Definitions by nikospip (14)
Showing 1-10 from 14

Κυρίως στο αρσενικό. Γεννήθηκε στους εκπαιδευτικούς κινηματογράφους της πρόσφατης αρχαιότητας (δεκαετία '70-'80), όπου προέβαλλαν «2 έργα σεξ και 2 έργα καράτε».

Με αναφορά αρχικά στην ικανότητα τού, κατά κανόνα, ανήλικου να μπαίνει στην εν λόγω αίθουσα παρά την πινακίδα «Απαγορεύεται η είσοδος σε ανηλίκους», ή/και τσάμπα, επεκτάθηκε σε απανωτές, εν μέρει απρόσμενες, επιτυχίες με τουρίστριες στα νησιά, αλλά στις μέρες μας χρησιμοποιείται ελαφρώς ειρωνικά για όποιον το παρακάνει στις μούφες για τις επιτυχίες του.

Μεταφορική, καθ' υπερβολήν, κριτική του εξελικτικού σταδίου στο οποίο βρίσκεται μια δεδομένη στιγμή ένα πρόσωπο, ένας τόπος, ένα κοινωνικό υποσύνολο ή και ολόκληρος λαός, αναφορικά με τη νοημοσύνη, κοινωνική-οικονομική-διοικητική οργάνωση, πολιτική δομή και λειτουργία, νοοτροπία και απόψεις, πάντα σε σχέση με την παγκόσμια σταθερά που εκφράζουν οι αντίστοιχες παράμετροι της αγελάδας.

Σαφώς υπέρ της εξελικτικής θεωρίας και κατά του δημιουργισμού, σοφή μεσ'την απλότητά της, σκληρή, αλλά ενίοτε δίκαιη.

Χρησιμοποιείται με έντονα αυτοσαρκαστική διάθεση και, παρά το ρεβιζιονισμό της, υποκρύπτει έντονα απαισιόδοξες σκέψεις.

Συνήθως μεταφορική, μερικές φορές και κυριολεκτικά χρησιμοποιούμενη, η φράση υποδηλώνει συνθήκες απόλυτης σιωπής, νεκρικής σιγής και ηρεμίας, απρόσμενης για συγκεντρωμένο πλήθος, αλλά επιβεβλημένης από ιδιαίτερες συνθήκες. Εφαρμόζεται σε κηδείες, κοντσέρτα, ταινίες του Αγγελλόπουλου, συνέδρια του ΚΚΕ όσο μιλάει η γραμματέας, στρατόπεδα στη φράση «Ένας εθελοντής για...», χαρούμενες πασχαλιάτικες συγκεντρώσεις με την οικογένεια στη φράση «Μπαμπά είμαι gay», σε κρεββάτι όταν η γκόμενα λέει «Ναι, Κώστα μου» στο σεξ μετά την ονομαστική σου εορτή στις 6 Δεκεμβρίου, αλλά και από δέντρα που πέφτουν σε δάσος που δεν είσαι.

Gay θεωρία συνωμοσίας, απόκρυφη και μυστικιστική, σύμφωνα με την οποία αρχηγός, ηγέτης και καθοδηγητής είναι ο σκληροτράχηλος, ανθεκτικός και υπομονετικός που τον έχει φάει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του.

Εμπνευσμένη από παλιό θρύλο που βρέθηκε γραμμένος στα αρχαία καλιαρντά σε ανασκαφές στα υπόγεια της Μασονικής στοάς Μυκόνου και παρά τον έντονο συμβολισμό του, εντέχνως θεωρήθηκε κυριολεκτικός και αγκαλιάστηκε αμέσως από την καλύτερη οργανωμένη ιστορικά gay μοναστική κοινότητα όπου και εφαρμόζεται ως τις μέρες μας.

Η κατά κόσμον εφαρμογή της προωθείται από έκφυλους ολιγάρχες που απεργάζονται την επιστροφή σε έναν εργασιακό μεσαίωνα.

