Tagged definitions (71)
Showing 1-10 from 71

Ο άντρας που γαμεί και χύνει, με την έμφαση στο χύνει, συστηματικά, καθ' έξη και κατ' εξακολούθηση. Βασικά είναι ένας γενικότατος τρόπος να χαρακτηριστεί ένας άντρας. Κυρίως πάντως χρησιμοποιείται στην κοινότητα των μπουρδελιάρηδων ως ο απόλυτα γενικός και ουδέτερος τρόπος να αλληλοχαρακτηρίζονται ή και αλληλοαπευθύνονται (πέρα από τα πιο συν-αδελφικά συναγωνιστής, σύντροφος). Και εδώ μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι το χύστης δεν έχει ακριβώς όλες τις θετικές συνδηλώσεις και το καμάρι/ περηφάνια που έχουν χαρακτηρισμοί όπως λ.χ. τα μπήχτης, γαμιάς, γαμίκος, γαμίκουλας, χύστης είναι κυρίως, το λέει κι η λέξη, αυτός που χύνει, και τέρμα, ακόμη κι αν αυτό γίνεται στο πλαίσιο αγοραίου (και ουχί ζαγωραίου) έρωτα, ή απλής εκτόνωσης. Εν ολίγοις, είναι μια αρκετά ουδέτερη έκφραση, ακόμη κι αν έχει κατά καιρούς θετικές συνδηλώσεις.

Ο τύπος που καθαρίζει τα χύσια με σφουγγαρίστρα ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο σε μπουρδέλα.

Στην διάλεκτο των μπουρδελιάρηδων είναι ο στριπτητζόφιλος που ενδιαφέρεται μόνο για την υπηρεσία του φραπέ και αναδεικνύεται σε μάστορα του να ξέρει να δέχεται την ανάλογη υπηρεσία των φραπεδιάρων κορασίδων.

Συνώνυμα: Master Frappadar

Ο αρσενικός διευθυντής οίκου ανοχής. Συνήθως κραγμένος ομοφυλόφιλος.

Όρος της μπουρδελιάρικης ιδιολέκτου. Προκύπτει από τα στρίπερ (stripper), τρύπα και τρίπα- τριπάκι. Πρόκειται, επομένως, για την χορεύτρια σε στριπτητζάδικο, το παιδί του σωλήνα. Γράφεται και ως τρύππερ, τρίπερ, τρίππερ.

Κατ΄ αρχήν, ανταποκρίνεται στην ανάγκη χάλκευσης ενός όρου που να αντιστοιχεί στην ελληνική πραγματικότητα. Το γαλλικό στριπτιζέζ είναι μπαμπαδοπαππουδισμός που θυμίζει Belle Epoque και Toulouse-Lautrec. Το stripper είναι αμερικλανιά που θυμίζει Demi Moore και Las Vegas. Παραπέμπει σε κιτσογκλαμουράτο αφραπάζ με βλαχάρες Αμερικάνες σιλικονάτες, και όχι στο περιβάλλον φτωχού πλην τίμιου φραπενέ με βιοπαλαίστριες που μοχθούν για το φραπέ ημών το επιούσιον (μιλάμε εξάλλου για τελείως διαφορετικούς σωματότυπους από τα αμερικανικά ευαγή ιδρύματα, συνήθως κυριαρχούν ουκρανάιζερ και τσοκολάτες και όχι οι Αμερικλανοειδείς μπαγκατέλες). Βεβαίως το χορεύτρια είναι υπερβολικά ευφημιστικό, το λικνιτζού λόγιο και το παιδί του σωλήνα άβολο. Οπότε έχει πλέον καθιερωθεί ως κυρίαρχος όρος το τρύπερ, τουλάχιστον στο γνωστό μπουρδελοσάη.

Δεν μπορώ να αποφύγω την ντιριντάχτα προσπέλαση του όρου. Όταν η στρίπερ ορίζεται ως φραπεδιάρα ορίζεται από αυτό που προσφέρει, από την ανάγκη ή, έστω, την κατάφαση. Όταν ορίζεται ως τρύπερ ορίζεται από αυτό που δεν προσφέρει, από την ουτοπική επιθυμία.

Πράγματι, η τρύπα είναι το μόνο που δεν προσφέρει μια στρίπερ. Μπορεί να επιδαψιλεύει φραπέ, ποδοφραπέ, βυζομαλακία, σε οριακές περιπτώσεις μπουκιτσί (με την κρίση βέβαια όλα επαναδιαπραγματεύονται), γκουφουέ γλωσσόφιλα, και γενικά να βγάζει μια διαθεσιμότητα σε όλο το σώμα πλην του αιδοίου. Συνήθως, αν δεν πρόκειται για full nude ούτε καν το δείχνει. Το αιδοίο της κωλοτριβάδος, λοιπόν, καθίσταται κυριολεκτικά η μαύρη τρύπα, που ρουφάει αλλά και συνιστά την αλυσιτελή και πολυδάπανη επιθυμία του στριπτητζόφιλου. Με όρους του Roland Barthes, θα έλεγα ότι το φραπέ είναι το studium, ενώ η τρύπα είναι το punctum της λικνιτζούς, η οποία ορίζεται από την ουτοπία (γαμήσι με στρηπτιτζού) την πυροδοτούσα το τριπάκι της διαλεκτικής της επιθυμίας.

Για τον Έλληνα αγαπούλη, πρόκειται πραγματικά για τριπάκι και όχι μόνο για χαβαλέ ή για κολακεία του ανδρικού εγωισμού, όπως στην Εσπερία, ή για μπριζόλιασμα όπως αλλού. Ο Έλληνας κυνηγάει την τρύπα της τρύπερ και αυτή έχει εκπαιδευτεί σε μία διαλεκτική όπου πάντα τάζει όλο και κάτι περισσότερο για να κρατάει τον αγαπούλη στην πρίζα, ενώ η τρύπα ολοένα και αναβάλλεται. Νταξ μπορεί και να γαμήσεις στρηπτιτζού αν είσαι ωραίος, πλούσιος και στυλάτος, όπερ άτοπον, γιατί τότε δεν θα είχες πατήσει στο φραπενείο ιν δε φερστ πλέης. Ή αν την πρήξεις τόσο πολύ, ώστε στο τέλος αυτή (και το μαγαζί από πίσω) να ενδώσει στο στυλ, «άντε να σου κάτσω, να δούμε ρε μαλάκα επιτέλους τι θα καταλάβεις», όπερ ξυνουσία τις ξινή. Ο αμετανόητος, ωστόσο, στρηπτιτζόφιλος δεν χαλιέται, αφού η τρύπερ του έδωσε το ωραίο τριπάκι (για να παραφράσω τον Καβάφη). Υπάρχει, εξάλλου, πάντα και το Μετάξι για σβήσιμο.

Μεταφορά στα ελληνικά του City-Tour, καθώς είναι πιο εύηχο απ' το σιτι-τουρού, ή σιτι-τουρατζού. Είναι ένα βασικό είδος e-πούτανου, που γυρίζει από πόλη σε πόλη σαν την Μαντόνα και την Τίνα Τέρνερ, και ψαρεύει πελάτες με διαδίχτυα και τα σχετικά πρακτορεία. Κι εδώ υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να πέσεις στην λούμπα φωτοψωνίσματος και τελικά να την e-πουτσίσεις. Αλλά για να λέμε και του στραβού το δίκιο, οι τουρίστριες είναι η αφρόκρεμα της πουτανιάς, όπου ο κριτικός μπορντέλου φχαριστιέται παράσταση και χειροκροτάει με την ψυχή του.

Ο όρος τουρίστρια είναι βέβαια πολύ συγκινητικός. Ανακαλεί το απωθημένο του Νεοέλληνα για τις Σουηδανές και το ξανθόν γένος. Τώρα με τον σίτι-τουρισμό ο Έλληνας έχει άλλο ένα πεδίον δόξης λαμπρόν για ανδραγαθήματα ως Γκρήκ λόβερ με τρίχα για πουλόβερ. Μόνο που, φευ, αυτήν την φορά επί πληρωμή, κι όχι με το σπαθί του! Πλην η τουρίστρια αν το έχει το GFE (Girl-Friend Experience) θα τον κάνει με το σπαθί της να θυμηθεί τα νιάτα του (ή τον εναλλακτικό εαυτό του), όταν καβάτζωνε Σουηδές και Δανές τα καλοκαίρια.

Τέλος, οι τουρίστριες έχουν δυστυχώς συχνά πρόβλημα με τα στρουμφάκια και το μόνο αξιοθέατο που βλέπουν από την ωραία χώρα μας είναι το στρουμφοχωριό. Όπως και σε άλλα θέματα η Ελληνική Αστυνομία δεν έχει κάνει ακριβώς το update κι έτσι επικρατεί μια απρόοπτη κατάσταση. Ωσεκτουτού συχνά το κεντρικό State Department των τουριστικών πρακτορείων εκδίδει τουριστικές οδηγίες να μην έλθουν τουρίστριες προς την χώρα μας, λόγω αυξημένου τρομοκρατικού κινδύνου από τρομοκράτες, στρουμφ, ή Δρακουμέλ. Κι έτσι κλαίνε όλα τα αλάνια, που θα μείνουνε χαρμάνια!...

Ή και ταναπού, δεν έχει σημασία. Αναγραμματισμός της λέξης «πουτάνα», προφανώς για να μην υπάρξει η ίδια απρεπής αίσθηση που θα προκύψει από την λέξη αυτή... Φήμες λένε ότι ένας από εκείνους που την εισήγαγαν και πολυχρησιμοποίησαν ήταν ο Τάκης Τσουκαλάς στην εκπομπή «ΘΥΡΑ 7», αναφερόμενος στους οπαδούς άλλων ομάδων κτλ. πάλι για τους ευνόητους λόγους του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου...

H στριπτιζέζ, η στρίπερ που κάνει αισθησιακό χορό στριπτίζ γύρω από σωλήνα σε σωληνάδικο. Συνώνυμα: λικνιτζού, τζου, τρύπερ, παιδί του σωλήνα, σωληνοκόριτσο. Η χρήση του β΄ συστατικού -κορη για να χαρακτηρίσει διαφορετικές εργάτριες του σεξ παρουσιάζει έναν ελαφρό σλανγιωτατισμό και ψιλοπαίζει και αλλού, βλ. λ.χ. και λαδοκόρη, ενώ συνηθέστερο είναι το -κόριτσο, όπως λ.χ. μπουρδελοκόριτσο, στουντιοκόριτσο.

Μπουρδελοσλάνγκ χαιρετισμός αλληλεγγύης μεταξύ ανωμαλιάρηδων που ξημεροβραδιάζονται σε μπουρδέλα, φραπενέδες κ.ά. ευαγή ιδρύματα.

Η πόρνη που δουλεύει σε στούντιο. Ο όρος χρησιμοποιείται στο μπουρδελοϊδίωμα κυρίως για να αντιδιαστείλει την πόρνη του στούντιο αφενός από την πόρνη που προσφέρει λιγότερες υπηρεσίες σε πιο χαμηλές τιμές, δηλαδή το μπουρδελοκόριτσο, ή την πόρνη που κάνει πιάτσα, και αφεδύο την πόρνη που προσφέρει περισσότερες υπηρεσίες σε πιο ακριβές τιμές, δηλαδή το κωλ-γκερλ ή την σιτιτουρατζού.

Το στουντιοκόριτσο βρίσκεται, λοιπόν, κάπου στη μέση στην μπουρδελο-ιεραρχία, οπότε επιδέχεται συγκρίσεις και προς τα πάνω και προς τα κάτω. Οπότε όταν ο όρος δεν είναι τελείως περιγραφικός, χρησιμοποιείται συγκριτικώς, λ.χ. για να περιγραφεί μια «αναβάθμιση» ενός μπουρδελοκόριτσου σε στουντιοκόριτσο ή ενός στουντιοκόριτσου σε κωλ-γκερλ ή έσκορτ ή και πορνοστάρ, ή για να δηλωθεί ότι καίτη (γαρμπή) στουντιοκόριτσο θύμιζε μάλλον μπουρδελοκόριτσο (δυσάρεστη έκπληξη) ή έσκορτ (ευχάριστη έκπληξη). Αυτά τα λίγα περί συγκριτικής μπουρδελολογίας (όλα για την επιστήμη)