Definitions by xalikoutis (322)
Showing 171-180 from 322

Κλασική έκφραση που απευθύνεται με ειρωνεία προς λάρτζερ δαν λάιφ ατομικότητες (συνήθως γαμαωδέρνουλες, γκραν γαμάους, γιούς του γαμάω και αδελφούς της είσπραξης),Μεγάλους Μαγίστρους κτο, αλλά βλ. και Μα ποιος είσαι, η ΔΟΜΗ;).
Η ερωτηματική διατύπωση («ποιος είσαι;»), ειδικά όταν συνοδεύεται από το «τέλος πάντων» αφορούν στο ατελείωτο των παραπάνω ανθρωποτύπων, το οποίο τους δίνει και μια πρωτεϊκή διάσταση, που μας εμποδίζει να αποφανθούμε θετικά για την ταυτότητά τους.

Όπως φάνηκε και πιο πάνω, και κατά περίπτωση, πάρα πολλοί προσδιορισμοί μεγαλείου μπορούν να συνοδεύουν ή να έπονται της ερώτησης, παραδοσιακά όμως, μαζί με το θεμελιακό «μα ποιος είσαι ρε μεγάλε;» δημοφιλέστερο όλων των εποχών πρέπει να είναι το φοβερό «μα ποιος είσαι τέλος πάντων; ο γαμιάς της γειτονιάς;»

Βασικά δεν ήξερα πώς να το θέσω το ζήτημα, αλλά τέσπα, αναφέρομαι στην ιδιότροπη σλανγκοχρήση του πρώτου ενικού προσώπου και της σχετικής προσωπικής αντωνυμίας από τους ποδοσφαιρικούς οπαδούς προκειμένου να μιλήσουν για την αγαπημένη τους ομάδα, σε καθημερινές κουβέντες, αθλητικά ραδιόφωνα κλπ.

Εδώ το εγώ = η ομάδα, είναι μια φοβερά περιεκτική οντότητα χωροχρονικά και με κάθε τρόπο: περιλαμβάνει τα πάντα, από τους διεθνείς ακριβοπληρωμένες παίχτες μέχρι τους πλέον τελειωμένους χουλιγκάνους που έχει ο κόσμος (ή λλαός, στα θεσσαλονικιώτικα) της ομάδας, και από την σύνθεση της ομάδας το 1927 μέχρι τους τωρινούς δισεκατομμυριούχους μεγαλομέτοχους του ΔΣ της ΠΑΕ -και καμιά φορά και άψυχα αντικείμενα (όταν η ταύτιση αφορά στο γήπεδο).

Τελικά έχει διανυθεί μεγάλη απόσταση στο δρόμο της ψύχωσης από τότε που ως πιτσιρικάδες λέγαμε «σας γαμήσαμε». Το πρώτο πληθυντικό είναι κάπως πιο νορμάλ.

Η φράση «έχει τζόγο» χρησιμοποιείται από μηχανικούς για να δηλώσουν, ότι ένα εξάρτημα δεν έχει καλή εφαρμογή, με αποτέλεσμα να κινείται από τη θέση του (να «παίζει», δηλαδή, γύρω από τη θέση του - άλλωστε ο «τζόγος» προέρχεται από το ιταλικό gioco=παιχνίδι).

Πιο συχνά, χρησιμοποιείται από επιδιορθωτές μοτοσυκλετών και ποδηλάτων, για τις εφαρμογές των αξόνων των τροχών, του πιρουνιού κ.λπ. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει πραγματικός τζόγος, διακυβεύονται πολλά και κηδεύεσαι εσύ...

Χανιώτικη ιδιωματική έκφραση που σημαίνει μου στρίβει ή μου λασκάρει (η βίδα), τρελαίνομαι... Κυριολεκτικά σημαίνει κάτι παραπλήσιο, δηλαδή, αφαιρώ τα καρφιά, ξεκαρφώνω.

«Περτσίνια» λέγονταν τα καρφιά, βενετσιάνικη λέξη - στα ιταλικά percini = καρφί). Επειδή η παράδοση πουλάει, θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι προέρχεται από την ιδιόλεκτο των κατασκευαστών παραδοσιακών υποδημάτων (στιβανάδων) αλλά, αλίμονο, το λένε καμιά φορά και οι μαστόροι όταν ξεκαλουπώνουνε με το σκεπάρνι στην οικοδομή...

Εναλλακτικά λέγεται και «ξεπερτσικώνω» και καμιά φορά (εσφαλμένα) «περτσικώνω» ή περτσινιάζω».

Ύβρις ιδιαίτερα εύχρηστη στην Δ.Κρήτη, της οποίας το νόημα κινείται στο φάσμα του ατσούμπαλου, χαρμπαγιάγκαλο, αμπλαούμπλη, αρούγκανου, χαλικούτη και μπαραμπάκου, αλλά με λίγο περισσότερη έμφαση στο ατημέλητο της εμφάνισης (ξεζωσμένα πουκάμισα ή μπλουζάκια, λυτά κορδόνια που σέρνονται, κωλοπατημένα παπούτσια κ.λπ.)...

Πρέπει να διαδόθηκε στην Κρήτη με τους Μαμαλούκους στρατιώτες της Αιγυπτιακής εξουσίας (1830-1941).

Σημείωση: υπάρχει και το λήμμα μαμελούκος με άλλη, εξαιρετικά ευφάνταστη σημασία.

