Tagged definitions (8)
Showing 1-8 from 8

Το ανδρικό σπέρμα, άκα το ψωλόχυμα, το ερωτικόν γλεύκος, το παχύρρευστον πίαρ.

Σλανγκιά του σλανγιωτάτου ποιητού Ανδρέου του Εμπειρίκου.

Εντελώς-παραπολύ χυδαίο σλανγκογραφικό παράγωγο του μουνιού που, inter alia, αφορά:

• στον γυναικείο κόλπο, με την πιο ωμή δυναμόν έννοια, καθώς εστιάζει στην τρύπα,
• σε πολλά-κιλά-σκληρό μπινελίκι, της ίδιας συνομοταξίας με το προσφιλές μουνόπανο,
• στην ντίρλα, στο εν ευθυμία διατελόν κωλοτρυπίδι.

Πιο εκλεπτυσμένα: μουνότρυπα, μουνοτρυπίδα.

Σλανγκιά για τον λατρεμένο μας φραπέ (τον γκαϊφέ, μην πηγαίνει ο νους σας στο κακό) και δη για τις υψηλών οκτανίων μπριζωτικές και του ιδιότητες.

Βλ. επίσης: καφεταμίνη.

Κυριολεκτικά, η σούφρα. Κυριολεκτικά, ο μαλάκας ή ο ντίρλας.

Πρόκειται για συμπιεσμένη μορφή του λήμματος κωλοτρυπίδι.

Το δόκιμο Flocaccino είναι κυριολεκτικά (με λίνκι) με χύσα μέσα. Πρόκειται για ρόφημα τ. τούρτα που προσφέρουν τα Flocafé, των οποίων αποτελούν την σπεσιαλιτέ, σε μια μεγάλη σειρά από γεύσεις, όπως Oreo, μπισκότο, βανίλια, καραμέλα, σοκολάτα και δεν συμμαζεύεται.

Το σλανγκικό φλοκατσίνο είναι κυριολεκτικά (χωρίς λινκ) με χύσα μέσα. Πρόκειται για ρόφημα ή και ρόφτυμα τ. φραπέ, που προσφέρει η αλυσίδα Flocafe, των οποίων αποτελούν την σπεσιαλιτέ. Ετυμολογείται λαδή από το φλόκι (= χοντρό χνούδι από στριμμένο μαλλί < ιταλικό flocco < λατινικό floccus, και λόγω προφανούς ομοιότητας τα εκτοξευόμενα συμπλέγματα σπέρματος) και την κατάληξη -τσίνο που παραπέμπει σε φραπέ.

Ως υπηρεσία φραπενείου (στριπτιτζάδικου, κωλόμπαρου, μασατζίδικου, τσιμπουκάδικου και άλλων -αδικων) αποτελεί συνώνυμο για το φραπέ με γάλα, δηλαδή σημαίνει την υποβολή σε αυνανισμό υπό κορασίδος έως και της ποθούμενης εκσπερμάτισης. Διακρίνεται έτσι από το απλό φραπέ, όπου καθώς η πριβεδιά προσμετράται σε ορισμένο αριθμό τραγουδιών (στα στριποκλαμπάκια τουλάχιστον), κινδυνεύει ο φραπέλληνας αν το τραγούδι τελειώσει αιφνιδίως να χρειαστεί να συνεχίσει σόλο. Αντιθέτως, η υπηρεσία φραπέ με γάλα ή χαριτωμενιστί φλοκατσίνο αποτελεί δέσμευση εκ της κορασίδος ότι ο υπεσχυμένος φλοκοπόταμος θα επιδιωχθεί έως εσχάτων ανεξαρτήτως ασματικών ενδεχομενικοτήτων. Φλοκατσίνο, βεβαίως, αποκαλείται δίκην αστεϊσμού μόνο από τους μπουρδελιάρηδες, καθώς από τα ίδια τα κορίτσια αποκαλείται αραμπιστί μεν «σε κάνω τελειώσει», ουκραναϊζεριστί δε φίν-j-ιsh.

