Tagged definitions (1075)
Showing 781-790 from 1075

Η κυριολεξία της φράσης παραπέμπει προφανώς στον πεοθηλασμό. Αλλά η φράση χρησιμοποιείται μεταφορικά για κάθε κακό, που οι συνέπειες και η έκτασή του δεν έχουν φανεί ακόμη, αλλά είναι απλώς θέμα χρόνου και δεν έχουμε παρά να περίμενουμε παθητικά την εκδήλωσή τους. Λέγεται και ειρωνικά για τους ανθρώπους που περιμένουν με στωική απάθεια κι έτσι συμμετέχουν ή συναινούν έμμεσα σε μια ανεπιθύμητη κατάσταση.

Λαϊκή παραδοξολογία που η σκοπιμότητά της παραμένει αβέβαιη.

Μερικές υποθέσεις:
1. Ίσως λέγεται από ανθρώπους πολύ απαιτητικούς που δεν καταδέχονται να σαβουρογαμήσουν και θεωρούν τίποτα λιγότερο απ' το Λίλιαν ως άξιο για την πούτσα τους. Οπότε ξέρουν ότι η επόμενη φορά που θα γαμήσουν θα είναι του Αγίου Πούτσου ανήμερα και μέχρι τότε η Λίλιαν θα αποτελεί ονείρωξη όχι μόνο μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά και μάλιστα σε όνειρο που ονειρευόμαστε με τα μάτια ανοιχτά. Αυτό το πνεύμα εκφράζει κι ο Σταμάτης Κραουνάκης στο μνημειώδες αριστούργημά του (βλέπε παράδειγμα): Πρέπει να διαφυλαχτεί το γαμήσι, για κάτι που θα σε συγκλονίσει (τι ρίμες πετυχαίνω σήμερα ο πούστης!) και μέχρι τότε είναι προτιμότερος ο κόσμος της ντροπής. Με λίγα λόγια πρόκειται για τον τύπο: Κάλλιο Λίλιαν και καρτέρει, παρά Καυλάουρα και στο χέρι...

1. Η φράση είναι η παρηγοριά ή παραμυθία/παραμύθιασμα του μαλάκα, όπως η φράση παρακαλετό μουνί, ξινό γαμήσι είναι η παρηγοριά αυτού που έχει μόλις φάει χυλόπιτα.

2. Για χάρη, πάντως, της αντικειμενικότητας και μόνο, δεν πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο μια μαλακία να είναι εξαιρετικά εμπνευσμένη, με καλό σενάριο, πρωταγωνίστριες για Όσκαρ Α' και Β' γυναικείου ρόλου (λ.χ. να φαντασιώνεσαι ένα ντούο Σαρλίζ Θερόν - Μόνικα Μπελούτσι), κατάλληλη μουσική υπόκρουση, εντυπωσιακά σπέσιαλ εφέκτς και τα υπόλοιπα συμπαρομαρτούντα. Ενώ αντιστρόφως ένα γαμήσι να είναι τελείως ξενερουά...

Γενικά:
Τα πλεονεκτήματα του γαμησιού έναντι της μαλακίας είναι προφανή κι αστασίαστα. Σχεδόν κοινότοπα...

Οπότε θα επικεντρώσω στα πλεονεκτήματα της μαλακίας, για να προβώ σ' ένα «Μαλακίας εγκώμιον».

1. Η μαλακία είναι σεξ με κάποιον που αγαπάς, όπως είπε ο πολύς Woody Allen, (δηλονότι τον εαυτό σου), κάτι που για το γαμήσι δεν είναι αυτονόητο.

2. Η μαλακία είναι με διαφορά η καλύτερη αντισυλληπτική μέθοδος. (Κάτσε να σου τύχει καμιά ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και θα πεις: «Στερνή μου μαλακία να σε τράβαγα πρώτα!»).

3. Η μαλακία είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να αποφύγεις AIDS και αφροδίσια νοσήματα. Εδώ οι γνώμες διίστανται. Ο Γιάννης Ζουγανέλης έγειρε ως αντι-AIDS σύνθημα το τραγούδι «Για να μείνεις εκτός νόσου, μοναχός σου εκτονώσου, μπες στο μπάνιο και κλειδώσου κ.τ.λ.». Όμως ο Λάκης Λαζόπουλος εύλογα αντέτεινε πως «δεν μπορείς να κάνεις τον μαλάκα σημαία μιας καμπάνιας»!

