Definitions by Αλάριχος Τεκέλογλου (165)
Showing 91-100 from 165

Ο μπήχτης. Λεξιπλασία που βασίζεται στο σπρώχνω και στο πρώκτωρ. Υπάρχει και βορειοελλαδίτικη εκδοχή: ζμπρώκτωρ.

Έκφραση από στίχο εϊτάδικου σκυλάδικου του Τ. Τσιμογιάννη, η οποία χρησιμοποιείται όπως το κερατούκλης και το ατιμούτσικο, συχνά δε τα συνοδεύει ως κατακλείδα.

Ό,τι και ο κερατούκλης, με τη διαφορά ότι, αντί για κλητική πτώση, μπορεί να χρησιμοποιείται σε αιτιατική, ως υποκείμενο κάποιου άδηλου παραλειπόμενου ρήματος.

Συνήθως σε πτώση κλητική: «κερατούκλη!». Είναι μια αρκετά παλιά και καθιερωμένη σλανγκοειδής προσφώνηση, που μπορεί να δηλώνει πονηρό θαυμασμό, συνωμοτική συμπάθεια ή και λεπτή ειρωνεία (ή και όλα μαζί). Ο όρος περιέχει και μια δόση πατρικής στοργής, εκφέρεται δε με ταυτόχρονο ελαφρό τσιμπιματάκι στο μάγουλο του «κερατούκλη». Συχνά συνοδεύεται και από τη φράση «κάνεις και ζημιές».

Συνώνυμο: ατιμούτσικο

Το μουνί, το μπουγαδοκόφινο. Κυρίως στη φράση «της μάνας σου ο μπουγαδοτρίφτης» (στην πυργιώτικη slang).

Ο απόλυτα Μεσανατολίτης και / ή Καυκάσιος στη μάπα (και στην ψυχή). Ο Homo neanderthalensis. Όταν πρόκειται για γυναίκα, είναι η απόλυτη φρίκη.

Και ένα σχετικό ρωσικό ανέκδοτο: «- Τι κάνουν δώρο οι Γεωργιανοί στις κόρες και στις γυναίκες τους, όταν αυτές έχουν γενέθλια; - Ένα κουτί ζιλέτ!»

Συγγενική είναι και η έκφραση «καρφώνει μπιφτέκι».

Ο Καραγκιόζης, αλλά με ακόμη πιο σκωπτική διάθεση. Τον όρο χρησιμοποιούσε ήδη ο Σιορ-Διονύσιος στο Θέατρο Σκιών.

Ο καραγκιόζης, ο γελοίος, ο περίγελως. Λέγεται και για αρσενικούς και για θηλυκές, και χρησιμοποιείται τουλάχιστον 50 χρόνια (σήμερον: 2010).

Άνδρας με λεπτούς τρόπους, ελαφρώς αδερφίζων, αλλά ταυτόχρονα επιθυμητός από τα γκομενάκια (τέτοια μυαλά που έχουν!!!). Από το βαφτιστικό «Λευτέρης».

Αυτός που έχει τα μαλλιά του καρέ, κούρεμα που συνηθιζόταν στους άντρες κατά τα τέλη της δεκαετίας των έιτιζ ('80s) και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας των νάιντιζ ('90s), του 20ού αιώνα (να μην τα ξαναλέμε!).

Υπήρχαν ποικίλα είδη καρέ, που κυμαίνονταν από το κάπως πιο μακρύ «καπελάκι» (γκοφρέ ή κοφτό), μέχρι το ίσιο μακρύ μαλλί που κάλυπτε όλο το σβέρκο και περίσσευε ελαφρά κάτω από τη γνάθο. Συχνά άφηναν να μακρύνουν μόνο οι τρίχες που ξεκίναγαν από το πάνω μέρος του κεφαλιού, με τις εσωτερικές να είναι ξυρισμένες με την ψιλή. Έτσι, όταν έπιανες κότσο το μαλλί, αναδυόταν περήφανα το κατά το ήμισυ ξυρισμένο κρανίο σου.

Τα κουρέματα τύπου καρέ συνήθιζαν κυρίως οι καστανοί και ξανθοί άντρες, υπήρχαν όμως και σε μελαχρινή βερσιόν.

Αν και εκ πρώτης όψεως πούστικο ως κούρεμα, εκείνη την εποχή χαρακτήριζε τους τύπους που θεωρούνταν ταυτόχρονα τρέντυ και ποθητοί γκόμενοι.

Συνώνυμο: καρές, (πληθ.) καρέδες