Tagged definitions (956)
Showing 101-110 from 956

Τελευταίο στάδιο Pokemon του τζιβάτου, ίσως με εξειδίκευση και μετεκπαίδευση στον σιτσουασιονισμό ή λικβινταρισμό (εκ των situation και liquidation, κοινώς ο μπαχαλάκιας) ή τον αλκοολισμό ή την πρέζα. Καμία σχέση πάντως με όλους εμάς τους βολεμένους αστούς και λοιπές πόρνες του καπιταλισμού.

Πιθανόν να μιλάμε για εξέλιξη του κοινού ορκ και όχι απαραίτητα τζιβάτου.

Πρόκειται για επιστημονική έκφραση (εξ ου και η γέννηση της προέρχεται από τον πανεπιστημιακό χώρο) της λούγκρας, του φλώρου, της επιμελημένα συγκαλυμμένης αδερφάρας. Για το λόγο αυτό συνιστάται η προσεκτική προσέγγιση και ακουστική της εν λόγω λέξης επειδή η πολυσυλλαβικότητα της εμποδίζει την κατανόηση της και την εις βάθος ερμηνεία της.

Επίσης και ναισεόλας (κατά το παρτόλας;).

Αυτός που είναι αντίθετος στο πνεύμα της εορτής του «Όχι» της 28ης Οκτωβρίου που γιορτάζουμε σήμερα, δηλαδή αυτός που λέει «ναι σε όλα», και είναι επομένως yes man, μειοδοτικός, ή και προδότης. Η έκφραση εννοεί κυρίως βουλευτές που υπερψήφισαν στο κοινοβούλιο τα Μνημόνια σε όλους τους όρους τους με την χαρακτηριστική φράση «ναι σε όλα», αλλά μπορεί να σημάνει και ευρύτερα τον μειοδοτικό προδότη που παραχωρεί τα πάντα.

Πάσα: Gatzman.

Εκείνος στον οποίο αποδίδεται ο χαρακτηρισμός καθίκι και ταυτόχρονα ονομάζεται Αντρέας. Η σωστή προφορά της ως άνω βρισιάς απαιτεί κοφτό τονισμό στο πρώτο συνθετικό της λέξης, προκειμένου να επιτευχθεί η μέγιστη συναισθηματική εκτόνωση του βρίζοντος.

Ο μαλάκας με λεφτά, ο πλούσιος μαλάκας.

Πέρνει φλόκια, σφαλιάρες, πουτσοσκάμπιλα. Είναι η φλακιόλα σου. Όλοι έχουμε μια φλακιόλα (έστω και στη φαντασία μας).

Είναι ο δριμύτρελος σε φόρουμ στο ιντερνέτι, και κάνει μια δυναμική επιστροφή στην παρέα που την έχει κουφάνει με τις παπαρολογίες του, καθότι ξερόλας και προφέσορας:

- Χαιρετώ τους αγαπητούς και φίλτατους συνδαιτυμόνες, σας έλειψα; Λοιπόν...με βάση την ετεροχρονισμένη δομική αντιπαλότητα του λαϊκού προτσές, μπλα, μπλα..

Πουθενάδας: Εκ του ελληνικού πουθενάς και του ισπανικού nada που σημαίνει τίποτα, ως πουθενάδας ορίζεται ο μεταφορικά ανύπαρκτος, ο τιποτένιος, αυτός που η παρουσία του δεν προσφέρει το παραμικρό όφελος.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί εκφράσεων όπως τελευταίος, ανίκανος ή βλακομουτρίδης.

Μαλακκισμένη λεξιπλασία που μου κατέβηκε στη γκλάβα και είπα να μη σας τη στερήσω.

Θειούχος το λεπόν ανεψούδια είναι ο έχων θείο, ήτοι μπάρμπα, και δη έλκοντα την καταγωγή από την Κορώνη Μεσσηνίας.

Μη γελάτε ρε κοπρόσκυλα, μπορεί σε κάτι χρόνια να είναι διαδεδομένη σλανγκιά :-P

Υ.Γ. Παρακαλούνται οι χημικοί του σάιτ να μας εξηγήσουν τη διαφορά μεταξύ θειούχου, θειώδους και θειικού.

Το Πιτσαπέρδουλο είναι ένα κολεόπτερο (θυμίζει μορμότζιλα των χαμερπίων) με ένα πολύ περίεργο μηχανισμό στην κίνηση του(πέταγμα). Ενώ πετάει, ρουφάει ποσότητες αέρα που εγκλωβίζει σε ένα ασκό που έχει ανάμεσα στο κυρίως σώμα του (θωρακικό τμήμα) και στην κάτω μεβρανοειδή κατάληξη του υπολοίπου σώματος του, τον οποίο αέρα εξαπολύει με ένα μακρόσυρτο και υπόκωφο (κλανέοντα) θόρυβο. Η κίνηση του (πέταγμα του πιτσαπέρδουλα) είναι σαν ένα μπαλόνι που αφήνεις να ξεφουσκώσει.

Αυτό το περίεργο πλάσμα αρέσκεται (παθητική φωνή) στην πίτσα, και ο,τι έχει παρόμοια γεύση, και τα συστατικά αυτής. Αν τρως πίτσα στο μπαλκόνι, πρόσεξε το, κάνει βουτιά και τρώει ένα κομμάτι, σαν τερμίτης, κατόπιν αρχίζει (να πέρδεται ασύστολα) κάνοντας κύκλους γύρω από τα κεφάλια των παρευρισκομένων εν τω μπαλκόνιον ταύτω.

Πιτσαπέρδουλο: φανταστικό έντομο (κολεόπτερο)το οποίο τρώγων τη πίτσα πέρδεται.