Tagged definitions (56)
Showing 41-50 from 56

Ιαχή σκληροπυρηνικού Νεοδημοκράτη οπαδού της Ντόρας Μπακογιάννη, που θεωρεί ότι ο Καραμανλής δεν τράβαει άλλο, έχει πρόβλημα να ολοκληρώσει και χρειάζεται μια Ντόρα «εδώ και τώρα» να αναλάβει τα ηνία. Ειρωνικό και ως προς το «εδώ και τώρα» του Ανδρέα Παπανδρέου στα '80ς. Λέγεται βέβαια και με αντίστροφη έννοια απ' τους επικριτές της Ντόρας.

Το παρατσούκλι-σήμα κατατεθέν του Δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη, λόγω της απόφασής του να κόψει υπεραιωνόβια δένδρα στην Κυψέλη, για να κατασκευαστεί πάρκινγκ, δεδομένου μάλιστα ότι έχουν μείνει ελάχιστοι παρόμοιοι χώροι στο κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση είναι «σημείον αντιλεγόμενον», δεδομένου ότι οι υποστηρικτές του λένε ότι θα ξαναφυτευτούν δένδρα ύστερα από την κατασκευή του πάρκινγκ, αλλά το παρατσούκλι έμεινε. Το λογοπαίγνιο αφορά προφανώς στον συνονόματο «Νικηταρά τον Τουρκοφάγο», οπότε δηλώνει έναν μανιασμένο θεριακλή εναντίον του πρασίνου. Επίσης, λέγεται σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι, ψαλιδοχέρης και Ομέρ Πριόνης κατά τον Ομέρ Βρυώνη. Οι όροι περιγράφουν την συμπεριφορά πολλών παρόμοιων δημάρχων, που δεν ιδρώνει το αυτί τους από τις εκκλήσεις των γκρηνιάρηδων.

Μειωτικός χαρακτηρισμός για την Γενικό Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, Αλέκα Παπαρήγα. Από όσους δεν γουστάρουν το κομμουνιστικό υφάκι της. Λέγεται με ή άνευ του «κολοκύθια».

Ευχαριστώ κατ' αρχήν το Χαλικούτη γι' αυτό το swinging από λήμματα που κάναμε (αντιδάνειο βέβαια το δικό μου προτεινόμενο). Ευχαριστώ και τον Ιησού, ο λόγος του οποίου γίνεται πάντα προσεκτός από τους έχοντες ώτα, όπως και τα θαύματα - λήμματά του.

Λοιπόν, το «κουλτούρα να φύγουμε» είναι ατάκα του Χάρρυ Κλυνν από τον δίσκο «Έθνος Ανάδελφον» το 1985. Ανήκε σε μια σειρά από νούμερα που σατίριζε την (κατά την γνώμη μου αξιόθαυμαστη) προσπάθεια της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη να αναβαθμίσει την πολιτιστική ζωή της Αθήνας. Πλην ο Χάρρυ Κλυνν σατίρισε ένα σχετικό σύνδρομο υπερκουλτουρίασης που κατείχε τους Έλληνες. Και τις τραγελαφικές καταστάσεις που δημιουργήθηκαν. Λ.χ. η «κυρία»-γκόμενα (στον δίσκο) πάει τον Βασίλη (κύριο χαρρυκλυννικό ήρωα) στο Ηρώδειο, κι αυτός νομίζει πως βρίσκεται σε κέντρο με την Ρίτα (Σακελλαρίου) και τον Γιαννάκη (Πάριο). Ή ο γιος πάει την ηλικιωμένη μάνα του στο Ηρώδειο, κι αυτή κάνει πολύ αστείες ερωτήσεις.

Θα αρχίσω κατ΄ανάγκη απ' το τέλος. Το «κουλτούρα να φύγουμε» είναι το άσμα που κλείνει όλο αυτό το αφιέρωμα στην Μελίνα. Προφανώς, το λογοπαίγνιο είναι ανάμεσα στο «κουλτούρα» και το «κατούρα». Αυτό φαίνεται από το σύνολο τετράστιχο, που είναι ως εξής:

«Κουλτούρα να φύγουμε, κουλτούρα να φύγουμε,
και τίναξέ την να πέσει, και η τελευταία σταγών,
κουλτούρα να φύγουμε, κουλτούρα να φύγουμε,
με Μπρεχτ και τσιφτετέλια, θα δικαιωθεί ο αγών!».

