Tagged definitions (1116)
Showing 811-820 from 1116

Τα διακριτικά βαθμού όλων των υπαξιωματικών του στρατού (υποδεκανείς, δεκανείς, λοχίες κλπ.) για να υποδηλώσουν υποτιμητικά ότι κέρδισαν το βαθμό ρουφιανεύοντας και γλείφοντας ή ότι αυτό πρόκειται να κάνουν από εδώ και στο εξής.

Αστεϊσμός για τον νέο στον στρατό. Από την ομώνυμη εταιρεία επίπλων. Ακουσμένο από την σειρούλα μου στον Εύρο.

Στην κωδικοποίηση των στρατιωτικών γευμάτων είναι το μεγάλο και προφ αφόρητα σκληρό κομμάτι παστίτσ(ι)ο.

Μεταξύ των τροπών στρατιωτικών αρκτικολέξων, ο Οπλίτης Βραχείας Ανακατάταξης σλανγκίζεται σε Όταν Βαρεθώ Απολύομαι. Βέβαια πρόκειται για σλανγκ εκ των άνω, αφού την χρησιμοποιούν μάλλον οι θιασώτες του θεσμού και οι ίδιοι οι ΟΒΑ, παρά οι άλλοι για τους οποίους η διαφορά από τους πολυσλανγκισμένους ΕΠ.ΟΠ. δεν είναι και τόσο δραματική.

Εκ του λελέ < απολελέ και τρελελέ. Λέγεται όταν ο λέλουρας ανήκει στην ΕΛ.ΔΥ.Κ. (Ελληνική Δύναμη Κύπρου) οπότε κατά την επικείμενη απόλυση θα μπει σε αεροπλάνο, το λεγόμενο και λελοπλάνο, για να επιστρέψει στο Ελλαδιστάν (και οπουδήποτε αλλού υπάρχει επιστροφή με αεροπλάνο κατά την απόλυση, δεν γνωρίζω άλλες περιπτώσεις). Όσο, λοιπόν, πλησιάζει η περιπόθητη μέρα ο φαντάρος ακούει λελοτουρμπίνες, είτε όταν περπατά στο δάσος, είτε παντού και πάντα. Ο ήχος των λελοτουρμπινών είναι το επακριβές μηχανικό αντίστοιχο, αυτού που η φύση προσφέρει στους φαντάρους με το τιτίβισμα των λελεδονιών.

Πάσα: oistrogonamygdalos.

Σύμφωνα με ανάπτυξη στρατιωτικού αρκτικόλεξου, είναι ο υπηρετών στον ΛΑΤ, ήτοι τον Λόχο Αντιαρματικών.

Το αεροπλάνο με τις λελοτουρμπίνες που μεταφέρει τον απολυόμενο πίσω στον τόπο προέλευσης. Λέγεται κυρίως για τους απολυόμενους από την ΕΛΔΥΚ (Ελληνική Δύναμη Κύπρου).

Πρόκειται για παραδοξολογική φράση (σαν το Αλβανός τουρίστας που κυκλοφορούσε πριν κάτι χρόνια) με την οποία περιγράφονται κάποιοι **ΕΠ**αγγελματίες **ΟΠ**λίτες που, αν και βασικά Επειδή Π**είνασαν **Ορκίστηκαν **Π**άλι και αποκλείεται να φτάσουν σε υψηλούς βαθμούς όπως αυτόν του ταξιάρχου, την είδαν παρόλα αυτά πολύ εξουσία μέσα στον στρατό για τις πενιχρές σαρδέλες που διαθέτουν.

Σύμφωνα με τις αναπτύξεις στρατιωτικών αρκτικολέξων, είναι ο φαντάρος που πρέπει να πάει στο ΚΕΦ (Κέντρο Ελέγχου Φρουράς) για να πάρει όπλο και να πάει στο σκοπέτο. Το κεφάτος ευφημισμός βέβαια.

Πέραν από τον ορισμό που καταχωρήθηκε πιο πριν, ο χωσιματίας περιλαμβάνει και άλλους δύο τύπους ανθρώπων:

1. Xωσιματίας καλείται το άτομο που τα χώνει, που δεν μασάει τα λόγια του και δεν φοβάται να εξαπολύσει μύδρους ενάντια σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε τον χαλάει, στοχεύοντας είτε σε συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις, είτε γενικότερα και αόριστα, τσουβαλιάζοντας ασύστολα τους πάντες και τα πάντα, ασχέτως με το αν έχει δίκιο ή άδικο.

2. Στην φανταρική ιδιόλεκτο, xωσιματίας καλείται ο στρατιώτης που αγγαρεύει άλλους, δηλ. που χώνει κόσμο, για την εκτέλεση μίας υπηρεσίας ή μίας εργασίας εντός ή εκτός στρατοπέδου. Αυτό συμβαίνει είτε λόγω ανάγκης (π.χ. μία αρρώστια), είτε συχνότερα, λόγω γνωριμίας - κολλήματος - τακιμιάσματος - συγγένειας, ενίοτε δε ακόμη και απλά εντοπιότητας, με τους εκάστοτε επιλοχίες, αξιωματικούς - υπαξιωματικούς.

Πρέπει επίσης να τονιστεί πως ο χαρακτηρισμός του χωσιματία πιάνει εξίσου και τους βαθμοφόρους του Ε.Σ., οι οποίοι δεν διστάζουν να χώσουν τόσο στρατιώτες, όσο και κατώτερους στην ιεραρχία βαθμοφόρους. Είναι δε πάγια τακτική η μετακύλιση του χωσίματος στις κατώτερες βαθμίδες της ιεραρχίας, φαινόμενο που κυριαρχεί επίσης και σε όλες σχεδόν τις εκφάνσεις της πολιτικής και επαγγελματικής ζωής.