Tagged definitions (885)
Showing 271-280 from 885

Απαγορευμένο σβούρισμα της πεντάδας ή της τριάδας στο ποδοσφαιράκι, μπας και βγει η κόντρα. Δείγμα χαμηλής τεχνικής στο συγκεκριμένο άθλημα.

Εκ μεταφοράς και στο ποδόσφαιρο, όταν η μπάλα πάει όπου λάχει, με γιόμες και συνεχή λάθη στο κέντρο.

Ο καθένας από τους δύο ακραίους της επιθετικής τριπλέτας στο ποδοσφαιράκι. Συνήθως απαγορεύεται το σκοράρισμα με αυτούς τους παίκτες, με εξαίρεση την κόντρα.

Στο εντελώς στρέιτ ποδοσφαιράκι, ο μεσαίος «σφίγγει», περιμένει τον αντίπαλο να «πιάσει» την άμυνα, «αλλάζει» με τον πούστη και μετά «καρφώνει».

Η καλή μεταγραφή, ο παίκτης που κατευθείαν με τη μεταγραφή του καπαρώνει θέση στην βασική ενδεκάδα της ομάδας.

Ένα ποδοσφαιρικό σύστημα ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ελλάδα και στην Ιταλία (στην γείτονα λέγεται Catenaccio)

Η ΔΙΑΤΑΞΗ
Αποτελείται από:
1 τερματοφύλακα
3 σέντερ μπακ
2 ακραία μπακ
2-3 αμυντικά χαφ
2 ακραία χαφ
0-1 επιθετικό

Ο ΣΚΟΠΟΣ
Να καταστρέψεις ολοσχερώς το παιχνίδι του αντιπάλου (όπως και τα νεύρα των θεατών), ούτως ώστε να διατηρηθεί το 0 στην εστία σου και να ελπίζεις να σκοράρεις σε κάποια στημένη φάση ή κάποια αντεπίθεση.

Εφαρμόζεται συνήθως από ομάδες μικρότερου βεληνεκούς όταν αντιμετωπίζουν μεγαθήρια και, πολλές φορές, έχει αποτέλεσμα (βλέπε Euro 2004)

Οι δύο αιώνιοι αντίπαλοι, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Οι δικοί μας Ρεάλ και Μπάρτσα.

Η μπάλα (στρογγυλή, λόγω σχήματος) και θεά (και καλά), λόγω τού ότι, πολλές από τις δραστηριότητες που σχετίζονται μ' αυτήν, έλκουν μετά μανίας ευρείες μάζες του πληθυσμού που εκδηλώνουν για αυτές ακραία συναισθήματα, συναισθήματα που αρμόζουν σε μια οντότητα, με θεία υπόσταση (π.χ: υπερβολική λατρεία και εκτίμηση, πάθιασμα, ιερό φανατισμό για την ομάδα τους, κλπ).

Κάποιες από τις αναφερόμενες δραστηριότητες είναι:

- μανιώδης παρακολούθηση ματς (στην τηλεόραση, στο γήπεδο, κλπ).

- αθλητική ενημέρωση για σχετικά θέματα (διάβασμα εφημερίδων, παρακολούθηση ενημερωτικών εκπομπών στην τηλεόραση, στο ράδιο, κλπ). Να μη χαθεί οξεία.

- παθιασμένη συζήτηση μεταξύ οπαδών για θέματα που αφορούν αθλητικά ματς, σχολιασμός φάσεων, κλπ.

- ένθερμη συμμετοχή σε αθλητικά ματς (σε γειτονιές, σε γήπεδα, κλπ), με στόχο την ατομική και την ομαδική διάκριση.

Η γραμμή των ελευθέρωνε βολώνε στο μπάσκετ.

Το κύπελλο στα αθλήματα, π.χ. στο ποδόσφαιρο.

Κλασικό αθλητικό σύνθημα από το Euro του 2004, που άφησε εποχή. Όχι να το παινευτούμε, σκοράρουμε λίγο, αλλά όταν σκοράρουμε, η πούτσα μας είναι βαριά!

Τα παλιά καλά χρόνια, στα γήπεδα της Σαλονίκης, στο κυλικείο (να το πει κανείς), εκτός από ροξ, πασατέμπο, λεμονάδες και τα τοιαύτα υπήρχε πάντα διαθέσιμος ένας καφές λαχταριστός μεν, γιαλαντζί φραπές δεν!

Φυσικά και εννοώ τον σπαστό καφέ, αυτό το αηδιαστικό μεν, ποθητό δεν ρόφημα, το οποίο πάγωνε σε βαρέλια γεμάτα πάγο-μπίχλα και σερβιριζόταν είτε στο μπαρ (-μπαριά και τούνεζι…) δίπλα στις τουαλέτες, είτε στο σερβίριζε το παλουκάρι στην θέση σου, πετώντας τον από κάποιες σειρές πιο κάτω αφού είχες ήδη πετάξει εσύ το αντίτιμο. Ενίοτε, ούτε εσύ πετύχαινες τον καρντά, ούτε αυτός εσένα, και καμιά φορά έχανες και κανένα γκολ… Σίγουρα όμως τον πετούσες στα κεφαλιά των οπαδών πέντε σειρές πιο κάτω όταν τελείωνες…

Η μάρκα (μ’ έκαψες) που θυμάμαι, ήταν η «Κυφωνίδης».

Σταματώ εδώ την αναπόληση για να προσπαθήσω να slangoποιήσω!

Για να πιεις αυτού του είδους καφέ, αφού πιέσεις με τα δάχτυλα και σπάσεις τον πλαστικό «υμένα», έπρεπε μετά να φραπεδιάζεις (με την slang έννοια) το κύπελλο ώσπου να αναμιχθεί καλά το μείγμα καφέ, ζάχαρης και νερού και να σχηματιστεί ένας αφρός που εξαφανιζόταν σε χρόνο dt. Ενίοτε γινόσουν μουνιόζ λόγω διαρροών.

Στο γυμνάσιό μου δε, βάρα ένα Κυφωνίδη σήμαινε το προφανές. Όπερ, χρησιμοποιείτο από τους τσόγλανους για να περιγράψει την μαλακίαν και μάλιστα την αποτυχημένη…

Για να τιμήσουμε όμως τις παιδικές μας slangιές, αλλά και να συμβάλλουμε και εις την γενική φραποκατάνυξη που επικρατεί εις το σλανγκ.τζιαρ το τελευταίο διάστημα, θεωρούμε ότι και εμείς πρέπει να βάλουμε ένα μικρό μόριο φραποσύνης…

Κυφωνίδης λοιπόν, μπορεί να θεωρηθεί ένας φραπές χαμηλού επιπέδου, ένας γιαλαντζί φραπές, ένας φραπές της παρηγοριάς, ένας φραπές πλάκα με κάνεις...

Ένας φραπές που σε λερώνει, σε στιγματίζει και σε κάνει να ποθείς τους τίμιους, αληθινούς φρεντοτσίνους με σιρόπι βανίλιας και μεζέ…

Λατέρνατιβ και πιο ρομαντικά και γούτσικα μπορεί να θεωρηθεί και ο πρώτος φραπές ενός παρθένου εφήβου (λόγω του υμένος, λέμετε τώρα…). Ζήτω ο Εδεσσαϊκός!