Εννοείται ο αγών της Μελίνας Μερκούρη και των Ελλήνων που συντονίστηκαν με το όραμά της. Οπότε την έκφραση την λέμε, όταν δεν έχουμε καταφέρει να αντέξουμε ένα υπερκουλτουριάρικο έργο, όσα αντισώματα υπερκουλτουρίασης κι αν διαθέτουμε. Λ.χ. βλέπεις τον «Αντρέι Ρουμπλιόφ» του Ταρκόφσκι στην ορίτζιναλ βερσιόν των 4,5 ωρών. Ε, κάποτε μετά την τρίτη ώρα, δεν θα πεις το «κουλτούρα να φύγουμε» και θα σηκωθείς να φύγεις; Η παρομοίωση είναι με το ότι κατουράς πριν κάνεις κάποιο εγχείρημα, ας πούμε κατουράς πριν μπεις στο αυτοκίνητο για να πας κάπου, μια εκδρομή, κτλ.

Στο παράρτημα οι υπόλοιπες λεπτομέρειες.

(από aias.ath, 03/12/09)

Έκφραση που έχει τις ρίζες της σε ατάκα του Μάνου Χατζηδάκι.

Η ατάκα είχε περίπου ως εξής: Μία από τις κάμποσες φορές που ο μεγάλος μας συνθέτης Μάνος Χατζηδάκις βγήκε από την ντουλάπα, αναφέρθηκε σε μία συνήθη προκατάληψη ή και πραγματικό φαινόμενο, ως εξής (στο περίπου): «Για μας τους καλλιτέχνες, λένε ότι είμαστε ή αριστεροί ή ομοφυλόφιλοι. Πάντως εγώ αριστερός δεν είμαι!».

Η ατάκα έμεινε διάσημη για πολλούς λόγους:

α) Περιέγραφε με χιούμορ ένα φαινόμενο, που σκανδαλίζει πολλούς ομοφοβικούς και εθνόκαυλους, ή αποτελεί απλώς προκατάληψή τους, ήτοι την ομοφυλοφιλία και αριστερίστικες τάσεις στους κύκλους της τέχνης.

β) Ήταν ένας πετυχημένος αυτοσαρκασμός του Χατζηδάκι, που αποτελούσε εξαίρεση στον κανόνα ότι οι καλλιτέχνες της γενιάς του ήταν στρατευμένοι αριστεροί, όπως ο έτερος γίγας Θεοδωράκης, ή και ο Σαββόπουλος (ο Θεός να τον κάνει αριστερό!), ο Λοΐζος κ.ο.κ. Ο Χατζηδάκις αντιθέτως αντιπροσώπευε την δεξιά κουλτούρα.

γ) Ήταν ένας πολύ χιουμοριστικός τρόπος να βγει απ' την ντουλάπα.

Από τότε όταν έχουμε αμφιβολία για ύποπτο, και τελικά διαπιστώσουμε ότι έχει αρραγή δεξιά φρονήματα, το τελευταίο αυτό γεγονός λειτουργεί ως το κρίσιμο στοιχείο για να πούμε «πάντως αριστερός δεν είναι!» και να τον εντάξουμε στην χορεία των κιναιδουάρδων.

Σημειωτέον ότι υπάρχει και ψυχολογική βάση: Πολλοί γκέι κάνουν υπεραναπλήρωση για την περιθωριοποίησή τους, με το να ενταχθούν σε κυρίαρχα δεξιά πρότυπα εθνικού καθωσπρεπισμού. Ως προς την ακροδεξιά απόκλιση, το φαινόμενο σχετίζεται με το λήμμα γκεϊστάπο. Παραδείγματα αποτελούν από την μυθοπλασία ο ακροδεξιός του American Beauty και από την πραγματική ζωή ο ακροδεξιός Αυστριακός πολιτικός Georg Heider (Θεός σχωρέστον!), που ύστερα από μια καριέρα άτεγκτης ακροδεξιάς πολιτικής αποδείχθηκε μετά θάνατον ότι «πάντως αριστερός δεν ήταν». Βέβαια ο θάνατός του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα ήταν αρκετά περίεργος, -η εκδοχή της δολοφονίας δεν αποκλείστηκε- και οπωσδήποτε πολύ τραγικός.

