Tagged definitions (980)
Showing 41-50 from 980

Αυτή η έκφραση χρησιμοποιείται για να περιγράψει το μαρτύριο που τραβάμε όλοι μας σχεδόν κάθε Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Πάσχα. Η κατάσταση που είσαι όταν έχεις φάει τα πάντα, θέλεις να χωνέψεις, έχεις στουμπώσει για τα καλά και πας στην τουαλέτα νομίζοντας ότι θα ξαλαφρώσεις και τελικά βγάζεις ένα μικροσκοπικό κουραδάκι, περιγράφεται ως μαρτύριο της κουράδας..

Η λεκτική μούτζα. Όταν προσπαθείς να επιτύχεις έναν στόχο τόσο πολύ και αποτυχαίνεις τόσο οικτρά που δεν θα μπορούσες να κάνεις χειρότερα.

Προέρχεται από χαλασμένο μηχάνημα Touch & Play με 20 ερωτήσεις σε φλιπεράδικο στην Γλυφάδα, όπου αντί να γράψει

ΤΑ
ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ

το τελικό σίγμα έκανε λούπα και έβγαινε και μπροστά από το κάππα, εξού και

ΤΑ ΣΚΑΤΑΦΕΡΕΣ

Κυριολεκτικά αυτός που από την απλυσιά βρωμάει η ψωλή του. Μεταφορικά κάτι μεταξύ ύπουλου και αρχίδα.

Τεμπελιάζω, κωλυσιεργώ.

Καλοπέρασε όλη τη ζωή του, χωρίς να νοιάζεται για το αύριο αλλά πέθανε, λόγω ακριβώς της ζωής αυτής, στην ψάθα, πικραμένος και μόνος μην αφήνοντας περιουσία ή χρήματα πίσω του.

Το μεγάλο θάρρος. Συνήθως σε υπερβολικό βαθμό, από απερίσκεπτο έως θρασύ.

Το τρίπτυχο αυτό έχει την έννοια της τιτανοτεράστιας μαγκιάς που δεν το έχει σε τίποτα να κλάσει θεωρώντας την κλανιά μια απλή απελευθέρωση αερίων.

Πηγή: ο παππούς Dr. Steve Brule.

Ορθή μορφή του μπανάλ κομπλιμέντου «το πιο καλό παιδί». Ορθή διότι ανεξάρτητες έρευνες κατέληξαν στο ότι στο 99% και βάλε των περιπτώσεων αναφέρεται σε ενήλικο.

Είναι είτε παλιακό πέσιμο από ξεχασμένη στα χρονοντούλαπα σαύρα ή (συχνότερα) το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή χυλόπιτα μεταμφιεσμένη σε κομπλιμέντο.

Ψωλοτύρι αποκαλείται η ποικιλία μαλακού τυριού που παράγει το μικρό τυροκομείο που κρύβει ο κάθε άνδρας στην περισκελίδα του.

Η παραγωγική διαδικασία ξεκινάει με το σμήγμα (σλανγκιστί: ούρδα), την κρεμώδη αλοιφή που εκκρίνεται ανάμεσα στην βάλανο και την ακροποσθία του πέοντος. Με εκούσιο ή ακούσιο τσακωμό με τα σαπούνια, η βασική αυτή μαγιά ζυμώνεται οργανικά κι αναερόβια με νεκρά κύτταρα, βακτηρίδια, ταρζανίδια, φλόκια, κατρουλιά κι άλλα μυστικά συστατικά του κάθε παραγωγου. Έτσι δένει το ψωλοτύρι, ένας «ζωντανός» οργανισμός του οποίου η υφή, το χρώμα, το άρωμα και (για τους μερακλήδες) η γεύση εξαρτάται inter alia από:

• Τον χρόνο παλαίωσης. Την πρώτη εβδομάδα θεωρείται ακόμα πρώιμο, με σχετικά ήπια χαρακτηριστικά μυτζήθρας. Ο βαθμός πολυπλοκότητας βελτιώνεται στην συνέχεια εκθετικά, και μετά την δεύτερη εβδομάδα ξεπερνάει σε δριμύτητα και την πιο ώριμη Gorgonzola.
• Την περιοχή προέλευσης του μικροπαραγωγού. Εάν εξαιρέσουμε τις πιο μούλτι-κούλτι γειτονιές, τα μεγάλα αστικά κέντρα δεν μπορούν να συναγωνιστούν σε ουρδεσάνς την βουκολική επαρχία. Τι να κλάσει ένας αποτριχωμένος μετροσέξουαλ αρχιτέκτονας με λεύκανση μπροστά σε έναν νταβραντισμένο τυρόβλαχο από τον Τύρναβο που ξέρει να πήζει το τυρί;
• Τον ιδεολογικό προσανατολισμό του μικροπαραγωγού. Η άποψη αυτή αναπτύχθηκε από τον Μάνδρο Πασχαβέλη στην αμφιλεγόμενη μελέτη «Η θεωρία των δύο άκρων του βαλάνου» (εκδόσεις Πανεπιστήμιου του Πούτσεστερ) που πανηγυρίζει τις ασυναγώνιστες ποικιλίες ψωλότυρου παραγωγών που πρόσκεινται στις παρυφές του αντισυνταγματικού τόξου. Εφ ενός, οι διάφορες αριστεριάρικες συνιστώσες που έχουν κηρύξει ταξικό πόλεμος κατά της Ρεξόνας (βλ.πιχί τις φυλές των εκ πεποιθήσεως άπλυτων, των ταγαριώνε, κ.ά. εναλλακτικώνε ίντυ) με βιολογικές αλμυρόπουτσες που φέρνουν σε πατσουλί, σανταλόξυλο, καβουρδισμένα ξηροκαρπίδια και αμμωνία. Αφεδύο οι φασιστοειδείς τυροβρωμίκουλες τση ακροδεξιάς, που προσθέτουν στην σούπα βαρβατογόνες αναβόλες και μπρουταλίνες με αποτέλεσμα η ουρδεσάνς των καλλιεργειών του τυροπήγματος τους να παραπέμπει μονοδιάστατα σε τραγίλες και κλούβια αυγά.

Αυτά λοιπόν παιδάκια για σήμερα. Για περισσότερα, μην παραλείψετε να μελετήσετε το ανύπαρκτο λήμμαν του ατσεγκέ τυρί.

Η ευκοίλια σε υπερθετικό βαθμό.

Όταν μπαίνοντας στην τουαλέτα και σε χρονικό διάστημα το πολύ τριών δευτερολέπτων, σχεδόν ταυτόχρονα με το κάθισμα στη στεφάνη της πάπιας ή και πριν από αυτό, στον αέρα, εκσφενδονισθεί το απροσδιόριστο στερεό-υγρό καφετιάς ή μάλλον κίτρινης αποχρώσεως, με ταχύτητα και ορμή μη ελέγξιμη.

Δεν πρέπει να συγχέεται με το κατούρημα από τον κώλο, όταν, ως απόρροια όμοιας στομαχικής διαταραχής, απλώς το παχύ έντερο αναβλύζει όμοιο υγρό σε σταθερή κατακόρυφη κατεύθυνση και όχι διασπασμένο. Στην περίπτωση του γκράφιτι, οι πιτσιλιές εκσφενδονίζονται προς όλα τα σημεία του ορίζοντα, συνοδεύονται από έναν ή αλλεπάλληλους ήχους σαν κλανίδια, που περιέχουν υγρό, όμως, ενώ ταυτόχρονη είναι η σε κάθε περίπτωση εκπομπή αερίων μαζί με τα υγρά, αερίων, που κι αυτά εκτρέπουν το ως άνω υγρό σε ακαθόριστες τροχιές.

Η όλη αυτή διασπορά ομοιάζει με σπρέι χρησιμοποιούμενο για γκράφιτι στους τοίχους, ενώ τα εκπεμπόμενα του κώλου υγρά, καταλήγουν συχνά κι εκτός λεκάνης, ακόμη και στο πάτωμα ή ψηλά στο καζανάκι.

Πέρδομαι μετα προσοχής, συνήθως σε ακατάλληλο χώρο.