Είναι γνωστή η ταυτοποίηση του άνδρα με τους γεννητικούς του αδένες σε πάρα πολλά παραδείγματα στη γλώσσα, κάτι που φαντάζει λογικό και στέκει ακόμα και βιολογικά, αφού είναι η μόνη πηγή τεστοστερόνης που ξεχωρίζει τον άντρα από το αγόρι, για να ξέρεις να μην στείλεις το δεύτερο να κάνει τη δουλειά του πρώτου. Αν φανταστούμε τα αρχίδια ως δύο μπουμπούκια που μετατρέπονται σε άνθη (του καλού, κατά κανόνα, εκτός από τα αρχίδια του μπαμπά του Χίτλερ), τότε η έκφραση αυτή αφορά τα συναισθήματα εκείνα που τα επηρεάζουν αρνητικά με τέτοιο τρόπο, ώστε, αντί να ανθίσουν, να μαραθούν και να μαραζώσουν, μαζί με τους ιδιοκτήτες τους.

Στην κατάσταση που η φράση περιγράφει, ο ατυχής ιδιοκτήτης των αρχιδιών είναι ψυχολογικά σε αδιέξοδο, ανίκανος να δει από μόνος του φως στο τούνελ, συχνά σε κάποιας μορφής σοκ, αφού αυτό που προκάλεσε την περί ης ο λόγος κατάσταση, προέκυψε ξαφνικά και απροειδοποίητα, συνήθως ανατρέποντας status quo και παραβιάζοντας ολοκληρωτικά δικλείδες συναισθηματικής ασφαλείας που θεωρούνταν μέχρι τότε απαραβίαστες. Ο παθών χάνει κάθε ενδιαφέρον για οτιδήποτε θετικό και ουσιαστικά παραδίδει την πρωτοβουλία των κινήσεων στη Μοίρα. Παραδείγματα, δυστυχώς, πολλά: σε παρατάει η γκόμενα, στο γλέντι του γάμου σου πιάνεις τη γυναίκα σου στην τουαλέτα με τον κουμπάρο (έχει γίνει), ο γκόμενός σου γίνεται στρέιτ, η κόρη σου παντρεύεται μαύρο Νεοδημοκράτη, το τεστ DNA δείχνει ότι είσαι εκ γενετής στείρος ενώ έχεις ήδη τρία παιδιά (έχει γίνει), σκίζεσαι στη δουλειά αλλά την καλή τη θέση την παίρνει άλλος (αυτό κι' αν έχει γίνει ... ) κ.α.

Συνελόντι ειπείν, είναι η κατάσταση που, από την πίκρα και την απογοήτευση, καταρρακώνει τον ανδρισμό του φορέα των μαραμένων όρχεων και μηδενίζει την ενεργητικότητά του, γιατί, ως γνωστόν, αν δε δρας δεν είσαι άνδρας.

Σ’ ένα εναλλακτικό αλλά πολλά υποσχόμενο παρελθόν, μετά τον διωγμό των Γερμανών, την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Σοβιετικούς και την κολεκτιβοποίηση, σε ένα χωριό στην ορεινή Θεσσαλία, ο Μοέβιους Παχατουρίδης*, γνωστός και ως Κοκακόλας - λόγω του κολλήματός του με την κόκα που μασούσαν παραδοσιακά οι αγρότες στα υπηρεσιακά τους τρακτέρ, Εβραίος δεύτερης γενιάς με Πόντιο πατέρα, αποφάσισε να εγκαταλείψει την αποτυχημένη παραγωγή πατάτας και -αφού πούλησε τις τελευταίες πράσινες που είχε ως «Νέα Ποικιλία Στάρκιν» - και, σε αντίθεση με τον αδερφό του Κωστίκα Γκόλντστιν, να αναζητήσει την τύχη του στο Νέο Χαμσαΐριον των ΗΠΑ (όλο ευθεία από Αλαμπάμα, δεξιά στην Αλμπουκέρκη). Εκεί και αφού όργωσε τα αεροδρόμια διδάσκοντας μαζί με έναν άλλον τεμέτερον τον Χάρε τη Κρίσνα, αποφάσισε να κάνει κάτι με τη ζωή του και έτσι σκέφτηκε να ανακατέψει τις δυο μεγάλες του αγάπες (την κόκα και την ζάχαρη που θες μετά) με τον μέλανα ζωμό που έδιναν στα φεστιβάλ της ΚΝΕ με κουπόνια και να τα πουλήσει ως τρόπο ζωής. Από τότε άρχισε ο χρόνος σοβαρά να κυλά and the rest, as they say, is history. Η φράση, όπως την παραδίδει ο θρύλος, πρωτακούστηκε με την επιστροφή του πρωτότοκού του στην Νέα (πλέον) Κολεκτίβα από τον ιερέα του Λένιν που τον πρωτοείδε.

