Tagged definitions (1379)
Showing 301-310 from 1379

Περισσότερο αμπελοφιλοσοφική (ή ραντομ σάιενς) παρά σλανγκική φράση, η οποία όμως χρησιμοποιείται κατά κανόνα μετά από ορυμαγδό σαχλαμάρας ως επιχείρημα - σύνοψη - κατακλείδα της όλης συζήτησης. Και τι κατάληξη για μια συζήτηση! Να μπορείς να προσδιορίσεις το σύνολο της ανθρωπότητας με βάση 2 και μόνο κατηγορίες...τέτοια εποπτεία!...

Αν ψάξετε τα λόγια μεγάλων ανδρών ή αλλιώς quotes, θα δείτε ότι σχεδόν κάθε μεγάλος άνδρας χώρισε τους ανθρώπους σε δυο κατηγορίες. Τη δόξα των μεγάλων ανδρών έχουν ζηλέψει χιλιάδες ακάματοι εργάτες της εξυπνάδας και του ό,τι νά 'ναι...

Κατά το Game Over, ήτοι «τέλος παιγνίου» φράση γνωστή εις τους παίκτας ηλεκτρονικών παιγνίων, το λήμμα αυτό υποδηλώνει ομοφυλόφιλο ανήρ ο οποίος εν τιαύτη περιπτώσει έχει πλέον φτάσει επί του κωλοφώνος της ιδιότητός του και άρα θεωρείται κατά το κοινόν λεγόμενον: «τελειωμένος», εξού και over. Άρα, gay over είναι ο τελειωμένος ομοφυλόφιλος, κοινώς πουστάρα ή τρελλή ή παλιαδερφή.

Υπερκομματική φράση για τους κάθε λογής πολιτικάντηδες, τοπικούς άρχοντες και λοιπούς Μαυρογιαλούρους οι οποίοι έχουν αναδείξει σε τέχνη όλο τo χειρονομιακό ρεπερτόριο που παραπέμπει στο «χαιρέτα μου τον Πλάτανο».
Τρεις είναι οι κύριες μορφές χειραψίας τύπου Καλοχαιρέτα:

α. Χειραψία φωλίτσα ή σου ψειρίζω και τη βέρα. Κλασική χειραψία με το δεξί, την οποία ο βουλευτής Κ. συνοδεύει με χούφτωμα του καπακιού της παλάμης του χειραπτόμενου με το αριστερό ελεύθερο χέρι. Εγκάρδιος χαιρετισμός, για τα δικά μας παιδιά.

β. Χειραψία εκ του μακρόθεν, ή αλλιώς χειραψία πανηγυρισμός πυγμάχου. Ο βουλευτής Κ. σφίγγει του χέρια στον αέρα, περίπου όπως οι πυγμάχοι. Το κάνει αυτό είτε i. κρατώντας σταθερή βλεμματική επαφή προς κάποιον στο χώρο, στον οποίο δεν μπορεί να βρεθεί κοντά λόγω συνωστισμό ή
ii. μπροστά σε πλήθος, σφραγίζοντας συμβόλαιο με τη λαοθάλλασα ότι θα τα κάνει θάλασσα.

γ. Χειράψία με πατ-πατ ή ταπ-ταπ -. Για τα μέλη της ΔΑΚΕ και λοιπούς συνδικάλους που κάνουν το περφόρμανς τους, ή για πραγματικά διαμαρτυρόμενους, που έτσι αποσπούν τη δέσμευση του βουλευτή-Κ. ότι το αιτήμά τους περνά στα υπ'όψιν .

Ο Καλοχαιρέτας είναι ο επικοινωνιακός πολιτικός, ο οποίος με την προσιτότητά του από τη μια και το ειδικό του κύρος από την άλλη συγκεντρώνει το συνδυασμό κάφρος μεν, λεβεντομαλάκας δε που τόση απήχησή έχει στο μέσο ψηφοφόρο.
Παππουδίστικη φράση, που άκουσα όμως από νεανικά χείλη στη Θεσσαλονίκη.

