Definitions by electron (201)
Showing 71-80 from 201

Την προσθήκη «μωρό μου», την βάζουν συνήθως οι γκόμενες. Εμείς οι ορίτζιναλ άντριδοι, το λέμε σκέτο. Φράση που προέρχεται από τον τίτλο αλμπουμ των Munoz/Sampayo, που εκδόθηκε από την Βαβέλ (δες μύδι #1).

Σλάνγκ των κομικάδων, την οποία πετάνε σε άσχετες στιγμές, και συνήθως δεν την πιάνουν οι άλλοι....
Η έκφραση είναι συνώνυμη, του δεν την παλεύω κάστανο, ή σε άπταιστα ελληνικά: you can't always get what you want (χωρίς τη συνέχεια)...

Σημαίνει απλά, ότι η πραγματική ζωή είναι πολύ σκατά για να την αντέξεις (τον περισσότερο καιρό) και χάνει κατά πολύ σε σύγκριση με τον μαγικό κόσμο της όγδοης τέχνης, που μάθαμε από την Βαβέλ. Ό,που όλα επιτρέπονται, και όλα επιβάλλονται. Κάτι σαν τον Τορπέντο που γλυτώνει πάντα με λίγες γρατζουνιές, κάτι σαν τους τέλειους κώλους του Μανάρα, κάτι σαν το ναυτικό καπέλο του Κόρτο, τους ατελείωτους σεξουαλικούς διαλόγους του Reiser, και τον ονειρικό κόσμο εκείνου του Έλληνα που έστειλε τα κόμικς σε γράμμα, και ο κατάλογος συνεχίζεται...

Βαρέλα στην διάλεκτο των μπετατζήδων (προφανώς λόγω της ομοιότητας του πίσω μέρους της με κρασοβάρελο) είναι η μπετονιέρα (το φορτηγό).

Γκιοσές (τουρκικής προέλευσης λέξη) είναι το κλειστό μπαλκόνι του πρώτου ορόφου, σε ένα δίπατο σπίτι. Συνήθως ξεπετάγεται μες τον δρόμο, αφού το πλατύσκαλο του σπιτιού είναι το όριο του δρόμου. Οι ορίτζιναλ γκιοσέδες ήταν ξύλινοι και είναι καθαρά δείγμα αρχιτεκτονικής της περιοχής των παραλίων, καθώς και των νησιών, σε αστικές συνοικίες. Από τον γκιοσέ ελέγχεις όλη την κίνηση του δρόμου, αφού στην ουσία στέκεσαι πάνω από τον δρόμο.

Σπίτια με γκιοσέδες υπάρχουν στα παράλια και στα νησιά κοντά στα παράλια. Έχουν μείνει ακόμα κάποια σπίτια με γκιοσέδες, αλλά οι πιο πολλοί γκρεμίστηκαν με την έλευση των λεωφορείων και των φορτηγών.

Σλανγκ παλαιάς κοπής, ολίγον ελιτίστικη, παλιομοδίτικη, και κυρίως του γραπτού λόγου (αυτοαναιρούμενο χαρακτηριστικό, ως προς το σλανγκ του πράγματος).

Η φράση κολλάει οπουδήποτε υποπτευόμαστε, ότι έγινε κάποια λαμογιά. Σε περιπτώσεις που τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, και σακκουλευόμαστε την κομπίνα ή την συγκάλυψη.

Η φράση προέρχεται από τον «Αμλέτο» του Σακεσπίρου. Και βεβαίως οφείλεται στις παλιές (προ του '50) μεταφράσεις. Εκείνο τον καιρό (προ της τελικής επικράτησης της δημοτικής) επικρατούσε η αντίληψη σε κάποιους κύκλους, ότι οι μεταφράσεις ξένων όρων πρέπει να βασίζονται στον εξελληνισμό του «αθροίσματος» των γραμμάτων, και όχι στην αυτόχθονη προφορά των ξένων όρων. Κάτι το οποίο τον καιρό της «παγκοσμιοποίησης», μας ακούγεται σίγουρα κάπως. Βέβαια, η συγκεκριμένη έκφραση, διεσώθη και λόγω αυτού του κωμικού -για εμάς- χαρακτηριστικού της μετάφρασης.