Η φράση χρησιμοποιείται κι από τους αριστερούς ως επίρρωση του ανδρισμού τους.

Καθώς λημματογράφησα και για Καραμανλή, και για Τσίπρα, και για Πλεύρη και για Σημίτη (ενώ την Παπαρήγα μου την πρόλαβε άλλος), νομίζω πρέπει να λημματοδοτήσω και τον Γιωργάκη Παπανδρέου, για να μην μείνει παραπονεμένος, αλλά και να μην κατηγορηθώ για μπαγαποντοδότης. Λοιπόν, ως γνωστόν, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει διαπρέψει σε δύο πράγματα: Πρώτον, είναι ο πελάτης που κατάφερε να αναδείξει τον Καραμανλή δύο φορές στην πρωθυπουργία, πραγματικά μεγάλο επίτευγμα! Και δεύτερον, είχε μια πανηγυρική (επίτηδες διφορούμενη η λέξη) θητεία ως Υπουργός Εξωτερικών Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2003, όπου λάμβανε συνέχεια τα εύσημα και τα χειροκροτήματα σύσσωμης της ευρωπαϊκής και αμερικανικής ηγεσίας, τα λεγόμενα «Bravo Giorgos!». Προηγουμένως τα είχε λάβει και από τον τουρκικό Τύπο.

Οι κακές γλώσσες λένε ότι μεταξύ των δύο υπάρχει άρρηκτη σχέση. Ήτοι, αυτό που φταίει για την διπλή ήττα του Παπανδρέου είναι η άψογη προφορά του στα Αγγλικά! Κάπως τον καθιστά ύποπτο αυτή η άνεση με την οποία χειρίζεται την αγγλική ο Giorgos, ενώ η προφορά του Καραμανλή στην αγγλική και γερμανική είναι πολύ πιο hellenarically correct. Φαίνεται ότι η hellenarical correctness μετράει πολύ στον Έλληνα, όταν πάει στην κάλπη: κάπως ο Κωστάκης μιλάει τα αγγλικά σαν να είναι ο δικός μας, ενώ ο Γιωργάκης σαν να είναι ο δικός τους. Κι αυτός ο image-maker του ΠΑΣΟΚ έχει καθυστερήσει απαράδεκτα να κάνει στον Παπανδρέου μαθήματα ελληνάρικης προφοράς των Αγγλικών. Κι επειδή «αρχή σοφίας παρατσουκλίων επίσκεψις», για να παραφράσω τον Αντισθένη, δεν είναι τυχαίο που ο Γιωργάκης έχει μείνει στην συνείδησή μας ως ο Giorgos . Βοήθησαν βέβαια και τα ζεϊμπέκικα με τον Τζεμ και τα πρωτοσέλιδα του τουρκικού Τύπου.

Και για να έρθω, έστω με καθυστέρηση, στο σλανγκικό ενδιαφέρον. Η έκφραση « Bravo Giorgos !» αποτελεί ειρωνική επιβράβευση φίλου ή όλης της παρέας σε Γιώργο ή Κώτσο, που λέει μια κοινοτοπία ως μεγάλη σοφία. Κατ' αντιστοιχία προς τα «Bravo Giorgos!» που επιδαψίλευαν σύσσωμοι Ευρωπαίοι, Τούρκοι κι Αμερικανοί στον Giorgos Παπανδρέου, απλά επειδή ήξερε να είναι ο άνθρωπος που έλεγε την κατάλληλη κοινοτοπία στην κατάλληλη στιγμή. Βλέπε πρώτο παράδειγμα για καλύτερη κατανόηση της φράσης.

