Tagged definitions (390)
Showing 91-100 from 390

Σημαίνει ότι οι επιδόσεις με μια γυναίκα στο κρεβάτι είναι εξαιρετικές.

Έκφραζει, με τους ανάλογους χαρακτηρισμούς βέβαια, τα προσόντα μιας γυναίκας. Εμπνευσμένο από λαϊκο άσμα.

Χλεμπαγιέ ή πλεμπαγιέ. Από την πλέμπα > «πλεμπάγια». Ενέχει μπασκλασαρία, κακογουστιά και έλλειψη περιποίησης. Το αντίθετο του κυριλέ.

Κάπως πιο λυρική διατύπωση του χρυσού ντους, άκα της χρυσής βροχής. Πρόκειται για φετιχιστικό θαλάσσιο σπορ, επισήμως χαρτογραφημένο ως ουρολαγνεία ή ουροφιλία.

Στελνω τουίτ, αλλά με την χαριτωμένη έννοια.

Πρώτος ο Τζιπάκος επισήμανε ότι το τουίτ στα ποδανά είναι τιούτ. Κι έτσι άνοιξε ο ασκός του αστειάτορα Αιόλου για κάθε λογής λολοπαίγνιο τ.:

• Τοιούτερ (Twitter),
• Τοιουτάρω (τιτιβίζω),
• Στέλνω τιούτ (κάνω τσίου),

κ.ταλ., κ.ταλ.

Χρησιμοποιείται αντί του πουτσοσκάμπιλου, και είναι στην ουσία μια politically correct έκφραση για την περιγραφή πουτσομπουνιδίων σε πρόσωπο (αντρικό ή γυναικείο).

Εκ των πέος + ράπισμα.

Ορίζεται ως η εκσπερμάτιση σε γυναικείο πρόσωπο, κατόπιν πεολειχίας ή/και συνουσίας. Αποτελεί λογοπαίγνιο της ταυτοπροσωπίας και λέγεται σε περιπτώσεις όπου δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η λέξη χυσομαπίδι, πουτσομούρα, χυσοκέφαλο κλπ.

Πρωτοειπώθηκε από τον κ. Π.-Α. Κ., τον Ιούλιο του 1977 κατά την εκδρομή αποφοίτησης ΟΠΕ/ΑΠΘ '77 στις «ανατολικές» -τότε- χώρες, στο πούλμαν που μας μετέφερε από τόπου σε τόπο.

Η αναφορά έγινε λόγω της ακατάσχετης όρεξης κάποιων νεαρών συναδέλφων για προσωπικές επαφές και σχέσεις που. ενώ ήσαν τιμητικές για εμάς, ίσως η μορφή των αιτουμένων να μη ήταν σύμφωνη με τα περί κάλλους πρότυπά μας, πάντα.

Το λέμε πλέον όταν θέλουμε να απομακρύνουμε αιτήματα... σύγκλισης από μη άκρως επιθυμητά άτομα... (σα να πάνε όλες να μας σπιτώσουν -τάχα).

Παράφραση του άρες, μάρες, κουκουνάρες. Η φράση χρησιμοποιείται κι αυτή για να δηλώσει ότι όσα ειπώθηκαν είναι ψευδή, παπαριές και τα συναφή, με την εξής διαφορά: ότι εδώ αναφέρεται μόνο σε όσους φουσκώνουν όσα λένε για τις κατακτήσεις τους στις γκόμενες.

Μιλάμε για διακήδευμα όταν το διακύβευμα είναι τι είδους κηδεία θα διαλέξεις. Σαν να λέμε θες να σε θάψουν, να σε καύσουν ή να σε ταριχεύσουν ένα πράμα.

Το διακύβευμα είναι μια πολύ μουράτη λέξη και σχετικά νεόκοπη ψαγμενιά, που μεταφέρει κυρίως το γαλλικό enjeu, και λιγότερο το αγγλικό at stake και άλλες εκφράσεις (παλιότερα υπήρχε το ρήμα διακυβεύω-όμαι, αλλά όχι το ουσιαστικό, βλ. το ιστολόι του Ν. Σαραντάκου για πλήρη ανάλα). Ειδικά στην προεκλογική περίοδο πριν από τις εκλογές της 6/5/2012 (και κάπως λιγότερο στις εκλογές του 2009) φορέθηκε τόσο πολύ ώστε αρχίδει και κουράδει, αφού όλοι οι πολιτικοί αντί να ζητάν απλώς την ψήφο μας βαττολογούν πλέον ad nauseam για το διακύβευμα των εκλογών. Σε δειμοκρατικά πλαίσια ο καθένας προβάλλει το δικό του εκβιαστικό δίλημμα, για άλλον το διακύβευμα είναι Μνημόνιο ή Αντιμνημόνιο, για άλλον Ευρώ ή δραχμή (άκα κόμμα ευθύνης ή κόμμα δραχμής), για άλλον Ευρώπη ή Αφρική (πλέον μάλλον η Ευρόπη, όπως καλλιόπη, σημαίνει την διανοιγείσα ευρεία οπή), για άλλον υποταγή ή εθνική υπερηφάνεια. Σε κάθε περίπτωση μάλλον πρόκειται για διακήδευμα και όχι για διακύβευμα, αφού αυτό που καλούμαστε να επιλέξουμε είναι το είδος της κηδείας μας, ή στην καλύτερη περίπτωση το πόσο θα αναβληθεί.

Η λέξη διακήδευμα εμφανίζεται συνήθως ως μαργαριτάρι τ. παπαριά καμαρωτή πολιτικών και πολιτικολογούντων, που θέλουν να φανούν ψαγμένοι αλλά δεν το έχουν. Μόλις και μετά βίας μπορεί το μαργαριτάρι να καλυφθεί α πουστεριόρι με την δικαιολογία ότι πρόκειται για το αρχαίο κῆδος= φροντίδα. Τα κωμικά αυτά ολισθήματα ερμηνεύονται ως φροϋδικά σλιπάκια, οπότε ο όρος διακήδευμα ετυμολογείται από το κηδεία για να σατιρίσει την στομφώδη διανοουμενέ εμμονή στην λέξη διακύβευμα . Εδώ πάντως αναφέρεται ως μαργαριτάρι πολιτικού το οποίο ο Τακίς το ορθογραφεί χαριτωμενίστικα ως διακύδευμα και καλά από το κῦδος (= δόξα).