Ο όρος φλοκατσίνο εκφέρεται είτε ως χτύπημα, είτε ως ρόφημα, και στην αφήγηση γενικά σεχουαλικώνε ιστοριώνε ανεξαρτήτως φραπενέδων. Περιγράφει αυτές τις πηδυλλιακές στιγμές, που άλλοι από μας (όσοι διαθέτουν «ατζέντες με ονόματα», που λέει κι ο ΜΧΣ) τις ζουν σε κανονικές συνθήκες πιέσεως και θερμοκρασίας, ενώ άλλοι μπροστά από λαπιτόπια, όταν η κοπελιά χτυπάει τον βασιλόπουλο των ονείρων της στο γκραν φινάλε και περιμένει έχοντας παραδοθεί άνευ διασπερματεύσεων. Τότε το μεν χτυπάω ένα φλοκατσίνο με υποκείμενο την ερωμένη αναφέρεται σε φραπέ, το δε κερνάω φλοκατσίνο με υποκείμενο τον ερώντα αναφέρεται σε (καλή) πίπα. Σε κάθε περίπτωση ο βασιλόπουλος δύναται να ανακράξει ως γαμησιάτικη ρίμα «χύνω, χύνω, κερνάω φλοκατσίνο!».

Dedicated to Gatzman, my sweet Frappentine (με την καλή έννοια).

Οταν μιλάμε για καφέ της παρηγοριάς, αναφερόμαστε στον καφέ που σερβίρεται μετά την κηδεία, από καφενεία, που βρίσκονται συνήθως, πλησίον της περιοχής του νεκροταφείου. Η μαζικότητα της παραγωγής καφέδων, η ταχύτητα ετοιμασίας τους (περιμένουν κι άλλα μνημόσυνα για αργότερα) καθώς και το δαιμόνιο της κομπίνας που διακατέχει την πλειοψηφία αυτών των καφετζήδων (λίγη ποσότητα καφέ σε κάθε φλιτζάνι), οδηγεί σε κακής ποιότητας υπηρεσίες (νεροζούμι σερβιρισμένο σε μισοπλυμένα φλυτζάνια).

Οταν εδώ μιλάμε για καφε της παρηγοριάς εννοούμε:

1) Έναν καφέ που φτιάχνεται στα πρόχειρα, ή που φτιάχνεται από Σπαγκάι Λάμα μ' αποτέλεσμα να 'ναι για τα πανηγύρια. (βλ. παρ. 1).

2) Ο φραπέσε φραπενείο της συμφοράς. (βλ. παρ. 2).

3) Η αντίληψη της φραπεδιάρας για τον φραπέ που μπορεί να φτιάξει κάποιος μόνος του και κάποια που δεν είναι φραπεδιάρα. (βλ. παρ. 3).

4) Ο φραπέ που κερνάει μια εύθυμη χήρα κατά τη σοφή σκέψη του Βραστάνδρα. Φραπέ που αντίθετα με τις αναφερόμενες περιπτώσεις μπορεί να ' ναι ασύγκριτης ποιότητας. (βλ. παρ. 4).

Σπέκια για την ασίστ σε Jonas & Vrastaman

Το γαλάζιο χαπάκι βιάγκρα είναι ως γνωστόν ένα σκεύασμα που επιβοηθά τη στυτική λειτουργία.

Εδώ θα ορίσουμε ως θαλασσινό βιάγκρα (γαλάζιο κατά μια έννοια, ένεκα χρώματος θάλασσας), το φαγητό που μπορεί να αποτελείται από ψάρια και λοιπά θαλασσινά (π.χ. καλαμάρια, αστακούς, γαρίδες, χταπόδια, σουπιές, κ.λπ.). Τα θαλασσινά, ως γνωστόν επιβοηθούν τη σεξουαλική λειτουργία.

