Definitions by electron (201)
Showing 151-160 from 201

Ως γνωστόν, η μεγάλη φουρτούνα χτυπάει περισσότερο τα μικρά καράβια - οπότε μην πει κάποιος ότι δεν είναι σλανγκ. Στην παρούσα έκφραση η φουρτούνα χρησιμοποιείται έντεχνα (από το λαό μας) με το νόημα της έγνοιας, των προβλημάτων.

Κλασικός μπαρμπαδισμός, που αφορά το μέγεθος των πραγμάτων με τα οποία κάποιος καταπιάνεται, και το ρίσκο που ενέχεται. Και πιο συγκεκριμένα, τις συνέπειες όταν κάτι πάει στραβά.

Έχουμε πάει για καφέ με το τεσσάρων μέτρων φουσκωτό κολλητού. Την ίδια ώρα, γυρίζει και ένα δεκαπεντάμετρο καμπινάτο φουσκωτό, τοπικού φραγκάτου μεγαλοεργολάβου. Εμείς πλαγιάζουμε τη γλίστρα, βάζουμε γάτζους, και πάει ο κολλητός να φέρει το σαμουράϊ με το τρέϊλερ.

Ασχολούμαι, έρχομαι σε επαφή, έχω κάποια εξοικείωση, νταραβερίζομαι, καταπιάνομαι με κάτι/κάποιον. Αυτή η λέξη ακούγεται στην πιάτσα και χρησιμοποιείται συνήθως σε τρίτο πρόσωπο.

Τις περισσότερες φορές (αλλά όχι πάντα), η έκφραση έχει μια αρνητική χροιά. Δηλαδή δεν θα ακούσεις ποτέ την έκφραση «μπακιαρίζομαι τώρα τελευταία με καθηγητές Πανεπιστημίου». Το αντικείμενο του μπακιαρίσματος είναι συνήθως ύποπτο, αν όχι παράνομο... Για αυτό ίσως και το πιο «σωστό» συνώνυμο, είναι το νταραβερίζομαι (με την έννοια του δούναι και λαβείν).

Disclaimer: Η λέξη μάλλον προέρχεται από το τούρκικο bakir, που σημαίνει χαλκός. Και επειδή ο χαλκός δουλεύεται με τέχνη και μαστοριλίκι, κάποιος πρέπει να έχει εξοικείωση, λέμε τώρα...

Η έκφραση χρησιμοποιείται καθ' υπερβολήν, για να δηλώσει την «σχεδόν» απουσία, ή τον εξαιρετικά χαμηλό βαθμό ή μέγεθος κάποιων πραγμάτων.
Η έκφραση ακολουθείται από ουσιαστικό, μονάδα μέτρησης, ή αφηρημένη έννοια. Με μηδέν βαθμούς, με μηδέν στροφές, με μηδέν αυτοπεποίθηση, με μηδέν βυζί, με μηδέν ντροπή, με μηδέν συμμετοχή κ.ο.κ.

Αγελάδα αποκαλείται ο ήχος της σειρήνας, ο οποίος μοιάζει με αυτόν της αγελάδας, με ένα σύντομο αλλά δυνατό «μουυυυυ».

Νοσοκομειακά, πυροσβεστικά και αστυνομικά οχήματα, πέραν της σειρήνας, έχουν την δυνατότητα να βγάλουν από τα ηχεία και τον ήχο της αγελάδας. Συνήθως τον χρησιμοποιούν, όταν κάποιος αγνοήσει τη σειρήνα, λόγω αφηρημάδας, και ο οδηγός για αφύπνιση του βαράει μια γελαδιά.

Επίσης, είναι σήμα κατατεθέν των ασφαλίτικων αυτοκινήτων. To FBI βγάζει την αποσπώμενη σειρήνα, οι ασφαλίτες χρησιμοποιούν την αγελάδα, για να δείξουν τα διακριτικά τους. Ίσως επικράτησε γιατί η πλειονότητα των αστυνομικών (μέχρι πριν και δέκα χρόνια) ήταν βοσκοί από την Πελοπόννησο, που έμπαιναν με καθαρά ρουσφετολογικό τρόπο στα σώματα ασφαλείας.

