Tagged definitions (5)
Showing 1-5 from 5

Η -ίλα του να είσαι σουάγκ (SWAG). (Βλ. τους πολλούς ορισμούς μας και τη Bίκυ για τα περαιτέρω). Κι όταν λέμε σουαγκίλα εννοούμε κάτι σαν αυτό:

Ή αυτό:

Όταν την παραμονή του «καλοκαιριού τση αγάπης» οι Strawberry Alarm Clock τραγουδούσαν για θυμιατά από πιπερόριζα και ο Scott McKenzie υπενθύμιζε στους μεταβαίνοντες στο San Fransisco να πλέξουν λουλούδια στις κοτσίδες τους, ο Mick Jagger ήθελε να τα βάψει όλα μαύρα και οι Velvet Underground περιμένανε τον βαποράκι τους με $26 ανά χείρας.

Η σκοτεινίλα ή νταρκίλα ως état d' esprit στην μουσική, στον κινηματογράφο, στην ζωγραφική, κ.ταλ. ασκεί έντονη γοητεία. Συχνά δρα ομοιοπαθητικά με συνέπεια να εκτιμούμε περισσότερο τα όσα χρώματα μας μοιράζει η τράπουλα τση πουτάνας τση ζωής. Εξερχόμενος από προβολή του Eraserhead, είναι δυνατόν να μην θέλεις να αγκαλιάσεις το σκατουρημένο κουτσούβελό σου, να φιλήσεις την πεθερά σου και να σφίξεις το χέρι του εργοδότη σου; (ή, αντίστοιχα, να πανηγυρίσεις που είσαι ελεύθερος, άτεκνος και άνεργος;)

Μιλάμε πάντα για καλώς εννοούμενες εντεχνindie πχοιοτικές καλτιές και ψαγμενιές, μακριά από εμάς οι μόνο μπλακ νταϊνταήδες και οι χρήζοντες emoκάθαρση γκοθάδες με τις μανιοκαταθλιπτικές τους γκόμενες που ξημεροβραδιάζονται σε πεθαμενάδικα. Αυτές είναι κακώς εννοούμενες σκοτεινονταρκίλες.

Προσοχή: το λήμμαν να μην συγχέεται με μαύρα ακούσματα και γκιραπιές.

Ασίστ για την παραλλαγή νταρκίλα: Pirate Jenny.

Έννοια, η οποία όταν χρησιμοποιείται αναφορικά με τη μουσική, και πιο συγκεκριμένα με τη μέταλ / ροκ μουσική, δηλώνει τα εξής πράγματα:

1. Το γενικότερο ίματζ μίας μπάντας, τόσο ως προς τα ίδια τα μέλη ή το εν γένει περιτύλιγμα στο οποίο παραδίδεται το καθαρά μουσικό περιεχόμενο: σ' ό,τι αφορά τα μέλη, η σατανίλα μπορεί να σχετίζεται με τον ρουχισμό και την ευρύτερη περιβολή των μουσικών στις φωτογραφίες της μπάντας ή/και τις ζωντανές τους εμφανίσεις, π.χ. μανδύες ή ράσα (κατά τα ευρωπαϊκά και όχι τα ανατολικοορθόδοξα πρότυπα), κουκούλες, ειδικό μακιγιάζ (το αποκαλούμενο και corpsepaint) με σκοπό να αλλοιωθούν τα χαρακτηριστικά ως προς το δαιμονικότερο ή πεθαμενότερο, μπλούζες (αυστηρά μαύρου χρώματος) και κρεμαστά με πεντάλφες, ανάποδους σταυρούς και λοιπά χαϊμαλιά σε αντίστοιχο στιλ, ζώνες και περιβραχιόνια με καρφιά και άλλα παρόμοια αξεσουάρ που δεν τα βρίσκει κανείς στα Hondos Center αν δεν έχει συνεννοηθεί εκ των προτέρων με τις πωλήτριες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν και περιπτώσεις όπου οι ενδυματολογικές αυτές επιλογές δεν εξαντλούνται μόνο στα στενά όρια της εικόνας στα πλαίσια του συμμετέχειν σε μπάντα, αλλά και στην ευρύτερη κοινωνική ζωή των μελών των συγκροτημάτων, αλλά και των οπαδών τους (ή αυτών που ασχολούνται με τα ευρύτερα μουσικά ιδιώματα στα οποία εντάσσονται τέτοιες μπάντες), όπως είναι π.χ. οι γκοθάδες ή (σε μικρότερο ίσως βαθμό) οι μπλακμεταλλάδες. Ως προς το ευρύτερο περιτύλιγμα, η σατανίλα αφορά το καθαρά καλλιτεχνικό μέρος της δουλειάς, τουτέστιν το artwork, ήτοι τις απεικονίσεις στα εξώφυλλα-εσώφυλλα του δίσκου ή σιντί, οι οποίες θα αφορούν ή θα παραπέμπουν σε σατανική ή δαιμονολογική θεματολογία (πάλι δαίμονες, σατανάδες, κόλαση, το υπερφυσικό κλπ).

