Το «μου» χρησιμοποιείται δόκιμα ως κτητική αντωνυμία συμπάθειας.

Στη (δια)λεκτική όμως πάλη σλανγκικών και μη φιλοφρονήσεων, χρησιμοποιείται δίκην προγαμιαίου σάλιου: συμβολικά, κάνουμε κάποιον δικό μας πριν τον κάνουμε δικό μας.

Ανήκει στο οπλοστάσιο πολλών ευπροσήγορων φυλών (βέλτσοι, νυφίτσες, κυρα-περμαθούλες, κ.α.) με σκοπό το με-το-γάντι άδειασμα των συνομιλητών τους.

Ασίστ: ο johnblack μου.

- Εσύ αγορίνα μου αυτό κατάλαβες; Εγώ απλά ανοίγω μια κτγμ ενδιαφέρουσα συζήτηση, δεν αντιπαρατίθεμαι σε κανέναν. Κι αν έχεις άγνωστες λέξεις, λυπάμαι αλλά δεν προτίθεμαι να αλλάξω το στυλ μου γι' αυτό. Καλές γιορτές!
(εδώ)

- Eυχαριστώ πολύ καλέ μου φίλε. Σου εύχομαι ολόψυχα καλές γιορτές και ευτυχισμένος ο νέος χρόνος...
(προς μπαγαποντοδότη, εκεί)

- Καλέ μου βράστα, η ευρηματικότητά σου, οι συνειρμοί που κάνεις και η ικανότητά σου στα λογοπαίγνια είναι πράγματι απιστεύτου [...] Αλλά ως εκεί.
(παραπέρα)

- Το μόνο που έχω να πω είναι το εξής - γαμιά μου, εσύ!!!
(ΡΤΠ calling Νούλης, εδώ)

Λαβ ιζ ιν δη ερ! (από Vrastaman, 04/02/10)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Κυριολεκτικά, είναι ο ευρισκόμενος σε ερωτική διάθεση, με απαραίτητη προϋπόθεση την παρουσία στύσης, δηλαδή, την πλήρωση των σηραγγωδών σωμάτων του πέους του με αίμα. Η κατάσταση αυτή μπορεί να προκληθεί από οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα (π.χ. τσόντα στο video ή τηλεφώνημα σε 090), από φαντασιακές ερωτικές παραστάσεις (σκέψου τώρα, να σου γδύνεται λέει η Μόνικα Μπελούτσι!), αλλά και από απλή προστριβή του πέους (ακούσια ή συνηθέστερα… εκούσια).

Μεταφορικά τώρα, καυλωμένος μπορεί να χαρακτηριστεί και ο ευρισκόμενος σε κάθε άλλου είδους ενεργητική διάθεση, σε έντονο όμως βαθμό (καυλωμένος για χορό, για τραγούδι, για ποδόσφαιρο, για τσαμπουκά κ.λπ.). Είναι επίσης εκείνος που επιθυμεί κάτι ΠΟΛΥ και ΑΜΕΣΑ (όπως και ο κυριολεκτικά καυλωμένος επιθυμεί να ΓΑΜΗΣΕΙ και μάλιστα… ΤΩΡΑ).

  1. - Δες μου λες, ρε, ποιο αρχίδι ήπιε τον καφέ μου; Πες μου ρε μαλάκα! Εσύ τον ήπιες ρε παλιοπούστη; Πες μου ρε ξεκωλιάρη μη σ’ αρχίσω στις γρήγορες!
    - Καλά ρε μαλακαντρέα, πως κάνεις έτσι ρε πούστη μου; Καυλωμένος για καυγά ήρθες πάλι;

  2. - Ρε Λευτέρη, το είδες το καινούργιο το ΚΤΜ;
    - Το είδα. Γαμάτο είναι, ε;
    - Είναι και γαμώ. Κάθε βράδυ το βλέπω στον ύπνο μου…
    - Κατάλαβα, είσαι καυλωμένος τώρα να πας να το πάρεις, έ;

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ο κολλημένος με το μουνί, όπου μουνί = μουνί, αλλά και γυναίκα γενικά.

Αυτοαναφορικό: ο χρήστης του σλανγκ.γκρ που έχει κόλλημα με τα εις -μούνα λήμματα και άλλα (ο βράστα, η υποφαινόμενη και άλλοι, και άλλοι...).