Ο όρος αναφέρεται στο βραζιλιάνικο μπικίνι, το λεγόμενο και 2/3, ή 3/4 (Θα σας γελάσω, γιατί με τα κλάσματα δεν τα πάω καλά από το δημοτικό).

Το συγκεκριμένο καβλωτίκ κυλοτάκι αποτελεί έναν από τους τρεις λόγους λατρείας στο λατινοαμερικάνικο αυτό κράτος! Οι υπόλοιποι δύο, είναι η τέχνη της στρογγυλής Θεάς, και το περήφανο (από άποψη στάσης) όπισθεν περιεχόμενο του εν λόγω αξεσουάρ.

Σλανγκ παλαιάς κοπής, από τότε που ο κόσμος μαζευόταν στο καφενείο του χωριού. Και σε αυτό το καφενείο, υπήρχε πάντα και ένας με περισσή έπαρση, ο οποίος, και λόγω της έπαρσης, αρπαζόταν και εύκολα. Δηλαδή ένας αναμκιόρης και ψευτοτσαμπουκάς. Το αποτέλεσμα ήταν ότι όλοι τον έπαιρναν στο ψιλό, ακόμα και αν τον συμπαθούσαν.

Ο όρος προέρχεται από την συμπεριφορά των κοκόρων στα κοτέτσια. Επειδή ο κόκορας δεν είναι χρήσιμος σε τίποτα εκτός από την αναπαραγωγή (δες και προκοφτικά), κάθε κοτέτσι αποτελείται από έναν μόνο κόκορα. Οι υπόλοιποι αρσενικοί σφάζονται με την ενηλικίωση και συνοδεύονται από κόκκινη σάλτσα, δηλαδή γίνονται κρασάτοι. Ο μοναδικός λοιπόν κόκορας, ενός κοτετσιού :
α) είναι περήφανος διότι έχει πολλές γκόμενες
β) ευέξαπτος διότι προστατεύει το χαρέμι του, και μάλιστα πάντα είναι επιθετικός στους επισκέπτες
αλλά χωρίς να γνωρίζει ότι:
α) είναι καθαρά θέμα τύχης ότι δεν έγινε αυτός κρασάτος, αλλά ο αδελφός του
β) ότι όλες οι γκόμενες είναι δικές του, επειδή οι ανταγωνιστές φαγώθηκαν, και όχι επειδή είναι ο Σάκης Ρουβάς των κοκόρων
γ)το μέλλον του σίγουρα έχει μια κατσαρόλα, με το που ενηλικιωθεί το πρώτο αρσενικό παιδί του.

Στα δικά μας τώρα, κοκοράκι αποκαλείται ο ψωροπερήφανος, ο ξερόλας, που πάντα πρώτος πετάγεται και αντιτίθεται σε κάτι, ή ξέρει τη λύση για κάτι. Συνήθως νομίζει ότι με αυτήν την κίνηση έχει και την πλειοψηφία μαζί του, κάτι που συμβαίνει σπάνια, διότι όποιος βιάζεται, σκοντάφτει. Και συνήθως το κοκοράκι, ως ευέξαπτο, αγνοεί πολλά πράγματα, κάτι που θολώνει και την κριτική ικανότητά του.

