Definitions by GATZMAN (610)
Showing 301-310 from 610

Συγχορδία ονομάζεται στη θεωρία της μουσικής το σύνολο τριών τουλάχιστον φθόγγων που ηχούν ταυτόχρονα.

H συνπορδία αποτελεί παράφραση του όρου και ονομάζεται το σύνολο δύο και παραπάνω κλανιών που απελευθερώνονται με μικρή ή με καθόλου χρονική διαφορά μεταξύ τους, επηρεάζοντας το ηχόχρωμα του χώρου.

Όταν επικρατεί πορδοχαρά, κάποιες εκ των κλανιών που δραπετεύουν, συμπίπτουν χρονικά με κάποιες άλλες, οπότε και προκύπτει το φαινόμενο της συνπορδίας. Οι κλανιές μπορεί να είναι κράμα από κομπολογάτες, κούφιες, ξυπόλητες, κλπ. Όλες έχουν ρόλο στην παράσταση. Η φάση θυμίζει πεδίο βολής απελευθέρωσης αερίων.

Η φάση γίνεται καλύτερη μεταξύ παρέας που βρίσκεται εντός κλειστού χώρου και που έχει πρωτύτερα χλαπακιάσει τροφές (φασολάδα, φακές, κουνουπίδια, κρεμμύδια, μπρόκολα, κουνουπίδια κλπ) που επιβοηθούν το κλασίδι και την έκταση του χημικού πολέμου. Σε αυτή την περίπτωση πέφτει το γέλιο της αρκούδας, ενώ ο ένας περιμένει την ανταπόκριση ή το negotiation του άλλου (κατά την κομπιουτερική ορολογία) για τη δημιουργία συνπορδιών και τη συνέχεια των κλανιοβομβαρδισμών. Η φάση αυτή λειτουργεί ως θεατρική παράσταση, με live σενάριο, χωρίς δοκιμές, σκηνοθέτες κλπ, κλπ. Όλοι οι συνδαιτυμόνες πρωταγωνιστούν και αποτελούν παράλληλα το κοινό της παράστασης. Η ευρηματικότητα τους και ο συγχρονισμός των κλανιών κατά τη συνπορδία συγκαταλέγονται στα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτής της μοναδικής, απρογραμμάτιστης παράστασης (μια φορά παίζει το έργο).

Σύμφωνα με τα παραπάνω θα μπορούσαμε να εντρυφήσουμε στην προσφορά του ρόλου της συνπορδίας σε μια ομήγυρη. Η συνπορδία αποτελεί ένα πρόσθετο κανάλι επικοινωνίας, υποστηρικτικό προς την υπάρχουσα επικοινωνία, αρκεί βέβαια να υπάρχει εξοικείωση μεταξύ των ατόμων και να υπάρχει συμβατότητα και διάθεση για τέτοιου είδους πλάκα.

To ακορντεόν κατά τη βιβλιογραφία είναι φορητό μουσικό όργανο που αποτελείται από μία φυσούνα, η οποία καθώς ανοιγοκλείνει κινεί μεταλλικά γλωσσίδια.Αυτή στηρίζεται σε ένα μεταλλικό πλαίσιο, το οποίο από τη μία πλευρά έχει το πληκτρολόγιο και από την άλλη κουμπιά για τις έτοιμες συγχορδίες.

Από το παραπάνω μπλά μπλά κρατάμε ως ιδιότητα κλειδί, για το συγκεκριμένο ορισμό το ανοιγοκλείσιμο της φυσούνας. Τη μεταβολή δηλαδή του μήκους της φυσούνας συναρτήσει του χρόνου. Ο συγκεκριμένος ορισμός αντιστοιχίζεται με τις συχνές αυξομοιώσεις του βάρους ενός ανθρώπου. Μιλάμε για την περίπτωση, όπου κάποιος παχύσαρκος (κάποιος δηλαδή που αντί να χτίζει κοιλιακούς με την κλασσική έννοια, χτίζει κοιλιακούς με την εναλλακτική έννοια του όρου), αδυνατίζει αρκετά όσο διαρκεί μια δίαιτα η μια εκγύμναση, μετά αφήνεται στον παλιό τρόπο ζωής, όπου ξαναφουλάρει μέχρι να ξανά ξεκινήσει πάλι τη δίαιτα και μετά ……ξανά προς τη δόξα τραβά….Και το loop συνεχίζεται με πρωταγωνιστή πάντα τον άνθρωπο ακορντεόν που σαν υαλοκαθαριστήρας κινείται από τη μια κατάσταση στην άλλη και τούμπαλιν.

