Tagged definitions (1379)
Showing 931-940 from 1379

Αναφέρεται στον κλασικό μποντιμπιλντερά που έχει φάει τη ζωή του στα γυμναστήρια λιώνοντας στα βάρη, αποκτώντας αφενός μεν ένα σφριγηλό σώμα, αφετέρου δε, παραμένει ευαισθητούλης και λίγο φλωράκος.

Χαρακτηρισμός για τα άτομα που θεωρούνται προστάτες των φίλων τους στις δύσκολες στιγμές (καυγάδες) εξαιτίας της σωματοδομής τους, αλλά λόγω της ευαίσθητης φύσης τους -καρδιάς πατάτας- απογοητεύουν, με αποτέλεσμα να πέφτει αρακάς.

Ο υπερβολικά φορτικός άνθρωπος.

Αυτός που προσπαθεί να μας κουμαντάρει χωρίς να δικαιούται.

Μας σπάει τις καρύδες μόνο και μόνο για να περάσει το δικό του.

Η έκφραση «καίω κύτταρα», εννοείται, καίω εγκεφαλικά κύτταρα, χρησιμοποιείται για να δηλώσει ο χρήστης ότι διέρχεται μια ψυχολογική και νευρολογική κατάσταση την οποία θεωρεί ή περιγράφει ως οιονεί νευροτοξική, καταστρεπτική, δηλαδή, για τους νευρώνες του εγκεφάλου.

Αυτή την κατάσταση προκαλούν:

α) (κυριολεκτικά) η χρήση ουσιών (το ψυχωσικό σύνδρομο Korsakoff λόγω αλκοολισμού είναι το παλαιότερο καλά περιγεγραμμένο νευροτοξικό σύνδρομο λόγω ουσιών, πιο σχετικά με το πλαίσιο χρήσης είναι το κάψιμο από καργιόλια, ιδίως mdma, τριπάκια (πλήττεται η μνήμη και άλλες γνωσίες, παραισθησιακές διαταραχές, ιδεασμοί κλ.π.), βλ. και καΐλας, καΐκι κ.λπ.

(μεταφορικώς (;) και σλανγκοπρεπώς)

β) η παρατεταμένη ή/και οξεία έκθεση σε ερεθίσματα που έχουν καταστροφικά αποτελέσματα για την πνευματική εγρήγορση, λογική σκέψη και αισθητική συγκρότηση (παπαρολογίες, μαλακιλίκια, σαχλαμπούχλες, γραφικότητες κλπ.)

γ) η τραγική εμμονή σε ασχολίες (καμενιές) που έχουν ανάλογη επίδραση με το (β), η εκούσια ή παρορμητική/καταναγκαστική αποβλάκωση.

δ) (με άλλο νόημα) η καταβολή πνευματικού μόχθου, αυτό που λέμε «καταναλώνω φαιά ουσία».

Προκειμένου να αντιληφθούμε την κοινωνική σημασία της έκφρασης, αξίζει νομίζω να την αντιπαραβάλουμε προς το υποδειγματικά λημματογραφημένο και μεγαλειώδες τα μυαλά μας πονάνε της (ΠΑΟΚτσήδικης) κερκίδας, όπου ο χρήστης δηλώνει ότι βιώνει την δυσπραγία, ακαλαισθησία και τελικά δυσφορία που του προκαλεί η απόδοση της ομάδας και η γενικότερη κατάστα ως οιονεί πόνο στον εγκέφαλο (στον οποίο εγκέφαλο, να σημειωθεί, δεν υπάρχουν υποδοχείς του πόνου). Μια όχι άσχετη ικανότητα «αντίληψης» των τεκταινομένων στο νευρικό υλικό του εγκεφάλου επικαλείται και η έκφραση «καίω κύτταρα».

Αλλά αν ο χρήστης του «τα μυαλά μας πονάνε» εκφράζει μια εγκεφαλοκεντρική αντίληψη του εαυτού και του συναισθήματος (στο κάτω κάτω δε λέει «σχίζεται η καρδιά μου» ή «μου γυρνάνε τ' άντερα»), ο χρήστης της έκφρασης «καίω κύτταρα» είναι βουτηγμένος μέχρι τα πορτοκαλί oakley σε μια μεσολαβημένη από νευρο-discourses αντίληψη για τον εαυτό, ακόμα και - ή μάλλον ειδικά όταν - η χρήση του «καίω κύτταρα» είναι μεταφορική.

Ο φουκωϊκός κοινωνιολόγος Nikolas Rose που αρχικά μελέτησε τη διάχυση της ψυχολογίας ως τεχνολογίας του εαυτού, μιλάει πλέον για την άνοδο των «Νευροχημικών Εαυτών» μας, που μπορούν, θά 'λεγα εδώ, να επικοινωνούν την εμπειρία από την παρακολούθηση, ξέρω 'γώ, του παιχνιδιού με τα σέικερ στο Je t'aime της Αννίτας Πάνια, με όρους, έστω απλοϊκούς, νευροβιολογίας.

σλανγκασίστ πάρε-βάλε: τζήζους.

