Tagged definitions (66)
Showing 41-50 from 66

Η σύγχρονη εκδοχή του «ότι θυμάμαι χαίρομαι».

Το έναυσμα το έδωσε ο Α. Ρουμελίωτης στο ..χμ.. άρθρο του στην Ε (π.χ. εδώκαι το πραγματικό μέγεθος το αποκάλυψε ο πόστερ Θανάσημος εδώ!

Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε

Η έκφραση αυτή χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να μάθουμε τον δείκτη γαμησιμότητας κάποιας κοπέλας εκφρασμένο σε κλίμακα ποτού (πιθανόν να χρησιμοποιείται και για άντρες, αλλά δεν κόβω και τη μπούτσαμ για αυτό).

Δηλαδή το κατά πόσο είναι αξιαγάμητη, φακάμπλ, γαμισάμπλ, ευγάμητη, κρεβατάμπλ. Δηλαδίς αν έχει τούτο το πολυπόθητο χάι φακαμπίλιτι.

Η απάντηση προφάνουσλυ είναι ένας αριθμός, π.χ. 4 ποτά, που σημαίνει ότι για να προχωρήσει κάποιος σε νταχντιρντί με την εν λόγω δίδα πρέπει να καταναλώσει πρώτα την εν λόγω ποσότητα.

Δηλαδίς όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των ποτών τόσο περισσότερο λιάρδα πρέπει να είναι ο ερωτηθέμενος για να κάνει κάτι με την εν λόγω.

Άρα με μηδέν ποτά η σενιόρα έχει υπερχάι φακαμπίλιτι ενώ όσο ανεβαίνουν τα ποτά πέφτει η αξία γαμησιμότητάς της.

Προλαβαίνω κάποιους σλανγκαρχίδιδες, που θα πουν πως τα 4 ποτά για κάποιον είναι πολλά και για άλλον τίποτα, άρα τα αποτελέσματα του δείκτη είναι κάπως «αόριστα», λέγοντας πως τέτοιες «μετρήσεις» γίνονται συνήθως μεταξύ φίλων ή γνωστών, ωσεκτουτού είναι λίγο πολύ γνωστό το πόσο μεγάλη καταπιόνα έχει κάποιος.

Η έκφραση «καίω κύτταρα», εννοείται, καίω εγκεφαλικά κύτταρα, χρησιμοποιείται για να δηλώσει ο χρήστης ότι διέρχεται μια ψυχολογική και νευρολογική κατάσταση την οποία θεωρεί ή περιγράφει ως οιονεί νευροτοξική, καταστρεπτική, δηλαδή, για τους νευρώνες του εγκεφάλου.

Αυτή την κατάσταση προκαλούν:

α) (κυριολεκτικά) η χρήση ουσιών (το ψυχωσικό σύνδρομο Korsakoff λόγω αλκοολισμού είναι το παλαιότερο καλά περιγεγραμμένο νευροτοξικό σύνδρομο λόγω ουσιών, πιο σχετικά με το πλαίσιο χρήσης είναι το κάψιμο από καργιόλια, ιδίως mdma, τριπάκια (πλήττεται η μνήμη και άλλες γνωσίες, παραισθησιακές διαταραχές, ιδεασμοί κλ.π.), βλ. και καΐλας, καΐκι κ.λπ.

(μεταφορικώς (;) και σλανγκοπρεπώς)

β) η παρατεταμένη ή/και οξεία έκθεση σε ερεθίσματα που έχουν καταστροφικά αποτελέσματα για την πνευματική εγρήγορση, λογική σκέψη και αισθητική συγκρότηση (παπαρολογίες, μαλακιλίκια, σαχλαμπούχλες, γραφικότητες κλπ.)

γ) η τραγική εμμονή σε ασχολίες (καμενιές) που έχουν ανάλογη επίδραση με το (β), η εκούσια ή παρορμητική/καταναγκαστική αποβλάκωση.

δ) (με άλλο νόημα) η καταβολή πνευματικού μόχθου, αυτό που λέμε «καταναλώνω φαιά ουσία».

Προκειμένου να αντιληφθούμε την κοινωνική σημασία της έκφρασης, αξίζει νομίζω να την αντιπαραβάλουμε προς το υποδειγματικά λημματογραφημένο και μεγαλειώδες τα μυαλά μας πονάνε της (ΠΑΟΚτσήδικης) κερκίδας, όπου ο χρήστης δηλώνει ότι βιώνει την δυσπραγία, ακαλαισθησία και τελικά δυσφορία που του προκαλεί η απόδοση της ομάδας και η γενικότερη κατάστα ως οιονεί πόνο στον εγκέφαλο (στον οποίο εγκέφαλο, να σημειωθεί, δεν υπάρχουν υποδοχείς του πόνου). Μια όχι άσχετη ικανότητα «αντίληψης» των τεκταινομένων στο νευρικό υλικό του εγκεφάλου επικαλείται και η έκφραση «καίω κύτταρα».

