Tagged definitions (563)
Showing 531-540 from 563

Χαώδης κατάσταση, με αλλοπρόσαλλα στοιχεία και ανομοιογενές πλήθος, κυρίως θηλυκού χαρακτήρα (σχ. αρσ.: πουτσοπανήγυρος).

Όταν εχεις πιει τον κώλο σου είτε απο ουσίες είτε απο ξύδια μα περισσότερο απο ουσίες και έχεις γίνει ένα με το πάτωμα.

Ακρωνύμιο της πρότασης "πίπα-κώλο χωρίς ανάσα". Χρησιμοποιείται είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, εννοώντας έντονη δυσφορία και δυσκολία.

Σχετικά: πίπα-κώλο

Κάνω σεξ.

Συνώνυμη έκφραση του αρχιδόκαμπος και πουτσοχώραφο, αλλά δίνει περισσότερο έκφραση στα πρόσωπα παρά στο μέρος.

Γαμιέμαι, ή έχω τις ανάλογες τάσεις.

Συνώνυμα:

• την κουνάω την αχλαδιά
• το ρουφάω το κανελόνι
• το γυαλίζω το φινιστρίνι
• τη μαδάω τη μαργαρίτα
• το ψήνω το τσουρέκι
• το κρεμώνω το γαλακτομπούρεκο
• το φυσάω το αχνιστό
• τον βάζω τον σύρτη
• το σαλιώνω το πασαλάκι
• τον πασπαλίζω τον κουραμπιέ
• την ξεφλουδίζω τη μπανάνα
• την ανοίγω την πίσω πόρτα
• το ρουφάω το γλυφιτζούρι
• το μαζεύω το σαπούνι
• τον φτύνω τον ταραμά
• το πιπιλίζω το καλαμάκι
• το καταπίνω το κουκούτσι
• το μαστιγώνω το δελφίνι
• το ζυμώνω το μπιφτέκι
• τον απλώνω τον τραχανά
• το πελεκίζω το εξκάλιμπερ
• τη χαλαρώνω τη βαλβίδα
• το σηκώνω το σακάκι
• το τρίβω το πιπέρι
• το σφίγγω το μπουλόνι
• το πνίγω το κουνέλι
• το καβουρδίζω το φυστίκι
• το στρώνω το σεντόνι
• το κανελώνω το ρυζόγαλο
• τη σουρώνω την ψαρόσουπα
• το μελώνω το παστέλι
• την τινάζω την βερικοκιά
• το πάω το γράμμα
• τις μαζεύω τις ελιές
• το γρασάρω το ρουλεμάν
• τη γυρνάω τη μπετονιέρα
• το μαζεύω το λάστιχο
• τη ματσακονιάζω τη βάρκα
• το σφουγγαρίζω το κατάστρωμα
• τον τσουρουφλίζω τον αστακό
• την κυνηγάω την πέρδικα
• τον στρίβω τον ντολμά
• την κουνάω την καμπάνα
• το δαγκώνω το αντίδωρο
• το σηκώνω το ράσο
• την καταπίνω την κοινωνία
• την κρατάω την τιάρα
• το ψέλνω το ευαγγέλιο
• το ευλογάω το γένι

%

Προέρχεται από την ιταλική λέξη fermare και σημαίνει σταθεροποιώ. Χρησιμοποιείται όπως το εφαρμόζω.

Άδικα, άσκοπα. Εκφράζει θυμό, δυσαρέσκεια.

Η μεγάλη έκπληξη, κάτι το απρόσμενο, κάτι το φοβερό.

Tο γενικότερο κλίμα καλού και άφθονου μουνιού σε ένα μέρος... Το κλίμα που σπανίζει δηλαδή.