ο καρατέκα (και χρησιμοποιείται η λέξη κατά κόρον, αλλά όχι ως σλανγκ, βλ. παρ. 1), αλλά καθώς φαντάζει ελληνική η λέξη μπαίνει ένα τελικό -ς, και σλανγκοποιείται (παρ. 2, 3). Έτσι το απλό καρατέκα περιορίζεται στο θηλυκό, είτε για σλανγκ, ή για δόκιμη χρήση (παρ. 4, 5).

Για τη διαφορά μξ καρατίστα, καρατέκα και καρατερίστα, δείτε τι λέει εδώ.

Το παιδί που μαζεύει την μπάλα στα γήπεδα, και κατά συνέπεια ο άχρηστος, ποδοσφαιρικά ή μη, η μπαλομαζώχτρα, ο ζεσταίνων τον πάγκο.

Χρησιμοποιείται από μπακό σε αλάνα μέχρι σούπερ λιγκ και βάλε.

Πιθανότατα και ειρωνικά εκ του τουρκικού uz που σημαίνει έξυπνος και ικανός (κατά το παιδί-τζιμάνι). Η ετυμό εκ του «ου(κ) ζώ» κρίνεται ως παπαριά.

Βορειοελλαδίτικο.

Το άτομο που είναι επιφορτισμένο με το καθήκον του να μαζεύει τις μπάλες που φεύγουν από τον αγωνιστικό χώρο διαφόρων παιχνιδιών και να τις επιστρέφει πίσω στο γήπεδο. Χρησιμοποιείται υποτιμητικά για άσχετους ποδοσφαιριστές ή καλαθοσφαιριστές. Η χρήση του θηλυκού γένους και για τους άνδρες καθιστά την έκφραση περισσότερο υποτιμητική.

Μάρκα λέγεται η βίαιη βύθιση ενός κολυμβητή από έναν άλλο κολυμβητή. Πατητή μάρκα είναι όταν μετά τη βύθιση με σπρώξιμο προς τα κάτω ακολουθεί και δεύτερο σπρώξιμο με το πόδι στην πλάτη του βυθιζόμενου για να πάει ακόμα πιο βαθειά.