Η πρακτική του «δύο σε ένα» στα μυστήρια της χριστιανοορθοδόξου εκκλησίας μας. Βέβαια, το πακετάκι αυτό δεν προσφέρεται με χαρά από τους εκτελεστές του μυστηρίου (οι οποίοι χάνουν και λεφτά, γιατί για δύο μυστήρια, πληρώνονται μια φορά τα πάγια δλδ, καντηλανάφτρα, ψάλτες κλπ), αλλά προτιμάται από μοδέρνους γονείς.

Και πώς φτάσαμε ως εδώ;

Τα περισσότερα ζευγάρια πλέον συζούν για πολλά χρόνια και πολλές φορές δεν κρίνουν αναγκαίο να ενωθούν στα μάτια της εκκλησίας, οπότε το κωλοβαράνε το θέμα του γάμου. Μέχρι τη στιγμή που έρχεται ένα τέκνο. Και τότε α) για να το βαφτίσεις, πρέπει πρώτα να τελέσεις θρησκευτικό γάμο, β) αρχίζουν τη γρίνια οι γονείς και κάτι θείες θεούσες, γ) ως βέροι Έλληνες, ψοφάμε για πανηγύρια και γιορτές -και εδώ μιλάμε για δύο γλέντια, δ) είπαμε είμαστε προοδευτικοί, αλλά όχι τόσο ώστε να αφήσουμε τα παιδιά μας αβάφτιστα!

Αυτοί είναι οι βασικοί λόγοι. Προσθέστε τώρα και λίγο από οικονομική κρίση, δλδ ένα κέρασμα αντί για δύο, ενώ δώρα παίρνουν και το τέκνο και το ζεύγος-και γεννηθήτω η γαμοβάφτιση.

Μπάρες αποκαλούνται τα κλασσικά μπαράκια, αμερικάνικου τύπου, με τους μεγάλους μακρόστενους πάγκους του στυλ Λούκυ Λουκ, που πετάει ο μπάρμαν το ουίσκι και φτάνει μετά από κανα δίωρο.

Η έκφραση γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '80, οπότε και επήλθε και ο εξαμερικανισμός των συνοικιακών, καθώς και των μπαρ του κέντρου της Αθήνας.

bar-> μπαρ-> μπάρα

Σύνθετος όρος που αποτελείται από το πρόθεμα πουτσο- (με την κυριολεκτική έννοια αλλά και με την -για τον πούτσο- έννοια), και την σλανγκ, όπως απεικονίζεται στο σλανγκρ.

Ο όρος ομπρέλα αναφέρεται:

α) σε όλα εκείνα τα πιπεράτα λήμματα που ανθούν στο σλανγκρ, τύπου αδημουνώ, αχλαδομουνοπατσαβούρα, εθελοντής πουτσοδότης, πουτσομεζές κ.λ.π., τα οποία αποτελούν ένα μεγάλο κεφάλαιο των λημμάτων.

β) στα ίου λήμματα, τα οποία ακροβατούν μεταξύ σεξουαλικού και εμετικού περιεχομένου. Ο λόγος είναι ότι στα ιταλικά, πούτσα (puzza) σημαίνει βρώμα (ουσιαστικό αλλά και ρήμα στο γ' ενικό).

Παράγωγo: πουτσοσλανγκιστής (ο σλάνγκος με έφεση στα πουτσολήμματα και όχι ο σλάνγκος για τον πούτσο)

Το τέλος του γνωστού ανέκδοτου, που παρέμεινε σαν αμηχανοαυθόρμητη απάντηση στο σχόλιο «Καλό μουνί!!!!!». Επίσης λέγεται για οποιοδήποτε αντικείμενο χαρακτηρίζεται ως καλό.