Το σύνθημα για το πολιτικό στίγμα και ύφος της Νέας Δημοκρατίας και του Καραμανλή. Πλην αποδείχθηκε ότι ήταν mea colpa κι έτσι πλέον η έκφραση χρησιμοποιείται:

1. Ως σαρκαστικός ευφημισμός για να δηλώσει ακριβώς το αντίθετο, όπως στα εξοστρακίζομαι και παράπλευρη απώλεια. Δηλαδή για καταστάσεις Αρσένιε, τα ομόλογα να είναι δομημένα! (βλ. παραδείγματα 1-6).

2. Για κάποιον που προσπαθεί επιτηδευμένα να προβάλει ένα ύφος σεμνού και ταπεινού για να πετύχει μ' αυτό τον (ενίοτε ύπουλο) σκοπό του (βλ. δύο τελευταία παραδείγματα).

Συνώνυμα: σεμνά και δραμινά
Υπερθετικός: ασκητικά (έκφραση του Γιώργου Αυτιά για το πώς ζει ο Κώστας Καραμανλής).

Γιατί, όπως είπε και ο Τζίμης Πανούσης: «Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα, η Ζιμπάμπουε»!

«Καλύτερα να σε φάνε τα λιοντάρια και οι κροκόδειλοι, παρά να σου ευχηθεί ο Μητσοτάκης... Γιατί να το κρύψωμεν, άλλωστε;»

Σημείωση 1: Όση ώρα έγραφα το λήμμα: Με πέταξε δύο φορές εκτός ίντερνετ πριν το σώσω, και μου έπεσε κάφτρα από τσιγάρο στο πληκτρολόγιο. Ελπίζω να μην πάθει ζημιά ο server του slang.gr από την ανάρτηση.

Σημείωση 2: Ένα μεγάλο κομμάτι της ανάρτησης είναι προϊόν clopy paste. Οι ενδελεχείς έρευνες που έκανα αποκάλυψαν πληθώρα από περιστατικά, τα σχόλια και ο πρόλογος είναι δικά μου.

Είναι ο εθνικός μας γκαντέμης με τεράστια εμβέλεια στο εξωτερικό. Οι καταστροφές που φέρνει είναι τόσες που χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες, και φυσικά ο Λιακό ετοιμάζει σχετικό βιβλίο με τίτλο: «Μητσοτάκης ο Εθνικός Γκαντέμης: Πώς και γιατί ζει ανάμεσα μας», γι' αυτό σηκωθείτε από καρέκλες, πολυθρόνες, καναπέδες...

α) Φυσικές καταστροφές: Όταν ήτανε πρωθυπουργός και είχε πάει στην Σαουδική Αραβία... χιόνισε εκεί, και οι Σαουδάραβες για πρώτη φορά έβλεπαν χιόνι!!! Λέγεται ότι πριν γίνει το τσουνάμι στην Ταϋλάνδη τον άκουσαν οι περίοικοι να λέει: «Ωραίες παραλίες έχει εδώ Μαρίκα». Ήταν ο τελευταίος ηγέτης που επισκέφτηκε την Τουρκία πριν το μεγάλο σεισμό. Το καλοκαίρι του '08 επισκέφτηκε τα Χανιά και από 38 βαθμούς Κελσίου, η θερμοκρασία πήγε 12 και έριξε χαλάζι που κατέστρεψε θερμοκήπια με καλλιέργειες.

β) Θάνατοι και ασθένειες: Εξερχόμενος του Αρεταίειου νοσοκομείου ο Μητσοτάκης –όπου επισκέφτηκε τον Χριστόδουλο–δήλωσε πως ο Αρχιεπίσκοπος «είναι καλά στην υγεία του». Τη συνέχεια τη γνωρίζετε...

Κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης στη Γαλλία το '92 έπαθε καρδιακό επεισόδιο ο τότε Γάλλος πρωθυπουργός.

γ) Πολιτικές καταστροφές: Μαντεύετε ποιος ήταν ο τελευταίος ηγέτης που επισκέφτηκε επίσημα τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ πριν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης;

δ) Αεροπορικές καταστροφές: Δύο φορές έτυχε στον γνωστό δημοσιογράφο Τέρενς Κουίκ να παρουσιάσει βλάβη το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε. Και στις δύο περιπτώσεις ο Εθνικός Γκαντέμης ήταν μέσα στο αεροπλάνο.

