Tagged definitions (28)
Showing 1-10 from 28

Πάμε γι' άλλα, όρος χαρτοπαικτικός. Όταν το φύλλο δεν είναι καλό, το "Αμόντε" δηλώνει την πρόθεση του παίκτη ή των παικτών που το λένε

να χαλαστεί το κόλπο (η χαρτωσιά) και να ξαναμοιραστεί φύλλο. Προέρχεται από την ιταλική ιδιωματική έκφραση a monte (στο βουνό) που σημαίνει ατύχησα, καταστράφηκα. Στα Επτάνησα δηλώνει συνήθως τη ματαιότητα, το ανώφελο ενός πράγματος ή κατάστασης.

Η παρτίδα στο πόκερ.

Δημοφιλέστατη λέξη στις λέσχες χαρτοπαιγνίων· ακούγεται συχνότερα απ' ό,τι η «παρτίδα».

Είναι όρος του πόκερ και υποδηλώνει την ψυχολογική κατάσταση στην οποία έχει εισαχθεί ένας παίκτης εξ' αιτίας προηγούμενου χαμένου πονταρίσματος. Η κατάσταση υποδηλώνει την προσωρινή μανία του παίκτη να ανακτήσει το χαμένο έδαφος άμεσα. Για όσο διάστημα διαρκεί το τιλτάρισμα (ή τιλτ) ο παίκτης δεν μπορεί να εκτιμήσει σωστά την αξία των φύλλων του, αλλά και των αντιπάλων του, επομένως και όλα τα πονταρίσματα που θα κάνει όσο διαρκεί το τιλτάρισμα. Συνήθως το τιλτάρισμα προέρχεται από ένα σωστό και δουλεμένο ποντάρισμα το οποίο πέταξε έξω τον παίκτη σε κάποια προηγούμενη παρτίδα (πχ ο αντίπαλος κυνηγούσε ένα φύλλο στο τελευταίο άνοιγμα και του ήρθε με αποτέλεσμα να εκμηδενιστούν οι πολλές πιθανότητες του παίκτη που χάνει και τιλτάρεται - η λέξη γίνεται ρήμα, μετοχή, απ' όλα γενικά).

Το τιλτάρισμα είναι ο κύριος λόγος για να χάσει ένας επιθετικός παίκτης ή ένας ερασιτέχνης την κάβα του. Όσο πιο έμπειρος είναι ένας παίκτης παίκτης τόσο πιο δύσκολα τιλτάρεται και τόσο πιο εύκολα τιλτάρει τους αντιπάλους του. Ο όρος δεν χρησιμοποιείται μόνο στο πόκερ, αλλά και σε κανονικές καθημερινές καταστάσεις όπου υπάρχει ένα προσωρινό χάσιμο σε ομάδες ανθρώπων.

Στο πόκερ. Το λέει αυτός που ποντάρει (ή κάνει check) πρώτος μετά από άνοιγμα κάποιου φύλλου. Το συναντάμε μόνο σε παιχνίδια ανάμεσα σε μια παρέα, γιατί όλο και κάποιος θα υπάρχει που να μην ξέρει τους κανόνες.

Η έκφραση προέρχεται κατά βάση από την πόκα, αλλά λέγεται και σε όλα τα παιχνίδια του τζόγου. Σλανγκ τζογαδόρικη, αναφέρεται στο σβήσιμο (ποντάρισμα ολικό) του μεγάλου χαρτονομίσματος ή του κόκαλου. Για παράδειγμα, θέλω να ποντάρω 60 ευρώ, αλλά κρατάω ένα εκατόευρο. Αντί να πάρω τα ρέστα από το εκατόευρο, προτιμάω να αυξήσω το στοίχημα, ποντάροντας και τα 40 ευρώ.

Πιο συγκεκριμένα, το σβήσιμο συμβαίνει για λόγους :

-βαρεμάρας : ποντάρει κάποιος π.χ. 5 ευρώ, και επειδή η μικρότερη μάρκα που έχω είναι δεκάρα, βάζω την δεκάρα, και δηλώνω ότι πάει για 5 ευρώ (όσο είναι το ποντάρισμα). Στην επόμενη γύρα, και ενώ όλοι έχουν πάει ντούκου, δηλώνω «να σβήσει», δλδ ποντάρω άλλα 5 ευρώ και ρίχνω μέσα όλη τη μάρκα (ενώ θα μπορούσα να πάω ντούκου, και να πάρω τα 5 ευρώ ρέστα, που εν τω μεταξύ έχουν μαζευτεί από τα λεφτά των άλλων παικτών).

