Είναι το εντελώς χύμα παλικάρι, αυτός που δεν ασχολείται με τους τύπους και τα προβλεπόμενα, φοράει ό,τι νά 'ναι, κάνει τα δικά του και δεν πα να γ$%#@&* το σύμπαν. Ψιλορεμάλι βασικά, τα κίνητρά του έχουν μια ακαθόριστη σχέση με κάποια αντίδραση στο κατεστημένο, αλλά πιο πολύ η φάση είναι «άααααραξε μωρέ και δεν βαριέσαιιιι...» (ή αλλιώς: «ό,τι 'ναι νά 'ρθει θε να ρθει, κι αν δεν ερθεί, μαγκιά του!» [βλ. το σχετικό βίντεο])
Χρησιμοποιείται πάρα πολύ στον στρατό για τους φαντάρους (ή τους αξιωματικούς) που τα έχουνε όλα γραμμένα στ'@@ τους.
Από το γνωστό παρτάλι (κυριολεκτικά: το κουρέλι).
(από εδώ)
«ΥΕΑ στα τεθωρακισμένα είμαι [...] Βέβαια εκπαιδεύεσαι. Ο πιο πάρταλος δικός μας είναι καλύτερος από τον πιο τέντα φαντάρο (ή έστω από ένα καλό φαντάρο) αλλά τι να το κάνεις.»(από εδώ)
«Τ/ΓΕΣ λόχο μεταφορών με κλειστά μάτια φίλε μου. Πολύ καλά στελέχη (άραγε ο Σίμος ο Λευτέρης και ο Πουπουνάκης είναι ακόμα στα πολιτικά οχήματα;) και αραλίκι. Βύσμα δεν χρειάχεται, απλά να έχεις κάμποσο καίρο δίπλωμα οδήγησης και να μην φαίνεσαι πάρταλος!!»(από εδώ)
«Τώρα δηλαδή που ο μπυροθρεμμένος Μήτρο έβαλε 3 γκόλ τί ζόρι τραβάς πάλι; Μπόρεί το παιδί να είναι πάρταλος μεγάλος αλλά ρε γαμώτο όταν παίζει το κολλάει το παστέλι τι να κάνουμε;»