Το φαινόμενο γίνεται περισσότερο έντονο όσο η απόσταση μεταξύ min και max τιμής του βάρους είναι μεγαλύτερη, όσο μικρότερος είναι ο χρόνος μεταβολής του βάρους και όσο συχνότερες είναι οι μεταβολές αυτές. Ο άνθρωπος ακορντεόν προκαλεί τα γέλια σε όσους τον γνωρίζουν.

Πολλές φορές πρόκειται για κάποιον που όταν αδυνατίζει δεν το κάνει με κύριο γνώμονα τη βελτίωση της υγείας του, αλλά τη βελτίωση της εικόνας του σωματότυπου του για ευκαιριακές κατακτήσεις. Γιαυτό και όταν χάνει το ευκαιριακό κίνητρο ο Τιραμόλα βγάζει τον Πάγκαλο που κρύβεται μέσα του. Η κατάσταση μοιάζει δηλαδή με ασανσέρ, όπου στο ισόγειο μένει ο Πάγκαλος και στο ρετιρέ ο Τιραμόλα. Ετσι το άτομο περνάει από φάση ζιπαρίσματος (συμπίεσης) σε φάση ξεζιπαρίσματος (αποσυμπίεσης) και τούμπαλιν. Ο τύπος δηλαδή μοιάζει με το χοντρό και το λιγνό σε συσκευασία του ενός. Πότε έτσι πότε γιουβέτσι.

Ο όρος οφείλει την ύπαρξη του στη γνωστή διαφήμιση της εταιρείας μπαταριών Duracell. Θυμόμαστε, πως όταν τα κουνελάκια που κινούνται με μπαταρίες άλλων εταιριών σταματούν, το κουνελάκι της Duracell συνεχίζει. Το σχετικό σλόγκαν μάλιστα ήταν: «Και ποτέ μην ξεχνάτε: Εκεί που οι άλλες μπαταρίες σταματούν, η Duracell συνεχίζει». Η διαφήμιση εστίαζε δηλαδή, στην περίσσεια ενεργείας που είχε το κουνελάκι της Duracell έναντι των άλλων.

Γι' αυτό, όταν αποκαλούμε κάποιον ως ντούρασελ, θεωρούμε πως αυτός έχει αρκετά μεγαλύτερη ενέργεια και υπεραπόδοση έναντι των στάνταρντ σε κάποιο συγκεκριμένο τομέα (εργασία, σεξ, κρασοκατάνυξη, κ.λπ.) ή γενικότερα.

Πολλές φορές η αναφορά στον άνθρωπο ντούρασελ παραπέμπει και σε δεύτερες σκέψεις (χρήση αναβολικών, κόκας, κ.λπ.).

Πολλές φορές ένας άνθρωπος ντούρασελ μπορεί να λειτουργήσει και ως κούρασελ. Σε αυτή την περίπτωση κουράζει τον άλλον. Τον φτάνει στο σημείο να του πει: «Νισάφι πια. Μας τα 'χεις κάνει νταούλια».

Όταν λέμε πως μια κατάσταση έχει απαιτήσεις ντούρασελ (τεράστια δουλειά για το διαθέσιμο χρόνο, υπερβολικό διάβασμα για εξετάσεις, ανάγκη για σεξουαλικές επιδόσεις - βλ. σχετικά τη λεζάντα της Κάρλα Μπρούνι), θεωρούμε πως πρέπει να βελτιώσουμε τις επιδόσεις μας προκειμένου να την ολοκληρώσουμε επιτυχώς.

Η δε φόρτιση των ανθρώπινων μπαταριών είναι απαραίτητη για οποιοδήποτε τύπο μπαταριών (οποιοδήποτε τύπο ανθρώπου). Μιλάμε για ξεκούραση και μείωση κόπωσης (ύπνος, διακοπές, βελτίωση συνθηκών εργασίας κ.λπ.).

Μοιραία, όταν μιλάμε για ντούρασελ, το μυαλό κάνει link και στη λέξη ντούρος, που σημαίνει γερός, στητός, άκαμπτος.

