Tagged definitions (774)
Showing 211-220 from 774

Κολωνακιώτικη έκφραση που δηλώνει ξάφνιασμα ή έκπληξη, στο πνεύμα του «α στο διάλο!» (της εκπλήξεως) και πολλών άλλων συναφών εκφράσεων, όπως:

• καράμπα!
• wtf!
• ο Χριστός και η Παναγία!
• ο Χριστός κι η μάνα του!

• φύγε από δω! (αγγλ. get out of here!)

  και δεν συμμαζεύεται...

Αποδοκιμαστικός ήχος, που γίνεται με την επαφή της γλώσσας στον ουρανίσκο δημιουργώντας ένα φαινόμενο βεντούζας, με την απότομη απομάκρυνση της γλώσσας προς τα κάτω.

Σε περιπτώσεις chat, IM, κ.λπ. χρησιμοποιείται ως τριπλό «τς», παρόλο που δεν είναι ακριβώς ο ίδιος ήχος, ή τουλάχιστον δεν δημιουργείται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Έκφραση που δείχνει επιφυλακτικότητα, έλλειψη πίστης, αβεβαιότητα και ανασφάλεια. Λέγεται όταν μας ζητούν να εμπιστευτούμε κάποιο πρόσωπο το οποίο δεν γνωρίζουμε, χωρίς να υπάρχει κανένα εχέγγυο, καμία εγγύηση, ή απόδειξη για την αξιοπιστία του συγκεκριμένου προσώπου. Ούτως ειπείν, η έκφραση δεν στέκεται ποτέ μόνη της, αλλά πάντα δηλώνει αντίθεση.

Η έκφραση προήλθε από την πιθανότητα (ή την ελπίδα) να αλλάξουμε ξαφνικά φύλο, κι από 'κει που τον δίναμε ν' αρχίσουμε ξαφνικά να τον παίρνουμε ή τανάπαλιν. Σημαίνει δηλαδή, στην κυριολεξία, «ρε φίλε, εγώ δεν ξέρω αύριο αν θα το γυρίσει το φύλο ο κώλος μου, κι εσύ μου ζητάς να εμπιστευτώ αυτόν τον άγνωστο;» Δηλαδή δεν ξέρω τι κόλπα θα μου κάνει κάποιος τόσο κοντινός μου, όπως είναι ο κώλος μου, και μου ζητάς να εμπιστευτώ κάποιον άγνωστο;

Προστακτική που σημαίνει σταμάτα τις μαλακίες (φυσικές η λεκτικές).

Συνώνυμα: σταμάτα, αρκετά, έως εδώ (και μη παρέκει).

Κάνω κάποιον ασήκωτο σημαίνει ότι τον δέρνω πάρα πολύ, σε βαθμό να μην μπορεί να σηκωθεί, να μην μπορεί να πάρει τα πόδια του. Πρόκειται για μπαμπαδισμό, αλλά χρησιμοποιείται ευρέως και στις μέρες μας.

Σημαίνει τσιμουδιά, ησυχία. Το λέμε όταν θέλουμε να επιβάλουμε σιωπή σε θορυβώδη ομήγυρη (σχολική τάξη, στρατιωτικός θάλαμος κλπ), ή σε φλύαρο (ή αυθάδη) συνομιλητή. Πρόκειται για κλασσικότατη έκφραση που η χρήση της χάνεται στα βάθη του χρόνου. Μάλλον οφείλει την ετυμολογία του στην συμπροφορά των άφωνων (άηχων) «κ» και «χ».

Παλιά ειρωνική παροιμία, που αποδίδει στην δημοτική (χωρίς να ταυτίζεται) το εξιλεωτικό «ο νεκρός δεδικαίωται» και μπαλατζάρει με το αντίθετό του «σκατά στον τάφο του»!

Δηλαδή ό,τι και να έχει διαπράξει κάποιος στον βίο του, μόλις τα κορδώσει αποσβέννυνται όλα του τα ατοπήματα, δίκην σεβασμού μετά κιλλίβαντος (δίκαια-άδικα, ο λαός το λέει).

Χρησιμοποιείται εύστοχα για τεθνεώτες πολιτικούς με αμαρτωλό παρελθόν, από νέους με μέλλον...

Έκφραση γκραν γκρινιόλ που σημαίνει όχι το τι κάνω εγώ, αλλά το τι πρέπει να κάνεις εσύ: να σκάσεις. Σε αυτή την αντιστροφή της σημασίας της έγκειται όλη κι όλη η σλανγκιά της λέξης.

Λέγεται όταν είμαστε πολύ θυμωμένοι και δεν μας παίρνει να αναπτύξουμε ολόκληρο το φλύαρο επιχείρημα που λέει: «αν δεν σε πειράζει, μπορείς να περιμένεις να τελειώσω πρώτα αυτό που έχω να πω και μετά λες το δικό σου;» ή «τώρα είναι η σειρά μου και θα κάτσεις να τα ακούσεις όλα όσα έχω να πω, γιατί έχεις άδικο και δεν σε παίρνει να πεις κουβέντα» κλπ.

Αφού το βροντοφωνάξουμε, συνεχίζουμε απλά τα όσα λέγαμε.

Άλλες χρήσεις της λέξης δεν είναι σλανγκ, πχ όταν μιλάμε στο τηλέφωνο και κάποιος μας φωνάζει επιμόνως από το διπλανό δωμάτιο επειδή δεν έχει καταλάβει ότι δεν είμαστε διαθέσιμοι, οπότε του φωνάζουμε «Μιλάω!», δηλαδή «μωρό μου (ή: τον χριστό μου μέσα), μιλάω στο τηλέφωνο και δεν μπορώ τώρα να σου μιλήσω, έρχομαι σε λίγο!».

Φράση που λέμε όταν κάποιος δείχνει σε κάποιον άλλο, με τρόπο ανάγλυφο και αδιαμφισβήτητο, ότι έχει άδικο. Η ετυμολογία της φράσης είναι μάλλον προφανής, καθώς σημαίνει ότι κάποιος «βοηθάει» τον άλλο να δει τα πράγματα πιο σωστά, πιο καθαρά.

Έκφραση που χρησιμοποιούμε για να διακόψουμε κάποιον που επιδίδεται σε ασύστολα ψεύδη, ή τερατολογίες. Η φράση είναι από γνωστό ανέκδοτο στο οποίο, ένας κυνηγός διηγείται σε άλλους τη μάχη του με μια αρκούδα σώμα με σώμα (αν είναι δυνατόν). Οι υπόλοιποι κυνηγοί, όμως, δείχνουν συνεπαρμένοι και ρωτάνε ολοένα: «Και μετά, και μετά;». Οπότε ο ψευταράς λέει κι άλλα ψέμματα, κι άλλα, κι άλλα, ώσπου έχει φτάσει στη φάση που η αρκούδα τον έχει βάλει κάτω και έχει ανοίξει το φοβερό της στόμα μια πιθαμή απ' τη μύτη του. Οπότε:

- Και μετά, και μετά;
- Ε, μετά, μ' έφαγε! Ρε τι μαλάκες είστε εσείς;

Κατά το αράδιασμα λοιπόν ασύστολων ψευδών, μπορούμε να διακόψουμε τον αφηγητή λέγοντας: «και μετά μ' έφαγε». Η φράση μπορεί να ειπωθεί και στην περίπτωση ακατάσχετης παπαρολογίας ή μπουρδολογίας. Αν ούτως ειπωθεί, συνεχίζουμε αμέσως με άλλο θέμα, απαξιώνοντας τελείως τον παπαρολόγο και τα λεγόμενά του.