Από τη σύγκριση των δυο τύπων βιάγκρα βγαίνουν τα παρακάτω συμπεράσματα:

A) Αυτό το βιάγκρα δεν έχει την τυποποίηση που έχει το σκεύασμα, π.χ. το θαλασσινό βιάγκρα δεν έχει σταθερή χημική σύσταση (ίδια ή διαφορετικά part numbers θαλασσινών), όπως έχει το σκεύασμα.

B) Ένα τέτοιο βιάγκρα δεν έχει τους χρονικούς περιορισμούς του σκευάσματος (1 ώρα πριν τη συνεύρεση).

Γ) Το θαλασσινό βιάγκρα δεν έχει παρενέργειες με χάπια που ενδεχομένως να χρησιμοποιεί κάποιος. Αντίθετα έχουν αναφερθεί καρδιακά και άλλα προβλήματα σε ασθενείς που ενώ παίρνουν ειδικά φάρμακα (π.χ. νιτρώδη) παίρνουν και κλασσικό βιάγκρα.

Δ) Απαγορεύεται η χρήση του κλασσικού βιάγκρα σε ορισμένους (π.χ. ασθενείς με καρδιακά προβλήματα, πίεση, ηπατικά και νεφρικά προβλήματα). Αντίστοιχα αποφεύγεται η χρήση του θαλασσινού βιάγκρα από ορισμένα άτομα (π.χ. άτομα που έχουν αλλεργία σε κάποια θαλασσινά.)

Ε) Έχουν αναφερθεί προβλήματα υγείας από τη χρήση κλασσικού βιάγκρα (π.χ. ρινόρροια, αλλαγές στην όραση, κ.λπ.) αλλά και προβλήματα από την κατανάλωση θαλασσινού βιάγκρα. Η μεγάλη ποσότητα, όπως και η συχνή λήψη του θαλασσινού βιάγκρα συντείνει προφανώς σε καλύτερα αποτελέσματα στο σεξ, ωστόσο όμως μπορεί να επηρεάσει την υγεία κάποιου (π.χ. η συχνή κατανάλωση μυδιών, χταποδιών μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση των επιπέδων χοληστερίνης).

Ζ) Το θαλασσινό βιάγκρα, αν συνοδευτεί με κλασσική ποσότητα αλκοολούχου (ούζα, κρασιά, μπυρόνια κ.λπ.), δεν επιδρά αρνητικά στην υγεία. Αντίθετα αυτό είναι πολύ πιθανό να συμβεί στην περίπτωση χρήσης σκευάσματος.

Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία λάβα είναι η διάπυρη ρευστή μάζα από λιωμένα υλικά, που βγαίνει από κρατήρες ενεργών ηφαιστείων.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η λάβα είναι το ρευστό εκχυνόμενο σπέρμα (δες κι εδώ) που εξέρχεται από το ενεργό ηφαίστειο του άντρα.

Ο σεισμός που συνοδεύει την ηφαιστειακή έκρηξη στην περίπτωση μας προέρχεται από την ενέργεια που παράγεται απο τη σεξουαλική περίπτυξη, ενέργεια που επηρεάζεται άμεσα από το σεξουαλικό ταμπεραμέντο των εραστών και την αλληλεπίδραση τους.

Λάβα ωστόσο μπορεί να παραχθεί και κατά τη manual διαδικασία παραγωγήςεργοχείρου, όπου η μήτρα υποκαθίσταται από τη χείρα με τα πέντε ορφανά.

Αντίθετα με την κλασική λάβα, που προκαλεί καταστροφές, θύματα, κ.λπ., η συγκεκριμένη δύναται να προκαλέσει δημιουργία (εγκυμοσύνη). Ωστόσο και μετά την καταστροφή που έρχεται μετά από μια ηφαιστειακή έκρηξη (με την κλασική έννοια) δύναται σε ορισμένες περιπτώσεις να αναπτυχθεί η χλωρίδα ενός τόπου, λόγω της απορροφούμενης από το έδαφος θερμικής ενέργειας.