Συνήθεις εκφράσεις για τον άνθρωπο ντούρασελ: - συνεχίζει σαν το κουνελάκι της ντούρασελ - λειτουργεί με ντούρασελ - έχει ντούρασελ - φοράει ντούρασελ

1. Τα μωρά-παιδιά για να κοιμηθούν το βράδυ θα πρέπει να είναι και κουρασμένα
   Για τσεκάρετε -όσες από σας παραπονιέστε ότι το παιδί δεν κοιμάται εύκολα το βράδυ- πόσες ώρες κοιμάται το παιδί την ημέρα!!!!!! Πολλές φορές μας βολεύει να κοιμάται και την ημέρα αλλά το βράδυ το παιδί είναι ντούρασελ
   Οι βρεφονηπιακοί , οι παππούδες-γιαγιάδες , νταντάδες συνήθως τα αφήνουν να κοιμηθούν παραπάνω (για ησυχία .

H καραμπίνα τόσο από πλευρά μορφής όσο και λόγω βλητικής δυνατότητας της παρομοιάζεται με το πέος. (βλ. υγρό πυρ). Η επαναληπτική παραπέμπει σε κάποιον που χαρακτηρίζεται για τη σεξουαλική υπερεπίδοσή του. Σε κάποιον που μπορεί να χτυπάει σεξουαλικά σετ πολλαπλών επαναλήψεων χωρίς να μασάει τον πούτσο του και χωρίς να παθαίνει εμπλοκή κι αφλογιστία. Σε κάποιον που έχει αρκετά μεγάλη ενέργεια και υπεαραπόδοση έναντι των στάνταρντ στο σεξουαλικό τομέα. Μιλάμε δηλαδή κάποιον σεξουαλικά ντούρασελ. Για κάποιον ακάματο εργάτη του σεξ. Για κάποιον που δουλεύει το διπλό καρμπυρατέρι, χωρίς ανάσα. Για κάποιον που δουλεύει εργολαβικά και μεθοδικά αξιοποιώντας πλήρως το νυχτοκάματό του. Για κάποιον που ενσωματώνει τη δύναμη και τη μαεστρία του καλού, του κακού και του άσχημου (3 σε 1). Για κάποιον που το βόλι του δεν είναι απλά καλό αλλά άριστο.

Η αποτελεσματικότητα της επαναληπτικής καραμπίνας εξαρτάται από την εμπειρία, την ιδιοσυγκρασία, την τεχνική, τη χημεία των εραστών, κλπ. Δεν είναι λίγες οι παντρεμένες που φορτώνουν τον άντρα τους με περικοκλάδες για λόγους επαναληπτικής καραμπίνας.

Πολλές φορές κάποιος ντούρασελ δεν θέλει να φυλακίζει, ή μ’ άλλα λόγια να αφιερώνει την επαναληπτική καραμπίνα του σε μια γυναίκα. Θέλει το ιδιαίτερο χάρισμά του να το χαρούν κι άλλες. Θεωρεί απαράδεκτο το ιδιαίτερο αυτό τάλαντό του να το γεύεται μόνο μία, που συν τω χρόνο γερνάει κιόλας. Θεωρεί πως δεν αξιοποιεί το εργαλείοτου. Θεωρεί πως δεν έχει κοσμογυρισμένο πέος. Σιγά σιγά αποκτά πανανθρώπινα ιδεώδη. Αρχίζει να σιγομουρμουρίζει το άσμα: «Θέλω πολλές, γυναίκες, θέλω πολλές, απ’ όλες τις φυλές». Και η γυναίκα του ακούγοντας το άσμα καμαρώνει που έχει αντιρατσιστή άνδρα. Κι ο άντρας της σιγά σιγά σιγά αρχίζει να διευρύνει τον κύκλο του. Τότε είναι που γίνεται και φαν του στοίχου «Από κανάρα σε κανάρα θα πετάω» του τραγουδιού, «το πουλί». Δυνητικά καταλήγει ελεύθερος σκοπευτής και μουνόταυρος. Φτάνοντας σ’ αυτό το στάδιο συνήθως βλέπει μόνο τη σεξουαλική διάσταση του θέματος. Όταν βλέπει γυναίκα αφηνιάζει. Ο μουνόταυρος δεν χάνει το χρόνο του. Είναι εργαλειοσυλλέκτης της μιας βραδιάς. Οπότε η λογική ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε έχει ορίζοντα υλοποίησης μέχρι το deadnight (deadline βραδιάς). Κάνει λοιπόν την περαντζάδα του, σκανάρει, τσεκάρει και σαν κομάντο χτυπάει. Μετά, πολεμάει φορώντας το κράνοςτου στο χαράκωμα για να μην πάρει κανένα παράσημο. Είναι τόσες λίγες οι νύχτες στη ζωή ενός ανθρώπου. Γιατί να τις μειώσει; Και όσο για τη γυναίκα του; Αν δεν τον έχει χωρίσει, καμαρώνει που ο άντρας της ξεσκίζεται στα meeting περιμένοντας την πολυπόθητη προαγωγή που «του τάξανε, αλλά του την αργούν εσκεμμένα γιατί όπως της λέει: ο κόσμος είναι άδικος». Και εν τω μεταξύ το σπίτι γεμίζει από περικοκλάδες .