  1. Δεν τον αντέχω άλλο τον Σάκη, όλο για μουνιά μουνιά μουνιά, δεν λέει τίποτ' άλλο. Ό,τι και να του πεις, εκεί καταλήγει. Έχει γίνει τελείως μουνόπληκτος!

  2. Βράστα, το λήμμα προς απάντησή μου στο σχόλιό σου!

Kant Dracula - yes, but is he μουνόπληκος??? (από Vrastaman, 03/04/09)(από allivegp, 20/04/11)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Επειδή η έκφραση πάρε τα αρχίδια μου είναι αμφίσημη και μπορεί να παρεξηγηθεί ως επιτακτικό κάλεσμα για ευνουχισμό, πολλοί προκρίνουν το σερβίρισμα γλαρόσουπας.

Το μυστικό της γλαρόσουπας έγκειται στην παρουσίαση: «θα σερβίρουμε γλαρόσουπα εντός ολίγου» ή «μη φας έχουμε γλάρο» ή και ακόμα το τιραμισουρεαλιστικό «μη φας και έχουμε γλαρόσουπα και μπούτι από ελικόπτερο».

Τα συμφραζόμενα της γλαρόσουπας έχουν επαρκώς αναλυθεί, συνεπώς θα επικεντρωθούμε σε ιστορική αναδρομή του γλάρου ως έδεσμα και θα προτείνουμε νέο σλανγκολειτουργικό τρόπο σερβιρίσματος.

Ιστορική αναδρομή

Η σχέση κυνηγού - θηράματος μεταξύ ανθρώπου και γλάρου χάνεται στην προϊστορία (Fisher and Lockley, 1989). Πολλά ευρήματα τεκμηριώνουν την κατανάλωση γλάρων από την εποχή των παγετώνων. Κατά τον μεσαίωνα, ο γλάρος αναδείχτηκε σε είδος πρώτης ανάγκης για τους παράκτιους πληθυσμούς της Βρετανίας, όπου θεωρείται νοστιμότατο έδεσμα μέχρι και σήμερα. Στις δε Εβρίδες της Σκωτίας, ο γλάρος είναι το παραδοσιακό Χριστουγεννιάτικο έδεσμα, ενώ οι απηυδισμένοι από το πολύ αρνί Νεοζηλανδοί το θεωρούν πρώτης τάξεως μεζεκλίκι. Περισσότερες πληροφοριές εδώ.

Οι κλασσικές συνταγές περιλαμβάνουν γλαρόπιτα, γλάρο μαριναρισμένο με μέντα, καπνιστό γλάρο σουφλέ. Οι σεφ της nouvelle cuisine μπόλιασαν την παράδοση με καινοτόμες ιδέες παράγοντας πιάτα όπως γλάρο με πιπερόριζα, γλάρο Veronique και mille-feuilles από mousse γλάρου. Περί ορέξεως... τζιτζίκια γιαχνί!

Νέος τρόπος σερβιρίσματος

Τα αρχίδια των παροικούντων σε διαδικτυακές κοινότητες έχουν πλειστάκις ζαλιστεί από εκνευριστικά και επίμονα τρολ. Πολλοί χάνουν το παιχνίδι απευθύνοντάς τους τον λόγο, με αποτέλεσμα οι τρολεατζήδες να θεριεύουν. Πρώτη γραμμή αμύνης μέχρι πρόσφατα εθεωρείτο το «don’t feed the trolls» (το καθ’ ημάς «να ταΐζετε τους καβουροσλανγκόσαυρους, όχι τα τρολ»). Η αιχμή του δόρατος στην αντιμετώπιση των τρολ πλέον έχει στραφεί αλλού: ταΐστε τα τρολ, αλλά με συνταγές μαγειρικής! Κάθε φορά που κάποιο τρολ γράφει μαλακίες, η γιαλομικά ενδεδειγμένη γιατρειά είναι η ανάρτηση συνταγών, πράγμα που αφενός μεν προάγει την γευσιγνωσία αφεδύο δε ξενερώνει τα τρολ σε σημείο που αναζητούν θύματα αλλού. Και ποια καλύτερη προσέγγιση, σημειολογικά, από την ανάρτηση συνταγών γλαρούσουπας!

