Tagged definitions (674)
Showing 571-580 from 674

Εξαιρετικά άκομψη ενδυματολογική καγκουριά που θέλει τον βικτιμά να σηκώνει τον γιακά του Μπούρμπερι εν είδει Κόμη Δράκουλα με σπόιλερ.

Η αποκρουστική αυτή μόδα ξεκίνησε από τριχοφοβικές μετρό φλωράντζες, αλλά μοιραία παρείσφρησε στις πλατιές μάζες βερμουδιάρηδων, ασπρoκαλσάδων, βαψομαλλιάδων, καδενάκηδων και λοιπών τσαβών με νυχάκι.

Να μασάς δηλαδή σκατά και να φτύνεις.

Επιδίδομαι σε ντραμακουινικές κλαψομουνιές, με ναρκισσισμό και αυτολύπηση.

Είμαι κλαψομούνης/α, κλαψαρχίδι, κλαψούρης, κλάψας, πίκρας, καζαντζίδης, Παναγιώτης Γιαννάκης: ένα εκ πεποιθήσεως, cat εξακολούθηση και cat αγνώστου γκραν γκρινιόλ με αύρα χρονίως κατεβασμένης προβοσκίδας, το φελέκι και την κενωνία μου μέσα...

Συνθετικό των λέξεων κρεατίνη + κάγκουρας. Ο κρεατινοκάγκουρας , -παρ'ολο που μπορεί να μην παίρνει απαραίτητα κρεατίνη-, αποτελεί το συνηθισμένο πλέον είδος υπανθρώπου, που είναι στο γυμναστήριο 24/7, ποζάρει τους μύες του πάντα και παντού, ανεξαρτήτως χρόνου και τοποθεσίας, ακριβώς όπως η γκόμενα που μοστράρει τα καινούργια της Prada όταν πάει DC και Σιδεράδικο. Βγάζει φωτογραφίες στο μπάνιο ποζάροντας στον καθρέφτη με σηκωμένη μπλούζα, τέρμα σφιγμένους κοιλιακούς και το μαλλί ως το ταβάνι, φυσικά ξυρισμένο στα πλάγια.

Ο ψυχικός του χαρακτήρας είναι ανύπαρκτος και η καγκουριά του δεν έχει όριο, αφού το μόνο που τον νοιάζει τώρα είναι «να μπει στη γράμμωση». Στους ανθρώπους το πρώτο πράγμα που θα κοιτάξει είναι οι μύες τους και τίποτα άλλο. Ανάλογα με την μυϊκή μάζα που έχουν τα άτομα που γνωρίζει, θα προβάλλει τον ανάλογο σεβασμό σ αυτούς. Μικρά μπράτσα = no respect from κρεατινοκάγκουρας. Μεγάλα μπράτσα = σου παίρνει και πίπα εν ανάγκη.

Ο αρτσούμπαλος, ο χαχόλος, ο που κινείται και συμπεριφέρεται άκομψα, ο διαρκώς ζημιάρης (παληά γκραβαρίτικη ἐκφραση.)

Δεν αναφερόμεθα σε μέλη του εκ Brooklyn ορμώμενου δόγματος των Μαρτυριάρηδων του Ιεχωβά, αλλά σε μαριδαίους μικρομετόχους εταιρειών, η συμμετοχή των οποίων ανέρχεται σε ποσοστά τοις χιλίοις (‰).

Χρηματιστηριακό / επιχειρηματικό λολοπαίγνιο.

Είναι στην ουσιά ένας κλαρινογαμπρός με ταξική συνείδηση. Αυτό είναι που τον κάνει να διαφέρει στην πρακτική από τον κλασσικό κλαρινογαμπρό.