Σε αυτό τα πλαίσιο θα πρέπει να τονιστεί το εξής: η σατανίλα, αναφορικά με το εξωτερικό ίματζ, δεν έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με αξεσουάρ που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχετίζονται με κάποια μουσική. Σατανίλες μπορούν π.χ. να χαρακτηριστούν και τα πιο ιδιόμορφα κοσμήματα (ή στολίδια σε στιλ κοσμημάτων, ακόμη και τραϊμπαλάκια), καθώς και πολλά άλλα πράγματα που μπορεί να απεικονίζουν σατανικές ή γενικά δαιμονικές / υπερφυσικές μορφές (π.χ. ζόμπια), χωρίς αυτός ή αυτή που τα φοράει να έχει καμία σχέση με συγκεκριμένα μουσικά είδη, ή το ευρύτερο σατανιστικό lifestyle.

1. Την θεματολογία των στίχων, η οποία θα είναι σατανική, σατανιστική, δαιμονολογική και γενικότερα θα κινείται στο χώρο του υπερφυσικού, πάλι όμως κατά κύριο λόγο σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα (ακόμη και σε περιπτώσεις που οι μπάντες δεν έχουν καμία σχέση με Ευρώπη, π.χ. μπάντες της Νοτιοανατολικής Ασίας) και σπανιότερα με τοπικές ή άλλες εθνικές επιρροές και αναφορές.

Η σατανίλα μπορεί επίσης να υποδηλώνει τα κρυφά μηνύματα που (φημολογείται ότι) μπορεί να έχουν στίχοι οι οποίοι δεν περιλαμβάνουν άμεσες σατανικές και σατανιστικές αναφορές, όπως συνέβαινε δεκαετίες πριν με τους στίχους των Led Zeppelin, των Eagles και άλλων συγκροτημάτων.

1. Την ίδια τη μουσική ως σύνθεση και ενορχήστρωση, η οποία τονίζει τα παραπάνω χαρακτηριστικά χρησιμοποιώντας απόκοσμα φωνητικά (βαθιά, τσιριχτά, ουρλιαχτά, αλλά ενίοτε και πιο νορμάλ, ακόμη και πιο πομπώδη ή επικά) και τις αντίστοιχες ιδέες, φράσεις και μοτίβα (μελωδικά ή μη) στα όργανα με σκοπό πάνω απ' όλα να δοθεί παραστατικότερα στο ακροατή μία χαοτική, κολασμένη, αγωνιώδης και δαιμονική αίσθηση. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι η σατανίλα δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένα μουσικά ιδιώματα και υποϊδιώματα: Σατανίλα μπορεί να αποπνέει το μπλακ μέταλ, οι ντεθιές, οι θρασιές, οι γκοθιές, το κλασικό χέβι, οι ντουμιές και πλείστα άλλα είδη μέταλ και ροκ, παιγμένα και ενορχηστρωμένα με τελείως διαφορετικό και διακριτό μεταξύ τους τρόπο. Επίσης, σημαίνει ότι η ίδια η αίσθηση της σατανίλας μπορεί να διαφέρει από ακροατή σε ακροατή -κάποιοι την νιώθουν και κάποιοι άλλοι όχι, παρά μόνο σε εξαιρετικές από μουσικής άποψης περιστάσεις.

Σε μη μουσικό, αλλά ευρύτερο καλλιτεχνικό και πολιτιστικό περικείμενο, η σατανίλα ενδέχεται να αφορά πάλι τη θεματολογία ενός έργου (π.χ. βιβλίο ή κινηματογραφικό έργο), τον τρόπο προβολής ή παρουσίασής του, την όλη ατμόσφαιρα που μπορεί να αποπνέει και τα συναισθήματα που μπορεί να προκαλεί σε όποιον το παρακολουθεί (ασχέτως τρόπου). Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου υφίσταται σατανίλα χωρίς όμως να υπάρχει αντίστοιχη σατανική θεματολογία, αλλά μόνο και μόνο με τη δημιουργία της αντίστοιχης ατμόσφαιρας και των αναλόγων συναισθημάτων μέσα από τις στιλιστικές-καλλιτεχνικές επιλογές του εκάστοτε δημιουργού.

Από το ελληνιστικό Σατανάς (Σατανᾶς < Σατᾶν -ᾶς < εβρ. sātān -αντίπαλος, διάβολος).

Αλλιώς και φάδερ οφ, χρησιμοποιούταν στο Γαλάτσι πιο πολύ, και σημαίνει ο ξενέρωτος, ο βλάκας, ο χάλιας σε ντύσιμο, ή καθυστερημένος κλπ!!