Τελικά, πρέπει να το παραδεχτώ: Το εγκώμιον της μαλακίας είναι ένα αυτοηττώμενο εγχείρημα! Πράξτε κατά συνείδησιν!

Η φράση έχει λάβει μια νέα τροπή απ' όταν έγινε της μοδός ο Γιαλόμ και διαμορφώθηκε νέος τύπος γκόμενας, η Γιαλόμα, ή Γιαλόμουνο (δες οπωσδήποτε το αντίστοιχο λήμμα). Οι διαφορετικοί τρόποι που υπάρχουν να 'ξηγήσει τα όνειρα ένας ονειροκρίτης - καζαμίας αποτελούν την διελκυστίνδα στην σχέση της Γιαλόμας και του γκόμενού της Γιαλομοπαθούς.

Η Γιαλόμα ασχολείται υπερβολικά με τα όνειρά της και ψάχνει να βρει για το καθένα μια βαθύτερη ψυχαναλυτική εξήγηση. Πολλά από αυτά τα όνειρα είναι explicitly (προφέρεται εξπλίσιτλjυ, κατά το «μπρόμπαμπλjυ») ή sexplicitly σεξουαλικά. Αλλά η Γιαλόμα δεν επαναπαύεται στο προφανές, αλλά συνεχίζει να ψάχνει κάτι πίσω από το σεξ. Είδωλό της είναι η Nicole Kidman στο «Μπούτια ερμητικά κλειστά», η οποία ζητούσε απ' τον άντρα της Tom Cruise να της εξηγήσει γιατί στο όνειρό της έκανε παρτούζα με καμιά εκατοστή άνδρες. (Να σημειωθεί εδώ ότι απ' όταν η Νικόλ Κίντμαν έγινε Γιαλόμα, χώρισε με τον Τομ Κρουζ).

Ο Γιαλομοπαθής έχει έναν και μοναδικό τρόπο να ξηγάει τα όνειρα. Γι' αυτό και σ' όλους τους παρόμοιους προβληματισμούς της Γιαλόμας απαντά με το γνωστό «Έλα δω, μωρό μου, να σου ξηγήσω εγώ τα όνειρα», θεωρώντας ότι η σεξοθεραπεία είναι η μοναδική αποτελεσματική μορφή ψυχοθεραπείας.

Δεν είναι όμως αυτονόητο ότι θα πετύχει το γαμήσι ως κύρια μέθοδος του ονειροκρίτη - καζαμία γκόμενου. Δεν ανέφερα την ταινία «Μπούτια ερμητικά κλειστά» τυχαία. Η πιο χαρακτηριστική φάση Γιαλόμας και γκόμενου, είναι όταν ο γκόμενος θέλει να την πηδήξει κι αυτή απαντά με ατάκες του στυλ: «Έχεις σκεφτεί ποια είναι τα βαθύτερα κίνητρά σου γι' αυτήν την επιθυμία σου να με βάλεις στο κρεβάτι; Τι προσπαθείς να αποδείξεις στον εαυτό σου; Γιατί έχεις αυτόν τον ψυχαναγκασμό να θέλεις οπωσδήποτε να κάνεις σεξ;». Η Γιαλόμα φαίνεται να θεωρεί ότι το γαμήσι δεν είναι καθαυτό αρκετό ως αυτοσκοπός, αλλά κρύβει κάτι βαθύτερο. Αν η Γιαλόμαείναι πιο ύπουλη, δεν θα κάνει σεξ μαζί σου, αν δεν κάνεις καμιά εκατοστή συνεδρίες με ψυχαναλυτή για να λύσεις το θέμα της «ψυχαναγκαστικής» εμμονής σου για σεξ. Αν είναι πιο αγαθομούνα, θα σε αφήσει τελικά να της ξηγήσεις εσύ το όνειρο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα σέξι Γιαλόμας στο καλυτερότερό της, αλλά στο εξίσου πρηκτικό, ήταν η Νόνη Δούνια, όταν ψυχανέλυε τον Γιώργο Παρτσαλάκη στο «Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή» (aka «Και οι παντρεμένες έχουν μουνί»). Αλλά μην πλανάσθε! Δεν είναι όλες οι Γιαλόμες Νόνη Δούνια!