Σημείωση: H επαναληπτική καραμπίνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην περίπτωση της οθωμανικής προσέγγισης.

Το πόθεν έσχες σύμφωνα με τη βιβλιογραφία δηλώνει την υποχρέωση κάποιου να δηλώνει και να δικαιολογεί τις πηγές των εισοδημάτων του.

To πόθεν αίσχος αποτελεί παράφραση του «πόθεν έσχες» και εκφράζει το τριγκάρισμα που παθαίνει κάποιος λόγω του σοκ που παθαίνει όταν ενημερώνεται για το πόθεν έσχες των βουλευτών. Εκφράζει το ψυχικό ταράκουλοτου ψηφοφόρου κατά την επίσημη πληροφόρησή του σχετικά με την οικονομική κατάσταση (κινητή-ακίνητη περιουσία, ύψος καταθέσεων) των αντιπροσώπων του στο κοινοβούλιο και την εύλογη διερώτησή του για τα στοιχεία που τεχνηέντως αποκρύπτονται.

Τότε είναι που η πλέμπααισθάνεται χάπατο και προδομένη. Τότε είναι που ο ψηφοφόρος κάνει αυτοκριτική στον εαυτό του για τη χρήση της ψήφου του, τότε είναι που αρχίζει να αμφιβάλλει για την αποτελεσματικότητα των θεσμών, τότε είναι που φευγαλέα σκέφτεται πως είναι κι αυτός αυτουργός στις ρεμούλες και τις απάτες αυτών που ψήφισε. Τότε είναι που συνειδητοποιείται η δύναμη της συλλογικής μαλακίας (ψηφοφορία).

Όταν ο κόσμος ακούει το πόθεν αίσχος, τότε συνειδητοποιεί το τι εξυπηρετεί ο τεχνητός κομματικός διαχωρισμός. Τότε αντιλαμβάνεται πως οι βολευτές Καλοχαιρέτες, είναι στη μάσα ενωμένοι, στον αγώνα χωριστά. Τότε αντιλαμβάνεται, την ελαστικότητα στην ιδεολογία που μπορεί να οδηγήσει κάποιους βολευτές στην πολιτική αλλαξοκωλιά (αλλαγή κόμματος).

Τότε πιάνει το άτοπο του πράγματος. Πώς γίνεται, διερωτάται, κάποιος που ανήκει στη γενιά των 700 ευρώ να χει προσλάβει τριακόσιους πάμπλουτους εθνοπατέρες (αφού πηδάνε όλη τη χώρα) δίνοντας τους έτσι το δικαίωμα να εξελιχθούν σε άτομα της γενιάς των 700.000.000 ευρώ; Σκέφτεται: πώς είναι δυνατόν οι υπάλληλοι της πλέμπας να της κατσικώνονται στο σβέρκο με ύφος ν καρδιναλίων και να έχουν τέτοιες εξωφρενικές καταθέσεις και ακίνητα; Ο φόβος όμως για την πολιτική αστάθεια λόγω μαζικής ψήφισης άκυρου, οι μηχανισμοί της διαπλοκής και ο φόβος έκθεσης και ψήφισης αγνών πολιτικών οδηγεί στη διατήρηση της κατάστασης.

