Tagged definitions (774)
Showing 181-190 from 774

Κλασική ερώτηση ψευτόμαγκα προς αδαείς και μη, με στόχο να αποδείξει την εμπειρία του σε πλείστους τομείς, την καπατσοσύνη του και ότι γενικώς δεν μπορεί να τον ξεγελάσει κανείς. Όλα αυτά βέβαια ισχύουν αν όντως πέσει σε φελλό τύπο, γιατί άμα πέσει σε κανέναν πιο έξυπνο, την έβαψε.

Προς κατανόηση του ορισμού, όρα παράδειγμα.

Δεν σημαίνει ακριβώς «μη μασάς» ή «μην τσιμπάς», καθότι είναι ήδη αργά: το έχουμε ήδη τσιμπήσει το δόλωμα. Σημαίνει: «αφού τσίμπησες σα μαλάκας, φέρσου έξυπνα, κατάπιε τον μεζέ και φτύσ΄τ' αγκίστρι, να μη σε έχουν για τελείως μαλάκα...».

Άρες, μάρες, κουκουνάρες, κοινώς όταν η κατάσταση είναι μπαχαλότερη του μπαχάλου, όταν οι ασυναρτησίες πάνε σύννεφο και γενικώς χρησιμοποιούμε την έκφραση όταν θέλουμε να εκφράσουμε τα... ανέκφραστα.

Η καθαρή εξήγηση που είναι καθαρή σαν την λεπίδα του σπαθιού και αιθέρια σαν την κόψη του, χωρίς τσιριμόνιες και τσιριτσάντζουλες, καθαρά και νέτα σκέτα χωρίς μισές αλήθειες.

Τάσο, οι φίλοι με φωνάζουν νίκο.
Χρησιμοποιείται για να κατονομαστεί κάτι το οποίο έχει περιγραφεί μόλις στον λόγο (είτε ως γένος είτε ως είδος), είτε για να το τρίψουμε στη μούρη του συνομιλητή («ναι, ρε μαλάκα, αυτό εννοούσα, καλά το κατάλαβες»), είτε για να το κάνουμε κέρματα. Βασική χρήση είναι και η ειρωνεία προς τα λεχθέντα του προλαλήσας, βλέπε παράδειγμα πρώτον σε ήχο δεύτερο.

Εκτός από τους άλλους ορισμούς, σημαίνει και το πολύ βαρύ φαγητό. Συνήθως το λέμε για εξαιρετικά χοληστερινούχα εδέσματα, αλλά και φαγητά που γενικά πέφτουν βαριά στο στομάχι, όπως πχ το στιφάδο. Έχοντας φάει κάτι απ' αυτά νιώθεις πράγματι σα να έχεις μια μπόμπα μέσα σου έτοιμη να εκραγεί.

Το χτύπημα με το χέρι, ενώ τα δάχτυλα είναι κλειστά ώστε να σχηματίζουν γροθιά. Συνήθως, ο χρήστης έχει κακή πρόθεση και έχει σκοπό να προκαλέσει ζημιά σ' αυτόν που δέχεται το χτύπημα, εκτός και αν η μπουνιά είναι φιλική δηλ. στοχεύει σε κάποιο μέρος του σώματος εκτός του προσώπου και με ελάχιστη δύναμη. Είναι ίσως το πιο διαδεδομένο και χρησιμοποιούμενο χτύπημα στον κόσμο όπως το κεφαλοκλείδωμα στις λαβές ένα πράμα. Το έχουμε δει όλοι σε ταινίες ή στην πραγματικότητα και κατέχει θα έλεγα μια ιδιαίτερη στο μυαλό μας σαν χτύπημα.

Πασίγνωστο άθλημα, το οποίο έχει τις ρίζες του στα αρχαία χρόνια και χρησιμοποιούνται μπουνιές για να νικηθεί ο αντίπαλος είναι η πυγμαχία (μποξ).