ΓΛΑΡΟΣΟΥΠΑ à la Ιωνάθαν Λίβινγκστον

ΥΛΙΚΑ ΣΥΝΤΑΓΗΣ
1 Γλάρος Νερό θάλασσας
1 κρεμμύδι κομμένο στη μέση 2 καρότα κομμένα στη μέση 3 πατάτες κομμένες στα τέσσερα
3 κοτσάνια σέλινο με φύλλα 1 κουταλιά της σούπας καλά υδρογονωμένου λίπους
διάφορα μυρωδικά
λίγο τυρί λίγο πιπέρι αλάτι 8 κουταλιές της σούπας ρύζι
2 αβγά γλάρου
1 λεμόνι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΣΥΝΤΑΓΗΣ
Ξεκινάμε αυτήν την υπέροχη συνταγή γλαρόσουπας ξεπουπουλιάζοντας το πουλί. Ακρωτηριάζουμε τα άκρα, αφαιρούμε το ράμφος και τα εντόσθια και πλένουμε το γλάρο καλά μέσα και έξω ώστε να φύγει η έντονη ψαρίλα. Τοποθετούμε ευλαβικά το πλι στην μπανιέρα και προσθέτουμε άφθονο θαλασσινό νερό. Αφήνουμε τον γλάρο να επιπλέει για τουλάστιχον 12 ώρες και μετά αλλ'αζουμε νερό. Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία αυτή τρεις φορές μέχρι να σιτέψει επαρκώς.
Μεταφέρουμε το κουφάρι σε κατσαρόλα και προσθέτουμε περισσότερο θαλάσσιο νερό. Μόλις πάρει βράση, αδειάζουμε το πρώτο νερό (για να μη μυρίζει). Ξαναγεμίζουμε με ζεστό θαλάσσιο νερό (που έχουμε ήδη βράσει). Αφήνουμε να πάρει πάλι βράση και χαμηλώνουμε τη φωτιά, αφαιρώντας τον αφρό λίγο-λίγο, τηρώντας πάντα όλες τις προφυλάξεις για την επεξεργασία βιοεπικίνδυνων απόβλητων.
Μετά προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά και βράζουμε για αρκετή ώρα. Όταν μαλακώσει ο γλάρος, αφαιρούμε όλα τα υλικά, αφήνουμε μόνο το ζουμί. Προσθέτουμε το ρύζι και το αφήνουμε να βράσει για ένα τέταρτο περίπου. Σε μπολ χτυπάμε τα αβγά γλάρου και το χυμό του λεμονιού, για να γίνει το αβγολέμονο. Στο ίδιο μπολ προσθέτουμε μια κουτάλα βαθιά μαγειρέματος ζουμί και ανακατεύουμε καλά. Αβγοκόβουμε τη σούπα ρίχνοντας λίγο-λίγο το αβγολέμονο κι ανακατεύοντας γρήγορα και φιλώντας στον αέρα, για να μη μας κόψει. Προσθέτουμε αν θέλουμε τα τρυφερά βιοενεργά κρεατάκια του γλάρου, ψιλοκομμένα.

Η σούπα έχει εξαιρετικές υπακτικές ιδιότητες και πρέπει να σερβίρεται πάντα κρύα.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Η βέρα αρχοντομούνα είναι πολύ σπάνιο είδος γυναίκας. Στην ουσία δεν χρειάζεται περιγραφή, καθότι είναι απολύτως και αδιαμφισβήτητα αναγνωρίσιμη. Επειδή όμως το 99% των γυναικών, όλες δηλαδή εκτός από την ίδια, θεωρούν εαυτόν αρχοντομούνες, πρέπει τελικά να δώσουμε μια εικόνα.

Πρώτα απ' όλα, είναι από τζάκι.