Τελικά, ή στραβός είν' ο Γιαλόμ, ή στραβά ψωλαρμενίζουμε! Βλέπε και τα παρακάτω trivia.

Trivia: 1. Το αγαπημένο βιβλίο της Γιαλόμας είναι το «Όταν έκλαψε ο Νίτσε», το οποίο ο Γιαλομοπαθής παραφράζει σε «Όταν έκλασε ο Νίτσε»!

Λ.χ.:
- Αχ, Βρασίδα μου, απ' όταν διάβασα το «Όταν έκλαψε ο Νίτσε», έχει αλλάξει η ζωή μου!
- Κι επειδή έκλασε ο Νίτσε, πρέπει να την πληρώνουμε τώρα εμείς;

1. Δεύτερο πιο αγαπημένο βιβλίο της είναι το «Στο Ντιβάνι». Εφόσον ο γιαλομοπαθής έχει χαρρυκλυννική παιδεία, θα απαντήσει στην Γιαλόμα:

- Στο ντιβάνι, και στο κομοδίνο, και στη ντιβανοκασέλα, δεν μας χέζεις ρε Γιαλόμ!!
(κατά το: δε(ν) μας χέζεις ρε Νταλάρα).

1. Έτερο είδωλο της Γιαλόμας είναι ο Lacan, ο οποίος αποκαλείται από τον Γιαλομοπαθή β-Λακάν. Η Γιαλόμα είτε δεν έχει διαβάσει ποτέ της β-Λακάν, είτε το προσπάθησε λίγο, αλλά δεν την πάλεψε, γιατί δεν κατάλαβε Χριστό, ή δεν κατάλαβε Μωυσή , που είναι η αντίστοιχη έκφραση προκειμένου περί ψυχανάλυσης. Οπότε στράφηκε στον Γιάλομ, που είναι πιο κατανοητός, κι εξίσου μουράτος. Παρόλα αυτά καρυκεύει που και που το λόγο της και με βΛακάν.

2. Τα αγαπημένα τραγούδια του Γιαλομοπαθούς είναι, όπως κατέδειξε ο jesus εδώ το «Γιαλόμ Γιαλόμ πηγαίναμε, κι όλο για σένα λέγαμε, Γιαλόμ να πας, Γιαλόμ να 'ρθεις, Γιαλόμ να πας να γαμηθείς!», και το «Ρίξε στο Γιαλόμ φαρμάκι!».

Είναι μια έκφραση η οποία στις μέρες μας είναι πιο επίκαιρη από ποτέ σε σχέση με την οικονομική και επιχειρηματική δυστοκία που είναι διάχυτη στην νεοελληνική πρωτίστως αλλά και στην παγκόσμια πραγματικότητα. Έχει ευθεία αναφορά στο σεξ για να γίνει πιο γλαφυρή. Η έκφραση αυτή θέλει να δώσει θάρρος σε αυτόν που προσπαθεί και έχει ως στόχο να τον κάνει να σταθεί στην δύσκολη και αδιέξοδη στιγμή πιο αισιόδοξα και θετικά.

Μην σκοτίζεσαι, σκέψου κάποιον που αγωνίζεται να καταφέρει κάτι, αλλά οι συνθήκες δεν του το επιτρέπουν, αντιμετωπίζει δυσκολίες, στεναχωριέται και στο τέλος όταν το καταφέρει, έχει φάει τόση πίκρα που δεν ευχαριστιέται την επιτυχία του. Μαλακία δεν είναι; Θα ήθελες και εσύ το ίδιο;

Φράση που τονίζει την υπέρτατη πίκρα, την απόλυτη ήττα. Μία κατάσταση ή ένα περιστατικό που «ρίχνει» τον παθόντα σε τέτοιο σημείο που δεν του σηκώνεται ο πούτσος ούτε καν για να τραβήξει «τη μαλακία της παρηγοριάς» (θα ανεβεί το σχετικό λήμμα).

Παράγεται από το «πουτάνα» και το «Τιτανικός». Προέρχεται από τίτλο τσόντας των late '90s, που παρωδούσε την οσκαρούχο ταινία. Έχει δύο σημασίες.

α) Λόγω του μεγέθους του Τιτανικού, ο Πουτανικός αντίστοιχα είναι το πουταναριό, ήτοι η μεγάλη συνάθροιση από πουτάνες, ή η καραπουτάνα, δηλαδή η πουτάνα στον υπερθετικό βαθμό.

