Η νεοκατίνα είναι μια νεωτερική εκδοχή της κατίνας. Η διαφορές τους εντοπίζονται τόσο στο μορφωτικό επίπεδο και την εμφάνιση όσο και στον τρόπο έκφρασης της κατινιάς.
Χαρακτήρας : η νεοκατίνα είναι ένας άνθρωπος που'χει «κληρονομήσει» όλες τις υπόγειες μεθόδους ελέγχου ενός άνδρα. Μπορεί να είναι από εύθραυστη και ευγενική έως -επιφανειακά- δυναμική και ναζιάρα, το χαρακτηριστικό της, όμως, είναι ότι πάντα πράττει με βάσει ένα σχέδιο που βασίζεται στη λογική «καρότο και μαστίγιο». Όταν, λοιπόν, κάνει τις κατινιές φροντίζει να είναι πάντα κεκαλυμμένες υπό τον μανδύα του «ειλικρινούς προβληματισμού», της στεναχώριας ή της δήθεν αδιαφορίας. Είναι σταθερή και πεισματάρα στα θέλω της αλλά πάντα βρίσκει έναν έμμεσο τρόπο να τα εκφράσει. Σε οποιονδήποτε τσακωμό με άντρα η νεοκατίνα θα βγει νικήτρια. Έχει το μαγικό ραβδάκι και τον φέρνει με τα νερά της, τις περισσότερες φορές, δε, καταφέρνει να τον κάνει να πιστεύει ότι φταίει αυτός (για το οτιδήποτε, ακόμη και για πράγματα άσχετα με την κουβέντα) ξέρει πως να του δημιουργεί απίστευτες ενοχές όπως η σεναριογκόμενα. Προσοχή, η νεοκατίνα δεν θα το τραβήξει ποτέ τόσο ώστε να γυρίσει κάποια στιγμή ο άντρας να της πει «είσαι τρελή». Αποφευγει να συναναστρέφεται άλλες γυναίκες πλην των κολλητών της. Αποφεύγει επίσης τον καυγά με άλλες γυναίκες. Αν, όμως, δε μπορέσει να το αποφύγει τότε φαίνεται το πραγματικό της πρόσωπο. Δεν θέλει ο άνδρας της να έχει γυναίκες φίλες, δεν θα του το εκφράσει ποτέ όμως ανοιχτά, αντιθέτως θα δουλεύει αργά και σταθερά προς αυτή την κατεύθυνση (μέσα στα πλαίσια αυτού του σχεδίου, αρχικά θα δηλώνει απερίφραστα ότι τις συμπαθεί και θα επιχειρεί κολλητηλίκια, πάντα βέβαια στη λογική «έχε τους φίλους σου κοντά και τους εχθρούς σου κοντύτερα»).
Εμφανισιακά : η νεοκατίνα δίνει την εντύπωση ούτε όμορφης ούτε άσχημης γυναίκας/κοπέλας, είναι αυτό που λέμε προσεγμένη. Σχεδόν πάντα μικροκαμωμένη (όχι απαραιτήτως κοντούλα αλλά με σώμα που έχει την παιδική ουδετερότητα, όχι ιδιαίτερες καμπύλες κλπ). Έχει ένα hint αυστηρότητας στο πρόσωπο που δε μπορεί να αποδοθεί σε συγκεκριμένο χαρακτηριστικό, γιατί οφείλεται στο ιδιαίτερο χαμόγελο και βλέμμα όπου αποτυπώνεται το γεγονός ότι για κάθε τι που λέει, υπάρχει από πίσω μία δεύτερη σκέψη ή ένα σχέδιο. Όταν μπει σε ένα δωμάτιο με αγνώστους δεν προσελκύει τα βλέμματα (πλην των αντρών που είναι επιρρεπείς στην κρυφή γοητεία της νεοκατίνας, νούμερο ένα θύμα της ο παντοφλάκιας) και αρχικά δίνει σχεδόν πάντα την αίσθηση ατόμου χαμηλών τόνων. Για τις υπόλοιπες γυναίκες οταν την πρωτοσυναντάνε τους δίνει την αντιφατική αίσθηση από τη μία ενός ατόμου άχρωμου και άοσμου (χωρίς προσωπικότητα) και από την άλλη του μεγαλύτερού τους ανταγωνιστή. Ο υπόλοιπος γυναικείος πληθυσμός συνήθως την χαρακτηρίζει ξινή, «γυναικούλα» ή «δεύτερη γκόμενα».
Καταγωγή: οι γονείς της νεοκατίνας συνήθως έχουν στερεοτυπικούς ρόλους. Ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου ή εργασιακής κατάστασης, ο πατέρας θα είναι το αρσενικό που θα φροντίζει την επαγγελματική του ολοκλήρωση ενώ η μητέρα θα ασχολείται κυρίως με το σπίτι και τα παιδιά (ενδεχομένως να μη δουλεύει κιόλας).
Μορφωτικό επίπεδο: η νεοκατίνα είναι μία γυναίκα του καιρού της και διατρέχει όλα τα κοινωνικά στρώματα, συνήθως, όμως, πια έχει γνώσεις Πανεπιστημιακού επιπέδου.
Ενδιαφέροντα: καφές με φίλες κι ενδεχομένως κάποιο τρέντυ είδος γυμναστικής ή χορού (πχ pilates ή swing). Για τις λίγο πιο παραδοσιακές ίσως μαγειρική και δουλειές του σπιτιού.
Πως να τις αναγνωρίζετε: μεγάλες κατηγορίες αντρών είναι τυφλοί στο φαινόμενο της νεοκατίνας. Οι γυναίκες τις αναγνωρίζουν από το χαρακτηριστικό ρίγος που διατρέχει το σώμα στη σκέψη της νεοκατίνας. Τέλος, αν έχει κατοικίδιο είστε τυχεροί, διότι αυτό θα έχει αποβάλλει κάθε νεωτερικότητα και θα έχει καθαρά κατινίστικο χαρακτήρα (κοιτάξτε για μόνιμη γκρίνια σε βαθμό μίρλας, υπεροψία και καμιά φορά ανεξήγητη επιθετικότητα).
- Ρε συ χτες νομίζω τσακώθηκα με τη Μαρία αλλά δεν είμαι σίγουρος. Ξεκίνησε να μου λέει έναν προβληματισμό της για την γκόμενα του Κώστα και δεν ξέρω πως, αλλά καταλήξαμε ότι δεν τη νοιάζομαι αρκετά, ότι δεν περνάω αρκετό χρόνο μαζί της για να την καταλαβαίνω και άλλα τέτοια. Δεν έχω καταλάβει τι έχω κάνει λάθος αλλά νιώθω σκατά. Και μέσα σ' όλ' αυτά πρέπει να βρω το κουράγιο να μιλήσω και στον Κώστα για τη γκόμενά του... Σ'αυτό είχε δίκιο η Μαρία, τα είχα αναγνωρίσει από μόνος μου τα σημάδια από την αρχή, αλλά δεν ήθελα να το παραδεχτώ.
- Μαλάκα ξεκόλλα! Η τύπισσα είναι νεοκατίνα, σε κάνει ό,τι θέλει, σε κάνει να πιστεύεις ό,τι θέλει και πάντα φταις στο τέλος. Σταμάτα να είσαι παντοφλάκιας.