1. Το κομμάτι μιας ερωτικής συνάφειας που προηγείται χρονικά αυτού που παλιά ελέγετο «ολοκλήρωσις», δηλαδή, του γαμησίου νοούμενου ως κολπική διείσδυσις.

Η προγαμησιαία σχέση μπορεί να περιλαμβάνει κάθε είδους μη διεισδυτική του πέοντος πρακτική που παλιά λεγόταν φάσωμα (και λέω παλιά γιατί μου φαίνεται πως φάσωμα έχει αρχίσει να λέγεται το one night stand ή και το πίκι-φίκι).

Η τάση είναι πλέον και ο στοματικός έρως να θεωρείται συμβατός με τον προγαμησιαίο χαραχτήρα μιας σχέσης. Τα χρηστά ήθη έρχονται να συναντήσουν εδώ την κλασική ανατομία, σύμφωνα με την οποία ο πεπτικός σωλήνας θεωρείται εξωτερική επιφάνεια ου σώματος.

1. Η σχέση μιας γυναίκας ή ενός άντρα που ανήκει στην περίοδο της ερωτικής της/του προϊστορίας, πριν δηλαδή παραπέσει κάπου η παρθενιά.

Το Βατικανό και γενικά οι Χριστιανικές εκκλησίες τις καταδικάζουν, και γι΄αυτό εργάζονται σθεναρά για την συντομότατη εξάλειψή τους.

Τα απλά σπεκ διακρίνονται από τα σύνθετα σπεκ, καθώς εμφανίζουν λιτή μορφολογία, άρα και διέπονται και από σοβαρή, ειλικρινή και σταράτη διάθεση χωρίς σπεκουλαδόρισμούς - ο τελευταίος είναι ίδιον ακριβώς των σύνθετων σπεκ.

Καμιά φορά μπορεί όμως να συμβαίνει και ακριβώς το αντίθετο, οπότε με ασφάλεια συμπεραίνουμε ότι τα απλά σπεκ έλκουν την προέλευση τους από τα απλά πράσινα μπίου-μπίου.

Η μπύρα: προκύπτει από τη δημώδη φράση «ο καλύτερος μεζές της τσικουδιάς είναι η μπύρα» που χρησιμοποιούν όσοι δεν πίνουν ούτε από χαρά ούτε από λύπη αλλά από το πρωί –και άλλα τέτοια... Για τις συναναστροφές τους αυτές υφίστανται τις αναμενόμενες κοινωνικές κιρρώσεις...

Ετυμολογία του τσαμπουκά: < τουρκικό çabuka (που έχει καταδικαστεί ξανά).

Χρήσεις και σημασίες της λέξης:

1. τσακωμός, καυγάς, φασαρία: Μας πουλάει τσαμπουκά.

2. κατ’ επέκταση ο μάγκας, ο νταής, αυτός που με τη συμπεριφορά του ψάχνει ή προκαλεί καυγάδες:
   Ο πιτσιρικάς ήταν μεγάλος τσαμπουκάς.

3. προκλητική μάγκικη συμπεριφορά, μαγκιά, νταηλίκι, ζοριλίκι:
   Έξω από το καφενείο έγινε τσαμπουκάς.
   Πάει γυρεύοντας για τσαμπουκά.

4. επουλωμένες πληγές, συνήθως από ξυράφι, στα χέρια ή και στο πρόσωπο:
   Τα μπράτσα του ήταν γεμάτα τσαμπουκάδες.

Εκφράσεις: «κόβω τον τσαμπουκά» και «σπάω τον τσαμπουκά»: κάνω κάποιον να χάσει το ηθικό του, την εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στις δυνάμεις του.

Για τα παραπάνω, πηγή Βίκυ-λεξικό.

Τώρα, μια άλλη πολύ ενδιαφέρουσα προέλευση της φράσης είναι η εξής: τσαμπουκάς λεγότανε και λέγεται από τους ειδικούς (π.χ. συλλέκτες) η μοναδική μεγάλη, μακρόστενη και περίτεχνη χάντρα του κομπολογιού, μέσα από την οποία περνάνε οι δυο άκρες τής αλυσίδας ή του κορδονιού για να ενωθούν στην άλλη άκρη και να καταλήξουν ή όχι σε κροσσωτά στολίδια.

Λέγεται πως το να σπάσει σε καποιανού μάγκα το κομπολόι ο τσαμπουκάς, πήγαινε να πει πως δεν ήταν και τόσο μάγκας και, πιο πολύ ακόμα, να του τον σπάσουνε ήταν μεγάλη προσβολή. Εξ ου και η έκφραση.

Σήμερα λέει, κάποιοι που έχουν καλά κομπολόγια εισάγουνε χειρουργικά στον τσαμπουκά μεταλλικές ράβδους για να μη σπάει (από φίλο συλλέκτη).

Το ρήμα παίζει και ως μεταβατικό και αμετάβατο

Αμετάβατο: εξαντλούμαι σωματικά ή/και ψυχικά, αγανακτώ, απογοητεύομαι, δεν την παλεύω κάστανο, I am not fighting her chestnut, τραβάω τα βυζιά μου ή τις κωλότριχές μου με μια κατάσταση ή ένα άτομο, λυγίζω.

Μεταβατικό προς έμψυχα: προκαλώ σε κάποιον τα παραπάνω

Μεταβατικό προς άψυχα: εξαντλώ μονομερώς κάτι, κυρίως κάποιο είδος εν σπάνη, κυρίως το μπάφο εδώ που τα λέμε.