Tagged definitions (498)
Showing 351-360 from 498

Πρόκειται για παραλλαγή του πρωκτικού σεξ εις την οποίαν αντισυμβαλλόμενος δεν είναι ο πέων αλλά μικρός πόντικας τ. meriones unguiculatus (gerbil).

Πρωκτόκολλο του τρωκτικού σεξ (αγγλιστί, gerbilling): Αφού αφαιρεθούν νύχια και δόντια με λιλιπούτεια χειρουργικά παραφερνάλια, ο εισπρώκτωρ πετσοπάς εισάγει το ζούδι εντός του ορθού του, όπου αυτό ορύσσει ενστικτωδώς, προκαλώντας έντονη διέγερση. Την κλιμάκωση του οργασμού επιφέρουν τα επιθανάτια τινάγματα του άτυχου τρωκτικού.

Κατ' ισχυρισμό του διεθνούς τύπου, ο ηθοποιός Richard Gere είναι μεγάλη ποντικοπνίχτρα και τρωκτικάντζα, ο δε ποπός του προ ετών έτεκεν μυν σε μονάδα επειγόντων περιστατικών στην Καλιφόρνια.

Ορισμένοι σκεπτικιστές, αλλά και σωμάτια ΛΟΑΤ, ισχυρίζονται ότι το τρωκτικό σεξ αποτελεί αρρωστημένο και ομοφυλοφιλοεχθρικό αστικό μύθο.

Κατόρθωμα της πλάκας, της πούτσας.

Η λέξη είναι προσωπική δημιουργία. Την χρησιμοποιώ και θα ήθελα να γίνει πανελληνίως γνωστή. Θέλω να συμβάλω και εγώ στον εμπλουτισμό της γλώσσας του Σωκράτη, του Περικλή, του Μάκη, του Νίκου!!!

Ως αρνησιγλειψία ονομάζεται ούτη κατάστασις εις την οποία το θήλυ αρνείται επιμόνως και συνεχώς να ασκήσει την ιερή τέχνη της πεολειξίας εν ώρα συνευρέσεως ή να δεχθεί τις υπηρεσίες του/των συντρόφου/συντρόφων της. Ούτη πάθηση χωρίζεται εις:

α. Ενεργητική αρνησιγλειψία: το θύλη αρνείται την παραλαβή πιπός (εκ της φράσεως «του παίρνω πίπα») και λοιπόν... παραγώγων αυτής,

β. Παθητική αρνησιγλειψία: το θήλυ αρνείται να δεχθεί... το όργανο του λόγου του ανδρός επί του οργάνου της ηδονής της, προφασιζόμενη εκπομπές δυσάρεστων οσμών, απουσία παρκέ κτλ. Σπανίως η ενεργητική αρνησιγλειψία παρουσιάζεται και εις τους άρρενες, συνήθως δια τους ιδίους λόγους.

Κορυφαία τε και ηγετική μορφή του αγώνα κατά της αρνησιγλειψίας θεωρείται η Μόνικα Λεβίνσκι.

Ένα φανταράκι υπηρετεί παραμεθόριο στον Έβρο... Και πήηηηηζει... Οι δείκτες του ρολογιού σέρνονται... Παίζει με τις τάπες των βαρελιών περιμένοντας να περάσει ο χρόνος και ωριμάσει η μετάθεση για κάπου πιο κοντά στο σπίτι του, την πολυπόθητη μέρα της απονΕΒΡΟσης... Ο καιρός συνεχίζει να περνάει... Η απονέβρωση έρχεται! Ο φανταράκος τα μαζεύει και όπου φύγει-φύγει, Τομπούλογλου!!

Στο μεταξύ, η ντροπαλή εποπίνα εξομολογείται τον κρυφό της έρωτα στον αυστηρό λοχία που έχει όμως καρδιά μικρού παιδιού... Εκείνος την αγκαλιάζει στα στιβαρά του μπράτσα και της χαρίζει υποσχέσεις αιώνιας αγάπης...

(HAPPY END)

Δες και το έργο: «Ακριβή μου απολήμνωση» (2009 [38 κσ!]).

Ο άπαιχτος, ο ασυναγώνιστος. Γκρηκλισμός από το άπαιχτος και την κατάληξη -able που δηλώνει στα αγγλικά ιδιότητα, π.χ. predictable σημαίνει προβλέψιμος από το predict (προβλέπω) και την κατάληξη -able, ή affordable=εφικτός κ.λπ.

Ο κακώς εννοούμενος οίστρος, δηλαδή ο χυδαίος, ο (ζ)αγοραίος οίστρος, αυτός που έχει απώτερο (και εγγύτερο) σκοπό το ξέδωμα, το ξαλάφρωμα, το γαμήσι. Λέγεται σε περιπτώσεις που κάποιος ή κάποιοι αραδιάζουν μαλακίες σωρό πιστεύοντας ότι λένε κάτι σπουδαίο ή ιντελεκτουέλ.

Βλέπε και σχετικό διάλογο στα σχόλια του χαγιαπούτσα.

Αυτή που κάνει κάτι επώδυνο, αλλά και εύκολο συγχρόνως, και αφού τελειώσει γκρινιάζει. Επίσης λέμε και την γκόμενα που αρνείται επίμονα αλλά στο τέλος κάθεται.

Κυριολεκτικά πεθαίνω από έρωτα, λιώνω από κάβλα. Λεξιπλασία δικής μου έμπνευσης - έτσι πιστεύω τουλάστιχον - μέσα απ' τη ζωή βγαλμένη. Διακαής και επώδυνος πόθος, τον οποίο, λίγο πολύ, όλοι τον έχουμε γευτεί, όπως λέει και το σχετικό άσμα.

Φλογοκώλο αποκαλούμε κάποιον που όταν χέζει έχει την αίσθηση ότι ο κώλος του βγάζει φώτιες και ότι θα κάψει οτιδήποτε βρίσκεται στο μπάνιο.

Ο εν λόγω χέστης υποφέρει, πονάει και το σκούπισμα τσούζει. Πολλοί μετά από τέτοιο χέσιμο φοβήθηκαν να ξανά χέσουν

Πρόκειται γιὰ λεξιπλασία, τὴν ὁποίαν προτείνω ὡς χαρακτηρισμὸ γιὰ ἀξιόλογα λήμματα, βαθμολογημένα μὲ πολλὰ ἀστέρια, τὰ ὁποῖα ὅμως «ἐκλάσθησαν» σὲ ἐπίπεδο σχολίων, διότι οἱ σχολιασταὶ προτίμησαν νὰ τὸ γυρίσουν σὲ λογοπαιξίες, ἀναγραμματισμούς, σὲ μοτοσυκλετιστικά, μπασκετικά, ποδοσφαιρικὰ κλπ, ἄσχετα μὲ τὸ λήμμα, θέματα.

Τὸ «κλάνεται μετὰ πολλῶν ἀστέρων» εἶναι ἕνα εἶδος ἀντιφατικοῦ χειρισμοῦ, κάτι σὰν τὸ «ἀπορρίπτεται μετὰ πολλὠν ἐπαίνων», ἢ «πολὺ ὡραῖο τὸ Μεταξᾶ 5**, ἀλλὰ θὰ πιῶ *Κουρτάκη μὲ Κόκα Κόλα».

Ἐτυμολόγησις: κλαστερᾶτο < κλασ-μένο + ἀστερᾶτο.