Μένει σε παλιά έπαυλη η οποία της έχει κληρονομηθεί. Με μεγάλες τραπεζαρίες και με σιντριβάνια στους ήσυχους κήπους της. Δεν έχει αποκτήσει τίποτα από γάμο, όλα ήταν και παραμένουν δικά της. Οι άντρες που την περιτριγυρίζουν είναι κάθε λογής, αλλά ποιον παίρνει δεν μας λέει, γιατί η προσωπική της ζωή δεν αφορά κανέναν κι έτσι δεν θα μάθουμε ποτέ. Όταν εμφανίζεται μπροστά μας την συνοδεύει μια αίσθηση προοπτικής, σαν να έρχεται από μακριά. Τα ρούχα της είναι μοναδικά κομμάτια φτιαγμένα από καταπληκτικά υφάσματα, κυρίως φούστες ή φουστάνια και, σπανιότερα, παντελόνες. Η εμφάνισή της πάντα άψογη, χωρίς περιττές πολυτέλειες. Έχει οπωσδήποτε πολύ μακριά μαλλιά, πολύ μεγάλο στήθος, θηλυκή λεκάνη και ωραίο δέρμα να το βλέπεις και να το χαϊδεύεις. Είναι ψηλή, αισθησιακή και έχει πολύ όμορφη μύτη και οδοντοστοιχία. Δεν βάφει τα νύχια των χεριών της και δεν τα έχει πολύ μακριά. Μακιγιάρεται ελάχιστα, πλην όμως όλη μέρα. Ποτέ δεν θα εμφανιστεί ατημέλητη. Ξέρει να μαγειρεύει, αλλά δεν το κάνει ποτέ η ίδια, αρκείται στο να ετοιμάζει μικρές νοστιμιές και μοναδικά γλυκά. Ξέρει από κρασιά και από λικέρ. Ξέρει και από κοσμήματα, αλλά δεν τα χρειάζεται και σπανίως τα φορά, ίσως ποτέ. Ξέρει να μιλάει για τέχνες, αλλά δεν θέλει κουβέντες περί πολιτικής. Η μουσική είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής της. Στο κρεβάτι είναι λάγνα, απαλή, ήσυχη, νωχελική, δίνει και παίρνει τα πάντα χωρίς φωνές και επίδειξη. Και τρελαίνει τους άντρες που, μετά απ' αυτήν, δεν θέλουν τίποτε μα τίποτε άλλο στη ζωή τους, ποτέ.

Το στόμα της και το σώμα της δεν μυρίζουν ποτέ άσχημα.

Δεν υψώνει φωνή. Αρκεί που θα σηκώσει λίγο το χέρι της και όλα ρυθμίζονται. Όμως δεν σηκώνει κουβέντα. Είναι αυτή και καμία άλλη. Είναι αυτή και κανένας άλλος. Οι άντρες νιώθουν (αλλά τους αρέσει!!) μειονεκτικά απέναντί της, οι δε γυναίκες απλά ακολουθούν. Παραδόξως, δεν εμπνέει καμία έριδα, ούτε και αποτελεί θέμα για ίντριγκες. Το κύρος της είναι αδιαμφισβήτητο. Δεν έχει ανάγκη την δημοσιότητα, είναι γνωστή σε όλους. Δεν είναι μόνη, αλλά ποτέ κανείς δεν την έχει δει με στενή παρέα. Είναι κοινωνική, αλλά δεν ξημεροβραδιάζεται σε σπίτια ή σε στέκια. Και μάλλον δεν είναι ελληνίδα, ούτε αμερικάνα. Η προσωπική της ζωή, δηλαδή, παραμένει ένα μυστήριο.

Γοητεύει άντρες, γυναίκες και παιδιά, τα οποία λατρεύει, χαϊδεύει τρυφερά και μετά τα ξεφορτώνεται με ένα ελαφρύ χτύπημα στον ποπό –και αυτό είναι, υπακούν αμέσως κι ευχαρίστως, και παν να παίξουν παραδίπλα και την κοιτάνε πού και πού στα κρυφά, τόσο όμορφη είναι.

Είναι μεταξύ 30 και 50 ετών. Πιο νέα, είναι λίγο αερικό. Πιο μεγάλη, ξεχνάμε το -μούνα.

Αυτό το -μούνα, είναι αλήθεια πως δεν της ταιριάζει ιδιαίτερα και μας βάζει σε σκέψεις. Δείχνει πόσο κατώτεροι είμαστε εμείς απέναντί της, που δεν έχουμε παρά μια τέτοια λέξη για να την περιγράψουμε.

Πρόκειται συνεπώς για πολύ δυσπρόσιτο είδος γυναίκας. Επιβάλλεται στους πάντες, μόνο και μόνο από την εμφάνισή της. Ακόμα και αυτό, το πιο επιφανειακό της στοιχείο, αρκεί.

Όλ' αυτά την υποχρεώνουν να διατηρήσει το προφίλ της εφ' όρου ζωής –και όπλο της εδώ είναι η απόσταση και το ελαφρύ χαμόγελο.

Το θέμα είναι: υπάρχει;

Και απαντώ: όχι. Ή, τουλάχιστον, όχι πια. Δεν είναι τυχαίο ότι η γυναίκα αυτή ενσαρκώνεται μέσω ηθοποιών άλλων εποχών (βλ. εικόνες). Οι σημερινές ηθοποιοί αποκλείονται γιατί αναδίνουν κάτι το είτε λαϊκό (Μπελούτσι, Κρουζ) ή υστερικό και ξωτικοειδές (Κίντμαν, Μπλάνσετ).

