Definitions (28330)
Showing 4041-4050 from 28330

Κάποιος που χρησιμοποιεί τη λέξη ''Μεταμοντερνισμός'' περισσότερο από 5 φορές σε δύο λεπτά.

Κάποιος που δεν ακούει Coldplay ''γιατί είναι mainstream'' και του αρέσουν οι Arcade Fire γιατί είναι 7-8 άτομα που τραγουδούν σε δύο γλώσσες.

Κάποιος που μπαίνει σε σελίδες όπως το pitchfork.com

Κάποιος που ''ανακαλύπτει'' ένα νέο άγνωστο συγκρότημα κάθε βδομάδα.

Κάποιος που νομίζει ότι δεν είναι στη μόδα αλλά είναι στη μόδα.

Κάποιος που αποκλείεται να μην αναφέρει τη λέξη ''Βερολίνο'' μετά από 5 λεπτά συζήτησης.

Κάποιος που προέρχεται από αστική, εύπορη οικογένεια και αγοράζει ακριβά ρούχα σε παλιομοδίτικο στυλ.

Ακίνδυνος αμφισβητίας.

Κάποιος που υποτίθεται ενδιαφέρεται να συζητά για τέχνη και για indie συγκροτήματα αλλά είναι πιο ρηχός και από τη στάθμη του νερού στο μπάνιο.

Ρόλος σε ελληνική κωμωδία στην οποία ο πρωταγωνιστής στο τέλος ρίχνει φάπες.

Πολιτικός που υποτίθεται δεν γνωρίζει τι κάνουν οι σύμβουλοι του.

Αντίστοιχο του βαράω τοίχο αλλά προς τα πάνω, έχει κυρίως τη σημασία ότι φτάνω στα ανώτερα όρια, βαράω τιλτ, αλλά πιο πολύ για αρνητικά πράγματα, όπως λ.χ. τη μαλακία που το βάφει κιόλας.

Μεγεθυντικό: χτυπάω ταβάνι του από πάνω ορόφου.

O bufo vulgaris, άκα βάτραχος ο κοινός, πρόκειται για μια λέξη συγγενή με την μπράσκα. Εδώ ετυμολογείται από το βλάχικο broască και δίνονται και οι τύποι μπρέσκα, μπρέσκλα, μπριάσκα.

Όπως σημειώνουν και οι σύσσλανγκοι στο λήμμα μπράσκα, σημαίνει τον χοντρό άνθρωπο, αυτόν που πετάει κοιλιά και γενικά είναι ωσεκτουτού βατραχόμορφος. Εδώ βρίσκουμε και τον τύπο μπρασκαφούσκας ως Τοπικό Ιδιωματισμό στην Υπάτη.

O τοπικός αυτός ιδιωματισμός έχει προσφάτως διαδοθεί ως παρατσούκλι του Αλέξανδρου Κοντοπίδη τουπίκλην Ponzi που αποκαλείται και Μπρασκαφούτας βασιλεύς/ βασιλιας.

Πάσα (Δ.Π.): Τσιμπατόνε.

Είναι μια παραλλαγή της λέξης «τρελός».

Δηλώνει ετυμολογικά ό,τι και η τελευταία, αλλά με τρόπο πιο υποτιμητικό. Συγκεκριμένα αναφέρεται σε άτομο που έχει τα θεματάκια του ξεπερνώντας όμως τα όρια της τρέλας.

Φυσικά και ακούγεται ωραιότερα από το απλό, πρωτότυπο «τρελός» όντας αρκετά πιο χιουμοριστικό. Γεμίζει το στόμα ρε παιδί μου.

Βλάσφημη ευχή για το Πάσχα που έχω πετύχει ως λογοπαίγνιο μεταξύ νεοφιλελέδων. Ως λολοπαίγνιο, ιδίως στον γραπτό Διαδικτυακό λόγο, έχει το πλεονέκτημα ότι έχει πολλαπλά αντικείμενα αναφοράς:

α) Αναφέρεται στο αγγλικάνικο Happy Easter, οπότε ταιριάζει σε αμερικανόπληκτους νεοφιλελέρες που είναι εξοικειωμένοι με ανάλογες αμερικλανιές και τις διασπείρουν και στον αγνό ελληνικό λαό. Το happy easter θεωρείται γενικά ως μια πολύ άχρωμη ευχή σε σχέση με τις ελληνικές.

β) Είναι λογοπαίγνιο με τα υστερία/ υστέρω, οπότε σατιρίζει τους Ελληναράδες ότι το Πάσχα βρίσκουν αφορμή να υστεριάσουν με υπερβολικά έθιμα, όπως τα βεγγαλικά, τα δυναμιτάκια, το μαζικό σφάξιμο αρνιών και φεστιβάλ χοληστερίνης και όλες οι άλλες υπερβολές, που για έναν πιο ορθολογικό νεοφιλελέ φαντάζουν υστερικά. Η ευχή θα μπορούσε δηλαδή να σημαίνει «χαρούμενη υστερία».

γ) Ταυτόχρονα με το χάπι, υποδηλώνει ότι η θρησκεία λειτουργεί ως φαρμακευτική ουσία, όπιο που έλεγε κι ο Μαρξ, ή έστω κάποιο μαζικό αναλγητικό ή ψυχοφάρμακο/ ψυχοτρόπο κ.τ.λ., πρβλ. και χάπι end.

δ) Κυρίως όμως αποτελεί λογοπαίγνιο με το χάπι ύστερα , το χάπι της επόμενης μέρας. Πέρα από το λολαδερό χαρακτήρα λόγω της χωριάτικης προφοράς (ὐστερ' αντί για ύστερα), εδώ έγκειται και η κυρίως βλασφημία, καθώς η Ανάσταση θεωρείται από τους χριστιανούς ως μια αναγέννηση, ως μια νέα γέννηση, οπότε η ευχή για αντισύλληψη σημαίνει λίγο πολύ μια εξάμβλωση αυτής της γέννησης από πεπεισμένους αθέους που επιθυμούν να αντιστρέψουν τις χριστιανικές ευχές (παράβαλε και το γκράφιτι «δεν θα αναστηθούμε ποτέ κουφάλα παπά» που τρέπει το «δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη»).

Η νηστεία στα καλιαρντά, εκ του α΄ συστατικού γκόντο- που δηλώνει τα σχετικά με τον Θεό (< αγγλικό God), το στερητικό άλφα και το χάλω που σημαίνει τρώω (ρομανί προέλευσης), εν ολίγοις η αφαγία για θρησκευτικούς λόγους.

Το νησί της Μεγάλης Βρετανίας.

Χρησιμοποιείται κυρίως από σπουδαστές και μετανάστες που ζουν μόνιμα εκεί. Το λήμμα συμπεριλαμβάνει και τη Σκοτία.

Έκφραση που χρησιμοποιείται για να δηλώσει υπερβολική αργοπορία, αφού ως γνωστόν οι τριλογίες χρειάζονται χρόνο για να γραφούν (ΟΚ, εξαιρείται το «του άη λάιτ»). Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν πασπαρτού δικαιολογία.

Καλιαρντή εις -άδικο λέξη χριστιανοσλάνγκ προέλευσης, που διασώζει ο Ηλίας Πετρόπουλος, είναι το Υπουργείο Δημοσίας Τάξης, εκ του γιούδας, που είναι ο ρουφιάνος, ο προδότης, ο καταδότης, ο σπιούνος, αλλά και ο αστυνομικός, από τον Ιούδα Ισκαριώτη.