Μια από τις ιδιαιτερότητες της Ελληνικής Γλώσσας είναι όχι ότι προέρχεται μόνον από τον Σείριο, αλλά και ως άκρως ερωτική έχει δημιουργήσει χιλιάδες ερωτικές «φωλίτσες» στις σελίδες των άγραφων λεξικών της.
Τι Μπαμπινιώτηδες και Εμπειρίκοι, το αληθινό φιρίκι το βγάζει ο Μπάμπης ο Σουγιάς, αλλά και κάθε σλανγκικά σκεπτόμενος Έλλην.
Το τι γαμάμε δε, δεν περιγράφεται, αλλά γράφεται στα παραδείγματα του σεμνού αλλά γαμάτου αυτού λήμματος. Συνοδεύεται κυρίως από σου, μου, σας, μας και άλλα κτητικά αλλά και την λέξη γαμώ επαναλαμβανόμενη, για όσους δεν το κατάλαβαν την πρώτη φορά. Πολλές φορές γαμάμε μέσα, αν ντρεπόμαστε ή κρυώνουμε.
Η version και γαμώ, (και γαμώ το αμάξι, π.χ.) δεν καλύπτει τους σκοπούς αυτού του λήμματος, οπότε δεν την συμπεριλαμβάνω.
Γαμώ το :
Αγία Καραμέλα
Άξονα της γης
Αυτιά Ελέφαντα
Βυζιά Πεταλούδας
Γκαργκάρι
Καριοφίλι
Καταδίκη
Καντήλι
Κέρατο
Κηδεία
Κοινωνία
Μπελά
Μυαλό
Ξεσταύρι
Πανακόλα
Παναχαική, Πειραιά, Τούμπα, Χαριλάου, Τάφο του Ινδού, κλπ, κλπ
Περιέργεια του Κολόμβου
Σπανάκι
Σπίτι σου
Στανιό
Σταυρίδι
Φασκιά
Φελέκι
Χάλια
Κ.ο.κ
Προσοχή, τα έμβια συνήθως ψοφάν μετά την πράξη