Ο Δαμίγος ο ανθοπώλης, είναι ένα φανταστικό πρόσωπο, βγαλμένο όχι από την δραματουργία (όπως ο Θείος Βάνιας, για παράδειγμα), αλλά από την διαφήμιση της Εθνικής τράπεζας (που να πέσει φωτιά να τις κάψει όλες, όπως έλεγε και ο Μαρξ στην πτυχιακή του). Είναι εγγονός του Σιορ Τάπα, τον αστυνόμου Μπέκα, και γιος του Αλέκου, της ηλεκτρονικής, και πατέρας του funny bear. Ο Δαμίγος, θα ζήσει και αυτός την προσωρινή δημοσιότητα που χαρίζει η τηλεόραση στα δημιουργήματά της, και θα δώσει τη θέση του σε κάποιον καινούριο ήρωα.

Στα δικά μας τώρα. Επικαλούμαστε τον Δαμίγο τον ανθοπώλη όταν:

• κάποιος μας τα πρήζει με την πολυλογία του (ή με τις μαλακίες του) και του σπάμε τον ειρμό, μπας και σκάσει
• όταν κάνουμε λάθος, και παραγνωρίζουμε κάποιον, και το γυρίζουμε στο χούμορ
• όταν κάποιος φίλος αρχίζει μια κουβέντα που δεν μας κάνει να αισθανόμαστε άνετα

• όταν θέλουμε να γαμήσουμε τη συζήτηση, γιατί έχει παρασοβαρέψει

  Άγνωστο παραμένει ακόμα αν ο Δαμίγος ο ανθοπώλης αποπληρώνει κανονικά το δάνειο, ή οι τράπεζες του έχουν πάρει ήδη το σπίτι, ένεκα που το λελουδικό δεν επωλείτο, λόγω κρίσης...

Κουφογονατιάζω, στην κυριολεξία, σημαίνει ότι ξαφνικά εκεί που στεκόμουν στα πόδια μου, βρίσκομαι βιαίως (ή από κούραση, ή από άγνωστο λόγο) στα τέσσερα.

Ως σλανγκ της σλανγκός βέβαια, το ρήμα αναφέρεται σε αδυσώπητο σεξ, επιπέδου γερμανικής τσόντας του '80. Συνώνυμο δηλαδή, του «την έκοψα στα δύο» την γκόμενα. Σε τρίτο πρόσωπο σημαίνει ότι η γκόμενα μας έκοψε στα δύο από τις «χορευτικές» φιγούρες.

Ο όρος έχει δύο αντίθετες έννοιες, και είναι γένους ουδετέρου. Ενώ λοιπόν στα ισπανικά σημαίνει απλά «αγάπη μου» στα ελληνικά το μιαμόρ είναι:

α) το αίσθημα, η γκόμενα μου, το κορίτσι μου, η γυναίκα μου (όταν τα πάμε καλά). Η αλήθεια είναι ότι ο όρος, με αυτή την έννοια, κινείται στα όρια του γουτσισμού.

β) λατίνα ιερόδουλος.

Η έκφραση ξεκίνησε ως ναυτοσλάνγκ και αναφέρεται στα εργαζόμενα κορίτσια που βγάζουν μεροκάματο στα λιμάνια της λατινικής Αμερικής, και οι οποίες αποκαλούν τους πελάτες μιαμόρ (αφότου ο Χόρχε πληρωθεί το μπακάρντι)! Οι έλληνες ναυτικοί, βέβαια, το μετέφεραν στην πατρίδα ως σλανγκ. Έτσι σιγά σιγά πέρασε και στον υπόλοιπο πληθυσμό.

Το έντομο που στην υπόλοιπη Ελλάδα αποκαλείται σφήκα. Για την ακρίβεια είναι η έντονα κιτρινόμαυρη μεσαίου μεγέθους σφήκα, όχι η καφεκίτρινη. Στη Χίο, σφήκα αποκαλούμε την καφεκίτρινη μεγαλόσωμη σφήκα, λιλιγκιά την κιτρινόμαυρη, και μέλισσα την μέλισσα (αυτή που παράγει το μέλι, μικρόσωμη χνουδωτή γκριζοκίτρινη).