Υβριστικό σχήμα με υφέρποντα στοιχεία χαριτωμενιάς θα έλεγα, όπου το γνωστό μωρή (ενικός βεβαίως βεβαίως) ακολουθείται από λεφούσια γαμιόλες, χαμούρες, καριόλες, λούγκρες, παλιοκουφάλες, γριέτζες και άλλες ευυπόληπτες κυρίες. Φημολογείται ότι με τα ως άνω στίφη συμπαρατάσσονται ανοργάνωτες ομάδες από πόρνες και πουτάνες, ενώ δεν λείπουν οι κουράδες και οι λινάτσες. Νισάφι όμως πιά.
Εδώ ένας κύριος λέει ότι ο συνδυασμός ενικού - πληθυντικού είναι σύνηθες λεκτικό σχήμα στην Πάτρα, αλλά ούτε κύριος ούτε Πατρινός είμαι για να κρίνω την άποψή του.
Να προσθέσω από μνήμης και την μοναδική περίπτωση σύνταξης με ουδέτερο ενικού που θυμάμαι: Μωρή πουτανάκι! Κάπου από την Λουντέμεια τετραλογία του Παιδιού με τ' άστρα.
Τι παράδειγμα μωρή κουφάλες, τζάμπα έχωσα τόσα λίνκια στον ορισμό?