Αποτελεί μέρος υβριστικής προσφώνησης και αναφέρεται στο αρσενικό, το οποίο αυνανίζεται περισσότερες από πέντε (5) φορές την ημέρα και του οποίου το συγκεκριμένο όργανο έχει αποκτήσει α) την υφή, β) το μέγεθος, καθώς και γ) τις ιδιότητες του προαναφερθέντος καρπού.

H καραμπίνα τόσο από πλευρά μορφής όσο και λόγω βλητικής δυνατότητας της παρομοιάζεται με το πέος. (βλ. υγρό πυρ). Η επαναληπτική παραπέμπει σε κάποιον που χαρακτηρίζεται για τη σεξουαλική υπερεπίδοσή του. Σε κάποιον που μπορεί να χτυπάει σεξουαλικά σετ πολλαπλών επαναλήψεων χωρίς να μασάει τον πούτσο του και χωρίς να παθαίνει εμπλοκή κι αφλογιστία. Σε κάποιον που έχει αρκετά μεγάλη ενέργεια και υπεαραπόδοση έναντι των στάνταρντ στο σεξουαλικό τομέα. Μιλάμε δηλαδή κάποιον σεξουαλικά ντούρασελ. Για κάποιον ακάματο εργάτη του σεξ. Για κάποιον που δουλεύει το διπλό καρμπυρατέρι, χωρίς ανάσα. Για κάποιον που δουλεύει εργολαβικά και μεθοδικά αξιοποιώντας πλήρως το νυχτοκάματό του. Για κάποιον που ενσωματώνει τη δύναμη και τη μαεστρία του καλού, του κακού και του άσχημου (3 σε 1). Για κάποιον που το βόλι του δεν είναι απλά καλό αλλά άριστο.

Η αποτελεσματικότητα της επαναληπτικής καραμπίνας εξαρτάται από την εμπειρία, την ιδιοσυγκρασία, την τεχνική, τη χημεία των εραστών, κλπ. Δεν είναι λίγες οι παντρεμένες που φορτώνουν τον άντρα τους με περικοκλάδες για λόγους επαναληπτικής καραμπίνας.

Πολλές φορές κάποιος ντούρασελ δεν θέλει να φυλακίζει, ή μ’ άλλα λόγια να αφιερώνει την επαναληπτική καραμπίνα του σε μια γυναίκα. Θέλει το ιδιαίτερο χάρισμά του να το χαρούν κι άλλες. Θεωρεί απαράδεκτο το ιδιαίτερο αυτό τάλαντό του να το γεύεται μόνο μία, που συν τω χρόνο γερνάει κιόλας. Θεωρεί πως δεν αξιοποιεί το εργαλείοτου. Θεωρεί πως δεν έχει κοσμογυρισμένο πέος. Σιγά σιγά αποκτά πανανθρώπινα ιδεώδη. Αρχίζει να σιγομουρμουρίζει το άσμα: «Θέλω πολλές, γυναίκες, θέλω πολλές, απ’ όλες τις φυλές». Και η γυναίκα του ακούγοντας το άσμα καμαρώνει που έχει αντιρατσιστή άνδρα. Κι ο άντρας της σιγά σιγά σιγά αρχίζει να διευρύνει τον κύκλο του. Τότε είναι που γίνεται και φαν του στοίχου «Από κανάρα σε κανάρα θα πετάω» του τραγουδιού, «το πουλί». Δυνητικά καταλήγει ελεύθερος σκοπευτής και μουνόταυρος. Φτάνοντας σ’ αυτό το στάδιο συνήθως βλέπει μόνο τη σεξουαλική διάσταση του θέματος. Όταν βλέπει γυναίκα αφηνιάζει. Ο μουνόταυρος δεν χάνει το χρόνο του. Είναι εργαλειοσυλλέκτης της μιας βραδιάς. Οπότε η λογική ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε έχει ορίζοντα υλοποίησης μέχρι το deadnight (deadline βραδιάς). Κάνει λοιπόν την περαντζάδα του, σκανάρει, τσεκάρει και σαν κομάντο χτυπάει. Μετά, πολεμάει φορώντας το κράνοςτου στο χαράκωμα για να μην πάρει κανένα παράσημο. Είναι τόσες λίγες οι νύχτες στη ζωή ενός ανθρώπου. Γιατί να τις μειώσει; Και όσο για τη γυναίκα του; Αν δεν τον έχει χωρίσει, καμαρώνει που ο άντρας της ξεσκίζεται στα meeting περιμένοντας την πολυπόθητη προαγωγή που «του τάξανε, αλλά του την αργούν εσκεμμένα γιατί όπως της λέει: ο κόσμος είναι άδικος». Και εν τω μεταξύ το σπίτι γεμίζει από περικοκλάδες .