Αλλά το κακό είναι πως ο κόσμος ξεχνάει εύκολα. Εναλλάσσει σωτήρες στην εξουσία, που ο ίδιος τους κατέβασε ως αποτυχημένους. Και έτσι οι βολευτές αδιαφορούν για τον λαό και αντ’ αυτού εναρμονίζονται με τη θέληση των απανταχού ισχυρών. Κι ο κόσμος ξεχνάει, απορροφάται στην ατομική του πραγματικότητα και όταν ξανασυμβεί, π.χ, κάποιο σκάνδαλο που βγήκε στη φόρα από κάποιους που δεν πήραν τη μίζα τους, ή γίνει ανακοίνωση κάποιου πόθεν έσχες, τότε ξανά ξυπνά από τον λήθαργο και τον ύπνο του δικαίου και ξανασυνεχίζει στο περιθώριο.

Στα βυζαντινά σχολειά, ο δάσκαλος που μάθαινε γραφή στους μαθητές έπαιρνε την πλάκα του μαθητή κι έγραφε με όλη του την καλλιγραφική τέχνη, στην αρχή τα γράμματα κι αργότερα τις λέξεις και τις φράσεις. Αυτό ήταν το υπόδειγμα, ο τύπος. Στη συνέχεια τραβούσε μια γραμμή κάτω από τον τύπο, για να συνεχίσει κατόπιν ο μαθητής. Γι' αυτό, το όλο δημιούργημα του δασκάλου ονομαζόταν τύπος και υπογραμμός. Επειδή λοιπόν το δημιούργημα του δασκάλου θεωρείτο τέλειο κι άξιο για μίμηση, η φράση τύπος κι υπογραμμός κατέληξε να δηλώνει τον άνθρωπο που ζει και φέρεται άψογα.

Με μια μικρή παράφραση προκύπτει η φράση τύπος και υπογαμός. Η λέξη υπογαμός παραπέμπει στη λέξη γάμα τα. Η φράση δηλαδή τύπος και υπογαμός παραπέμπει στον τύπο που είναι για κλάματα και αποτελεί την ακριβώς αντίθετη ερμηνεία της φράσης «τύπος και υπογραμμός». Ο τύπος και υπογαμός δεν είναι ο τύπος προς μίμηση, αλλά ο τύπος προς αποφυγή. Είναι ο άνθρωπος που ζει και φέρεται ανόητα.

Σημείωση 1: O τύπος και υπογραμμός μεταβάλλεται συναρτήσει των κοινωνικοπολιτισμικών συνθηκών.

Σημείωση 2: Πολλές φορές υπεισέρχονται υποκειμενικές θεωρήσεις τόσο στον ομιλητή όσο και στον ακροατή, αναφορικά με τον τύπο και υπογραμμό.

Σημείωση 3: Σε άτομα σαν το Ράλλη που είχαν πρόβλημα να πουν το «ρ», η εκφορά του όρου μπορεί να σημαίνει αυτό μπορεί να σημαίνει το αντίθετό του. Εκεί χρειάζεται εμπειρία ή χαϊφιντελιτιάρικο αυτί ώστε να πιάσει αυτές τις λεπτές ηχητικές διαφορές στο χρόνο dt που εκφέρεται ένα γράμμα.

Σημείωση 4: Η λέξη υπογαμός συνηθίζεται να λέγεται αργά και με στόμφο, ώστε αφενός να μη νομίσει κάποιος ότι είπαμε υπογραμμός, αφετέρου να δίνεται έμφαση στον μπαχαλώδη τρόπο ζωής κάποιου και στη μεγάλη απόκλιση του από τον τύπο και υπογραμμό.

Η διαδικασία της μαλακίας, λόγω της χειρωνακτικής εξάσκησης με το πέος που λειτουργεί ως simulator της βελόνας πλεξίματος και λόγω προσομοίωσης των όρχεων ως simulators κουβαριών (οι όρχεις είναι αφενός τριχωτοί και αφεδύο παράγουν σπερματονήματα ).

Για την παραγωγή slang εργόχειρου χρησιμοποιούνται 2 αρχίδια (like κουβάρια) και 1 πέος (like βελόνα) , ενώ για την παραγωγή του κλασσικού εργόχειρου χρειάζεται ένα κουβάρι και 2 βελόνες.

Το κλασσικό εργόχειρο απαιτεί σχέδιο (γραπτό, ή εγκεφαλικό). Στο slang δουλεύει από φαντασίωση ως φωσκολική φαντασία. Ωστόσο ακόμα κι η απλή φαντασίωση χρειάζεται κάποιο mini σενάριο. Άρα υπακούει σε κάποιο χαλαρό σχέδιο. Πόσο μάλλον η φωσκωλική.