β) Λόγω της γνωστής τραγικής κατάληξης του Τιτανικού, ο Πουτανικός είναι η φαρμακομούνα πουτάνα, που σηματοδοτεί το μουνοβατερλώ του μπουρδελιάρη. Είτε λόγω κάποιου παράσημου, είτε κάποιας συναισθηματικής εμπλοκής, που κινδυνεύει να εξελιχθεί σε πουτανοκαψούρα. Γενικά, ο Πουτανικός είναι ο πούτανος - τραγωδία, ο πούτανος που αρχίζει ωραία και τελειώνει με πόνο...

Κατάσταση στην οποία εισέρχεται κάποιος μετά από τουλάστιχον 3 ημέρες ελεύθερου κάμπινγκ, άνευ ντουζιέρας και τρεχούμενου νερού γενικότερα. Δεν υπάρχει χρονικό όριο, καθώς η κατάσταση αυτή μπορεί να παραταθεί επ' αορίστω.

Η παρουσία της αλμύρας διευκολύνει κι επιταχύνει τη δημιουργία τυριού, αλλά και τις πουτσοτριχότζιβες.

Ο καψουρεμένος έρωτας πελάτη για πουτάνα. Καλύπτει βέβαια όλο το φάσμα των πληρωμένων σεξουαλικών δραστηριοτήτων, από μπορντέλο μέχρι στριπτητζάδικο, περνώντας από βιζιτούδες, κωλ-γκερλ, «τουρίστριες» κ.ο.κ.). Ο πουτανοκαψούρης εμφανίζει αποκλίνουσα συμπεριφορά σε σχέση με τους υπόλοιπους μπουρδελιάρηδες, καθώς εστιάζει σε μια πουτάνα, θεωρεί ότι έχει κάτι ιδιαίτερο μαζί της, ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία, κι ότι κι αυτή αισθάνεται κάτι γι' αυτόν, αλλά δεν το δείχνει περισσότερο επειδή δεν μπορεί να διαφέρει απ' τις άλλες κορασίδες.

Για τις ίδιες τις εργάτριες του σεξ ο πουτανοκαψούρης ενίοτε είναι θελκτικός, γιατί αποτελεί εύκολο χρήμα. Ή και γιατί όντως είναι ευχάριστη η συντροφιά του ή τις κάνει να αισθάνονται λιγότερο απάνθρωπα. Ενίοτε είναι ενοχλητικός και φορτικός για την επιμονή του και τις «αντιεπαγγελματικές» καταστάσεις που προκαλεί. Για τους λοιπούς μπουρδελιάρηδες, ο πουτανοκαψούρης αποτελεί persona non grata, γιατί καλομαθαίνει τις πουτάνες και χαλάει την πιάτσα. Τον αποκαλούνε σκωπτικώς και «αγαπούλη».

Ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρύτερα για άνδρα που αναπτύσσει σύμπλεγμα «Πυγμαλίωνα» (βλ. θεατρικό του G.B. Shaw) και θέλει να μορφώσει / διαπλάσει πνευματικά γυναίκα λαϊκής καταγωγής. Με ακόμη πιο ευρεία έννοια, ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιονδήποτε ρομαντικό επιμένει δονκιχωτικά να αποδίδει αξία σε καταστάσεις / θεσμούς/ ιδεολογίες, που δεν την έχουν αφ' εαυτών.

Οι πουτανοκαψούρηδες αποτελούν ένα ελάχιστο δείγμα του συνολικού μπουρδελιάρικου πληρώματος. Και εστιάζονται κυρίως σε πολύ νεαρές ηλικίες, λ.χ. εφήβους που έχουν χάσει μόλις την παρθενιά τους από πουτάνα, ή σε γέροντες, λ.χ. πορνόγερους που μια συγκεκριμένη επαγγελματίας είχε γι' αυτούς πιο ευεργετικά αποτελέσματα κι από το βιάγκρα. Οπότε μιλάμε για συνδυασμό πουτανοκαψούρας και γεροντοκαψούρας. Παραδόξως, ενώ οι πουτανοκαψούρηδες αποτελούν μια ισχνή μειοψηφία μεταξύ των μπουρδελιάρηδων, αποτελούν την πλειοψηφία στην λογοτεχνία, σινεμά και άλλες τέχνες. Πρβλ. Pretty Woman. Υπάρχει το στερεότυπο του γέρου πουτανοκαψούρη που πληρώνει μια όμορφη νέα μόνο για να κάθεται / ξαπλώνει δίπλα της χωρίς σεξ, βλ. λ.χ. το Οι Θλιμμένες Πουτάνες της Ζωής μου του Gabriel Garcia Marquez. Συναφές στερεότυπο είναι ο συγγραφέας που πληρώνει την πουτάνα όχι για σεξ, αλλά για να του διηγηθεί την ιστορία της ζωής της, από τη οποία μετά εμπνέεται για βιβλίο (μεταξύ μας, μελό).