Σημείωση: H επαναληπτική καραμπίνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην περίπτωση της οθωμανικής προσέγγισης.

Κορίτσι με αντιλήψεις, ιδέες, προτιμήσεις και γνώσεις που χαρακτηρίζουν την νιοστή επόμενη γενιά από αυτήν του ομιλητή.

Το θήλυ νέας κοπής δεν είναι απαραίτητο βέβαια να έχει και την αντίστοιχη ηλικία. Μπορεί να πρόκειται απλά για πρόδρομο μιας νέας εποχής, όπου τα ήθη θα έχουν προσαρμοστεί στους μέλλοντες χαλεπούς καιρούς με τρόπο πέρα για πέρα ακατανόητο για τον ομιλητή.

Η έκφραση δηλώνει ειρωνεία, ίλιγγο μπρος στο χάσμα των γενεών, περιφρόνηση για τα νέα ήθη, αρτηριοσκληρωτισμό, καθώς και τον γνωστό φθόνο απέναντι στο νεαρό της ηλικίας. Αντίστοιχα μπορεί κανείς να μιλάει για άρρενα νέας κοπής.

Αντιπαράβαλε: λαϊκός

Α. Έρως

Πολύ απλά, πρόκειται για τον ήχο «τάκα-τάκα» που κάνει η καρδιά όταν ο ανθρώπινος οργανισμός αποβλακώνεται από την αιφνίδια, ακούσια και ανορθολογική έκχυση ορμονών και νευροδιαβιβαστών (όπως η οξυτοκίνη, η βασοπρεσίνη και ντοπαμίνη) στη θέα και μόνο μιας θελκτικής και πιπινώδους (ή μιλφικής, ανάλογα με τις προτιμήσεις εκάστου) ύπαρξεως.

Β. Αυνανισμός

Δεδομένου ότι το πολύ το τάκα- τάκα κάνει το παιδί μαλάκα, ο όρος έχει εφαρμογές και στον εκούσιο ερωτικό αυτοερεθισμό. Δέον να σημειωθεί ότι ο αυνανισμός και τα ολέθρια αποτελέσματά του (τύφλωση, κύφωση, ροπή προς την ΚΝΕ και άλλες επάρατες παθήσεις) απορρίπτεται δε με ζήλο και από την Εκκλησία, εκτός εάν τελείται με την μέθεξη κληρικών.

3. Εκσπερμάτωση σε χρόνο dt

Η χρήση του τάκα-τάκα σαν προσδιοριστικό ταχύτητας προήλθε από το φαινόμενο της πρόωρης εκσπερμάτωσης αλλά μοιραίως παρείσφρησε και στην πραγματική οικονομία (βλ. επιχειρήσεις με ονόματα όπως «τακούνια στο τάκα-τάκα»).

4. Χούντα: Η αρχή του τέλους

Πολλοί σημερινοί σαραντάρηδες θυμούνται νοσταλγικά την μανιώδη αλλά εφήμερη μόδα του τάκα-τάκα. Επρόκειτο για παιγνίδι συνεχούς κρούσης δυο πλαστικών σφαιριδίων που κρεμόσαντε με σχοινάκι από ένα σιδερένιο κρίκο. Ο κτύπος των τάκα-τάκα ήταν διαολεμένα δυνατός. Τα τάκα-τάκα προκάλεσαν τόσο την οργή νομοταγών πολιτών (πού δεν μπορούσαν πλέον να κλείσουν μάτι το μεσημέρι), όσο και τον πανικό γονέων που έβλεπαν τα δαιμονισμένα παιδιά τους να αυτοτραυματίζονται. Το στρατιωτικό καθεστώς αντέδρασε θέτοντας το τάκα-τάκα εκτός νόμου, αναδεικνύοντάς το έτσι σε σύμβολο αντίστασης και Δημοκρατίας.

