Definitions by jesus (315)
Showing 281-290 from 315

Η βουτιά, ιδίως από ψηλά, που πετάει άπειρο νερό. Είθισται να τρώγεται, εναλλακτικά συντάσσεται με επιφώνημα και την λέξη πασπαρτού, μαλάκα.

Κατά κύριο λόγο δεν λέγεται όταν η βουτιά αποσκοπούσε στο να πετάξει άπειρο νερό (με τα γόνατα μαζεμένα στο στήθος, η λεγόμενη μπόμπα ή μπομπίδι), αλλά όταν έγινε από άτσαλο πέσιμο, οπότε πονάει. Πολύ.

Πάσα: ο τύπος που έφαγε σκασίδι τερματ'στός στον αηνγκίτα σήμερα.

Μεταξύ των αντικειμένων ο πούτσος εκάστου και τ' αρχίδια του, επίσης ενδέχεται να μην μασάς μία ή και να μη μασάς χριστό. Στο πρώτο και στο τρίτο ενικό υποχρεωτικά ασυναίρετο το ρήμα.

Δηλώνει άνθρωπο που μασάει σίδερα, που δεν καταλαβαίνει χριστό, που είναι σκληρός κι αλύγιστος.

Προφανώς επέκταση του πιο έητιζ «δε μασάω», με την πρόσθεση των επιτατικών ως δηλωτικών ακραίας άρνησης.

Βλ. και μασάω και (δε) μασώ.

Κχάνκοντας από δουπού.

Στη φράση «(δουλεύω με) μπλοκάκι» ή «δουλεύω μπλοκάκι». Εννοείται το μπλοκάκι των αποδείξεων παροχής υπηρεσιών.

Αναφέρεται στην σχετικά νέα μορφή ελαστικής εργασίας, κατά την οποία ο εργαζόμενος ουσιαστικά δουλεύει για μια εταιρεία (πλέον ακόμα και μικρού μεγέθους), δηλαδή βαράει ωράρια και στην ουσία είναι εργαζόμενός* της, της οποίας όμως δεν είναι προσειλημμένος υπάλληλος, αλλά κόβει απόδειξη παροχής υπηρεσιών.

Δουλειά με το κομμάτι, δηλαδή, και καπιταλισμός 19ου αιώνα, για πρώην καλομαθημένα παιδιά του συστήματος όπως μηχανικοί, ή απόλυτη εξαθλίωση και ακραία εργασιακή ανασφάλεια για εργαζόμενους πχ στην καθαριότητα, λέγε με Κούνεβα.

*απασχολείται κατά το Σημίτειο νιούσπηκ, λες και η δουλειά είναι παιδικός σταθμός, να απασχολείται δημιουργικά το παιδί, να μαθαίνει και τίποτα, όχι μόνο τηλεόραση και ύπνο.

Χαϊδευτικά το παπί KZR, προφέρεται κα-ζε-άρ. Το αστείο με το κασέρι δεν νομίζω να υπήρξε ποτέ κάτι εκτός από μπανάλ και εύκολο.

Αντίστοιχο παρατσούκλι/προσωποποίηση και ο κρύπτονας, για το παπί Crypton.

Λέγεται και πουτσουντού, είναι το διδακτορικό, κυρίως για τους έλληνες που διδακτοριζόσαντε στο εξωτερικό. Συνήθως το διαθέχεται κάποιο ποζντόκ, μέχρι ο εν λόγω λαμπρός έλλην επιστήμων να διαφύγει του κομμουνισμού για να υπηρετήσει την πατρίδαν.

Προφανώς προέρχεται από το PhD, πι-έιτς-ντι για τους λίγους που το λένε ακόμα έτσι. Για το μάστερ, βλέπε εδώ.

Πάσα από Κάδμο, πάσχα από χριστούγεννα.

Είμαι κακός στα βαφτίσια, και είναι αδύνατον να το βρει κάποιος έτσι στην αναζήτηση, οπότε το λήμμα είναι υπό συζήτηση. Πάμε στον ορισμό.

Αναφέρομαι στο ακόλουθο σχήμα λόγου, που δεν έχω παρατηρήσει σε άλλες γλώσσες:

1. επιμερίζουμε ένα σύνολο σε δύο κατηγορίες, συνήθως (αλλά γιατί όχι και αλλιώς, δεν είμαι σίγουρος) μισά και μισά

2. αποδίδουμε στο πρώτο κομμάτι μία ιδιότητα, και στο δεύτερο την ίδια ακριβώς απλά αλλάζοντας διατύπωση ή αποδίδοντάς την σε πιο ακραίο βαθμό.

Η ιδιότητα μπορεί κάλλιστα να είναι θετική, οπότε επιτείνεται στο θετικότερο, ή αρνητική, οπότε επιτείνεται στο αρνητικότερο, αλλά ποτέ δεν διορθώνεται προς τον μέσο όρο.

Χαλαρό αντίστοιχο του «ο ένας καλύτερος / χειρότερος από τον άλλο».

Σε αστειατορικό μοτίβο, χωρίζουμε το σύνολο σε δύο κατηγορίες, και επαναλαμβάνουμε δύο φορές τον ίδιο χαρακτηρισμό.

Ελπίζω τα παραδείγματα να είναι διαφωτιστικότερα.

Ο σκηνοθέτης που κάνει ταινίες μικρού μήκους, κατά κύριο λόγο συστηματικά. Δεν είναι μικρομηκάς δηλαδή κάποιος που απλά έκανε και μία μικρού μήκους.

Πρόκειται για τις ιδανικές γραμμές στην οδήγηση, όταν κάποιος πρόκειται να πάρει μία στροφή, ή αλλεπάλληλες. Θεωρητικά κάποιος μπαίνει στην στροφή όσο πιο ανοιχτά γίνεται, περνάει εφαπτομενικά απ' την κορυφή και ανοίγεται όσο του επιτρέπει ο χώρος πριν την επόμενη στροφή στην έξοδο. Αυτή η τροχιά αποδίδεται με την λέξη γραμμές.

Απαντά κυρίως στις φράσεις «οδηγάω/μπαίνω με γραμμές» και αποκλειστικά στον πληθυντικό.

Συνώνυμο του ό,τι νά 'ναι, λέγεται κατά την αποφώνηση σκληρά σουρεαλιστικής ατάκας. Ο ποιητής θέλει να πει ότι δεν έχεις λόγο για να πεις κάτι τέτοιο, ότι αυτό που λες δεν υπάρχει.

Χαμηλής ποιότητας, δεύτερης ή και τρίτης διαλογής. Εμπεριέχει το σουρεάλ ότι το δεύτερο έρχεται μετά απ' το τρίτο, αντίστοιχο φαινόμενο με το επισκευή και πέταμα και το γενική επισκευή και πέταμα.

Συνώνυμο: βουγουδουέ, ίζολ 2ης (βου), 3ης (γου), 4ης (δου), 5ης (ε) διαλογής, όπου οι διαλογές αριθμούνται με φθίνουσα σειρά σημασίας. Επίσης, το τριτοτέταρτος, στο οποίο η εμφάνιση των κατηγοριών γίνεται επίσης με την (λογική) φθίνουσα σειρά της διαλογής.