Η κακόγουστη βίλα ή πολυκατοικία (υπάρχει και ο όρος «πολυκατοικία-τούρτα»), που έχει, στις βεράντες και στα υπέρθυρα, στοιχεία που θυμίζουν την διακόσμηση από σαντιγί πάνω σε μια τούρτα.
Τα κτίρια του αισχίστου αυτού νεοπλουτισμού ήρθαν κατά την δεύτερη χρυσή εποχήτης ελλάδας, τα ένδοξα ενενήνταζ, την χρυσή εποχή των πλάνων πακτωλών τρελού χρημάτου και διαδέχθηκαν τα αμιγώς χουντικά, στις μεγάλες πόλεις αλλά και στην επαρχία. Στην Αθήνα δεν έχετε παρά να πάτε στη γωνία Ειρήνης και Σιώκου στην Αγ. Παρασκευή και να θαυμάσετε.
Επί τη ευκαιρία να σας πω ότι στη Ρουμανίαυπάρχει μια λεωφόρος όπου είναι χτισμένες άπειρες τέτοιες τούρτες. Ανήκουν σε γύφτους που, αφού πούλησαν τα παιδιά τους στην ξενιτειά, επέστρεψαν και έχτισαν τη χλίδα τους πάνω στα πρώην παραπήγματα. Εκεί πέρα μάλιστα υπάρχει και Μουσείο Κλοπής, όπου περηφανεύονται για τις επιδόσεις τους στο εξωτερικό. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω το λινκ, το είδα προ μηνών σε ρεπορτάζ του μπιμπισί.
Οπότε, για να επανέλθω στο θέμα της τούρτας και του κιτς που συνεπάγεται, μπορούμε να πούμε ότι όταν λέμε «κοίταξε τι έχτισαν οι γύφτοι!» δεν πέφτουμε και πολύ έξω, ούτε ως προς το ποιόν του χρήματος που κρύβεται πίσω από μια τέτοια αρχιτεκτονική τάση, ούτε ως προς την κακογουστιά της.
ΥΠΑΡΧΕΙ αρχιτεκτονικός ολοκληρωτισμός: είναι των Ελλήνων Ταλιμπάν του μοντερνισμού, που ο.τι δεν είναι μπετόν και γυαλί το λένε «κακόγουστο». ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ πιστεύω δεν κάνουν τη διάκριση ανάμεσα στην πιστή και πειστική εφαρμογή ενός ιστορισμού και στα κτήρια -τούρτες.
...
Ξέρω όμως και το έργο του Βανδ..., που έχει κατακοσμήσει την θεσσαλονίκη με τις τούρτες που περιγράφεις.
...
πάντως η αισθητική τούρτας είναι απερίγραπτη. ειδικά επειδή φαίνεται να συνοδεύεται από το δίδυμο άφθονο χρήμα/έλλειψη γούστου.
Στη χώρα μας οι νεότεροι δεν έχουν κάτι συλλογικό να επαναπροσδιορίσουν πέρα από μερικές αναμνήσεις ευημερίας, γιατί οι μίζες έχουν γίνει καπνός και οι πολυκατοικίες τούρτες είναι άσχημες
Αντιθέτως, στην Αθήνα βλέπουμε μόνο πολυκατοικίες τούρτες απο την μία και οπισθοδρομικό μοντερνισμό από την άλλη με ελάχιστες εξαιρέσεις πραγματικά όμορφης και σύγχρονης αρχιτεκτονικής και με ακόμα λιγότερες (μηδέν ίσως) προσπάθειες να ξανακτιστούν αυθεντικά νεοκλασσικά εκεί που έχει λογική για την γειτονιά και την χρήση τους.
Κάθομαι μόνη μου σε μια γωνία με τα ακουστικά στ' αυτιά: Κοιτάω σομόν πολυκατοικίες-τούρτες που μπλέκονται με χαμηλά σπιτάκια και λεύκες, τα πεζοδρόμια έχουν ασπρίσει απ' τα μπαμπάκια.
Το πρόσφατο κύμα αντιπαροχών τροποποίησε κι άλλο τις τυπικές αθηναϊκές γειτονιές, βάζοντας στη θέση ερειπίων πολυκατοικίες-τούρτες με καμπυλόγραμμες βεράντες και μεταμοντέρνες κιτσαρίες.
απαξάπαντα εκ του νετίου