Υπάρχουν διάφορα είδη «μπουνιών» και η ονομασία τους έχει να κάνει κυρίως με τον τρόπο κίνησης μέχρι να φτάσουν τον στόχο τους. Τα πιο συνηθισμένα και ευρέως χρησιμοποιούμενα είδη, είναι:

1) Το ντιρέκτ (straight right ή jab).
Χαρακτηριστικά: Ταξιδεύει σε ευθεία γραμμή και οι κύριοι στόχοι του είναι το πηγούνι, τα δόντια, η μύτη, τα μάτια και το στήθος.

2) Το κροσέ (hook).
Χαρακτηριστικά: Ταξιδεύει σε κυκλική τροχιά, το χέρι λυγισμένο 90 μοίρες και παράλληλο στο έδαφος. Κύριοι στοχοι του είναι το σαγόνι, οι κρόταφοι, τα αυτιά και τα πλευρά.

3) Το άπερκατ (uppercut).
Χαρακτηριστικά: Ταξιδεύει σε κυκλική τροχιά, το χέρι λυγισμένο 90 μοίρες και κάθετα στο έδαφος από κάτω προς τα πάνω. Κύριοι στόχοι του είναι το σαγόνι (από κάτω), το στομάχι και το συκώτι.

Εναλλακτικές ονομασίες: μπουνίδι, μπουκέτο, γροθιά.

Συντάσσεται με μια ποικιλία ρημάτων αναλόγως με το τι επιθυμεί εκείνος που χρησιμοποιεί την φράση και φυσικά το περιστατικό. πχ. ρίχνω, σκάω, παίζω, δίνω, τρώω, δέχομαι κτλ.

Η έκφραση χρησιμοποιείται καθ' υπερβολήν, για να δηλώσει την «σχεδόν» απουσία, ή τον εξαιρετικά χαμηλό βαθμό ή μέγεθος κάποιων πραγμάτων.
Η έκφραση ακολουθείται από ουσιαστικό, μονάδα μέτρησης, ή αφηρημένη έννοια. Με μηδέν βαθμούς, με μηδέν στροφές, με μηδέν αυτοπεποίθηση, με μηδέν βυζί, με μηδέν ντροπή, με μηδέν συμμετοχή κ.ο.κ.

Φύγε κακήν κακώς και άμεσα.

Μπαρμπαδισμός ολκής. Χρησιμοποιείται σχεδόν πάντα από μεγαλύτερους σε ηλικία, πατερναλιστικά προς μικρότερους που, ως γνωστόν, έχουν όρεξη για αναίτιες εξόδους και βαριούνται να κάθονται σε μια καρέκλα, ή επί του καναπέος.

ΕπΙσΤηΜοΝιΚή ΑνΑλΥσΗ
Όταν κάποιος κάθεται για πολύ ώρα σε μία καρέκλα (και ιδίως αν κατά τακτά διαστήματα αφήνει και καμία), δημιουργείται μια νοτεράδα μεταξύ των κωλομάγουλων, η οποία παίρνει και την εσάνς του σκατού. Η άβολη αυτή κατάσταση (για όσους βρεθούν σε απόσταση αναπνοής, π.χ. σε σινεμά), αποφεύγεται όταν το αντικείμενο σηκωθεί από την καρέκλα και βολτάρει, με αποτέλεσμα να διεισδύσει κάποια άλφα ποσότητα καθαρού αέρα μεταξύ σώβρακου και κωλοχωρισιάς (κυριολεκτικό κωλαέρισμα). Βοηθούν πολύ και οι βόρειοι άνεμοι σε αντίθεση με τους νότιους και υγρούς, που δυσχεραίνουν την κατάσταση.

ΣλΑνΓκΙκΗ ΑνΑλΥσΗ
Κωλαέρισμα είναι οι βόλτες χωρίς λόγο. Το χαζοξενύχτι με ατέλειωτες βόλτες στην άδεια χειμωνιάτικη πόλη (πεζή, με αυτοκίνητο ή μηχανή). Ο εκσφενδονισμός έξω από το σπίτι ή το γραφείο, για τον οποιοδήποτε, αλλά πάντα ασήμαντο λόγο. Δηλαδή, όταν αερίζουμε τον κώλο μας, έστω και αν είναι φρεσκοπλυμένος.