Tagged definitions (774)
Showing 361-370 from 774

- Γιατί δεν ήρθες χτες για μπασκετάκι ρε;
- Ε, να, ξέρεις, τώρα, αφού...
- Άσε ρε πρόλογε. Πες ότι δε σ' άφηνε η γκόμενα. Στο βρακί της σ' έχει βάλει.

1. - Αυτός φοράει ποδίτσα. (= είναι μασόνος)

2. - Στην Ελλάδα διοικούν οι ποδίτσες. (Όπως είχε πεί κάποτε Έλληνας πολιτικός στην Ζούγκλα).

-Γιο μαν, τελικά είναι εμπειρία να καρφώνεις. Νομίζεις ότι παίζεις Νου-Βου-Α!

1. Τον έφτιαξα τον δικό σου, τον έκανα πύρκαυλο με αυτά που του αποκάλυψα για τη Λίλιαν και πάει γραμμή τώρα να της τα πει ένα χεράκι... θα γίνει χαμός!

2. Γιατί ρε μωρό μου δε φοράς πια εκείνα τα καβλιάρικα εσώρουχα που με φτιάχνανε έτσι ωραία και μου' ρχεσαι όλο με το περιοδόβρακο...

3. Πάλι τα ίδια, κάθε μέρα έρχεται φτιαγμένος στη δουλειά, τα κάνει μαντάρα και πρέπει να βγάζω εγώ το φίδι από την τρύπα...
   (σ.σ. σόρυ για το λινκ, αυτό έχουμε!)

4. Δώσε μου μισό να φτιαχτώ λιγάκι να μην είμαι έτσι χάλια -και σε πέντε φύγαμε!

5. Είδες πώς φτιάχτηκε ο γιόκας τής κυρα-Περμαθούλας; Όχι θα τον άφηνε στα χαμηλά, τι νόμιζες... Σε λίγο θα γίνει Λαμπράκης στη θέση του Λαμπράκη έτσι όπως πάει.

6. Τι να σου πω, μας έφτιαξες με τις αηδίες σου πρωινιάτικα...

7. Φτιάξ' το μου ρε συ το γαμίδι, πάλι χάλασε ρε πστ!

Γιωρίκας: Ρε, την είδες αυτή τη Ferrari Enzo FXX;
Κωστίκας: Τώώώρα, πέρασε.

Γιωρίκας: Αμάν, εδώ κάτω έχει σκατά.
Κωστίκας: Τώώώρα, τα πάτησες!

Πάρε μου μια πίπα
να κόψω το τσιγάρο
έγινε η καρδιά μου
μαύρη σα φουγάρο

Πάρε μου μια πίπα
να κόψω το τσιγάρο
έτσι μπορώ μόνο
να μην ξαναφουμάρω

Δημοσιεύεται και στ΄ Αγγλικά

Take me a pipe
to avoid smoking
my heart became
black as (το φουγάρο πώς είναι;)

Take me apipe
to avoid smoking
such I can only
not to smoke again

Ήμουν emo ή δεν ήμουν, οέο;

Μωρή, που τα ΄βρες τα λεφτά. Θα σου γαργαλήσω τη μασχάλη κι όλο σου το σώμα

Η Τασούλα είχε μια δύσκολη μέρα. Γυμναστήριο, χαλαρή κουβεντούλα με τον σφίχτη που έκανε διάδρομο απέναντί της, μασάζ προσώπου, μανικιούρ-πεντικιούρ στο σπα του γυμναστηρίου, κομμωτήριο, καφέ με την κουμπάρα της και εξιστόρηση των τεκταινομένων με τον σφίχτη και μετά ψώνια για σέξι εσώρουχα. Γύρισε ξέπνοη στο σπίτι λίγο πριν μπει ο Τάκης κατάκοπος. Παραγγέλνει σουβλάκια. Ο Τάκης αγριεμένος:

-Τι έγινε ρε Τασούλα, πού είναι το φαΐ; Τι σουβλάκια είναι αυτά πάλι; Όλη μέρα είμαι στην οικοδομή και λιώνω με το πιλοφόρι και έρχομαι σπίτι για να φάω σουβλάκια;