Στην αρχοντομούνα δεν ταιριάζει λινκ και, εδώ που τα λέμε, ούτε το σλανγκ.γκρ.

Όσο για όλα τα άλλα τα λήγοντα σε -μούνα που ανέφερες αγαπητέ Χανκ όταν πρότεινες το λήμμα αυτό –και σ' ευχαριστώ–, είναι νάνοι που προσπαθούν να φτάσουν στο ύψος μιας τέτοιας γυναικάρας.

Τελεία και παύλα.

Ε όχι δα.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Παραλλαγές του επιφώνηματος αυτού αποδίδονται σε εκκλησιαζόμενη κυρα-περμαθούλα γιαγιούμπα που αναφωνεί με κατάνυξη:

«...προσκυνώ την πορδούλα σου Χριστούλη μου...»

στο άκουσμα της ψαλμωδίας

«... λαβών ο Ιησούς άρτον και ευλογήσας έκλασε και δους τοις μαθηταίς...» (Ματθαίος 26/κς΄ 26-29).

Το απόφθεγμα αυτό έχει τουλάστιχον δυο σλανγκικές εφαρμογές:

  1. Διακωμωδεί ημιμαθή και θρησκόληπτα άτομα, των οποίων το πνεύματα κάθε άλλο παρά μακάρια είναι, αλλά και στηλιτεύει την τυφλή προσήλωση και δουλοπρέπεια ορισμένων σε θεσμούς και δόγματα.

  2. Αποτίνει ειλικρινή και ουχί σπεκουλαδόρικα εύσημα και θαυμασμό σε όσους συνεισφέρουν παπάδες, τόσο στον μικρόκοσμο του slang.gr (λημματοδότες και μυδοπλάστες), όσο και στην πραγματική οικονομία της καθημερινότητάς μας.

«Η υποτελής στάση και συμπεριφορά των πολιτικών κομμάτων του κατεστημένου δεν είναι ένα καινούριο ζήτημα, ούτε φυσικά για πρώτη φορά αναφέρεται από αυτή τη στήλη της εφημερίδας. Μερικές φορές, όμως, είναι τόσο εξοργιστική η στάση ορισμένων, που μας προκαλεί να θυμίσουμε ορισμένα πράγματα, επανερχόμενοι πιθανόν σε γνωστά ζητήματα. Αφορμή είναι πάλι οι σχολιασμοί της »Αυγής« και η ευλάβεια, με την οποία αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε κοινοτική οδηγία, όπως αυτή με την οποία παραβιάστηκε πραξικοπηματικά το Σύνταγμα της χώρας και, μάλιστα, βασικές και μη αναθεωρητέες διατάξεις του. Η μεγάλη ευλάβεια του »ΣΥΝ«, προς οτιδήποτε ευρωπαϊκό και κοινοτικό, μας φέρνει στο νου τη γριούλα, που παρακολουθώντας με ευλάβεια τη θεία λειτουργία στην εκκλησία, μόλις άκουσε τον παπά να λέει τη γνωστή ρήση του Ευαγγελίου »... και ο Κύριος έκλασε τον άρτον...«, αναφώνησε με βαθύ σεβασμό: »Μόσχος η πορδούλα σου Χριστούλη μου!...«.Ριζοσπάστης βάλλει κατά του ΣΥΝασπισμού, λινκ)

- Προσκυνώ την πορδούλα σου!!!!υποφαινόμενος αποτείνει καρασπέκια στον Χαλικού για το θρυλικό του μύδι στο λήμμα φυλλάδα ).

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Το χαϊδευτικό της Λίλιαν. Λίλιαν- Λιλιανάρα- (μουνάρα)- νάρα.

-Και ποιοι θα είναι στο μπαράκι;
-Ο Μήτσος, ο Κίτσος, ο Λάκης, ο Μάκης, ο Τάκης, ο Σάκης και η Νάρα.
-Ποια Νάρα;
-Η Λιλιανάρα!
-Α, κατάλαβα! Θα είναι πάλι η λάρα, η νάρα και το καυτό συναπάντημα!

Η Λίλιαν συστήνεται σε νέο ψαρωμένο θαυμαστή: Με λένε Λίλιαν. Οι φίλοι με φωνάζουν Νάρα. Εσύ μπορείς να με λες δεσποινίδα Ευαγγελία Μηνιάτη.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified