Definitions by Paparas (250)
Showing 41-50 from 250

ο θεόμπαρος ή το θεόμπαρο είναι ο παχύσαρκος.

Προέρχεται απο τον μπαλό, οπου παρατειρείται μετατροπή του λ σε ρ.

Η ομιλία στα «ντούρα» καλιαρντά, από το τούρκικο lakirdi.

Ο Πετρόπουλος λέει ότι προέρχεται από τη μάγκικη διάλεκτο.

Επίσης λέγεται και μπέναμα.

Το αμύγδαλο στα καλιαρντά. Βγαίνει από τα Αρβανίτικα.

Κουρνταβιά είναι η αμυγδαλιά.

Eίναι όταν γινόμαστε έξαλλοι.

Προφανώς δημιουργεί μια εικόνα του «γίνομαι έξω φρενών και βγάζω το βρακί μου, σκίζω τα ρούχα μου».

Ο μαγνήτης στα καλιαρντά, επειδή «αγκιστρώνει» στον αέρα.

Λέξη στα καλιαρντά που σημαίνει «κάνω μια μαλακία, διακινδυνεύω» ή απλά «τζογάρω».

Αθόριτος είναι ο παράλογος και αθοριτιανή η χαρτοπαιξία.

Έκφραση που μάλλον πρόκειται για συντομία του «σε μας τα λες αυτά;»

Εκφράζει την έννοια του «μας δουλεύεις; Για ποιον με πέρασες;», τόσο για να δείξει ότι ο ομιλητής είναι ανώτερος του ακροατή, όσο και για να δείξει ότι ο ομιλητής δεν είναι τόσο άχρηστος όσο νομίζει ο ακροατής.

Στη δεύτερη περίπτωση μπορεί να αντικατασταθεί με το μπρίκια κολλάμε;

Φυσικά θυμόμαστε ακόμα το χάλι που βρίσκονταν πριν το 2004 οι δημόσιες εγκαταστάσεις όπως σταθμοί μετρό κλπ. Ειδικά οι σταθμοί Μοναστηράκι - Βικτώρια. Θυμόμαστε επίσης καθαρά πώς εκ θαύματος εξαφανίστηκαν ξαφνικά ζητιάνοι - αδέσποτα - σκουριές - γκράφιτι - φειγ βολάν - αφίσες και πώς έγιναν όλα λαμπίκο ενώ κατασκευάστηκαν εγκαταστάσεις με νέα αισθητική.

Σήμερον, εν έτει 2008, παρατηρούμε ότι τα φαινόμενα αυτά σιγά σιγά επιστρέφουν. Μπορεί οι εγκαταστάσεις να παραμένουν, αλλά συχνά θα δούμε και άλλα στοιχεία του παρελθόντος, π.χ. κουβάδες να μαζεύουν νερά που στάζουν, σκουριασμένα σίδερα, τρύπες στην οροφή κλπ.

Αυτά τα φαινόμενα αποτελούν τη λεγόμενη μετα-Ολυμπιακή φθορά. Αφού λοιπόν βάλαμε τα καλά μας, αφού δείξαμε στους τουρίστες ότι και γαμάτους Ολυμπιακούς μπορούμε να κάνουμε αλλά και Ευρωπαίοι είμαστε, και αφού τελικά τους διώξαμε, αφήσαμε τις εγκαταστάσεις να ωριμάσουν κι αυτές.

Φήμες ότι τα φαινόμενα θα εκλείψουν σε 100 χρόνια όταν θα ξανακάνουμε Ολυμπιακούς δεν έχουν επιβεβαιωθεί.

Πανελίστες λέγονται οι τηλεροασάνθρωποι που κοσμούν το πάνελ μιας μεσημεράδικης εκπομπής.

Η προέλευσή τους άγνωστη. Οι μισοί είναι (σχετικά) γνωστές προσωπικότητες, οι άλλοι είναι δημοσιογραφίσκοι, οι άλλοι ξεχασμένοι, οι άλλοι εντελώς ξεκάρφωτοι, που αναφέρουν ένα άγνωστο προηγούμενο στην τηλεόραση σε κάποια φάση στη ζωή τους. Τους τελευταίους ποιος τους ανακάλυπτε και από που, ανοίγει πολλά ερωτήματα.

Στην αρχή (βλ. εποχή Στεφανίδου-Λαμπίρη) οι εμφανίσεις τους ήταν σποραδικές. Πότε θα εμφανιστεί η Σακελλαρίου, πότε ο Κακλαμάνης, πότε η Σόκαλη, πότε κάποιος ιδιοκτήτης φροντιστηρίων που δε θυμάμαι πως τον λένε, χωρίς στάνταρ ρυθμό.

Πετάγονται σαν τσουτσούδες όταν μιλάει η παρουσιάστρια για να μη χάσουν την ευκαιρία να θάψουν ή να υμνήσουν κάτι που ανέφερε. Οι απόψεις τους είναι καθαρά υποκειμενικές, ενίοτε γραφικές.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι πληρώνονταν για τις εμφανίσεις τους, πράγμα που χρωματίζει το φαινόμενο.

Από το έτος 2007 μ.Χ., το ανωτέρω σύστημα αλλάζει. Πλέον οι πανελίστες είναι στάνταρ μέρος μιας εκπομπής και συντάσσονται με τους συμπαρουσιαστές, αναφερόμενοι στους τίτλους αρχής (βλ. Μηλιαρέση, Σαουλίδου). Επίσης οι μεσημεράδικες εκπομπές επεκτάθηκαν και στις πρωινές ώρες.

Ε οκ, φυσιολογική ελληνική λέξη, αλλά το ενδιαφέρον είναι στον τρόπο που χρησιμοποιείται στα μήντια, και ειδικά στα μεσημεράδικα.

Η νέα σύνταξη, θέλει το αντικείμενο του ρήματος «αγαπάμε» χωρίς άρθρο. Έτσι το εφφέ γίνεται πολύ τρέντυ.

Θεωρίες συνωμοσίας αναφέρουν ότι ενδεχομένως δηλώνει συμπάθειες και κλίκες (γλειψ-γλειψ)