Με τη λέξη βαρβατίλα εκφράζουμε το μέτρο σύγκρισης της αρρενωπότητας, του ανδριλικίου και του ασήκωτου νταλκαδιάρικου άντρα ακριβώς όπως χρησιμοποιείται και το μέτρο για το μήκος. Μόνο που η βαρβατίλα δεν διαθέτει κάποιο σταθερό σημείο αναφοράς ώστε να μπορούμε να το μετρήσουμε και να αποφανθούμε ότι ο Τάδες έχει 3.3 κιλόΒαρ βαρβατίλας Ζαγοράκειας πρώτης ποιότητος. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να καταφύγουμε στην ανάλυση των σημαδιών που μας επιτρέπουν να εκτιμήσουμε κάπως την ποσότητα της βαρβατίλας που κάποιος διαθέτει. Αναλυτικά:

1. Μυρωδιά ιδρώτα
Είναι επιστημονικά και εμπειρικά αποδεκτό ότι η δυσάρεστη οσμή του ιδρώτα είναι ανάλογη με την ποσότητα βαρβατίλας που κάποιος διαθέτει. Άρα αν στα κλαμπ όπου συχνάζετε παίζει Οτεγιάννη Χέρια Ψηλά και όλη η παρέα σας αφήνει χώρο να ξεδιπλώσετε τις χορευτικές σας ικανότητες είστε σίγουρος ότι διαθέτετε κατάτι περισσότερη βαρβατίλα από όλους γύρω σας.

2. Συχνότητα σκαλίσματος μύτης
Άλλη μια καταφανέστατη ένδειξη ότι διαθέτετε βαρβατίλα. Ειδικό μπόνους αν το κάνετε στα φανάρια ή βλέποντας ταινία του Τσαρλς Μπρόνσον (ξυπνάει ο ανταγωνισμός μέσα σας και θέλετε να δείξετε πως έχετε τόση βαρβατίλα όση αυτός, άδικος κόπος) ή αν πετάτε τις μπίλιες-κακάδια ενώ τεντώνετε την κορμάρα σας.

3. Ροχάλες
Δεν μπορεί να ειπωθεί τίποτα εδώ. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: όσο πιο μπρούτζινη και αλαβάστρινη η υφή της χλέπας τόση περισσότερη βαρβατίλα κουβαλάτε.

4. Αποβολή σωματικών αερίων κάθε είδους
Η συχνότερη και με όσο το δυνατόν περισσότερο πάταγο αποβολή τους συντελεί στην δημιουργία εντύπωσης πως αυτός που το κάνει διαθέτει κοχόνες αρίστης ποιότητος. Οπότε ρέψιμο και κλάσιμο ορίζουν τον ολοκληρωμένο άντρα.

5. Τρίχες σε όσο το δυνατόν περισσότερα μέρη του σώματος
Ειδικά οι τρίχες στην πλάτη μπορούν να αποδειχθούν γκομενοπαγίδα μιας και υπόσχονται πως ο κάτοχός τους βάζει κάτω και ρημάζει. Πωπός, αυτιά, μύτη και ιδιαίτερα στήθος ακολουθούν με μικρή διαφορά την περιοχή της πλάτης.

6. Ποσότητα και ποιότητα της κουράδας
Η κουράδα τα λέει όλα πιστεύω.

7. Η πίστη σε παραδοσιακές αξίες
Όσο και αν δεν θέλουν να το παραδεχθούν, τα θηλυκά έλκονται ακόμη από τύπους παραδοσιακούς του στυλ Αν δεν ψήφιζαν-οδηγούσαν-δούλευαν-έβγαιναν έξω οι γυναίκες όλα θα ήταν καλύτερα. Ο συγκεκριμένος τύπος άντρα εκφράζει μια πιο πρωτόγονη μορφή του που ξυπνά άγρια ένστικτα στις και καλά φεμινίστριες γυναίκες του σήμερα. Οπότε είναι ένδειξη βαρβατίλας.

Κάτι τρύπιοι ψευδοεπιστήμονες-κομπογιαννίτες υποστηρίζουν πως τα παραπάνω δεν έχουν καμία απολύτως αξία και πως μια ουσία ονόματι τεστοστερόνη καθορίζει τα πάντα αλλά όλοι ξέρουμε πως κάτι τέτοιο είναι βλακεία για τον απλούστατο λόγο ότι η τεστοστερόνη μετριέται ενώ τα παραπάνω είναι φλου και ο καθένας μπορεί να ισχυριστεί ότι τα διαθέτει. Επίσης ο καθένας μπορεί να συμπεριλάβει το δικό του χαρακτηριστικό της βαρβατίλας από το μπυροκοίλι μέχρι την φαλάκρα και έχω ακούσει φίλο να λέει πως η τεράστια πληγή που έχει στη φάτσα είναι γκομενομαγνήτης και δείχνει βαρβατίλα γιατί παρουσιάζει ένα πιο άγριο προφίλ.