Χρυσή επιτυχία! (από Vrastaman, 20/10/08)

Στα βυζαντινά σχολειά, ο δάσκαλος που μάθαινε γραφή στους μαθητές έπαιρνε την πλάκα του μαθητή κι έγραφε με όλη του την καλλιγραφική τέχνη, στην αρχή τα γράμματα κι αργότερα τις λέξεις και τις φράσεις. Αυτό ήταν το υπόδειγμα, ο τύπος. Στη συνέχεια τραβούσε μια γραμμή κάτω από τον τύπο, για να συνεχίσει κατόπιν ο μαθητής. Γι' αυτό, το όλο δημιούργημα του δασκάλου ονομαζόταν τύπος και υπογραμμός. Επειδή λοιπόν το δημιούργημα του δασκάλου θεωρείτο τέλειο κι άξιο για μίμηση, η φράση τύπος κι υπογραμμός κατέληξε να δηλώνει τον άνθρωπο που ζει και φέρεται άψογα.

Με μια μικρή παράφραση προκύπτει η φράση τύπος και υπογαμός. Η λέξη υπογαμός παραπέμπει στη λέξη γάμα τα. Η φράση δηλαδή τύπος και υπογαμός παραπέμπει στον τύπο που είναι για κλάματα και αποτελεί την ακριβώς αντίθετη ερμηνεία της φράσης «τύπος και υπογραμμός». Ο τύπος και υπογαμός δεν είναι ο τύπος προς μίμηση, αλλά ο τύπος προς αποφυγή. Είναι ο άνθρωπος που ζει και φέρεται ανόητα.

Σημείωση 1: O τύπος και υπογραμμός μεταβάλλεται συναρτήσει των κοινωνικοπολιτισμικών συνθηκών.

Σημείωση 2: Πολλές φορές υπεισέρχονται υποκειμενικές θεωρήσεις τόσο στον ομιλητή όσο και στον ακροατή, αναφορικά με τον τύπο και υπογραμμό.

Σημείωση 3: Σε άτομα σαν το Ράλλη που είχαν πρόβλημα να πουν το «ρ», η εκφορά του όρου μπορεί να σημαίνει αυτό μπορεί να σημαίνει το αντίθετό του. Εκεί χρειάζεται εμπειρία ή χαϊφιντελιτιάρικο αυτί ώστε να πιάσει αυτές τις λεπτές ηχητικές διαφορές στο χρόνο dt που εκφέρεται ένα γράμμα.

Σημείωση 4: Η λέξη υπογαμός συνηθίζεται να λέγεται αργά και με στόμφο, ώστε αφενός να μη νομίσει κάποιος ότι είπαμε υπογραμμός, αφετέρου να δίνεται έμφαση στον μπαχαλώδη τρόπο ζωής κάποιου και στη μεγάλη απόκλιση του από τον τύπο και υπογραμμό.

(κανονικά: κυρα-Περμανθούλα, μικρασιατικό βαπτιστικό. Έχει επικρατήσει όμως ως κυρα-Περμαθούλα).

Ρετρό σλανγκ, συνώνυμο του κυρα-κατίνα, του αρχέτυπου δηλαδή της αργόσχολης και κουτοπόνηρης Ελληνίδας οικοκυράς της οποίας η συμπεριφορά χαρακτηρίζεται από έλλειψη καλών τρόπων και διακριτικότητας, την κακόπιστη και παθολογική διάθεση κουτσομπολιού και γενικώς έλλειψη καλών τρόπων και καλαισθησίας. Κυρα-Περμαθούλες συναντώνται σε όλα τα «κοινωνικά στρώματα» τόσο σε αστικά κέντρα όσο και στην επαρχία.

