Tagged definitions (995)
Showing 311-320 from 995

Ατάκα που απαντάει στην πρόποση «Εβίβα».

Ο Γεώργιος Γρίβας (Διγενής) ήταν αξιωματικός του ελληνικού στρατού, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απελευθέρωση της Κύπρου από τους Άγγλους ως ιδρυτής και αρχηγός της οργάνωσης ΕΟΚΑ και, σε αναγνώριση της προσφοράς του, πολλοί πίνουν και νερό στο όνομά του. Άλλοι πάλι, το πετάνε μετά τα εβίβα έτσι απλά στο άσχετο, ιδιαίτερα υπό την επήρεια της αιωρούμενης κρασοκατάνυξης.

Βλέπετε και το προτελευταίο σχόλιο εδώ.

Εβίβα και στο μπουρί του Γρίβα (από HODJAS, 26/08/11)

Παρασκευάζω και πίνω ποτό.

Πάσα: Γκάτζμαν.

Αυτήν την σύνθετη λέξη συνήθως την λέμε σε κάποιον που δεν πίνει πολύ, ότι πίνει σαν γαρδέλι, ότι πίνει λίγο και αργά... Την ξεστομίζουν πότες και τύποι από βουνά...

Άκρως μαγκιόρικη έκφραση, την ξεστομίζουνε παλιοί πότες!!! Σημαίνει «πάμε να πιούμε καν ποτό». Συνηθίζεται να λέγεται μετά από μανούρα.

1. Ο προς αφόδευσης αρωγήν αποσκοπών καφές (π.χ. σκέτος αχτύπητος φραπές).

2. Ο κακής ποιότητας καφές.

3. Η γνωστή ομόηχη εφημερίς, η οποία θεωρείται κατάλληλη για ανάγνωση στο αποχωρητήριο.

Δόκιμα, κάτι το κούφιο, το άσφαιρο.

Σλανγκιστί, πέρα του άουτσης πούτσας, τζούφια αποκαλείται και συνομοταξία υπόκωφων πλην βορβορωδών κλανιών. Οι εν λόγω πορδές επίσης αποκαλούνται πούστικες, ύπουλες και μουλωχτές.

Ο Τριαντάφυλλος το ετυμολογεί εκ του σομφός (πωρώδης). Υποψιάζομαι όμως ότι ίσως και να πρόκειται για ονοματοποιία ή παραφθορά του κούφιο.

Από ΔΠ: Νούλις ο Μπισκοτωμένος.

Η κολούμπρα είναι η κατάσταση κατά την οποία υπάρχει διάρροια και έμετος ταυτόχρονα... Όταν, δηλαδή, είσαι στην τουαλέτα και δεν ξέρεις τι να κάνεις... Να κάτσεις; Να την αγκαλιάσεις; Πρόκειται για φοβερό δίλημμα, κάπως όπως όταν πρωτοαντικρίζεις το μόριο του αγαπημένου σου! Να τον αρπάξω; Να διστάσω;

Συνήθως προκαλείται από κατάποση γενναίων ποσοτήτων αλκοόλης σε συνδυασμό με τσιγάρα...

Η υπερβολική κούραση μετά από μέθη με ντόπιο (σπιτικό) κρασί.

Συνήθως τη λέμε τονίζοντας την τελευταία συλλαβή (τσουμπαλααααά). Επίσης πολύ νόστιμο είναι το περιβόητο «σουφλέ με γεύση τσουμπαλά», το οποίο προετοιμάζεται όπως ένα κανονικό σουφλέ, προσθέτοντας όμως στο τέλος δυο τρεις σταγόνες ντόπιου κρασιού τσουμπαλά.

Σε περιπτώσεις οινοποσίας που πραγματοποιούνται σε Latin πάρτυ, η λέξη αλλάζει σε τσουμπαλέιρο.

Ο μπεκρούλιακας, η μπέκρα, όχι απλώς αυτός που πίνει ξίδια φού και φού, αλλά ο αλκοολικός με τη στάμπα, που πίνει, ό,τι.

Μπαμπαδισμός, που αναφέρεται ειρωνικά ή αυτοσαρκαστικά σε κάθε «τελευταίο τσιγάρο», που καπνίζει κάποιος, μετά από δήλωσή του ότι θα το κόψει το ρημάδι...