Definitions by vip (98)
Showing 61-70 from 98

Από το σλαβικό stupa.

Ξύλινος κόπανος ή μεγάλη πέτρα, κοτρόνα. Όταν αναφερόμαστε σε άνθρωπο εννοούμε τον κοντόχοντρο.

Η μεταθανάτια ζωή. Στην εγκόσμια ζωή το συναντάμε συνήθως σε τηλεφωνικές συνδιαλέξεις με κακή επαναφορά ήχου ή σε συνομιλίες με άτομο που είναι στην κοσμάρα του και δεν έχει καμία επαφή με την κουβέντα που γίνεται είτε γιατί είναι αγουροξυπνημένος και ο εγκέφαλός του είναι ακόμα σε κατάσταση νάρκης είτε γιατί το μυαλό του τρέχει σε άλλη διάσταση.

Παρέα μόνο από γυναίκες.

Λέγεται συνήθως από ύπανδρες γυναίκες που, έχοντας μπουχτίσει από την συνοδεία των συζυγάτων τους και ίσως και την παρουσία πολλών αρσενικών στην δουλειά τους που τις πρήζουν τα συκώτια, κανονίζουν έξοδο διασκέδασης χωρίς αντρική παρουσία.

Πιάνω ψάρια, βγάζω κάτι από το βυθό. Μεταφορικά προσπαθώ με τρόπο να αποσπάσω μυστικά. Σε φράση ψαρεύω σε θολά νερά, επωφελούμαι από ανώμαλες καταστάσεις ή δημιουργώ σύγχυση για να επιτύχω ωφελήματα. Επίσης βγαίνω τσάρκα μήπως μπορέσω να χτυπήσω κάποια / κάποιον ζαργάνα / ματσό να περάσω καλά και ό,τι προκύψει...

Να θυμηθούμε λίγο φυσική: οπισθέλκουσα, δύναμη αντιτιθέμενη στην κίνηση ενός σώματος μέσα σε ρευστό. Είναι ανεπιθύμητη στους αεροναυπηγούς και προσπαθούν να την μηδενίσουν δίνοντας στις κατασκευές τους το κατάλληλο σχήμα.

Στις παρέες μας είναι σπάνιο να έχουμε έναν αεροναυπηγό και όμως η λέξη είναι ευρέως διαδεδομένη όταν πηγαίνουμε για «ψάρεμα» ή για κουσκούσιν πίνοντας την φραπεδιά μας ή το ποτό μας. Μπανίζουμε το κάθε γκομενάκι που περνά από το οπτικό μας πεδίο, το νετάρουμε και κάνουμε ζουμ στα σημεία που μας ενδιαφέρουν: μπαλκόνια, τσιμπουκόχειλα, καπούλια...

Μόλις φτάσουμε στα καπούλια γινόμαστε γνώστες της φυσικής και αεροναυπηγοί, δίνοντας την ανάλογη τιμή στην οπισθέλκουσα. Μεγάλες τιμές δίνουμε στους χοντρούς κώλους λόγω της δυσκολίας που παρουσιάζουν από τα ξύγκια που ξεχειλίζουν και κάνουν αδύνατη την προσέγγισή τους γιατί δεν έχουμε το κατάλληλο αεροδυναμικό σχήμα ώστε να μηδενίσουμε την τιμή της οπισθέλκουσας.

Αυτός που δανείζει χρήματα με τόκο (κατ' εξοχήν επάγγελμα των Ζακυνθινών). Ο τοκιστής λέγεται και σουλατσαδόρος (κόβει σουλάτσα, αργόσχολος).

Όταν αναφερόμαστε και με τις δύο λέξεις εννοούμε, το άτομο που τα έχει βρει όλα έτοιμα χωρίς κόπο και το μόνο που κάνει είναι να χαζολογάει, σε αντίθεση με τους πολλούς που πρέπει να φτύνουν αίμα για τα προς το ζην, γιατί δεν είναι, ούτε αποδέκτες κληρονομιάς κάποιου πλούσιου μπάρμπα, ούτε λαμόγια του κερατά.

Λέγεται και ρεκλαμαδόρος (γαλλ. reclame=διαφήμιση).
Ο φιγουρατζής, αυτός που πλασάρει ανύπαρκτα προσόντα και τα επιδεικνύει. Όποιος δεν τον ξέρει δίνει πολλά για να τον έχει, αλλά μετά βγαίνει μάπα το καρπούζι. Και όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας, «όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι»...

Μπορούμε να το πούμε δείχνοντας ευγένεια ή αποστροφή για κάτι που δεν θέλουμε όταν μας το προσφέρουν.

Λήμμα επίκαιρο των ημερών. Ποδαράτη (ποδαράτο) λέμε την βόλτα με τα πόδια αντίστοιχα όπως λέμε αυτοκινητάδα με το αυτοκίνητο ή βαρκάδα με την βάρκα.

Στην Πάτρα εννοούν την παρέλαση των πληρωμάτων το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς. Υπάρχουν δύο ποδαράτες: η νυχτερινή του Σαββάτου και η Μεγάλη της Κυριακής.

Το τριβέλι (λατιν. terebellum) είναι το τρυπάνι. Επίσης ζυμαρικό. Μεταφορικά ο άνθρωπος που είναι ενοχλητικός, στενός κορσές. Αυτός που τριβελίζει μας προκαλεί πονοκέφαλο.