Tagged definitions (774)
Showing 171-180 from 774

Όχι με τίποτα, ούτε καν να το σκέφτεσαι, κ.λ.π.

Γενικά αποτελεί μία παραδειγματική και μεγαλοπρεπή άρνηση, όπως για παράδειγμα το μεγαλοπρεπές «ΟΧΙ» των Ελλήνων απέναντι στους Ιταλούς πριν κάτι χρόνια (τα παραλέω βέβαια λίγο...). Είναι έκφραση παλαιάς κοπής και έφτασε στο αποκορύφωμά της τον Δεκέμβριο του 1999 όταν κυκλοφόρησε το CD «ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ» από το Δεσποινάκι (ομιλώ για την αοιδό Δέσποινα Βανδή), όπου περιέχονταν το ομώνυμο «Άπαπα», το οποίο έγινε αμέσως επιτυχία και χιλιοτραγουδήθηκε. Πλέον ο όρος τείνει να εξαφανιστεί αφού ολίγοι είναι αυτοί που τον χρησιμοποιούν.

Κυριολεκτικά ή ειρωνικά, αυτός που κάνει ζημιές. Θηλυκό: ζημιάρα.

Συνέβη πριν πολλά χρόνια σε χωριό της Βοιωτίας. Φεύγοντας από την εκκλησία οι νιόπαντροι, κατευθυνόμενοι προς τον χώρο όπου θα εγίνετο το γλέντι, πρώτοι βάδιζαν η νύφη και γαμπρός ακριβώς πίσω τους ακολουθούσαν τα κλαρίνα και τα νταούλια και πιο πίσω όλοι οι προσκεκλημένοι. Ο κλαριτζής είχε σχεδόν κολλήσει το κλαρίνο του στο αυτί της νύφης και κάθε φορά που πετούσε κάποια δυνατή νότα η καημένη η νύφη πεταγόταν από την τρομάρα της, τότε κάποιος εκ των συγγενών έδωσε την υπεράνω συμβουλή στους οργανοπαίκτες.

Απάντηση στην ερώτηση: «Τι κάνεις;»

Το λέμε όταν είμαστε στον κουβά, πηγμένοι, δεν τσουλάει τίποτα, αλλά τεσπα είμαστε ακόμα ζωντανοί -που λέει και το άσμα.

Λέγεται ξερά, με τελεία και παύλα στο τέλος. Υπονοείται ότι θέλουμε να αλλάξουμε θέμα και να μη συνεχίσουμε να λέμε τα νέα μας.

Συνώνυμα: εδώ, υπάρχω.

1. Η σανταποδαρούσα που δεν τσιμπάει, αρθρόποδο της ομοταξίας Diplopoda.

2. Γέρος που τζοχαδιάζεται εύκολα.

Αναφέρεται (χλευαστικά) σε οποιονδήποτε ζωντανό οργανισμό, που δεν συγκαταλέγεται στα κατοικίδια, αλλά επιμένει να ζει χωρίς τη θέληση μας μέσα στο σπίτι μας. Στην παραπάνω κατηγορία ανήκουν:

• αραχνοειδή κάθε τύπου, τα οποία κατοικοεδρεύουν στα ψηλά, και είναι δύσκολο αλλά και επίπονο να τα διώξεις
• κατσαρίδες παντός τύπου. Από μικρές μαύρες μέχρι μεγάλες καφέ ιπτάμενες (ναι υπάρχουν).
• πεταλουδάκια
• ποντίκια (συνήθως σε εξοχικά)
• κοριοί, ψείρες, σκόρος, σαράκι και λοιποί μικροοργανισμοί.

Κάποιες φορές συμβαίνει και ο ιδιοκτήτης της οικίας αρχίζει και συμπαθεί και συνηθίζει την ύπαρξη αυτών των ζωυφίων, με αποτέλεσμα να χάνεται το σλανγκ του πράγματος...

