Αυτονόητο.
Μέσα σ' αυτή την θύελλα του σλανγκισμού (καλά, αυτός κι αν είναι ορισμός), όπου τα πάντα (και τα κοάλα επίσης) εκφράζονται σε υπερθετικό βαθμό, σκυλοπηδιέμαι, γαμιέται σαν σκύλα, γαμιέμαι σαν να μην υπάρχει αύριο, γαμησομούνοβα, γαμιοντουστάντενε, και μέσα σε μια θάλασσα παρομοίων λημμάτων ων ουκ έστιν αριθμός,
ιδού και ένα λήμμα που πρέπει ν' αντιπροσωπεύει μία ικανή, θέλω να πιστεύω, κατηγορία μινιμαλιστών.
Είναι αυτοί που στέκονται στο (χαμηλό) ύψος των περιστάσεων, όταν οι άλλοι γύρω τους αρπαχτοτσιμπουκώνονται αβέρτα κουβέρτα άνευ συστολής και δέους.
Αρκετές φορές κάποιοι παρεισφρύουν λάθρα στην κατηγορία των «ολιγογάμητων», είτε διότι το παίζουν μυξοπάρθενοι επί σκοπού, προκειμένου να επιτύχουν καμιά κρεμάλα με μεταξωτό σχοινάκι, είτε διότι έχουν ψωλοδιώχτη και μουνοδιώχτη αντιστοίχως.
- Φίλε δεν θα το πιστέψεις! Στο μπαράκι χτύπησα μια γκόμενα η οποία απεδείχθη ολιγογάμητη!
- Έλα ρε κωλόφαρδε!- Πω πω ένα γυναικάκι! Και την κόβω για ολιγογάμητη.
- Τί λε ρε βλήμα; Αυτή το παίζει ολιγογάμητη μπας και εξασφαλίσει κανέναν κορόιδο γαμπρό. Κοίτα να γίνεις o μαλάκας της παρέας.- Ο Τασούλης δεν είναι και κανένας πηδήκουλας μιλάμε ε;
- Στόοος... αυτός είναι ολιγογάμητος λέμε. Τον φυλάει τον πούτσο του για καμιά Αφροξυλάνθη...