Definitions by iwn (237)
Showing 211-220 from 237

Όταν αρχίζει να περπατά το παιδί, η μάνα κάνει περπατόπιτες. Μία ολόκληρη πηγαίνει στην νονά και επίσης από μία ολόκληρη πηγαίνει στις γιαγιάδες του παιδιού. Η νονά είναι υποχρεωμένη να πάρει τα πρώτα παπούτσια στο παιδί, ενώ η γιαγιά και ο παππούς δίνουν ένα δώρο στο παιδί, όπως επίσης του δίνουν και κέρματα, με τα οποία του εύχονται «σιδερένια πουδαρούδια».

Τις υπόλοιπες πίτες που κάνει η μητέρα τις κόβει σε κομμάτια και τις μοιράζει σε συγγενείς και φίλους επάνω σε ένα δίσκο. Ο καθένας για να πάρει το κομμάτι του πρέπει να τρέξει, για να τρέχει και το παιδί και όλοι δίνουν του κέρματα και του εύχονται «σιδερένια ποδαρούδια».

Στη συνέχεια βάζουν πάνω σε ένα τραπέζι διάφορα αντικείμενα που αντιπροσωπεύουν επαγγέλματα π.χ. χτένα = κομμώτρια, λεφτά = πλούσιος, λαχανικά = κηπουρός κ.α., κάνουν τρεις φορές το σταυρό στην πίτα και η μάνα, κρατώντας το χέρι του παιδιού, κρατάει το μαχαίρι και σταυρώνει τρεις φορές την πίτα.

Μετά την κόβει σε κομματάκια και όλοι περιμένουν να δουν τι θα πάρει το παιδί στα χέρια του. Πιστεύουν ότι το αντικείμενο που θα πάρει από το τραπέζι θα είναι το επάγγελμά του. Αυτό το έθιμο διατηρείται και σήμερα σε πολλές οικογένειες.

Σημ.: ο ορισμός μεταφέρθηκε αυτούσιος από το http://rizia.tripod.com/ethima3.htm.

Η μακαριά.

Το γεύμα που παρατίθεται μετά τις κηδείες και τα μνημόσυνα από το στενό συγγενικό περιβάλλον του αποβιώσαντος στους παρευρισκόμενους που προσήλθαν για να αποχαιρετίσουν η να τιμήσουν τον μακαρίτη (εξ ου και η ετυμολογία της).

Συνήθως (όχι απαραίτητα) περιλαμβάνει ψάρι.

Εκφράζει μια αύξηση μεν, εύθραυστη δε, η οποία γι' αυτό και διακωμωδείται.

Για την ορθή εννοιολογική του απόδοση, το λήμμα θα πρέπει κατά τη χρήση του να εκφέρεται συνεχόμενα, ως μια λέξη. Αποτελείται από μια προσαύξηση βαθμού του ποσοτικού επιρρήματος «πολύ», διανθισμένη όμως με τροπικό επίρρημα που παραπέμπει σε μείωση μάλλον παρά σε αύξηση, κάνοντας τους κλασσικούς φιλόλογους να κοκκινίζουν από θυμό.

Αν ζούσε η Πυθία θα ήταν η αγαπημένη της φράση.

Το μηχανικό ανάλογο σ' ένα αυτοκίνητο, είναι σαν να πατάς γκάζι και φρένο μαζί.

Το Σούλι είναι περιοχή της Ηπείρου όπου το νερό δεν ευρίσκεται σε ικανοποιητική επάρκεια. Ο επιθετικός προσδιορισμός “Σουλιώτικο” λοιπόν, εν προκειμένω, δεν υποδηλώνει τόσο γεωγραφικό ή τοπικό προσδιορισμό, ούτε ενέχει κάποια εθνικοπατριωτική σημασία, όσο εννοεί την έλλειψη υγρής τριβής μεταξύ δυο η περισσότερων τριβομένων επιφανειών.

Κατά συνέπεια, όπως ορθώς θα έχετε αντιληφθεί, ως σουλιώτικη χαρακτηρίζεται η στεγνή, ξηρά, άνευ σιέλου ή έτερου λιπαντικού σεξουαλική συνεύρεση, η οποία και συνοδεύεται αναπόφευκτα και με έντονη αίσθηση άλγους.

Κατ' αντιστοιχία αναφέρεται και το «σουλιώτικο ξύρισμα» που πραγματοποιείται όχι μόνον απουσία αφρού ξυρίσματος, αλλά και με την ολοσχερή έλλειψη ή άνευ χρήσης του απλού ύδατος.

Όσο και αν φαίνεται παράξενο, η έκφραση χρησιμοποιείται για να περιγράψει με έντονο πάθος τον γνωστό αισθησιακό ερωτικό χορό «Τανγκο» είτε ευρωπαϊκό, είτε αργεντίνικο.

Ο γυναικάς, τουρκική προέλευση, σημαίνει ακριβώς το ίδιο.

Επίσης πεφτοπηδίκουλας, καζανόβας.

Κατ' αρχήν είναι το γνωστό υγρό που επικαλύπτει για να γυαλίσει και να προστατεύσει έπιπλα, μουσικά όργανα, πατώματα, χρώματα αυτοκινήτων, πέτρα κλπ, κλπ.

Μεταφορικά ο αυστηρός, τυπολάτρης, ιδιότροπος, ιδιόρρυθμος, λεπτομερειακός, ισχυρογνώμων, άκαμπτος, εριστικός, κολλημένος κλπ, από το «κέρατο βερνικωμένο», που σημαίνει ακριβώς το ίδιο.

Από το τουρκικό κιόρ, που σημαίνει κυριολεκτικά ο τυφλός ο αόμματος. Απαντάται και ως «κιόρι».

Έτσι προσφωνείται απαξιωτικά έως υβριστικά ο απρόσεκτος. Ευρέως διαδεδομένο στη Β. Ελλάδα.

Κυριολεκτικά σημαίνει χωρίς ναύλο, δηλαδή χωρίς εισιτήριο.

Στις μεταφορές ισχύει γενικότερα το ότι εάν η επιστροφή γίνει αμέσως μετά την άφιξη (για διάφορους ιδιωτικούς λόγους του επιβάτη), τότε αυτή γίνεται χωρίς υποχρέωση καταβολής αντίτιμου νέου εισιτηρίου (ναύλου), δηλαδή άναυλα.

Μεταφορικά σημαίνει ότι αναχωρήσαμε βιαστικά, άρον άρον, αμέσως, χωρίς να το διασκεδάσουμε καθόλου.

Η λέξη προέρχεται από το τουρκικό σακάτ που σημαίνει ανάπηρος και φυσιολογικά χρησιμοποιείται κατά κυριολεξία για να εκφράσει μια φυσική σωματική αναπηρία.

Χρησιμοποιείται όμως μεταφορικά και γενικότερα, και εδώ αρχίζει το slang, προκειμένου να χαρακτηρίσει ευρύτερες αδυναμίες ή εξαρτήσεις ατόμων.

Λέγεται και σακατλίκι.