Definitions by sstteffannoss (223)
Showing 191-200 from 223

1. Η τσιμπουκλού που πολύ το γουστάρει. Προφανώς από το καβλί + το ηχητικό «σλουρπ» που δηλώνει λαίμαργη ευχαρίστηση.

2. Η άτσαλη τσιμπουκλού που από περήφανο τσολιά σου τον κάνει σκέτο λούρπακ. Εξού και καβλοσλούρπακ.

Κοπρόσκυλο (μάλλον από παραφθορά του τούρκικου köpek).

Απευθύνεται σαν βρισιά σε τεμπελχανάδες.

Συχνότατο σαν παλιοκουπούκι.

Λογοπαίγνιο του «παθός και μαθός» που είναι λογοπαίγνιο του «παθών μαθών», άρα λογοπαίγνιον στο τετράγωνον.

Σημαίνει βέβαια «έπαθα κι έμαθα», αλλά όταν απευθύνεται σε άλλον ενέχει κακεντρέχεια μεγάλη, τουτέστι «τα 'θελε ο κώλος σου», «πήγαινες φυρί φυρί», «τα 'θελες και τα 'παθες», «εγώ σου τά 'λεγα«) κοκ

Ο τριτοκοσμικός Αφελίμ που νομίζει πως είναι πρωτοκοσμικός, είτε επειδή ό,τι λίγο έχει ανάμεσα στ' αυτιά έχει υποστεί βιολογικό καθαρισμό, είτε επειδή προσφάτως λάδωσε τ' άντερό του και νομίζει πως έπιασε τον πάπα απ' τ' αρχίδια.

Κάθε ομοιότητα με πλείστα καναλοπεριοδεύοντα τσουτσέκια δεν είναι τυχαία.

Λέγεται και για ολόκληρες χώρες και λαούς σε πικρές στιγμές αυτοκριτικής και εκλάμψεις αυτοσυνειδητοποίησης, συνήθως μετά από κάποια καταστροφή, οικολογική ή μη.

1. Ασφαλώς και είναι ο άνθρωπος με τα σγουρά, κατσαρά μαλλιά, αλλά

2. ειρωνικά αναφέρεται στους παντελώς φαλακρούς, καραφλούς, γλόμπους, κασίδες, κασιδιάρηδες και φυσικά

3. στον πούτσο του οποίου οι σγουρές δεν είναι βέβαια ξυρισμένες.

Επίσης: ζγουρομάλλης, κατσαρομάλλης.

Ένα από τα εργαλεία των απανταχού τσαγκάρηδων που, λόγω της μορφής του, λέγεται και υποτιμητικά κι απαξιωτικά για κοντοστούπηδες κεφάλες.

Αρπάζω κάτι που προσφέρθηκε σε πολλούς για δική μου άμεση χρήση χωρίς να υπολογίζω μία. Διαφέρει από το καβατζώνω που ενέχει την έννοια της μετέπειτα χρήσης. Για φαγητό είναι πολύ κοντά στο χλαπακώνω / χλαπακιάζω.

Τρώω κάτι πολύ γρήγορα. Υποδηλώνει μεγάλη πείνα ή λαιμαργία αλλά και μια έλλειψη ευγένειας ως προς τους συνδαιτημόνες αφού αυτοί δεν προλαβαίνουν να φάνε.

Λέγεται και χλαπακώνω.

Πολύ κοντά στο κατζακώνω το οποίο ενέχει κυρίως την έννοια του αρπάζω.

1. Γνωστότατο λογοπαίγνιο σε περιβάλλοντα όπως στρατώνες, γυμναστήρια (λες και μοναστήρια;) όπου υπάρχουν κοινά ντους.

2. Μεταξύ ζευγαριών παίρνει προφανέστατα διαφορετική χροιά.

1. Υπερθετικός του τραβάω μαλακία, με αναφορά στα γνωστά ασπρίζω τοίχους, «μπογιατίζω ντουβάρια» κι άλλα παρεμφερή.

2. Κολλάω (κάποιον) στον τοίχο.

2β. - Πήγαινε μ' όλα τα γκάζια, έγιν' η στραβή κι αν δεν ήταν τα πουρνάρια θα 'χε γίνει γκράφιτι ο κολλητός.