Η έκφραση κυρα-Περμαθούλα ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στις αρχές έως τα μέσα του 20ου αιώνα και έχει πλέον σχεδόν εκλείψει. Πιθανότατα να προήλθε από τον χαρακτήρα της Περμαθούλας, μιας πονηρής και επιτήδειας προξενήτρας, στο θεατρικό έργο του 19ου αιώνα Ο Λεπρέντης του Μιλτιάδη Χουρμούζη.

Αντίστοιχη έκφραση στα Αγγλικά είναι το Yenta, η κατινώδης προξενήτρα από το έργο Βιολιστής στην Στέγη.

Περμαθούλες εν δράσει (από Vrastaman, 27/10/08)

Ο Καρλ Μπαρκς ήταν σεναριογράφος και σχεδιαστής κόμικς, από το 1920 μέχρι το 1966. Θεωρείται ο κορυφαίος δημιουργός ιστοριών ηρώων του Ντίσνεΐ. Δικό του δημιούργημα είναι και ο Κύρος Γρανάζης.

Ο Κύρος Γρανάζης είναι o καλόκαρδος, ιδιοφυής και ταυτόχρονα αφηρημένος εφευρέτης της Λιμνούπολης, που προτιμά την μοναχική ζωή και κατοικεί στο εργαστήριό του με συντροφιά τον πιστό βοηθό του, τον Γλόμπο. Σοφίζεται, μαστορεύει και πουλάει σε τιμή ευκαιρίας οτιδήποτε μπορεί κανείς να φανταστεί (συσκευές αντιβαρύτητας, χρονομηχανές, χαπάκια που υποκαθιστούν γεύμα, κλπ.) Ωστόσο, τις περισσότερες φορές η δουλειά του δεν εκτιμάται από τον κόσμο… Ο Κύρος, αν και έχει πρόθεση να βελτιώσει με τις εφευρέσεις του τον κόσμο, συχνά φέρνει την καταστροφή.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όταν αποκαλούμε κάποιον Κύρο Γρανάζη, υπονοούμε κάποιον που ωσάν άλλος Μαγκαιβερ, ασχολείται επί παντός επιστητού, προσπαθώντας να λύσει κάποιο πρόβλημα που τον απασχολεί. Προσπαθεί να υλοποιήσει καινοτόμες ιδέες, μελετώντας θεωρίες, χρησιμοποιώντας διάφορα τεχνάσματα και πατέντες, προκειμένου να φτιάξει το πολυπόθητο δημιούργημά του. Ωστόσο άλλοτε το καταφέρνει, άλλοτε όχι. Διακρίνεται για την πλούσια φαντασία του και από το σαράκι της δημιουργίας του. Δεν εγκαταλείπει εύκολα τον αγώνα. Είναι στις επάλξεις μέχρι το ενενήντα. Το πρόβλημα καταντά μέσα του έμμονη ιδέα και κόλλημα. Έτσι το παίρνει πατριωτικά, αφοσιώνεται στο σκοπό του, παραμερίζει τις διάφορες δουλειές του και τις λοιπές προσωπικές του ανάγκες, εξόδους κλπ ώστε να φέρει σε πέρας το έργο του και να νιώσει ικανοποιημένος. Αν τα πράγματα δεν πάνε καλά δεν πτοείται. Συνεχίζει ως ντούρασελ.

Ένας τέτοιος τύπος συνήθως είναι εντελώς αδιάφορος για εργασία ρουτίνας οπότε έχει πρόβλημα σε τέτοιου είδους εργασίες. Θα προτιμούσε να εργαζόταν σε ερευνητικό εργαστήριο με ανοικτό deadline. Πολλές φορές συναντά κανείς τέτοιους τύπους σε διάφορες εταιρείες που αναλαμβάνουν ειδικές αποστολές, λύνοντας ειδικά σύνθετα προβλήματα, εκεί που οι άλλοι εμφανίζονται ως αδύναμοι κρίκοι