Definitions by xalikoutis (322)
Showing 301-310 from 322

1. Το τσόκαρο, το παραδοσιακό με ξύλινη σόλα, και το σαμπώ
   και κυρίως
2. η γυναίκα τσόκαρο, η Κατίνα.

Ηχοποίητη λέξη από τον ήχο του τσόκαρου σε μαρμάρινα και ξύλινα κυρίως πατώματα.

Καβάντζα ή καβάτζα: κατάλληλο μέρος για στήσιμο σκηνής (απήνεμο, ανήλιαγο, κλπ κλπ).

Το αίσθημα ιδιοκτησίας, νομής κατοχής και ψιλής κυριότητας προς αυτό το μέρος και των βοηθητικών του χώρων (γύρω καβάτζες) συνήθως αυξάνει ευθέως ανάλογα προς το βαθμό χιπισμού (άρα και αντι-ιδιοκτησιακής ρητορείας) του κατασκηνωτή.

Επίσης, βαρετό θέμα συζήτησης μεταξύ ελευθεροκατασκηνωτών που βρίσκονται τον Σεπτέμβρη και δεν έχουν ουσιαστικά κάτι να συζητήσουν...

Μισό του μισού της εξής μαντινάδας:

Στη σηκωμένη τ’ αλλουνού ποτέ να μην καθίζεις
γιατί μαθαίνει ο κώλος σου και δε ξεσυνηθίζεις.

Λέγεται στην Κρήτη προς όσους έχουν το κακό χούι να εκμεταλλεύονται την σύντομη απουσία σου για να κάτσουν στην καρέκλα σου ή στην καλή θέση που έχεις προλάβει σε μέρη και περιστάσεις όπου οι καρέκλες ή οι καλές θέσεις σπανίζουν.

Στάση σε βρώμικο για εφοδιασμό με πιτόγυρους. Ακολουθεί αποσουβλάκωση.

Κατάσταση μειωμένης εγκεφαλικής λειτουργίας, ντάγκλας, μετά από κατανάλωση ικανής ποσότητας σουβλακοειδών. Μπορεί να εμφανιστεί και έντονη εφίδρωση, αίσθημα ματαιότητας και ενοχής.

Ο Μαύρος Γάτος ήταν γνωστό μπαρ της πόλης των Χανίων στα late 80's που έκλεισε και ξεχάστηκε κάπου στα μέσα του '90. Συνέχισε όμως να ζει μέσα από δημοφιλείς στα λυκειόπαιδα ραδιοφωνικές φάρσες, οι παραγωγοί των οποίων έκαναν στον αέρα τηλεφωνικό μανικουλέ σε ανυποψιάστους φίλους ακροατών κατά παραγγελία των τελευταίων. Όταν άναβαν τα αίματα και άρχιζε το βρισίδι, οι παραγωγοί έκλειναν ραντεβού για «να τσι παίξουνε» στο Μαύρο Γάτο. Ο ακροατής μπριζωμένος έψαχνε να βρεί το μπαρ....

Έμεινε ως χαβαλεδιάρικη και εκτονωτική αποστροφή σε ψευτοτσαμπουκάδες μεταξύ φίλων, χρησιμοποιείται πού και πού ακόμη και τώρα από όσους ήταν έφηβοι στα 90's.

1. Τσαμπουκάς, μανούρα, χειροδικία και λογομαχία.

2. Ψυχοφθόρα και κοπιαστική κατάσταση προκαλούμενη από κατά συρροή σπασαρχίδες.

3. (μεταφορικά) Συνουσία με πολύ μπαλαμούτι εκατέρωθεν, το τέρας με τα τέσσερα πόδια και τις δυο πλάτες.

Μυθολογικό Βακχικό πλάσμα.

Δουλειά που γίνεται διεκπεραιωτικά, στα γρήγορα, πρόχειρα, εκμεταλλευτικά και χωρίς ενοχές για όλα αυτά...

Δύο μπαχαλοπάνκς αράζουν στην πλατεία (μία είναι η πλατεία). Σε κάποια φάση και μετά από σιωπή και πολλά περιπτερόμπυρα ο ένας προτείνει
- Ρε... πάμε να σπάσουμε;
- Ναι ρε, αλλά πού;
- (μετά από σκέψη κλασμάτων δευτερολέπτου, γνωστή και ως ξάφνιασμα) Ρε ξεκόλλα με τις θεωρίες...

Ημιαυτονομημένη η κατάληξη από το παραπάνω ανέκδοτο, ως φράση, λέγεται προς κάποιον ο οποίος σε πολιτικές και κινηματικές καταστάσεις «παρασύρεται» από την ένταση της στιγμής καθώς τον πνίγει το δίκιο και εμφορείται από ιερή αγανάκτηση κλπ και προκρίνει «άμεση δράση» (όχι απαραίτητα βίαιη) αναντίστοιχη προς τις συνθήκες... Συνήθως για να τη βγει από αριστερά προς τους θεωρητικολόγους...
Λέγεται όμως και γενικά για απονεοημένα συλλογικά εγχειρήματα κάθε είδους