Tagged definitions (498)
Showing 81-90 from 498

Eκ του «too much», υπερβολικό. Θηλυκού γένους. Συνοδευόμενο από επιθετικό προσδιορισμό «μεγάλη», «έντονη», δηλώνει πλεονασμό.

Σύνδρομο που διακατέχει τον επανειλημμένως πρωταθλητή.

Προκαλείται από την άρση υπερβολικά πολλών κουπών. Συμβαίνει σε ατομικό επίπεδο (βλ. Φραγκίσκος Αλβέρτης και Δημήτρης Διαμαντίδης), αλλά και συλλογικό (βλ. μπασκετικός Παναθηναϊκός και... Γ.Σ.Ε. Ελασσόνας).

Συμπτώματα σε ατομικό επίπεδο:

• Ανανέωση συμβολαίου με περισσότερες απολαβές
• Περισσότερα γκομενάκια και 2ο cayenne
• Γιγαντοαφίσα στο εκάστοτε φιλικά προσκείμενο περιοδικό

Συμπτώματα σε συλλογικό επίπεδο:

• Περισσότεροι πελάτες (διαρκείας, φανέλες κτλ)
• Ακριβότερο συμβόλαιο με την ΕΡΤ την ερχόμενη σεζόν

«Σκεμπελοσκάμπιλο» ή «σκαμπιλοσκέμπελο», λέξεις σύνθετες εκ των σκαμπίλι + σκεμπές. Είναι το χαστούκι με τον σκεμπέ. Ένα είδος χτυπήματος που μόνο οι ευτραφείς άνθρωποι μπορούν να δώσουν. Λέγεται συνήθως ειρωνικά για τους παχύσαρκους.

Ο χαβαλές, στη Φλώρινα. Με το λήμμα χαρακτηρίζονται γενικά καταστάσεις που προκαλούν ευχάριστα συναισθήματα, γέλιο. Κάποτε το λήμμα συναντάται και στη φράση «ντάγκαρ' μάγκαρ'» που σημαίνει ατημέλητα, χάλια, χωρίς οργάνωση.

Ο γαμάτος, ο σούπερ, ο γουάου. Σπάνιος σλανγκισμός από τη δεκαετία του '90 και τα Λύκεια. Υποτίθεται αγγλισμός του γαμάτου.

Η ψυχοσωματική κατάσταση της γυναίκας όταν βρίσκεται στις μέρες της περιόδου.

Η διαδικασία κατά την οποία οποιοδήποτε έμβιο ον μετατρέπεται σε κάτι που μοιάζει με κουνέλι. Κύρια χαρακτηριστικά είναι η σταδιακή λεύκανση και το μαλάκωμα των τριχών, η μεγέθυνση των δύο άνω μπροστινών δοντιών (κοπτήρες) και η έντονη διάθεση για πήδημα. Κουνελοποίηση παρατηρείται μετά από έντονο στρες, αλκοολικό σοκ και υπερβολική κόπωση των ματιών μπροστά σε οθόνες υπολογιστών.

Μιλάω σχετικά ήρεμα, σχεδόν ψιθυριστά, αλλά με έντονα «σφυριχτό» το Σίγμα.

Είναι από τα χαρακτηριστικά της ομιλίας των ανθρώπων στα οποία μπορεί κάποιος αρχικά να μη δώσει ιδιαίτερη σημασία, μπορεί και να μην το προσέξει καν. Από τη στιγμή όμως που θα το προσέξει ή θα του το επισημάνει κάποιος άλλος, δε μπορεί να το ξε-προσέξει, και κάθε φορά που ο ψισφυρίζων ανοίγει το στόμα του και λέει οποιαδήποτε λέξη που περιέχει σίγμα, ο μυημένος πλέον ακροατής παρατηρεί το «σου» που ακούγεται σαν σφύριγμα, και ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του το διασκεδάζει ή ενοχλείται. Δεν είναι σφύριγμα ποιμένων, δεν είναι ψεύδισμα κραγμένης, είναι ο ψίσφυρος.

Λίγο-πολύ όλοι όσοι έχουν την ικανότητα της ομιλίας ψισφυρίζουν. Σε μερικά άτομα βέβαια το φαινόμενο είναι αρκετά έντονο και μπορεί να αποτελέσει διαρκή τροφή για εποικοδομητική κοροϊδία από την παρέα ή και τους περαστικούς. Σε άλλες περιπτώσεις, οι ψισφυρίζοντες, έχοντας αποδεχτεί την ιδιαιτερότητά τους, ανάγουν τον ψίσφυρο σε ένα όχημα έκφρασης ιδεών και συναισθημάτων, πολλές φορές με μεγάλη επιτυχία (βλ. παράδειγμα).

Η χρησιμοποίηση του καυλιού, δηλαδή, το σεξ (εκτός φυσικά αν γίνεται λεσβιακά). Οτιδήποτε εμπεριέχει καυλί.

Το κατά τους αγγλόφωνους «white lie». Το ψέμα που δε θέλει να πληγώσει τον συνάνθρωπο. Το λέμε για να αποφύγουμε μία ενοχλητική γνωριμία, έναν πέφτουλα βρε αδερφέ.