Αλλά αν ο χρήστης του «τα μυαλά μας πονάνε» εκφράζει μια εγκεφαλοκεντρική αντίληψη του εαυτού και του συναισθήματος (στο κάτω κάτω δε λέει «σχίζεται η καρδιά μου» ή «μου γυρνάνε τ' άντερα»), ο χρήστης της έκφρασης «καίω κύτταρα» είναι βουτηγμένος μέχρι τα πορτοκαλί oakley σε μια μεσολαβημένη από νευρο-discourses αντίληψη για τον εαυτό, ακόμα και - ή μάλλον ειδικά όταν - η χρήση του «καίω κύτταρα» είναι μεταφορική.

Ο φουκωϊκός κοινωνιολόγος Nikolas Rose που αρχικά μελέτησε τη διάχυση της ψυχολογίας ως τεχνολογίας του εαυτού, μιλάει πλέον για την άνοδο των «Νευροχημικών Εαυτών» μας, που μπορούν, θά 'λεγα εδώ, να επικοινωνούν την εμπειρία από την παρακολούθηση, ξέρω 'γώ, του παιχνιδιού με τα σέικερ στο Je t'aime της Αννίτας Πάνια, με όρους, έστω απλοϊκούς, νευροβιολογίας.

σλανγκασίστ πάρε-βάλε: τζήζους.

Καταναλώνω υπερβολική ποσότητα αλκοόλ.

Πίνω μέχρι να πέσω κάτω.

Τώρα γιατί το Βόσπορο και όχι τον Ατλαντικό ας πούμε; Ε, σλανγκική αδεία.

Αντίστοιχα

• Πίνω μια θάλασσα
• Πίνω τον κώλο μου / πάτο μου
• Πίνω τη σούλα μου
• Πίνω σαν πούστης
• Πίνω σαν σαύρα

• Πίνω σαν σιφόνι

  κ.α.

Όταν την ακούει κανείς μετά από χρήση ευφορικών μέσων (αλκοόλ, φάρμακα, ναρκωτικές ουσίες και χημικά πτητικά υγρά). Χαρακτηρίζεται από χαλαρότητα, καλή διάθεση και βλακώδες χαμόγελο ή ακατάσχετο γέλιο, ζαλάδα και μειωμένες αναστολές.

Γενικότερα δημιουργείται στο υποκείμενο μια τάση για αποφυγή της πραγματικότητας και αδιαφορία για τις κοινωνικές επιταγές.

Όπως θα έλεγε κι ο Σιγμούνδος τείνει να εξωτερικευτεί το υποσυνείδητό μας παραμερίζοντας το εγώ. Για το υπερεγώ δεν το συζητάμε καθόλου, είναι το πρώτο θύμα της κραιπάλης.

Έκφραση που χρησιμοποιείται όταν κάποιος έχει τσαλακώσει τόσο πολύ αλκοόλ, που δε τον βαστάνε τα πόδια του.

Βέβαια επειδή η έκφραση αποδίδεται σε βετεράνους που αρρωσταίνουν με νύχτα, οι εν λόγω γονυπετείς συνεχίζουν τον ανήφορο της νύχτας τους μέχρι να πέσουν τελικά σαν τον Απόλλο...

Λέγεται και σκέτο «γόνατα».

Όταν η κατανάλωση αλκοόλ ή απαγορευμένων ουσιών μπορεί να σε φτάσει στο σημείο χαλάρωσης που νομίζεις ότι είσαι έτοιμος να χεστείς στα βρακιά σου. Είναι συνήθως συναίσθημα δευτερολέπτων στο οποίο κοιτάς σαν ηλίθιος το κενό και σκέφτεσαι «πόσο σκατά μπορεί να είμαι;»

Συνώνυμο του μεθυσμένου, πίτα, στουπί!

Λέγεται και για τα δύο φύλα, χωρίς να υποβαθμίζει τον άντρα!

Προέρχεται από τη φράση «έγινε της Πόπης»... στη συγκεκριμένη περίπτωση «ήπιε της Πόπης».

Μπαμπαδισμός, που αναφέρεται ειρωνικά ή αυτοσαρκαστικά σε κάθε «τελευταίο τσιγάρο», που καπνίζει κάποιος, μετά από δήλωσή του ότι θα το κόψει το ρημάδι...

Άκρως μαγκιόρικη έκφραση, την ξεστομίζουνε παλιοί πότες!!! Σημαίνει «πάμε να πιούμε καν ποτό». Συνηθίζεται να λέγεται μετά από μανούρα.