Το κλασσικό εργόχειρο όπως και το slang εργόχειρο δίνουν δεδομένα αποτελέσματα (το πρώτο δίνει πλεκτό εργόχειρο, το δεύτερο πιτσιλωτό πλεγμένο εργόχειρο).

Τα σπερματονήματα δεν ποικίλουν σημαντικά στο χρώμα, όπως συμβαίνει με τις αποχρώσεις νήματος των κλασσικών κουβαριών. Τα σπερματονήματα δε, έχουν πιο λεπτόρρευστη ύφανση σε σχέση με τα κλασσικά νήματα.

Το slang εργόχειρο είναι πιο εύκολο στην παραγωγή, αλλά είναι βραχύβιο σχετικά με το κλασσικό εργόχειρο.

Τέλος θα μπορούσαμε να πούμε πως και για την παραγωγή των δυο τύπων εργόχειρου χρειάζεται κάποιος χρόνος ξεκούρασης, γιατί η υπερεργασία στην περίπτωση του slang καταλήγει σε έλλειψη πόρων, ενώ η υπερεργασία στην περίπτωση του κλασσικού, λόγω της κούρασης αντί να οδηγήσει σε εργόχειρο μ’ αρχίδια, μπορεί να οδηγήσει σε αρχίδια εργόχειρο.

Όσο δε για τη ρήση: Αν η μαλακία ήταν εργόχειρο θα χες κάνει την προίκα σου, οφείλουμε να πούμε πως εδώ ο ποιητής μιλά για κλασσικό εργόχειρο.

Πρόκειται για χιουμοριστική και συνάμα πικάντικη ερώτηση που αναφέρεται σε άνδρα και έχει σαν στόχο την ανακάλυψη της βασικής εικόνας της σεξουαλικής κατάστασης κάποιου. Μέσω της ερώτησης προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε τον κωδικοποιημένο προορισμό ενός εικονικού ταξιδιού σε μια περιοχή (που το όνομα της παραπέμπει στη ζητούμενη πληροφόρηση).

Παρακάτω παραπείθονται τα νούμερα λεωφορείων (1-6) στο ΚΤΕΛ διαδρομών του άνδρα, υπό τη μορφή: 3 περιοχές κι ο κούκος

Α. Περιοχές κουκολαλήματος 1. Μαλακάσα, Πορθμός Μαλάκα 2. Καβάλα, Γαμισιανά, Μουνότρυπα (για τα τελευταία 2 μέρη βλ. φωτογραφίες) 3. Κερατέα (προαιρετικό δρομολόγιο)

Β. Περιοχές που ο κούκος δεν κάνει κούκου, ή δυσκολεύεται 4. Δράμα 5. Βουλιαγμένη

C. Περιοχές μακαρίας κουκοαναπάυσεως
6. Κυπαρισσία, Σταυρούπολη, Ουρανούπολη, Παράδεισος Αμαρουσίου παραλίες Paradise της Μυκόνου, παραλία Golden Paradise της Κω, Νεκρά Θάλασσα κι όσες άλλες παραπέμπουν σε νεκρά φύση και ουράνια κατοικία, άμα λάχει ναούμ

Σημείωση 1: Η ερώτηση γίνεται με πονηρεμένο κλείσιμο ματιού σε κάποιον που ξέρει τον κωδικό χαρακτήρα της ερώτησης
Σημείωση 2: Σε κάθε νούμερο λεωφορείου εμφανίζονται ενδεικτικά ορισμένες περιοχές.Μπορούν να υπάρξουν φυσικά κι άλλες τοποθεσίες συμβατές όμως με τις υπάρχουσες σε κάθε νούμερο
Σημείωση 3: Η ερώτηση θα μπορούσε να αναφέρεται και σε γυναίκα, αρκεί να δοθεί κατάλληλο όνομα τοποθεσίας (βλ. παράδειγμα)
Σημείωση 4: Ως γίνεται εύκολα κατανοητό στην περιοχή Β, όπου ο κούκος έχει πλέον συνταξιοδοτηθεί, κι ο κούκος αηδόνι να σου στοιχίσει, ο κούκος δε θα φέρνει την άνοιξη. Για την περιοχή C δεν μιλάμε.

