Tagged definitions (981)
Showing 471-480 from 981

1. Το χέρι που χρησιμοποιεί ο άντρας για να αρχίσει το solo career mode τις μοναχικές βραδιές κατά τις οποίες ταράζεται από τις εξάψεις.

2. Μέσο για πείραγμα μεταξύ της παρέας, με το χέρι του αστειοπλάστη να μπαίνει μέσα από το παντελόνι -δεν είναι ανάγκη να αγγίξει το πέος, εκτός και αν θέλει να γίνει πραγματικά σιχαμερός- και στη συνέχεια να τρίβεται πάνω στο πρόσωπο του πιο κοντινού σε αυτόν φίλου. Συμβαίνει όταν θέλει κάποιος να πειράξει τον άλλο ή απλά επειδή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα τον έχει επηρεάσει έτσι ώστε να προκαλέσει την σιχαμάρα κατά τη διάρκεια οινοποσίας ή κατανάλωση κάποιου εδέσματος και να ακολουθήσουν γέλια -ή και κλάματα.

Ο άνθρωπος που λατρεύει το φαγητό το οποίο προκαλεί τον σουρεαλιστικό ήχο με, ή χωρίς αναθυμιάσεις.

Προσοχή: Αναλόγως των περιστάσεων, η διαφυγή των αερίων έχει επιπτώσεις στο πρόσωπο του πορδοκράτορα. Άλλοτε χαμογελάει αμήχανα, άλλοτε γελάει στον θάλαμο με τους άλλους φαντάρους, ενώ υπάρχουν και στιγμές που θα απαρνηθεί το ατμιδικό του «τέκνο» και γεμάτος απορία θα ρωτάει την παρέα αν έτυχε να μυρίσει κάτι άσχημο.

Το λέμε όταν κάποιος έχει πιει πολλές μπύρες και τον έχει πάει αίμα ή πολύ απλά έχει φουσκώσει.

Όταν κάτι πηγαίνει στραβά ή όταν γίνεται μια μαλακία τέλος πάντων.

Η φτυσιά, το φλέγμα, το προϊόν του «χα-Φτού!», συνήθειο το οποίο ακόμα κάποιοι, κυρίως μεγάλης ηλικίας, διατηρούν. Υγιεινό, δε λέμε (δεν κάνει να καταπίνουμε το φλέγμα, ιδιαίτερα άμα είναι πυώδες, πχ από αμυγδαλίτιδα, γιατί το πύον βλάπτει μακροπρόθεσμα τα νεφρά και την καρδιά), αλλά ακόμα κι αν το κάνεις σε χαρτομάντηλο και δεν πετάς τη χλεμπόνα σου στον δρόμο μπροστά στον άλλον που περνάει (πχ επιδεικτικά-φαλλοκρατικά μπροστά σε μια γυναίκα), δεν παύει να είναι μια από τις πιο αηδιαστικές σωματικές εκκενώσεις. Λέω καλύτερα να μην περιγράψω το χρώμα και την υφή της, όλοι τα γνωρίζουμε καλά καθότι, όσο πιο πίσω πάμε στον χρόνο, τόσο θυμόμαστε τα αθηναϊκά (τουλάχιστον) πεζοδρόμια γεμάτα από δαύτες...

Η χλεμπόνα είναι αφιέρωση-στάση ζωής κάποιων που το παίζουν (ή είναι) μάγκες, αλήτρες, περιθωριακοί. Δηλώνει απόρριψη των πάντων. Και πάντως του κατεστημένου και του σαβούρα-βιβρ.

Η λέξη σημαίνει το παραγινωμένο αγγούρι (Τριανταφυλλίδης έφη), αλλά κττμγ δένει με το όλο πράμα καθότι το χλ- θυμίζει τον ήχο που κάνουμε όταν εκ βαθέων φτύνουμε...

Βλ. και χλεμπονιάρης, χλέπα, χλέμπουρας

Ο Θεός έφτιαξε πλάσματα, έφτιαξε και κλάσματα! Τώρα διαλέγετε και παίρνετε! Είτε την αριθμητική έννοια (κυριολεκτικά μία μισοριξιά ή μεταφορικά ένας περιορισμένης ευθύνης), είτε την σκατολογική έννοια (το προϊόν της κλανιάς, την κοινή πορδή, δηλαδή ένας ασήμαντος, ένας τιποτένιος).

All time classic μπαρμπαδισμός.

συνώνυμα : μυγόχεσμα, ρετάλι, ρεμάλι, μπετόβλακας,

Το γαμήσι. Λέμε πχ «έλα δω μωρό μου να σου κάνω ένα κλύσμα» ή: «της πάτησα ένα κλύσμα που θα της μείνει αξέχαστο».

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Κλύσμα είναι απαραίτητο να προηγηθεί του πρωκτικού σεξ, για να φύγουν μικρόβια κλπ. Άσχετα αν οι πιο πολλές γκόμενες δεν το κάνουν.

Και μεταφορικά: «παίξαμε τάβλι με τον Πάνο και του έκανα κλύσμα».

Τα ούρα.

Προφάνουσλυ από το τσιςςςςςςςςςςςςςςςςςς που κάνουν όταν πέφτουν όπου.

Δεν είναι τόσο σικ όσο το πιπί (ορ. 2.).

Τα σκατά.

Είτε από το γαλλικό caca, ή επειδή πρόκειται πράγματι για κάτι κακό (περιττό, περίττωμα), βρωμερό και τρισάθλιο (αυτό δεν ισχύει βέβαια για κάτι παιδάκια που τα τρώνε... Ακόμα χειρότερο από όσα τρώνε χώμα ή ασβέστη, όπως η-δεν-θυμάμαι στα Εκατό χρόνια μοναξιάς).

ΥΓ. Δείτε και το σχόλιο του βράστα που δίνει άλλη ετυμολογία.

1. Το κατούρημα
2. Τα ούρα, τα τσίσα
3. Το πουλί ή το μουνί στην παιδικήν

Από τη γαλλική λέξη pipi.