Η απάντηση έρχεται αυθόρμητα και ως αστεϊσμός, αφού μηχανικά το μυαλό των συνομιλούντων πάει στο ανέκδοτο που παραθέτω:

Πέμπτος όροφος, κτίριο κάπου στη 765746η λεωφόρο της Νάβα Γιόρκα. Νταβατζής, κάργα στη μαστούρα οργιάζει με τις υπαλλήλους του. Βγαίνει στο μπαλκόνι με μία από αυτές και επιδίδεται σε ακροβατικά σεξουαλικά. Εκεί, σε μια πιρουέτα, η γκόμενα γλιστράει και καταποντίζεται. Ο νταβατζής τύφλα και απορημένος μπαίνει μέσα στο δωμάτιο και συνεχίζει με άλλη παρτενέρ. Η προηγούμενη γκόμενα πέφτει από τον πέμπτο όροφο -γυμνή εννοείται- και καρφώνεται με το κεφάλι σε κάδο σκουπιδιών, σε σκυλίσια στάση.
Εκεί παραδίπλα γυρίζει ένας αλκοολικός άστεγος, που ψάχνει τους διπλανούς κάδους. Ξαφνικά γυρνάει, βλέπει την γκόμενα. Γδύνεται γρήγορα και αρχίζει να την γαμάει. Τελειώνει, κατεβαίνει και συνεχίζει τον δρόμο του. Χαμένος όπως είναι ο δρόμος τον ξαναβγάζει από το ίδιο στενό, οπότε αφού έχει ξαναγεμίσει, ρίχνει άλλο ένα στα γρήγορα. Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται, και κάποια στιγμή, μονολογεί:
- Καλό μουνί... δε λέω, αλλά γιατί το πετάξανε;

Προικιά όπως μάλλον θα γνωρίζετε, είναι (ήταν αν προτιμάτε) το σύνολο των εσωρούχων, ρούχων, σεντονιών, υφασμάτων, πλεκτών, πετσετών, τραπεζομάντηλων και λοιπών αντικειμένων, που η νύφη έπαιρνε από τη μάνα της με το που αποχωριζόταν το πατρικό σπίτι.

Στην καγκουροσλάνγκ τώρα «προικιά» αποκαλούνται τα μαμίσια ανταλλακτικά, που έχουν αντικατασταθεί με aftermarket.

Για να το κάνω λιανά, στους μη κάγκουρες δίνω παράδειγμα. Είμαστε στο 2002, όπου φραγκάτος σαραντάρης κάγκουρας αγοράζει το θηρίο που λέγεται hayabusa. Σε μία εβδομάδα βγάζει τις μαμίσιες εξατμίσεις (τα δύο τελικά), και βάζει yoshimura (λιανική τιμή 2.000 ευρώ) μονό τελικό που δίνει 1457 ντεσιμπέλ παραπάνω, και slim look. Μετά, επειδή δεν του κάθεται το πίσω φτερό οπότε το αφαιρεί και βάζει ένα πιο μικρό aftermarket. Οι μαμίσιες εξατμίσεις, όπως και το μαμίσιο φτερό (αχρησιμοποίητα σχεδόν), αν δεν πουληθούν, κρύβονται στην αποθήκη. Μετά από διετία, ο κάγκουρας βαρέθηκε το hayabusa, και γουστάρει το δεκατεσσάρι της kawasaki. Οπότε πουλάει το θηρίο, όπως είναι (με τις αλλαγές), και με, ή χωρίς τα προικιά της (αν είναι με, συμβαίνει όπως ακριβώς με τις νύφες).

Συνήθως τα προικιά εμφανίζονται στη μεταπώληση, και κάποιες φορές ο όρος αναφέρεται και στο σύνολο των αξεσουάρ (μαμίσια αλλά και aftermarket), που δεν φοράει την συγκεκριμένη στιγμή η μηχανή (για παράδειγμα ένα σετ μπαγκαζιέρες, μία μεγάλη ζελατίνα -παρμπριζ για ταξίδια ή μια κουκούλα προστασίας από την βροχή).

Η έκφραση κινείται στα όρια του μπαρμπαδισμού, αλλά χρησιμοποιείται ακόμα ευρέως. Αναφέρεται σε περιπτώσεις όπου η τροπή των πραγμάτων γίνεται εξαιρετικά ευνοϊκή για κάποιον (-οιους). Τόσο ώστε μοιάζει σαν μια φέτα με βούτυρο, έτοιμη να φαγωθεί από αυτόν (-ούς). Για τέτοια ευκολία μιλάμε...

Μούσα : mes