Τα σουβλάκια των καταστημάτων «πίτα του παππού» ξεχωρίζουν για το μεγάλο μήκος και για το γενικότερα μεγάλο μέγεθος τους και λειτουργούν ως προσομοιωτές μεγάλου πέους.

Η σημασία της πίτας του παππού που δίνεται εδώ, αφορά τη θεώρηση και την αντίληψη ενός ψωλοπερήφανου λεβεντόγερου, ενός λεβεντομαλάκα μεσήλικα, ενός πουρεϊτζερ που βρίσκεται στην αρχή του τέλους της σεξουαλικής άνθησης του για το εργαλείο του.

Επειδή τον τρώνε οι ανασφάλειες, ψάχνει ολοένα για επιβεβαίωση της πίτας του. Ακούει κάποιους να του λένε «άσπρα μαλλιά στην κεφαλή κακά μαντάτα στην ψωλή». Τους απαντά: «μαλλί μπαμπάκι, ψωλή φαρμάκι»… Ωστόσο δεν ησυχάζει. Παρόλο που έχει καβατζάρει εδώ και χρόνια τα πενήντα, όταν ακούει το τραγούδι του Ζαμπέτα, ο «πενηντάρης» φτιάχνεται. Σκέφτεται, πως ο πενηντάρης στην εποχή του Ζαμπέτα, αντιστοιχεί σε έναν εξηνταπεντάρη ++ της σημερινής εποχής. Θέμα χουπουα βλέπεις. Ακούει το τραγούδι του Μπουγά, «Έλα στον παππού» και λέει μέσα του: «Περνάει ακόμα η μπογιά μου. Δεν ξόφλησα.».

Πάει καμιά μπαρότσαρκα για να μπανίσει κανα κόμματο και να προσφέρει την πίτα του σερβιρισμένη με παππουτσοθήκη βεβαίως βεβαίως. Πίτα που κάποτε ήταν ανάρπαστη αλλά… γήρας ουκ έρχεται... μόνον κι ο ανταγωνισμός από νέους και ωραίους στους πουτσομεζέδες καλά κρατεί. Όπου δει λοιπόν πιπίνι, φτιάχνεται. Πετάει «ωχ τα πόδια…», ωστόσο πολλές φορές το καμάκι του, αντί να πιάσει το πιπίνι, πιάνει μια κρύα χυλόπιτα, όταν η τύπισσα, αφού τον σκανάρει, τον αποκαλέσει απαξιωτικά γερομπισμπίκη και ραμολί. Τότε αυτός μένει με τα παντελονόψαρα και την πίτα του παππού ανα χείρας.

Η φράση μπαίνει βγαίνει χιλλ προέρχεται από τη συνένωση της φράσης: «Μπένι Χιλλ», με τη φράση «Μπαίνει βγαίνει».

Η πρώτη παραπέμπει στο σόου του Άγγλου κωμικού ηθοποιού Benny Hill (Μπένι Χιλλ), το Benny Hill show, το οποίο ήταν σόου χιουμοριστικού χαρακτήρα που περιείχε πικάντικα σεξουαλικά πειράγματα. Εκεί ο Βenny Hill μηχανευόταν διάφορα τερτίπια με στόχο να γδύσει ωραίες κοπέλες.

Η δεύτερη φράση παραπέμπει στις εισαγωγές-εξαγωγές του ανδρικού μορίου κατά τη σεξουαλική πράξη.

Ας εστιάσουμε όμως λίγο και στη λέξη χιλλ. Ως σύντμηση της λέξης χίλια παραπέμπει στη φράση: με τα χίλια, που παραπέμπει στη λέξη ένταση, ενώ παράλληλα η λέξη Χιλλ (αγγλιστί Hill που σημαίνει στα ελληνικά λόφος) παραπέμπει σε κορύφωση.

Άρα η φράση Μπαίνει βγαίνει χιλλ υποδηλώνει το εντεινόμενο μπαινοβγάλσιμο του ανδρικού μορίου με στόχο τη σεξουαλική κορύφωση. Η φράση κάνοντας παραπομπές στο Benny Hill show δίνει χιουμοριστική χροιά, ενώ σαφές είναι πως ο όρος συσχετίζεται και με τον όρο επαναληπτική καραμπίνα.