ε) Αθλητικές καταστροφές:

• Σύμφωνα με την εφημερίδα «Παρόν», την Τετάρτη που έπαιξε η Ανόρθωση την Βέρντερ έγινε η δεξίωση από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Κυπριακή συνοδεία του Προέδρου κ.Χριστόφια. Καλεσμένος ήταν και ο επίτιμος πρόεδρος της Ν. Δ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Οι Κύπριοι ενημερώνονταν μέσω κινητών για την εξέλιξη του αγώνα Ανόρθωση-Βέρντερ. Κάποια στιγμή μπαίνει το γκολ των Κυπρίων και αρχίζουν οι χαρές και τα μικροπανηγύρια για 2-1. Ο Μητσοτάκης καθόταν δίπλα όταν... γυρίζει και λέει: «Θέλω να γίνω μέλος της ομάδας σας»! Τι το ήθελε και το είπε; Έγινε κατευθείαν το 2-2 από την Βέρντερ. Γυρίζουν οι Κύπριοι και λένε μεταξύ τους: «Μια ζωή γκαντέμης ο άνθρωπος»!
• Την ίδια στιγμή ο Παναθηναϊκός πετυχαίνει γκολ στο Μιλάνο και κάνει ιστορικό διπλό απέναντι στην Ίντερ.
• Τις επόμενες μέρες οικονομικό σκάνδαλο πλήττει την Ανόρθωση με τον Πρόεδρό της Ανδρέα Παντελή να κατηγορείται «για τα αδικήματα της πλαστογραφίας, κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου, κλοπής από αντιπρόσωπο, απόσπασης χρηματικού ποσού 418.498,00 ευρώ με ψευδείς παραστάσεις, απόπειρας απόσπασης χρηματικού ποσού 500.000,00 ευρώ με ψευδείς παραστάσεις και αδικήματα κατά παράβαση του περί της παρεμπόδισης και καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες».
• Την επόμενη αγωνιστική η Ανόρθωση χάνει από το ΑΠΟΕΛ με 1-0.
• Στον αγώνα με το Αποέλ εκτός από το παιχνίδι, έχασε και το αστέρι της, τον Σάβιο.
• Ημέρα Τρίτη (09/12/2008), η Ανόρθωση με χίλια δυο προβλήματα αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό στην τελευταία αγωνιστική των ομίλων του Ch. League με στόχο το 2 και την πρόκριση στις 16 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Η Ανόρθωση τελικά γνωρίζει την ήττα με ένα «καταπληκτικής ομορφιάς γκολ» του Καραγκούνη.
• Την ίδια ώρα στο άλλο παιχνίδι του ομίλου η Βέρντερ νίκησε την Ίντερ 2-1 και πέρασε στο UEFA.
• Η Ανόρθωση μπορούσε άνετα να περάσει στην επόμενη φάση του Ch. League, τουλάχιστο στο κύπελλο UEFA, αλλά έμεινε εκτός και από τα δυο.
• Η Ανόρθωση ήταν η μοναδική ομάδα των ομίλων που συγκέντρωσε 6 βαθμούς και έμεινε έξω από όλες τις διοργανώσεις.
• Και τέλος, το χειρότερο, ο άνθρωπος που οδήγησε την Ανόρθωση σε αυτή την εκπληκτική πορεία στην Ευρώπη, Τιμούρ Κετσπάγια βρίσκεται στην έξοδο από την ομάδα.

Η ατάκα αυτή πρωτοαναφέρθηκε σε δισκογραφική δουλεία του Χάρρυ Κλύνν. Η ατάκα αναφερόταν στον Ευάγγελο Αβέρωφ, όταν αυτός ήταν πρόεδρος της Ν.Δ. Η ατάκα σε συνδυασμό με υπαινιγμό στις ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές προτιμήσεις του, παρέπεμπε στη μη πλεονεκτική θέση του κόμματος του (Ν.Δ), έναντι του ΠΑΣΟΚ του τότε πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου, όταν ο Αβέρωφ τον προκαλούσε, για εκλογική αναμέτρηση, με τη σιγουριά πως η Ν.Δ θα κέρδιζε στις εκλογές.