Χέρια στην μέση, γλώσσα του σώματος λέει «το νου σου κακομοίρη μου» και γλώσσα του στόματος λέει (χείμαρρος, όλο με μια αναπνοή):

-Α, για άκου να σου πω Τάκη μου, χτες το βράδυ ήθελες γλέντια όλη νύχτα, με ξεθέωσες πάλι, τρεις φορές σου κάθισα, σου δωσα και κώλο, με κοψομέσιασες και τίποτα δεν μου έκανες και έχεις και τα μούτρα τώρα να ζητάς και φαΐ; Τι άνθρωπος είσαι εσύ ρε, παλιοεγωίσταρε, που με είχε η μανούλα μου στα ώπα-ώπα και έπεσα στα χέρια σου να μαρτυρήσω έτσι, να μην εκτιμάς τίποτα. ...και σιγά την δουλειά που έκανες ρε Τάκη όλη μέρα, έρχεσαι και μου το παίζεις θλιμμένος και μου κάνεις σκηνικό γιατί ήθελες να βρεις κι ένα καλό γεύμα, ενώ το μόνο που κάνεις είναι να ανακατεύεις έναν ασβέστη με αμμοχάλικο, την ώρα που εγώ είχα τόσες δουλειές και παρόλα αυτά έτρεχα να βρω να σου πάρω δώρο το σετάκι τα κόκκινα διαφανή εσώρουχα που είδαμε τις προάλλες στην βιτρίνα και καύλωσες, άει σιχτίρι πια εδώ μέσα, βαρέθηκα! (ζμπαμ πόρτα).

Τάκης άναυδος. Τρώει τα σουβλάκια στενοχωρημένος. Την αδίκησε.

Συμπέρασμα: η Τασούλα είναι κορυφαία ψήστρια και τα 'φερε τούμπα τα μπιφτέκια. Τασούλα ρουλζ.

Γράφει στον ιστό ο Κωνσταντίνος και τα μεταφέρω διότι τα βρίσκω σωστά:

Στο θέατρο του παραλόγου το μπουλούκι των 300… Στο θέατρο που λέγεται «Ελλάς»
ετούτες τις ημέρες δεν είναι να γελάς...

Μία παρωδία της Ελληνικής ιστορίας γράφεται ετούτες τις ημέρες στη σύγχρονη Ελλάδα. Μία παρωδία που την «ανεβάζει» ένα μπουλούκι κομπάρσων…

Αποφάσισαν οι Έλληνες βουλευτές πως τα χρήματα που παίρνουν ως «αποζημίωση», για τις υπηρεσίες που προσφέρουν στο Ελληνικό Κράτος, είναι λίγα. Έτσι, μαζεύτηκαν και ψήφισαν μόνοι τους την αύξηση του «μισθού» τους.
Στη συνέχεια, σκέφτηκαν πως τα αυτοκίνητα πολυτελείας που τους έχουν δοθεί από την Ελληνική Πολιτεία, είναι πεπαλαιωμένα και πρέπει να αντικατασταθούν τάχιστα.
Αμέσως μετά σκέφθηκαν πως εργάζονται πάρα πολύ και πρέπει να μειώσουν τις ώρες που δουλεύουν. Και πάλι συσκέφθηκαν, ψήφισαν και αποφάσισαν να εργάζονται τρεις (3) ημέρες την εβδομάδα!
Αμέσως μετά, διοργανώθηκε ημέρα αιμοδοσίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και ενώ πήγαν και έδωσαν όλοι οι υπάλληλοι το αίμα τους για τον συνάνθρωπο, οι βουλευτές μας απείχαν!!!Αυτά, έχουνε γίνει το τελευταίο διάστημα και με κάνουν να σκέφτομαι πόσο ηλίθιος μπορεί να είμαι που τους ανέχομαι ακόμη…Και παίρνω τα γεγονότα από την αρχή και σκέφτομαι, όσο και εάν επιθυμούν να σταματήσω να σκέφτομαι:

Πόσα χρήματα παίρνω εγώ από την δουλειά που κάνω; Μήπως εγώ δεν δουλεύω ή μήπως αυτοί οι 300 με βρήκαν «εύκολο » και με δουλεύουν ψιλό γαζί;
Πόσους φόρους πληρώνω καθημερινά από αυτά τα χρήματα της εργασίας μου; Γιατί δεν μπορώ να ξέρω τα εισοδήματα των πολιτικών – βουλευτών, επειδή απλά δεν τα δημοσιεύουν ενώ είναι υποχρεωμένοι; Και γιατί δεν τα δημοσιεύουν;
Πόσα χρήματα δίνω για τα φροντιστήρια των παιδιών μου, επειδή η Παιδεία που τους προσφέρεται είναι τελείως άχρηστη; Γιατί πληρώνω εκπαιδευτικούς που δεν γνωρίζουν τι είναι εκπαίδευση; Γιατί πληρώνω καθηγητές που το μόνο που σκέφτονται είναι τι ώρα θα σχολάσουν και που θα πάνε διακοπές ενώ εγώ δεν μπορώ να πάω;
Πόσο πληρώνω για να φάω και να μπορώ να συνεχίσω να ζω, τη στιγμή που οι πολιτικοί μας άνδρες διασκεδάζουν τους φάρυγγες και τα στομάχια τους στα ακριβότερα εστιατόρια, που εγώ σαν «εργοδότης» τους δεν θα μπορέσω να τα δω ποτέ, ούτε καν σε φωτογραφία;
Πόσα χρήματα μου κοστίζει να αγοράσω κι εγώ ένα ασφαλές αυτοκίνητο, που αν μη τι άλλο θα μου προσφέρει την δυνατότητα να ζω και να ταΐζω τους 300 και τους παρατρεχάμενούς τους; Και γιατί τελικά δεν μου δίνεται αυτή η δυνατότητα;
Γιατί εγώ να εργάζομαι 40, 48 ή 65 ώρες εβδομαδιαίως και οι «αντιπρόσωποί» μου το 1/3 ή το 1/4;
Γιατί εγώ πρέπει να σκέφτομαι ανθρώπινα και να πονάω, να συμπάσχω για τον συνάνθρωπό μου, οι ίδιοι δεν δίνουν ούτε λίγο από το αίμα τους για να συμβάλουν στο να σωθεί έστω μία ζωή;
Ποιος μπορεί να μου εγγυηθεί πως θα είναι διαθέσιμοι να δώσουν το αίμα τους για την πατρίδα μου και για το σπίτι μου και την οικογένειά μου, αν το απαιτήσουν οι καταστάσεις;
Μια σειρά από συνεχόμενα και αναπάντητα γιατί. Αν και νιώθω πως η απάντηση βρίσκεται στην αρχή του κειμένου μου: επειδή απλά είμαι ηλίθιος και τους ανέχομαι. Τους αφήνω χωρίς τιμωρία. Και τους πληρώνω για να παίρνουν και τις «προμήθειές» τους από τον δικό μου κόπο, από τα δικά μου χρήματα, από την δική μου περιουσία, από την δική μου πατρίδα!!! Την πατρίδα που με πονάει και την αγαπάω, αλλά και την πατρίδα που την έχουνε εγκαταλείψει επειδή το αφεντικό τους τελικά δεν είμαι εγώ, αλλά κάποιος άλλος…Κι εγώ τους εύχομαι ολόψυχα, επειδή δεν είμαι μικρόψυχος:Όσα καλά μου κάνατε καλοί μου «αντιπρόσωποι», άλλα τόσα να σας δώσει ο Θεός.Και εάν με πονέσατε καλοί μου πολιτικοί και με πληγώσατε, το τίμημα ας είναι στα παιδιά σας…

Κωνσταντίνος

Υ.Γ. Αφού μόνο καλά μου κάνατε, εσείς οι πολιτικοί, δεν πιστεύω να θυμώνετε για την περίπτωση του τιμήματος… Επίσης, θέλω να πιστεύω (ακόμη) πως δεν είναι όλοι οι πολιτικοί το ίδιο. Απλά περιμένω να μου το αποδείξουν…