Η προέλευσις του όρου δεν δύναται να διερευνηθεί πλήρως. Θα προσπαθήσω ωστόσο εκτός της εννοιολογικής και χρηστικής προσεγγίσεως, να αποδώσω και μίαν πιθανήν εκδοχήν της προελεύσεώς του, την οποίαν καταθέτω προς αξιολόγησιν.

Κατ' αρχήν η φράσις πάντα απευθύνεται σε ανθρώπους και μάλιστα σε πρώτο πρόσωπο. Έχει την έννοια προστακτικής προτάσεως, παρόλο που, συντακτικά, ουδεμίαν σχέσιν φαίνεται να έχει με την προστακτικήν. Χρησιμοποιείται ως παρότρυνσις προς τον συνομιλητήν όπως σιωπήσει, ή να πάρει τον πούλον, ή τέλος πάντων να κάνει τουμπεκίον καθ' οιονδήποτε τρόπον και δια οποιονδήποτε λόγον, αναλόγως της περιστάσεως και της ροής της συζητήσεως.

Αυτό που προβληματίζει ιδιαιτέρως, είναι η χρήσις του συγκεκριμένου φρούτου. Δια τί να χρησιμοποιείται η μπανάνα και όχι λ.χ. το αχλάδι ή το μήλο. Εάν η χρήσις εξωτικών φρούτων είναι επιτακτική, υποθέτω ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ο ανανάς ή η καρύδα. Εάν κάποιος συνδυάσει τη μπανάνα με τον κλωβόν, τότε συνειρμικά μπορεί να οδηγηθεί εις τα συμπαθή όντα πίθηκο, χιμπατζή, γορίλα κ.λπ. Κι' αυτό, λόγω του ότι τα εν λόγω ζώα χρησιμοποιούντο κατά κόρον προς τέρψιν του κοινού ή των ιδιοκτητών τους, εις δημόσια ή και ιδιωτικά θεάματα, μετά της χρήσεως κλωβών. Εάν κάνουμε την παραδοχήν αυτή, δηλαδή ότι στον όρο εννοούνται τα πιθηκοειδή, τότε οδηγούμεθα εύκολα εις το συμπέρασμα ότι, η χρήσις του όρου προς ανθρώπους ομοιάζει αυτούς με τα προαναφερθέντα συμπαθή ζώα. Και άρα, η φράσις, εκτός του ότι διατάζει τον συνομιλητήν όπως πάρει τον πούλον (όπως προανεφέρθη), τον χαρακτηρίζει και πιθηκοειδές ή, κατά μιαν έννοιαν, κάτι συναφές με τα πιθηκοειδή.

Ουδεμία σχέση με το γεγονός της πτώσεως.
Χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει απαξίωση σε μεγαλόστομες εξαγγελίες, υποσχέσεις, ή απειλές.

Τιμητική προσφώνηση φίλου ή φίλης. Δηλώνει αγάπη σεβασμό και άλλες τέτοιες πίπες.

Προσοχή πολύ σημαντικό: μην κόβετε την έκφραση χάριν συντομίας. Μην αποκαλέσετε τον φίλο σας λουλού(δι του αγρού), γιατί μπορεί να παρεξηγηθεί.

Παρεμφερής όρος με το έλα στον θείο, με τη διαφορά ότι ο παππούς προσδίδει μεγαλύτερο κύρος και δέος σχετικά με το αντίτιμο / βραβείο που λαμβάνει ο προσερχόμενος σε αυτόν. Χρησιμοποιείται κυρίως ως απειλή και σε περιπτώσεις που, αυτός που το λέει, υπονοεί ότι κάτι κακό περιμένει αυτόν στον οποίο απευθύνεται.

Ουδεμία σχέση με το άσμα του πλανητάρχη:

[i]έλα στον παππού
αυτόν που τα 'χει όλα
και μην κοιτάς αλλού.[/i]

Εδώ.