Tagged definitions (1704)
Showing 871-880 from 1704

Η ρόμπα, μεταξύ άλλων αξεσουάρ της γυναικείας σπιτικής ενδυματολογίας (ρόλεϊ, κομπινεζόν, παντόφλα, αξεσουάρ πρακτικά -άρα άχαρα, ή φανταχτερά -άρα καβλερά) είναι το σύμβολο της συζύγου, η οποία:

α. την έχει πάρει από κάτω ο γάμος και το μεγάλωμα των παιδιών και δεν πρόλαβε ποτέ ξανά να περιποιηθεί τον εαυτό της

β. με το που καπάρωσε τον μαλάκα παραιτήθηκε αυτομάτως από την προσπάθεια να κρατιέται φιτ, αφέθηκε, ξεχλείλωσε, έγινε ντεκαβλέ, αντισέξ και μπουχέσα

γ. είναι χαμερπούς καταγωγής, δευτεράντζα ένα πράμα, κλατσάρα, τσόκαρο, παντόφλα

δ. έχει και κάτι το πουτανέ (δηλ. η ρόμπα της δεν είναι της λαϊκής αλλά και καλά σέξι, λαμέ, σατέν, μετάξι, βελούδο, ψεύτικα βέβαια), πουτανέ και καβλέ λοιπόν, αλλά προς το «κουρασμένο» και ξεπεσμένο πια...

ε. είναι όλα τα παραπάνω μαζί, άρα καλύπτει όλη τη γκάμα των φαντασιώσεων ενός άντρα που θέλει τη γυναίκα του μάνα, πουτάνα, φίλη

στ. είναι ακόμα μικρή και νόστιμη, αλλά φαίνεται σαφώς ότι θα εξελιχθεί προς κάποιο από τα παραπάνω πρότυπα.

Η λέξη ρόμπα όμως δεν περιορίζεται στον χαρακτηρισμό μιας ελαστικών ηθών, κακού γούστου και πατσουρέ γυναίκας. Χρησιμοποιείται για όλους, με την σημασία «ρεζίλι», όπως αποδίδεται στον άλλον ορισμό.

Σε κάποιες απ' όλες αυτές τις κατηγορίες πιθανόν να αναγνωρίσουμε τη μάνα μας ή την αγαπημένη μας θεία, αλλά τεσπα αυτή είναι η σλανγκ, τι να κάνουμε. Θεναπω ότι πόσες από τις μανάδες μας δεν αφέθηκαν μετά τον γάμο και έγιναν χάλι μαύρο, ας πούμε... Λίγες το απέφυγαν γιατί η εποχή τους είχε άλλες έγνοιες. Χάρη στην καταναλωτική κοινωνία όμως, που έχει και τα καλά της, οι σημερινές μανάδες είναι πιο φροντισμένες, πιο μέσα στη ζωή, πιο σύμβολα του σεξ από τις των περασμένων γενεών. Δεν ξέρω πόσο «μάνες» είναι, αλλά κι αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό...

Αντώνυμο: αρχοντομούνα

Η ρόμπα, το τσόκαρο, η κλατσάρα. Χωρίς ίχνος σεξουαλικότητας αυτή τη φορά.

Πρόκειται για την αξιολύπητη συνομοταξία των ατόμων που ψάχνουν επισταμένα για γυναικεία συντροφιά (με το πουλί στο χέρι), αλλά συγχρόνως διατηρούν έναν εξόχως σοβινιστικό και καθόλου ανθρωπιστικό χαρακτήρα (αρχιδάκια), δηλαδή αντιμετωπίζουν τις γυναίκες που ασχολούνται μαζί τους ως αντικείμενα - είναι νεολογισμός και προτείνεται η χρήση του ως βρισιά.

Γκόμενα έντονα βαμμένη με ανταύγειες, εθισμένη σε δημοφιλείς εκφράσεις, όπως π.χ. τα πάντα όλα, άντε γεια, συνηθίζει να φοράει προκλητικά ρούχα, που δεν την κολακεύουν απαραίτητα.

Το όνομά της παραπέμπει στο γεγονός ότι το επίπεδο της γκόμενας βρίσκεται κάπου ανάμεσα στη δεύτερη και τρίτη κατηγορία. Η λέξη τρίτο- προηγείται του -δεύτερη, έτσι ώστε να δοθεί η υποτιμητική χροιά.

Δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να συζητήσεις μαζί της για ποίηση.

1. Επειδή είθισται να αποδίδεται στον γυναικείο πληθυσμό πάσα ευθύνη για την αποτυχία πράξεων ή κινήσεων τις οποίες οι άντρες, λέει, κάνουν με τελειότητα, όταν θέλουμε να ειρωνευτούμε κάποιους, άντρες ή και γυναίκες, και να τους δείξουμε ότι αυτό που κάνουν είναι μια απερισκεψία άνευ προηγουμένου, τους αποκαλούμε «Κορίτσια».