1. Επιφώνημα Λαρισαίου που έχει νοσταλγήσει την ιδιαίτερη πατρίδα του, ύστερα από ένα οπωσδήποτε σύντομο ταξίδι στην Αθήνα ή την γειτονική Αυστρία. Στην (μεταξύ μας, καθόλου απίθανη) περίπτωση που θα είναι τυρόβλαχος θα το προφέρει: «Λάρσα Λάρσα, σε είδα και λαχτάρσα!». Φράση σύμβολο του τοπικισμού.
   Συνώνυμα: Παπούτσι απ' τον τόπο σου κι ας ειν' και μπαλωμένο / Παρθένα απ' τον τόπο σου κι ας είναι και ραμέν η/ Καλλλά, μαλλλάκας Αθηναίος είσαι; (Σαλονικιώτικη προφορά) κ.ο.κ.

2. Επιφώνημα σλαβόφιλου που το αντικείμενο του πόθου του ονομάζεται Λαρίσσα: Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ρωσικό όνομα που βγαίνει από τον γλάρο (ως γνωστόν, every name has a Greek root!), δηλαδή η γλαροπούλα, - θυμίζει και Τσέχοφ!

Τα σλαβικά ονόματα του θηλυκού ξανθού γένους είναι τεσσάρων ειδών. Τα αναφέρω με αύξοντα αριθμό σλαβόφιλης καύλας ή σλαβολαγνίας:

α) Τα διεθνή ονόματα κορασίδων με ελάχιστο μόνο σλαβικό χρώμα. Βλ. Βερόνικα, Μαρίνα, Γιούλια, Λίζα, Ντανιέλα, Λίλιαν(α) (το τελευταίο, απλή συνωνυμία!) κ.ο.κ.
β) Οι τελείως χαρακτηριστικές σλαβικές εκδοχές διεθνών ονομάτων στο υποκοριστικό τους. Βλ. Νατάσα, Κάτυα-Κατυούσα, Μάσα, Όλια (Όλγα), Σάσα, Σόνια.
γ) Τα Σβετλάνα, Τατιάνα και Ταμίλα, που είναι πολύ ιδιάζοντα, αλλά και πολύ τουριστικά. Ό,τι είναι ας πούμε η Πλάκα για την Αθήνα, η Μονμάρτρη για το Παρίσι, ή το Σόχο για το Λονδίνο. Ανεπανάληπτα, δηλαδή, αλλά δεν θα πας να στοιβαχτείς παρέα με όλους τους τουρίστες.
δ) Μια ειδική κατηγορία ονομάτων, που περιλαμβάνουν πολύ ιδιαίτερα, αλλά και κάπως πιο ψαγμένα ονόματα, που ως τέτοια εγείρουν τον ενθουσιασμό των σλαβόφιλων. Αυτά είναι τα: Ντάρια, Βίκα, Νάστυα, Βλάντα, Μίλα, Λέρα, Ντάσα, και... στην κορύφωση της σλαβολαγνίας, η καλύτερη απ' όλες...

η Λαρίσσα!

Πρέπει να το παραδεχτούμε: Η Λαρίσα είναι για τον σλαβόφιλο ό,τι είναι για τον άνδρα η/το Λίλιαν!

Ένα είδος καταναλωτικού δανείου, ή δανειοδανείου που παίρνει ο Νεοέλληνας. Οι όροι είναι απλοί: Το παίρνεις σε μια στιγμή καύλας, τρως τα λεφτά στις πουτάνες, και το αποπληρώνεις σ' όλην την υπόλοιπη ζωή σου.

Πιο ήπια μορφή του είναι το «στριπτητζοδάνειο».