Tagged definitions (1647)
Showing 131-140 from 1647

Κωμική παραφθορά (με την λέξη «σαλάμι») του «θαλαμάρχης», του πιο ηλικιωμένου φαντάρου που υποχρεούται να εκτελεί χρέη αρχηγού ενός θαλάμου.

Κυριολεκτικά:
Αυτός που έχει κάγκελα στο πρόσωπο, όπως: - οι σιδηρόφρακτοι ιππότες του μεσαίωνα,
- οι παίκτες του αμερικανικού (οθεοςνατοκάνει) ποδοσφαίρου, - οι άνδρες των «ειδικών δυνάμεων αποκαταστάσεως τάξεως».

Μεταφορικά:
Διάφοροι «μερακλήδες» δήμαρχοι (π.χ. Αβραμόπουλος), που εξάντλησαν τη δημιουργική τους δραστηριότητα σε καγκελάκια, ζαρντινιέρες, φοινικοφυτεύσεις και σε άλλα συναφή έργα βασικών υποδομών. Τα έργα αυτά απέβησαν άκρως επωφελή για το περιβάλλον (τους). Ο όρος αυτός έχει συνάφεια με τον όρο «αλογομούρης»: όπως ο αλογομούρης «τάιζε τ' αλόγατα», έτσι και ο «καγκελομούρης» έτρεφε (αλλά και «ταϊζόταν» από) τους «πέριξ» εργολάβους. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθεί εδώ η «αλογομούρικη» κραυγή-προτροπή: «έμπαινε δυνατά απ' το κάγκελοοο!» που φώναζαν προτρέποντας τον αναβάτη του αλόγου, στο οποίο είχαν ποντάρει, να προσπεράσει από την εσωτερική.

Τέλος ο όρος «καγκελομούρης/α» αναφέρεται και στους/στις οπαδούς της α(οι/η)δού καψουρονεοδημοτικών ασ(θ)μάτων Γωγούς Τσαμπά, τους εκσταζιαζομένους με το άσ(θ)μα «τα καγκέλια», όπου, άμα τω ακούσματι της επωδού: «πωπωπωπω....(ν φορές, όπου ν τείνει εις το άπειρον) ...πωπω» φθάνουν εις πολλαπλούς οργασμούς.

Ο κάβουρας που γαμάει σαύρες. Εκ του σαύρα+γαμώ+καβρός («κάβουρας» στην κρητική ντοπιολαλιά). [Προτίμησα το«καβρός» για λόγους ευφωνίας]

Μετά την αποκαθήλωση του καβουρογαμόσαυρου (βλ. σχόλιό μου στο σχετικό λήμμα), «ήγγικεν η ώρα της αποκαταστάσεως της βαναύσως τρωθείσης τιμής του συμπαθούς καρκινοειδούς, δόξει και τιμή (πλην άνευ ταλαιπωρίας της ημετέρας γλώσσης)».

Ιντερνετικό μιμήδιο που φοριέται αρκετά τελευταία. Πρόκειται για λολοπαίγνιο στο σύνθημα «πρώτη φορά Αριστερά» της «κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας» των ΣΑΝΕΛ.

Ο παρά φύσιν τσιπροκαμμένος συνασπισμός αριστεριάρηδων και ψεκασμένων εθνικοφρόνων από τις πρώτες κιόλας ώρες της συνδιακυβέρνησης τροφοδότησε τους απανταχού αστειάτορες με λολαδερά και εισέτι αχαρτογράφητα φασίστ για κακεντρεχή χαβαλέ: τους πανηγυρισμούς τση LePen(is) για την νίκη του Αλέξη, τα σέλφι Καμμένου και Δούρου πάνω από τα Ίμια, τις καυλάντες Κωνσταντοπούλου - χρυσών αυγώνε στη βουλή, και ταλιμπάν.

Εν κατακαυλείδι: ΕΑΜ και ΕΔΕΣ, τώρα όλο αγκαλιές <3

Κεντρικό σύνθημα του τΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Έγινε στην αρχή δεκτό με συγκίνηση από πολλούς, αφού νίκησε η παράταξη που ηττήθηκε στον εμφύλιο και που κυνηγήθηκε σε όλα τα μετεμφυλιακά χρόνια, γρήγορα όμως και μετά την - σαν έτοιμη από καιρό - συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΞΕΛ και την υπουργοποίηση του αρχιψεκασμένου και κατ' εξοχήν Στρατόκαυλου Καμμένου, του 'περίεργου' Κοτζιά, την αυτοκρατορική και *ανούσια σαρτζετακική τυπολατρεία* της Ζωής Κωνσταντοπούλου, τους Βαρουφιάνους και τις εξελίξεις με την Θεσμοτρόικα, τα πράγματα πήγαν έτσι ώστε το σύνθημα να γίνει αστείρευτη πηγή για να ξεδιψούν σλανγκιστές, εξυπνακιστές και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.