Έκτοτε, αυτή η κοροϊδευτική και απαξιωτική ατάκα, μπορεί να αναφερθεί από κάποιους για κάποιους άλλους (που τους θεωρούν υποδεέστερους, ως καπότες), όταν τους βλέπουν να προσπαθούν να ορθώσουν το ανάστημα τους, θέλοντας να συγκριθούν μαζί τους.

Πολλές φορές ωστόσο, η ατάκα μπορεί να αναφερθεί σε περίπτωση λεονταρισμού. Όταν δηλαδή κάποιοι μέσα τους μπορεί να πιστεύουν πως υπολείπονται του αντιπάλου και μέσω της ατάκας προσπαθούν να πείσουν τόσο τους εαυτούς τους, όσο και τους άλλους για το αντίθετο.

Παραφρασμένο το γνωστό σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», σύνθημα που ακούγεται σε συγκεντρώσεις ορισμένων κομμάτων, σε πορείες εργατικών σωματείων κλπ. Το σύνθημα αυτό υποδηλώνει πως, ανεξαρτήτως της νομοθεσίας που ψηφίζεται από την κουστωδία των λαμογιών του κοινοβουλίου (με στόχο να εξυπηρετηθούν τα ντόπια και ξένα συμφέροντα), ο νόμος είναι αυτό που επιζητεί η πλέμπα. Είναι όμως, γνωστό τοις πάσι, πως δεν παίζουν έτσι τα πράγματα. Το φωνάζουν όμως οι συνδικαλισταράδες, μπας και το πιστέψουν τα πλήθη.

Οι συνδικαλισταράδες χειραγωγούν τις μάζες μέσω των υποτιθέμενων διεκδικήσεων. Επιζητούν τις πορείες μπας και καταφέρουν να γίνουν βολευτές και έτσι να μπουν κι αυτοί στη λαμογιοοικογένεια της συλλογικής μάσας. Το σύστημα βέβαια, δεν έχει πρόβλημα από τέτοιες ελέγξιμες καταστάσεις. Τουναντίον ο κόσμος παραμυθιάζεται, εκτονώνεται, τσιμπάει «λίγο παραπάνω» ψιλικό οξύ (που νομίζει ότι κέρδισε μέσω των διεκδικήσεων), ενώ στην ουσία αυτό ήταν προαποφασισμένο να τους δοθεί μετά τις πορείες.

Το λήμμα ενώ παραπέμπει στο όνομα του μεγάλου φιλοσόφου, εντούτοις, αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες.
Το λήμμα αναφέρεται στο μεγαλολαμόγιο Σωκράτη Κόκκαλη και εκφράζει τη στυγνή διαπίστωση της παρείσφρησης του συγκεκριμένου κυρίου στα θέματα που αφορούν τη νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία, ώστε να στηριχθούν τα συμφέροντά του.

Αυτό το σύνθημα βγήκε από δυσαρεστημένους οπαδούς κάποιων ποδοσφαιρικών ομάδων, βλέποντας τον Ολυμπιακό στην κορυφή του ποδοσφαίρου. Ωστόσο όμως, σε άλλες δραστηριότητες, βλέπουμε να δραστηριοποιούνται κι άλλα μεγαλολαμόγια (Πατέρας, Βαρδινογιάννης, Μπόμπολας, Τεγόπουλος, Λαμπράκης, κλπ). Στην τελική, τα διάφορα μεγαλολαμόγια μοιράζουν τις διάφορες μπίζνες μεταξύ τους. Στην προσπάθεια προώθησης των συμφερόντων τους, αξιοποιούν τη δύναμη των καναλιών στα οποία είναι στις περισσότερες φορές μεγαλομέτοχοι (όσοι δεν είναι, έχουν τα κατάλληλα κονέ).
Την προσπάθεια αυτή επιτυγχάνουν μέσω της αρωγής των δημοσιοκάφρων. Δυστυχώς λοιπόν, νόμος είναι το δίκιο των απανταχού οικονομικά ισχυρών (είτε μιλάμε για ντόπια είτε για ξένα λαμόγια). Τελικά οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα τα λαμόγια μένουν.