Ουσία άχρωμος, πλην, όμως, έχουσα χαρακτηριστική οσμή.
Ανακαλύφθηκε ταυτόχρονα από τέσσερα (4) άτομα το 1987, λίγο πριν ο Αργύρης (καλά, ντε, δε σε είπαμε και καμπούρη) βαρέσει τις βολές που έστειλαν άπειρους πιτσιρικάδες να σπάνε ταμπλό και να κακοποιούν στεφάνια στις μπασκέτες των σχολείων.
Εκλύεται όταν επίκειται σημαντικό γεγονός, καλό ή κακό, και συνήθως γίνεται αντιληπτή κοντά στο θέατρο του γεγονότος και μόνο από τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Πληροφορίες θέλουν την ομάδα BAN να διαθέτει ανιχνευτές τιρινίνης που διασκορπίζει ανά την επικράτεια.
(Το ανέκδοτο)
Ο Καμπούρης βρίσκεται στη βολή, τέσσερα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη. Ο Γιαννάκης του χτυπάει τον κώλο και του λέει:
- Μαλάκα Αργύρη, μου μυρίζει τιρινίνι.
- Ξεσκότα μας ρε μαλάκα Γιαννάκη να βάλω καμία βολή να πούμε!
Ίδια ιστορία και ο Φασούλας:
- Μαλάκα Αργύρη, μου μυρίζει τιρινίνι.
- Ξεσκότα μας κ συ ρε μπας και πάρουμε καμιά κούπα εδώ μέσα...
Βαράει την πρώτη βολή, μέσα. Ιαχές εξέδρας κτλ.
Παίρνει την μπάλα για τη δεύτερη βολή, τον πλησιάζει ο Γκάλης:
- Μαλάκα Αργύρη, μου μυρίζει τιρινίνι.
- Τι πάθατε όλοι σήμερα να πούμε, δε μπορώ να συγκεντρωθώ...
Βάζει και τη δεύτερη βολή και ακούγεται απ' το υπερπέραν και το επέκεινα η μελωδία του Final Countdown:
- Τιρινίνιιιι τιρινίνινιιι τιρινίνιιιι τιρινίνινίνινιιιιι!
(καθηγητής μαθηματικών 1ης λυκείου, με το καλημέρα)
- Βγάλτε μια κόλλα χαρτί να γράψετε πρόχειρο.
(αλάνι μαθητής, χαμηλόφωνα)
- Μου μυρίζει τιρινίνι.
- Βλέπεις το γκομενάκι απέναντι πώς σε κοζάρει;
- Μου μυρίζει τιρινίνι...