Αρχαιοπρεπής νεολογισμός (ζουραρισμός) εκ των

Μπέος + ράπισμα: το χαστούκι του Μπέου.

Προσοχή στην ορθογραφία: το «ρ»αναδιπλασιάζεται (π.χ. εμπορορράπτης). [Δες σχόλιο στο πεορράπισμα», το οποίο ήταν αφετηρία του παρόντος].

Ο γνωστός λεβεντομαλάκας πύρκαυλος, αξιότιμο μέλος μιας κενωνίας μπούληδων, τσάτσων ή απλά νταήδων που ακόμα και στην κηδεία θύματος μπουλίζειν, το ρίχνει στις μπαλωθιές, αφήνοντας -όχι σπάνια - θύματα.

Κρήτη: Ο μεγαλύτερος πληθυσμός μπαλωθόκαυλων έβα!

Αρχαιοπρεπής νεολογισμός ή ζουραρισμός (κατά το κλαυσαυχενίζομαι) που σημαίνει :

κλαψομουνιάζω [δες σχετικό λήμμα].

Φυσικά συνοδεύεται από τα σχετικά παράγωγα όπως:

- κλαυσαιδοιασμός (κλαψομούνιασμα) - κλαυσαιδοιακός (κλαψομούνικος) - κλαυσαιδοιαζόμενος (κλαψομούνης) κλπ.

Συνώνυμα (κατ' αντιστοιχίαν):

- αιδοιοθρηνώ - αιδοιοθρήνος - αιδοιοθρηνητικός - αιδοιοθρηνών

Αντώνυμα (κατ' αντιστοιχίαν):

- πεογράφω (γράφω στο πούτσο μου) ή ορχεοθετώ (στ'αρχίδια μου) - πεογραφία ή ορχεοθέτησις - πεογραφικός ή ορχεοθετικός - πεογράφος ή ορχεοθέτης

Κουλτουριάρικος χαρακτηρισμός για τον πρώην αγριοχρίστιανο και νυν αμπελοφιλοσόφο νεοφιλελέ Στέλιο Ράμφο. Ενίοτε χρησιμοποιείται και ως συνώνυμο της παπαρολογικής διάθεσης υπερanalυσης και της ταυτόχρονης εν δήμω ανάδειξης νεοφιλελέδικης «γόνιμης» σκέψης και περισυλλογής (σχήμα οξύμωρο).

Ως δόκιμος όρος, δημιουργήθηκε μετά τη σύντηξη αφενός του επιθέτου του γνωστού νεοφιλελόσοφου και αφεδύο του επιθέτου του επίσης γνωστού και αγαπημένου από νοικοκυρές και μη, έγκριτου συγγραφέα Πάολο Κοέλιο (Paulo Coelho). Μια διακριτή διαφορά στα φαν κλαμπ των δύο αυτών προσωπικοτήτων είναι ότι ο Ραμφοκοέλιο προσμετρά στους οπαδούς του πλέον και Ποταμίσιους, αφ' ης στιγμής βούτηξε το Ράμφος στο Ποτάμι (βλ. εδώ).

Γνωστά αποφθέγματα που αποδίδονται στο μέγα διδάσκαλο και οικουμενικό φωστήρα Ραμφοκοέλιο: «Η ανεργία/κρίση/[ζωγράφισε εδώ ελεύθερα] είναι μέσα στο μυαλό σας»
(Με λίγα λόγια, δε θά 'χεις κρίση αν δεν την κουβανείς μες στην ψυχή σου) και
«Τα Μνημόνια έσωσαν μισθούς και συντάξεις»

Σχετικό αφοριστικό σύνθημα: «Όχι άλλο Ραμφοκοέλιο»

Αγαπημένες ραμφοκοελικές ατάκες (από Khan, 20/03/15)

Πιο "μιλάς με γρίφους γέροντα" πεθαίνεις! (από Khan, 20/03/15)

Ο Ραμφοκοελισμός είναι ένας Αβραμιδισμός (από Khan, 21/03/15)

Ατάκα Ράμφου που όντως θα την ζήλευε ο Κοέλιο (από Khan, 21/03/15)

Παιγνιώδης παραφθορά σόσιαλ μήδεια. (Εδώ λειτούργησε η πνευματική διαδικασία της νοοθυέλλης, βαρβαριστί brain storming).

Αναφέρεται σε άτομα «της προσκολλήσεως» σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, του τύπου «όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη».

Κοινώς «φθείρες εφηβαίου» (νεωστί «μουνόψειρες»).