Ο σταλινογαμπρός προσπαθεί να εμφανίσει τον εαυτό ως υπέρτατο και μουράτο γκόμενο που έχει όμως και ταξική συνείδηση! Συχνάζει συνήθως σε πορείες του ΠΑΜΕ αλλά και σε φεστιβάλ της ΚΝΕ όπου και προσπαθεί να προσεγγίσει και να ρίξει στο κρεβάτι άπλυτες και αξύριστες συντρόφισσες. Για να επιτύχει τον σκοπό του δεν κερνάει ποτά και καφέδες την γκόμενα. Της την βγαίνει απλά από αριστερά. Την κερνάει δωρεάν ”Ριζοσπάστη”, της υπόσχεται μια θέση στον 902 ή σε κάποια επιτροπή αγώνα. Άμα δεν του κάτσει η γκόμενα την καταγγέλλει ως ασφαλίτισσα, προβοκατόρισσα, αναρχοφασίστρια και φασιστοειδές. Αν πάλι του κάτσει, αλλά σπάσει η καπότα κατά τη διάρκεια της πράξης, καταγγέλλει το ατύχημα ως προβοκάτσια. Στην προσπάθειά του να γδυθεί η γκόμενα που προσπαθεί να ρίξει, της φωνάζει αισθησιακά και αγωνιστικά: «Συντρόφισσα γδύσου να δούμε την γραμμή σου!»

Ο σταλινογαμπρός φυσικά έχει μεγάλο πρόβλημα με το κλασσικό είδος του κλαρινογαμπρού. Ο σταλινογαμπρός θεωρεί τον κλαρινογαμπρό τέρμα οπορτουνιστή που προσπαθεί να ρίξει γκόμενες με αγαθά του καπιταλισμού και έτσι τον καταγγέλλει συνέχεια.

Αυτός που υποστηρίζει με αφοσίωση το σύστημα, κυρίως όλη αυτή τη φάση με το Μνημόνιο. Αυτός που είναι μνημονιακός, αλλά και στηρίζει τα ντόπια λαμόγια.

Αυτός που επηρεάζει και εμπνέει άλλους, που έχει μεγάλο αντίκτυπο και έχει επίδραση σε μετέπειτα εξελίξεις, ο σημαντικός. Χαρακτηριστικά χρησιμοποιείται σε συμφραζόμενα τέχνης αναφερόμενο σε δημιουργούς.

Πρόκειται για αγγλιά, νεολογισμό του διαδικτύου, που εξυπηρετεί τη μεταφραστική οικονομία αποδίδοντας μονολεκτικά το influential. Στα τυπικά λεξικά δεν τον βρίσκω, τον βρίσκω πάντως στο ονλάιν ελληνογερμανικό Πονς, αλλά και στα σχετικά νήματα του Τρανσλάτουμ και της Λεξιλογίας.

Αδερφός του ελαμωρέ και ξάδερφος του ωχαδερφιστή, με εκλεκτικές συγγένειες προς τον καικαλά και κυρίως τον οτινάνα.

Ο τιταθές (πληθ. τιταθέδες) είναι κι αυτός φιγούρα νεοελληνικής μιζέριας. Που παράπονο δεν έχει (με το σύστημα) αλλά κι ευχαριστημένος δεν είναι (δηλαδή, θέλει ακόμα κι άλλα κοκαλάκια να γλείψει)... Τι τα θες; Πάντα έτσι δεν ήταν ο μικροαστός; Άσε ρε τώρα...

Αγούγλιστον προς το παρόν, εθεάθη στο λόγο και στους τοίχους αναρχικών και καταλήψεων.

Δεν αναφερόμαστε στον Θεούλη που είναι ψηλά και βλέπει, αλλά σε θνητούς που αξίζουν όμως τον χαρακτηρισμό του θεού για κάποια υπεράνθρωπη επιτυχία. Συχνά πρόκειται και για κάτι γραφικό που έκαναν, ή λολαδερό, ή καλτ και γκροτέσκο, ή γιατί τόλμησαν να πουν ή να κάνουν κάτι που δεν έκανε κανένας άλλος. Μπορεί ασφαλώς και να πρόκειται για κάποιο πραγματικό ανδραγάθημα και ο αναφερόμενος να είναι κυριολεκτικά θεούλης.

Χρησιμοποιείται ευρύτατα και τείνει ενίοτε ακόμη και να εκτοπίσει το κλασικό «θεός», γιατί προσφέρει μια οικειότητα με το δοξαζόμενο πρόσωπο και μια τρυφερότητα που αποτρέπει μια αδυσώπητη αποθέωση.

Γουγλοτρίβιο: Οι πρώτοι θεούληδες που βγαίνουν στις σελίδες του Google είναι ο Παντελής Παντελίδης, ο Πάτρικ Ογκουνσότο, ο πάτερ-Σάββας (η ίνσταντ καλτ μορφή που εξορκίζει τον Furby) και ο Πάμπλο Γκαρσία.