Κλισέ σλανγκοειδής ερώτηση που απευθύνεται σε κάποιον με τον οποίο βρισκόμαστε σε ινφόρμαλ τερμζ, ιδίως αν έχουμε να τον δούμε καιρό. Εν χρήσει ιδίως τη δεκαετία των νάιντηζ ('90s). Δηλώνει και καλά ενδιαφέρον εκ μέρους του ερωτώντος σχετικά με την υγεία και ρώμη του συνομιλητή. Συχνά προφέρεται πιο σλανγκικά, και ακούγεται περίπου ως «...'ρööζ, 'ναατööζ;» (με τον τόνο στο ö και το ζ πολύ ψιλό και σφυριχτό).

Ο Σκατάς υπήρξε μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία στο Πειραιά για πολλά χρόνια.

Απέκτησε το παρατσούκλι αυτό από μια πολύμορφη βρωμερή μάζα που είχε στο κεφάλι του, ανακατεμένη με τα μαλλιά του (99% σκατά), καθιστώντας την παρουσία του στο κοινό ανυπόφορη.

Αποδίδεται σε αυτούς που έχουν μαλώσει με το σαπούνι και δεν πλένονται.

Αφού εξαντλήθηκε το θέμα πάτου στο αντίστοιχο λήμμα που θα μπορούσε να είναι και διατριβή με όνομα «Περί πάτων», έρχεται και η ατάκα εμπνευσμένη από τον Κώστα Τσάκωνα,

Χ (όσο πιο μεγάλο τόση μεγαλύτερη έμφαση) χρόνια βαρελάς, τέτοιο πάτο δεν ξανάδα.

Είναι η επιτομή της φιλοφρόνησης για τα οπίσθια μιας γυναίκας και την κρατάμε μόνο για εξαιρετικές περιπτώσεις.

Φυσικά δε λέγεται σε τετ-α-τετ περιπτύξεις τύπου πρώτο ραντεβού «α, by the way, τόσα χρόνια βαρελάς, τέτοιο πάτο δεν ξανάδα», οχι.

Αυτή η έκφραση χρησιμοποιείται αποκλειστικά σε φανάρια, πάρκα κλπ. όπου ο εν λόγω πάτος τυχαίνει να παρελαύνει και φυσικά φωναχτά για να το ακούσει όλος ο περίγυρος.

Δές και σαράντα χρόνια φούρναρης, όπου ο λημματοδότης έχει αγγίξει την έκφραση και από μια άλλη σκοπιά.

Έκφραση που υποδηλώνει τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Εκτός από κατάσταση μπορεί να αναφέρεται και σε πρόσωπο, σε κάποιον δηλαδή που οφείλεις να τον πάρεις σοβαρά για τα προσόντα του.

Ενώ στο πλάκα κάνω, η έκφραση χρησιμοποιείται για να αναιρέσει ό,τι ειπώθηκε πριν, εδώ η έκφραση έρχεται να επιβεβαιώσει ό,τι έχει ειπωθεί.

Η Σκύλλα και η Χάρυβδη ήταν δυο τέρατα της Ελληνικής μυθολογίας που εμφανίζονται στην Αργοναυτική εκστρατεία και στην Οδύσσεια. Ζούσαν σε κάποια στενά (η τοποθεσία δεν έχει διευκρινιστεί) και δυσκόλευαν θανάσιμα τους διερχόμενους ναυτικούς.

Σαν τέρατα που ήταν, αποκλείεται να ήταν όμορφα, γι' αυτό και σήμερα η έκφραση χρησιμοποιείται για να καταδείξει ότι δύο γκόμενες είναι κακάσχημες. Κάτι σαν την Πάτσα και τη Βούρα.

Μια άλλη έννοια είναι ότι πας από τη μια δυσκολία στην άλλη. Κάτι σαν το μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Μεγάλη ατάκα-πασπαρτού, που χρησιμοποιείται για να τσιγκλήσεις τον άλλο, αφού αποδέχεσαι ότι φέρεις και τα δύο αυτά στίγματα της σήψης και παρακμής που σε χαρακτηρίζουν.

Η δύναμη αυτής της ατάκας οφείλεται στο ότι θίγει σε εξευτελιστικό σημείο τα ελληνικά ορθόδοξα χρηστά ήθη –όπως τα απέδωσε και τα συνδιαμόρφωσε ο μέγας Φώσκολος– όπου το γκεϊλίκι είναι σήμα κατατεθέν του βούρκου και της αλλοτρίωσης της βασανισμένης ψυχής σου και η πρέζα είναι σαν κάτι σατανικό, μοχθηρό, που στο πουλάν σε σοκολάτες μέσα-έξω από τα σχολεία και μπορείς να κυλήσεις αν κάνεις κακές παρέες και κανένα «τσιγαριλίκι». Γάμησέ τα δηλαδή, μαύρη απελπισία...

Από το Ιταλικό una faccia una razza που σημαίνει «ένα πρόσωπο, μια φυλή».

Χρησιμοποιείται κυρίως για να υποδηλώσει τις ομοιότητες του Ιταλικού και του Ελληνικού λαού (ειδικά τους Ιταλούς του νότου), παρ' όλα αυτά μπορεί να επεκταθεί και για να τονίσει οτι δυο άνθρωποι μοιάζουν πολύ.

Η ομοιότητα έγκειται τόσο στα εξωτερικά χαρακτηριστικά όσο και στη συμπεριφορά. Γι' αυτό μπορεί να ειπωθεί και για πολιτικούς, αφεντικά κτλ.

Η ατάκα έχει ακουστεί και στην ταινία Mediterraneo με τη χυμώδη Β. Μπάρμπα.