Στην πραγματική ζωή, η φράση αφορά και περιγράφει τη συμπεριφορά όσων, ενώ κινούνται κοινωνικά μεταξύ της τάξης των φτωχομπινέδων και των χωριατομεσαίων, επιδεικνύουν, κατά περιπτώσεις, συμπεριφορά αναντίστοιχη, κυρίως σε ότι αφορά τις καταναλωτικές τους συνήθειες και τις εν γένει χρηματοχαλαστικές τους διαθέσεις, και μάλιστα τέτοιες που θα έκαναν έναν υγιή καταθετικό λογαριασμό να λιποθυμήσει και τον Μαρξ να ξανακολλήσει με UHU τις αλυσίδες.

Εξωφρενικές αεροτομές στο Ford Ka, ηχοσυστήματα 10.000 Ευρώ σε Fiat πεντακοσαράκι, δυο μήνες διακοπές στο Πουκέτ για τον Μάκη τον βοηθό υδραυλικού, σαμπάνιες με γραμμάτια στα μπουζούκια, εορτοδάνεια, διακοποδάνεια, γαμοδάνεια (politically correct: νυμφευοδάνεια) και λοιπά γαμήσια και δάνεια που θα εξαγρίωναν οποιονδήποτε Μαρξιστή, είτε είναι του Καρόλου είτε του Γκραούτσο και θα έκαναν το υποκείμενο να οδεύει στη καταστροφή με την ίδια λεβεντιά που κάνει τη μύγα να φωνάζει «Άρπα την» στο παρμπρίζ.

*ένα μικρό tribute στους Α.Μ.Α.Ν.

Ο τελευταίος Ινδιάνος αρχηγός των Τριχάτσι, που μαζί με τον αδερφό του, τον Κουλό Κουρέα, δώσαν την ηρωική άλλα άνιση μάχη της Τριχόπτωσης απέναντι στις στρατιές του Χεντ και του Σόλντερς και, μη μπορώντας να κάνουν την τρίχα τριχιά, ηττήθηκαν κατά κράτος.

Εμβληματική μορφή του last stand, ο αρχηγός με το πεντακάθαρο μέτωπο και την παροιμιώδη χωρίστρα, γράφτηκε στις χρυσές σελίδες του Καραφλού Γένους, πέφτοντας μαχόμενος χωρίς ζελέ και με τη χτένα παρθένα.

Προδομένος από τις Μοίρες, που στη γέννα του αντι να κλώθουν, κρατούσαν ψιλή, άφησε σε όλους εμάς τους επιγόνους του βαριά την παρακαταθήκη της λεβεντιάς και της ασκητικής αποχής από το ζελέ, καθώς και την αίσθηση της τραγικής ειρωνίας μιας φύσης που σου δίνει έξτρα τεστοστερόνη για να πηδάς περισσότερο, αλλά φροντίζει αυτή να σου ρίχνει τα μαλλιά για να μη βρίσκεις γκόμενα.

Είρων ως το τέλος, στην εκτέλεσή του, αντί για παπά ζήτησε κουρέα και έβαλε να γράψουν στον τάφο του: «Αν οι τρίχες είχαν αξία, δε θα φυτρώναν και στον κώλο».