2. Κορίτσια είναι επίσης και οι πουτάνες ενός μπουρδέλου, είναι τα κορίτσια του νταβά, τα κορίτσια της τσατσάς, τα κορίτσια του πελάτη. Άρα η παραπάνω προσφώνηση αποκτά και μια επιπλέον βαρύτητα...

Λέγεται ο πούτσος πριν και μετά το σεξ.

Παλαιά ιαχή της μαρίδας κατά αγριοπουστάρας στην παλιά Αθήνα.

Βέβαια, η Φτερού κι η Πάολα, που σύχναζαν στο «Καφέ Σπορ» κοντά στην Ομόνοια (όπως κι ο «Σωτηράκης» Μπέλλου), έβαζαν στη θέση τους τυχόν κουραδόμαγκες και τους βλάχους που τις έκραζαν.

Κάποιος θηλυπρεπής ντιστεγκές, καλούμενος από τον Φωτόπουλο να πάρει παραγγελία, αφού τον πέρασε για γκαρσόνι (φορούσε άσπρο κοστούμι με μαύρο παντελόνι), απήντησε με χάρη: Δεν θα μπορέσωωω!

Οι νεοέλληνες (όπως κι οι νεότουρκοι) αυτο-θεωρούνται πολύ άντρηδοι και σκώπτουν ανηλεώς τις αδερφές, αλλά τα φαινόμενα απατούν.

Αποκαλούν με θυμηδία «πούστηδες» τους Εγγλέζους, επειδή οι αδερφές στην Αλβιόνα κυκλοφορούν ελεύθερα, αλλά όλο σ’ αυτούς τρέχουνε για να σπουδάσουνε. Κατά την ίδια λογική, οι Εγγλέζοι θα πρέπει να είναι και ανάπηροι, αφού τα καροτσάκια μηδαμώς εμποδίζονται να κυκλοφορούν ισότιμα.

Καλύτερα να μην κατεβάσουμε κανα σεντόνι, με παράξενες ιστορίες για κωλοχανεία (τουρκ. κιουλ-χανέδες), τα κιοστέκια, τα ιτς ογλάνια, τα τσιμπούκ τσογλάνια των καπετανέων του βουνού (από Αντρούτσο μέχρι Βελουχιώτη), την μύηση στα επαγγελματικά ινσάφια (σινάφια) της καθ’ ημάς Ανατολής, ούτε και στα καφέ-πουστ της Ευρώπης, όπου μόνιμοι θαμώνες ήταν (και είναι) Ρωμηοί, Άραβες και Τούρκοι...

Εξ άλλου, οι εν Ελλάδι τραβεστί ιερόδουλες πολλαπλασιάζονται σήμερα σαν τα μανιτάρια, ενώ ο Άνταμ Σμίθ διετύπωσε την θεωρία προσφοράς – ζήτησης εδώ και τρεις αιώνες...

Συνθήκες που επικρατούν εντός του μπλουζακίου νεαράς κορασίδος και οι οποίες επιτρέπουν το τρυφερό, ζουμερό, βελούδινο μαστάρι να αψηφά τη βαρύτητα που ισχύει για όλα τα υπόλοιπα σώματα εντός του πεδίου της γης και να στέκει υπερήφανο, λεβέντικο και αδέσποτο δίπλα στο έτερον του ήμισυ.

Αν συγκρουστείτε με ένα τέτοιο αντικείμενο, μην αδιαφορήσετε, μην προσπεράσετε, την επόμενη φορά που θα το δείτε, οι συνθήκες έλλειψης βαρύτητας θα πάψουν να ισχύουν και θα το ψάχνετε στα γόνατα.

ΠΡΟΣΟΧΗ: οι συνθήκες έλλειψης βαρύτητας σε αυτήν την ηλικία δεν περιορίζονται στο βυζί αλλά προεκτείνονται μέχρι και τον εγκέφαλο της κορασίδος.

Αυτός που ψάχνει απελπισμένα γυναίκες για «οπισθοδρομικό σεχ».

Όλοι αργά η γρήγορα, χάνουμε μια ευκαιρία να ρίξουμε μια γυναίκα στο γήπεδο της αναπαραγωγικής διαδικασίας (όρα κρεβάτι). Θες η ατυχής έμπνευση που είχαμε να το παίξουμε ευγενείς εκείνη τη μαύρη νύχτα, να δείξουμε ότι διαφέρουμε από τον υπόλοιπο ανδρικό πληθυσμό. Θες η απαξίωση με την οποία μπορεί να βλέπουμε τη συγκεκριμένη γκόμενα.

Όπως και να έχει η ευκαιρία, λένε, είναι φαλακρή και αν σου φύγει δεν μπορείς να την πιάσεις από τα μαλλιά. Το κακό με την περίπτωση της γυναίκας είναι ότι αν δε τη γαμήσεις στην ώρα της βγάζει γλώσσα ή σε λέει και μαλάκα.

Αυτό προς απάντηση σε αυτούς που αγωνιούν μήπως και ακούσουν το γνωστό: «όλοι ίδιοι είσαστε». ΝΑΙ, είμαστε. Αν δε σας αρέσει, παίξτε με PVC.