-ψιπι : ποντάρει κάποιος 5 ευρώ, έχω πάλι μάρκα μεγάλη (π.χ. 25ευρη) και ακολουθώ στα πέντε. Στην επόμενη γύρα ο ίδιος αντίπαλος ποντάρει άλλα πέντε. Αντί να ακολουθήσω, λέω «να σβήσει», κάνοντας ρελάνς, ανεβάζοντας δλδ το ποντάρισμα στα 20 ευρώ. Το σβήσιμο εδώ δείχνει σιγουριά, αλλά μπορεί να κρύβει και την μπλόφα.

-αρρώστιας : ως γνωστόν οι τζογαδόροι δεν υπολογίζουν τα λεφτά, και προτιμάνε πολλές φορές να παίξουν ακόμα και τα ρέστα, για το δικαίωμα στο όνειρο... Αυτό που συμβαίνει είναι ότι άμα βγει το χαρτονόμισμα από την τσέπη, συνήθως σβήνει στο συντομότερο υπάρχον στοιχηματικό γεγονός...

Ποκερίστικος όρος, και δη του Texas hold'em. Περιγράφει την κατάσταση κατά την οποίαν σε έναν παίχτη έχουν μοιραστεί δύο όμοια φύλα ως προς την αξία τους.

Ενδεχομένως να χρησιμοποιείται και σε ελληνικές παραλλαγές, όμως κάτι τέτοιο διαφεύγει του γράφοντα.

Λέξη αμιγώς ποκερίστικη, γι' αυτόν τον λόγο και ο τόνος της ερμηνείας θα είναι ανάλογος. Τριμπούρδελο λοιπόν, έχουμε όταν ένας παίχτης έχει «3 όμοια» ή αλλιώς «3 of a kind», αδιάφορο για το πώς προέκυψε, δηλαδή με λοζέ στο χέρι και το τρίτο χαρτί να βρίσκεται στα com cards ή το ανάποδο.

Η πιο συνήθης χρήση του όμως είναι στις καταστάσεις draw, στην προοπτική - ενδεχόμενο, βάσει της παρτίδας ένας παίχτης μπορεί να έχει τα τρία όμοια.

Την φράση αυτή ο γράφων την άκουσε σε τραπέζια της συμπρωτεύουσας, για το ιστορικό της υπόθεσης. Σημειωτέον ότι ΔΕΝ ακούστηκε ΠΟΤΕ ο όρος «τριμπούρδελος» για να χαρακτηρίσει το έχοντα τον παραπάνω συνδυασμό.

Ασυζητητί, εγγυημένα, κάτι παραπάνω από σίγουρα (με τη μορφή επιρρήματος ή επίθετου).

Παλαιός ορισμός της χαρτοπαικτικής διαλέκτου που χρησιμοποιείτο αντί του ελληνικού « αβλεπί », προερχόμενο δε απ' το Γαλλικό «sans voir» (=χωρίς να δω).

Στην ορίτζιναλ εκδοχή του, αφορά το πρώτο ποντάρισμα στα παιχνίδια της πόκας, πριν δουν τα φύλλα τους οι παίκτες, αλλά και σαν ψαρωτικό αντίδοτο σε υψηλό ποντάρισμα ενός παίκτη, πριν ανοίξει ο ντίλερ το τελευταίο φύλλο στο ντεκ. Ήταν πιο συνηθισμένο, σαν έκφραση, στα κυριλέ τραπέζια της υψηλής κοινωνίας (και καλά), με την απαιτούμενη αξάν, σιρμάν (sûrement = βεβαίως). Απευθείας εισαγωγή απ' τα καζινό του Μονακό στο δικό μας Mont Parnasse (σε λίγο θα εμφανιστεί κι ο Κωσταντάρας με την Κοντού, καρφώθηκα!).

Αργότερα μεταπήδησε στο χρηματιστήριο για «προοπτικές» και πάρε - δώσε μετοχών. Είναι συνηθέστερο δε σαν απάντηση διαβεβαίωσης, για περιπτώσεις που απαιτείται μια (στοιχειώδης έστω) πρόβλεψη-πρόγνωση.

Συνώνυμα: αβλεπί, γκαραντί, στάνταρ.

Κούκος (μονός - διπλός) με ή χωρίς καπέλο: Παραλλαγή της γνωστής σε όλους μας πόκας .

Συνήθως το λέει κάποιος μάγκας στον άλλον, ενώ έχουν κάνει μαύρο, προτρέποντας τον , να παίξουν αυτήν την συγκεκριμένη παραλλαγή της πόκας ως ένδειξη ανδρείας...

Ασυζητητί, το δίχως άλλο, το πράμα δεν σηκώνει αντίρρηση (όρος σχηματισμένος κατά τα αρχαϊκά επιρρήματα εις -ί, πβ. αποινί, ασκαρδαμυκτί κ.λπ.).