1. Φυσιολογική ιδιότητα του σπέρματος να λειτουργεί ως αόρατο μελάνι και να εμφανίζεται πλήρως όταν ξεραθεί. Αν έχεις χέρι (λέμε τώρα...), μπορείς να ζωγραφίσεις παπάδες στα μούτρα της γκόμενας, μόνο που θα πρέπει να περιμένεις να στεγνώσει το φρέσκο για να το καμαρώσεις.

2. Κυνικός αφορισμός του απαισιόδοξου που γνωρίζει κατά βάθος ότι τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν είναι τόσο χάλια που να μην μπορεί να γίνει χειρότερο. Εφοδιασμένος με την υπομονή και την ψυχραιμία που του σφυρηλάτησαν άπειρες μαλακίες που τις πλήρωσε ακριβά, ξέρει ότι (τη δεδομένη στιγμή που παρουσιάζεται η ανάγκη της ως άνω τοποθέτησης) είναι ακόμη πολύ νωρίς για να εξαχθούν τελικά συμπεράσματα για το μέγεθος και τις προεκτάσεις της μαλακίας που ειπώθηκε ή προέκυψε και γιαυτό δεν συμμερίζεται την αισιοδοξία άλλων. Κυρίως όμως αντιμετωπίζει τη ζωή ολιστικά και γνωρίζει ότι, σε αυτόν τον κόσμο, τίποτα δεν είναι τόσο μικρό που να μην επηρεάζει πολλά άλλα, οπότε ποιος ξέρει τι έρχεται.

Σπορτίφ περιγραφή ζευγαριού στο οποίο ο άντρας είναι κατά πολύ κοντύτερος της γυναίκας ή/και απλά κοντός σε απόλυτες τιμές. Σπάνιο φαινόμενο στις βόρειες χώρες, σύνηθες μεταξύ πολιτικών (π.χ. Σαρκοζί), ραμολί πλουσίων, ηθοποιών (π.χ. Τομ Κρουζ), ο κανόνας στους τζόκεϊ. Ξύπνησε την αστική διανόηση προκαλώντας έναν διάλογο ιδεών που περιλαμβάνει την αστική μυθολογία του Κανόνα Αντίχειρα - Δείκτη, το ρομαντικό επιχείρημα του ακριβού αρώματος που μπαίνει σε μικρό μπουκάλι, αλλά και τον Κανόνα του Δείκτη - Μέσου, ψηλά στο κεφάλι ως κέρατα, και το Γκουσγκούνειας αισθητικής αντεπιχείρημα ότι και τη μαλακία σε μικρά μπουκάλια τη βάζουν στα εργαστήρια.

Μυθολογικό πλάσμα, από τη μέση και πάνω ολόλευκη κόρη και από τη μέση και κάτω σκύλος μαύρος, κόρη της Χάιντι και του Γκουσγκούνη, που μύρισε τον κρίνο ενώ πηδιόταν με το Δία και η Ήρα από ζήλεια την καταράστηκε: όσο και αν πηδιέται το βράδυ, να είναι ξανά παρθένα το πρωί.

Σαγήνευσε τη φαντασία των ανδρών από τις σπηλιές μέχρι τα σαλόνια καθώς ενσωματώνει όλες τις αρετές μιας μέλλουσας συζύγου: αρχόντισα στη κουζίνα, κυρία στο σαλόνι και πουτάνα στο κρεββάτι.

Είναι η γυναίκα εκείνη που, παρά το γεγονός ότι δεν έχει πάει με κανέναν, τις νύχτες βγάζει κουλό τον Μάικ Λαμάρ και ανάπηρους τους ακροβάτες τσίρκου (αλλά μόνο για ΣΕΝΑ).

Παρά το ότι έχει αποκτήσει ανά τους αιώνες στοιχεία Ιερού Γκράαλ, ακόμη και σήμερα οι πιο βλαμμένοι από τους άντρες πιστεύουν ότι την έχουν βρει, οι πιο ρομαντικοί ότι θα κάνει την επόμενη παρουσία της στην Εποχή της Παρθένου και οι πιο ρεαλιστές ότι, ακόμη και αν υπάρχει, είναι πιο σπάνια και από φωτό του Χριστού στον Κήπο με τα Ντόντο.