Tagged definitions (73)
Showing 1-10 from 73

Αυτοαναφορικώς, η μάνα του καβουροσλανγκόσαυρου, η κυρία καβουρίνα. Ή ο Υπερθετικός του τοιούτου σλανγκόβιου οργανισμού. Το κοινό είναι ότι και των δύο ειδών οι καβουρομάνες διακρίνονται για την καθήλωσή τους στο πρωκτικό στάδιο ανάπτυξης. Οι σλανγκικές καβουρομάνες απλώς είναι ενίοτε και διασκεδαστικές, ενώ οι κοινές καβουρομάνες σχεδόν ποτέ...

Λέξη, η οποία γεννήθηκε, μεσ' στους κόλπους του σλανγκοσάιτ από λεξιπλαστική φρενίτιδα του γράφοντος και η οποία, ναι μεν ηχομιμείται θεσπέσια το θεσπέσιο, αλλά επιπλέον εμπεριέχει και το σπεκ. Μ' ένα σμπάρο, διολημμήδης!

1. Σάη ή φλώρουμ που έχει καταντήσει σκέτο εργοτάξιοΗΛΠΑΠ από τον καταιγισμό τρόλεϊ.

2. Μεγάλη συνομοταξία από ιντερνετομαλάκες, σπαστήρες, βιζιτούδες, ποντοκλαίουσες, e-μπούληδες, κλικαδόρους, e-Παναήδες, μπαγαποντοδότες, κ.α. μικυμάου.

[Λολ. τρολ- + -κομείο, κατά το μπουρδελοκομείο].

Όπως λέει και η ίδια η λέξη, νευρόσπασμα χαρακτηρίζουμε το άτομο εκείνο που μας «σπάει» τα νεύρα, που μας εκνευρίζει με το χαρακτήρα ή και τη συμπεριφορά του.

Μπορεί να είναι όμως και άτομο το οποίο να φέρεται σαν να έχουν σπάσει του ίδιου τα νεύρα. Να είναι δηλαδή υπερκινητικό, να έχει λογοδιάρροια, να είναι απότομο στις κινήσεις ή στην ομιλία του κ.τ.λ.
Ο χαρακτηρισμός αυτός μπορεί εκτός από ανθρώπους να δοθεί και σε ζώα ή και σε αντικείμενα.

Η ελληνική μετάφραση / παράκουση του mother fucker.

Χρήζων επειγούσης χειρουργικής επεμβάσεως - λοβοτομής (όπως θα έλεγε κάποιος κακός φασίστας / ρατσίστας / μασίστας Ηρακλής στην Κίνα)

Κατά το κοκορόμυαλος.

Καλογυμνασμένος, άρτι αποτριχωθείς κι ετοιμογαμητέος ομοφυλόφιλος του Γκαζίου.

Το υπερτούμπανο είναι το νέο θεόμουνο (ή ακόμα και θεόμουνο): το αψηλό, γυμνασμένο, γραμμωμένο κι έκφυλο ούμπερ-τούμπανο νέας κοπής. Κάνει και τα τρένα ακόμα να εκτροχιάζονται.

Εκφέρεται και για υπεργαμάτα αντικείμενα πόθου, π.χ. κωλοφτιαγμένες μηχανές.

αυτοτρολάρω, τρολάρω τον εαυτό μου

Το αυτοτρολάρισμα είναι ο νέος αυτοσαρκασμός, πουτανόθρεμμα του ιντερνετιού και των κοινωνικών δικτύωνε.

Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων που αυτο-τρολάρουν: ετοιμόλογοι και χιουμορίστες που σερβίρουν στα τρόλια λίγο από το δικό τους δηλητήριο, και ορισμένα κακεντρεχή ή / και βλακώδη παθητικοεπιθετικά καραγκιοζάκια. Στην δεύτερη κατηγορία εμπίπτουν και όσοι διατυπώνουν τον ινσεψιοπλεονασμό: «αυτοτρολάρω τον εαυτό μου».

Πάντως έχει πάρει για τα καλά τον δρόμο των ξύλινων κλισέ, καθώς πιπιλίζεται και φοριέται με αυξανόμενη συχνότητα από τηλεμαϊντανούς και δημοσιοκάφρους.

Ο άνθρωπος αστείρευτης δημιουργικότητας στον λόγο του, που παράγει δικές του σλανγκιές αυθόρμητα ή χρησιμοποιεί γόνιμα αυτές των άλλων. Το πρόσωπο που εκφράζει, κατ' αρχήν σίγουρα το γλωσσοπλαστικό του ταλέντο, επίσης όμως και το υποκείμενο κοφτερό του πνεύμα και το χιούμορ του για να εκφραστεί, λέγοντας ατάκες που δεν θα συναντήσεις σε βιβλία ή λεξικά, χτυπούν ωστόσο διάνα το στόχο τους.

Παρά το δεύτερο συνθετικό, πρόκειται για μία από τις χαρακτηριστικότερες ανώτερες ανθρώπινες ιδιότητες, την κατανόηση και τη χρήση της γλώσσας για την κύρια λειτουργία της, την επικοινωνία. Πρόκειται, αν θέλετε, για ένα μηχάνημα με προσωπικότητα, όσο πιο κυριολεκτικά μπορεί αυτό να λεχθεί.

Ένας γλωσσολόγος ίσως θα μπορούσε να πει πιο χειροπιαστά πράγματα, θα αρκεστώ όμως να πω το εξής: δεν είναι υπερβολή να αποδοθεί ποιητική διάσταση σε έναν τέτοιο άνθρωπο, με την έννοια ότι καταφέρνει να συνδέσει, συχνά με απρόσμενο τιραμισουρεαλισμό, προηγουμένως ξένους μεταξύ τους κόσμους και, από το βάθος και τις αντίρροπες πιέσεις των εννοιών, να βγάλει διαμάντια.

Αν και παντού υπάρχουν σλανγκομηχανές, προσωπική μου εμπειρία είναι ότι το είδος ανθίζει σε επαγγελματικά περιβάλλοντα της πιάτσας που αποστρέφονται την τυπικότητα και τον κοινωνικό φορμαλισμό, ιδίως χειρονακτικές business-to-business επιχειρήσεις: συνεργεία φορτηγών, μάστορες οικοδομής, λαχαναγορές και, δευτερευόντως σε μικρόκοσμους (στρατός, νύχτα, οπαδικά περιβάλλοντα).