Tagged definitions (45)
Showing 11-20 from 45

Το λέμε όταν κάποιος που είναι ή θεωρεί εαυτόν ταγό το έχει παρακάνει και η βαλίτσα πλέον έχει πάει μακριά και οι πρώτες δειλές δειλές ανησυχίες να εκδηλώνονται.

Ειρωνικά, επειδή τα στρουμφάκια στην σειρά του Peyot είχαν τυφλή εμπιστοσύνη στον αρχηγό τους παπαστρούμφ, αλλά συνήθιζαν να του κάνουν αυτήν την ερώτηση όταν αυτός τους έβαζε μεγάλες πορείες για την εκπλήρωση σχεδίων, που κατανοούσε μόνο ο ίδιος.

Μπαμπαδίστικη έκφραση που δηλώνει ότι άλλα λέγαμε, άλλα πιστεύαμε, κι άλλα μας ήρθαν.

Π.χ. «Είπαμε να πάμε τον Αύγουστο στο Καλαμίτσι για να αποφύγουμε τον πολύ κόσμο. Εσύ είσαι που το λες;» σημαίνει ότι πιστεύαμε πως τον Αύγουστο θα είχε λιγότερο κόσμο στο Καλαμίτσι, αλλά είχε περισσότερο κι από τον Ιούλιο.

Ερώτηση που χρησιμοποιείται κυρίως σαν ρητορικό ερώτημα. Συχνά πάει κ σαν κατάφαση - «θα μας τρελάνεις με αυτά που λες...».

Χρησιμοποιείται για να δείξει αντίρρηση, και μάλιστα έντονη, σε κάποια προηγούμενή έκφραση σε κάποιον διάλογο, και μάλιστα σε τέτοιον βαθμό που αμφισβητεί έντονα την λογική της προηγούμενης φράσης.

Απαξιωτική απάντηση σε λούγκρο-απειλές κάποιου, κατά το θα μου κλάσεις τα αρχίδια.

Προέρχεται από το εμετικά κατσιμηχέσω τραγούδι «Για να σε εκδικηθώ». Πολλοί πατριώτες απορούν πώς ο αδιαμφισβητήτου ανδρισμού Δημήτρης Μητροπάνος παρασύρθηκε να ερμηνεύσει ένα τόσο νιανιά τραγούδι που μάλλον πους τις θα διενοήθη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι «τις βάφει τις κουρτίνες» είναι και συνώνυμο του το σφίγγει το μπουλόνι.

Ειρωνική έκφραση για να δείξει κάποιος ότι δεν καταλαβαίνει από απειλές.

Κλασικότατη έκφραση που απαντά κυρίως ως «μη μου λες εμένα ιστορίες για γρίους» ή « τι' ν ' αυτά που λες + [αυτά που λέει] + και ιστορίες για αγρίους...». Η φράση είναι ένας σχετικά ευπρεπής τρόπος να πεις «μη μου λες μαλακίες», «άσ' τα σάπια σάλια», δλδ. μη με δουλεύεις. Εκφέρεται μάλλον με θυμό και σε περιβάλλοντα (πχ. εργασιακά) όπου πιο ηχηρές εκφράσεις αποδοκιμάζονται.

Η φράση προφανώς προέρχεται από την εποχή όπου ναυτικοί, εξερευνητές, πειρατές και αργότερα ανθρωπολόγοι, εθνολόγοι κλπ πουλούσαν στον κόσμο φανταστικές «ιστορίες για αγρίους», φαντασιοπληξίες δηλαδή για άγριες φυλές και τα φοβερά και τρομερά που τις είδαν να κάνουν*.

Αυτό το «για αγρίους» βέβαια, μπορεί κανείς να το εννοήσει -εσφαλμένα πάντως- όχι μόνο ως «σχετικά με αγρίους», αλλά και ως «προορισμένες για αγρίους», παιδαριώδεις δικαιολογίες που μόνο αγρίους θα μπορούσαν να πείσουν, που η αξία τους μετριέται σε χάντρες και καθρεφτάκια, προσβλητικές για τη νοημοσύνη του χρήστη της φράσης.

Και τα δυο νοήματα φυσικά αλληλεπιδρούν πολλαπλασιαστικά αυξάνοντας δύναμη της φράσης...

Αξίζει να σημειωθεί παρεκβατικά ότι την ελληνική ανεκδοτική slang έχουν εμπλουτίσει διάφορες φυλές ιθαγενών: οι Μάο Μάο, οι Ζουλού, οι Παπούα, ενώ εντός και εκτός ανεκδότων συναντά κανείς τη μοναδική φυλή κυνηγών-τροφοσυλλεκτών της ελληνικής επικράτειας, τους Ούγκα Μπούγκα, από την ευχρηστότατη ρίζα ουγκ. Οι δε κουλτουριάρηδες έχουν τη δική τους αγαπημένη άγρια φυλή, τους Λιλιπούα.

*ώσπου η σύγχρονη κορέκτ ανθρωπολογία μάς είπε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν / είναι τελικά και πολύ διαφορετικοί από μας τους δυτικούς, με τη διαφορά ότι είναι εντελώς διαφορετικοί...

Αυτός που συνέχεια λέει και περηφανεύεται για κάτι αλλά ποτέ δεν το αποδεικνύει.
Καικαλάς = υποκριτής = ψευτόμαγκας.
Από το και καλά.

Έκφραση που χρησιμοποιείται για να δείξουμε την δυσαρέσκειά μας στον συνομιλητή μας, ο οποίος μάλλον πουλάει μούσια-κοινώς είναι φιδεμπορούλης ή απλώς το συμβάν για το οποίο μας μιλάει δεν ακούγεται και τόσο αληθινό.

Συνώνυμα: «και μετά ξύπνησες», «μη φας, έχουμε γλάρο / γλαρόσουπα», «ναι, ναι ό,τι πεις», «παραμύθια της Χαλιμάς», «μήπως είναι ξάδερφος σου ο Μινχάουζεν;».

Με τι αρχίδια, με τι μούτρα.

Συνήθως λέγεται για να αμφισβητήσει έντονα την πιθανή επιτυχή έκβαση μιας απόπειρας ή για να αποδοκιμάσει μια πράξη που κάνει ένα άτομο χωρίς να έχει το κατάλληλο υπόβαθρο.

Βλ. και πού πας ρε Καραμήτρο;

Ο ειδήμων. Ο όρος αυτός μπορεί να ειπωθεί, είτε για να επιβεβαιώσει τη φήμη κάποιου, είτε όμως για να την αμφισβητήσει. Ο όρος αυτός οφείλει την καταγωγή του στον τίτλο του ανώτατου διοικητή του θρησκευτικού-στρατιωτικού τάγματος των Ιωαννιτών ιπποτών των μεσαιωνικών χρόνων. Εξ ου και ο όρος «παλάτι του μεγάλου μαγίστρου» (Ρόδος). Του αναγνωριζόταν η ιδιότητα του ειδήμονος επί παντός επιστητού.